• Sonuç bulunamadı

Vergi Dairelerinin Vergi Denetimi Yönünden Yetersizliğinin

2.5. İŞLETMELERDE DENETİM TEKNİKLERİ

3.1.2. Vergi Yönetiminde Etkinliği Belirleyen Başlıca Koşullar

3.1.3.4. Vergi Dairelerinin Vergi Denetimi Yönünden Yetersizliğinin

V.U.K. MD. 4. göre vergi dairesi mükellefi tespit eden vergi tarh eden tahakkuk ettiren ve tahsil eden dairedir. “ Buna göre vergi dairesi vergilemede

136 Erdem, a.g.e, s.117.

137 Erdem, a.g.e, s.118.

138 Kınay, a.g.m, s.46.

önemli bir yetkiye sahiptir. Fakat vergi dairesi bu konuda en önemli yetki olan ödenmesi gereken vergi doğruluğunu araştırma ve matrahın doğruluğunu belirleme yetkisine sahip değildir. Çağdaş vergi yönetimi uygulamasında vergi daireleri “denetim örgütü” biçimine alınmıştır. Vergi daireleri denetim yönünden iki aşamalı bir işlev görmektedir. Birinci aşamada beyannamelerdeki muhasebe hataları ve diğer biçimsel hatalar esas alınarak bunlar düzeltilmektedir. Buna beyanname revizörlüğü demekte mümkündür.

İkinci aşamada ise, mükellefler ile vergiyi doğuran işlemlere dönük bir hizmeti gören vergi incelemeleri vardır. Vergi daireleri kurumsal olarak vergilemede yetkili gözükmekle birlikte uygulamada her iki aşamada da denetim gücüne sahip olmadıklarından son derece güçsüz bulunmaktadırlar.139

Vergi dairesi tam otomasyon projesi ile vergi dairesinin işleri değişerek denetim kontrol ve yoklama fonksiyonları vergi dairesinin esas fonksiyonları haline gelmektedir. Çünkü tam otomasyon ile mükelleflerin rutin işleri elektronik ortamda çok kısa zamanda bitirilmekte ve vergi dairesi, personel kaynağını ve zamanın büyük kısmını denetim,kontrol fonksiyonları üzerinde yoğunlaştırabilmektedir.

Bu durumda vergi daireleri, bölgelerinde vergisiz çalışan beyanname vermeyen, vergi kaçıran mükelleflerini denetim ve kontrolüne ağırlık vereceklerdir.140

3.1.3.5. Vergi Dairelerinin Yetersizliğinin Değerlendirilmesi

Devletin harcamaları için en sağlam kaynak vergi geliridir. Adil ve yeterli bir vergi toplayabilmek için vergi idaresinin güçlü bir alt yapıya sahip olması gereklidir. Türkiye’de 1985’ten itibaren günün koşullarına göre yarı otomasyona

139 Erdem, a.g.e, s.121.

140 M.B.G.G.M., Faaliyet Raporu, a.g.r, s.22.

geçilmiş olan 119 vergi dairesi, Ankara, İstanbul ve İzmir’de 3 bölge işlem merkezi bulunmaktadır. Ayrıca 11 nakil vasıtaları vergi dairesinde otomasyon uygulaması yapılmaktadır.141

Vergi sisteminin boyutlarının vergi dairelerinin boyutlarını aşması Türk vergi sistemi içinde yer alan29 verginin getirdiği toplam gelirin %70’ini vergi daireleri toplamaktadır. Genel olarak beyan sisteminin egemen olduğu vergi sisteminde geniş tabanlı vergiler olarak bilinen emlak ve diğer vergilerin mükellef sayısında sürekli bir gelişme görülmektedir. Vergi mükelleflerinin artması ve buna bağlı olarak vergi örgütünün iş yükünün artmasına karşın vergi dairelerinde bu artışa oranlı bir gelişme sağlanmamaktadır. Bu durum vergi yönetiminde bir ikilemi ortaya çıkarmaktadır. Buna göre vergi dairelerini büyütmek veya bölmek, sorunu çözmede tam olarak yararlı olmamaktadır. 142

Yeni vergi dairelerinin kuruluşunda da bazı uyumsuzluklar ve sistemsizlikler vardır. Vergi dairelerinin sadece il ve ilçelerde kurulabilmesi iş yoğunluğu büyük bucaklarda veya gereksinme duyulan diğer yerlerde kurulmasını önlemektir. Ayrıca aynı iş yoğunluğuna sahip yerlerde kurulan vergi dairelerinde de personel ve malzeme gibi konularda farklılık gözlenmektedir.143

3..3.6. Vergi Dairelerindeki Personelin Yetersizliğinin Değerlendirilmesi

Bir vergilendirme olayında, mükellefler ve vergi yönetimi olmak üzere iki taraf vardır. Vergilendirme süreci içerisinde bu iki taraf birbiriyle daima karşılıklı ilişki içerisinde bulunmaktadır. Mükellefler ile vergi yönetimi arasında sözü edilen karşılıklı ilişkiler, mükellef psikolojisi üzerinde etkili olmaktadır.144

141 M.B.G.G.M.,Faaliyet Raporu, a.g.r, s.20.

142 Erdem, a.g.e, s.123-124-125.

143 Erdem, a.g.e, s.125.

144 Mesut Erez, “Vergi Memurları ve İnceleme Elemanları ile Mükellefler Arasındaki Münasebetler”, Maliye Tetkik Kurulu Sayı: 1958/97, Ankara, 1958, s.20.

Vergi psikolojisinin, mükelleflerin vergilere karşı davranışları hakkındaki bilgileri mali politikaya başlangıç teşkil etmektedir. Mali bir başarı elde edilmek isteniyorsa, mükelleflerin reaksiyonları mutlaka dikkate alınmalıdır. Aksi halde, vergi ve vergi bağlı amaçlar istenildiği gibi gerçekleşmemesi yanında, arzulanmayan bazı etkiler dahi ortaya çıkabilmektedir.145 Bu nedenle vergi dairesi personeli mükellef psikolojisini iyi bilmesi gerekmektedir.

Mükelleflere yakın olmayan ya da onlara karşı olan, mükellefleri vergiye alıştırarak, bir psikolojik ortam yaratacak biçimde hareket etmeyen ve vergi yasalarının uygulanmasında, etkin bir biçimde işleyen vergi yönetimi, mükelleflerin veriye karşı tepki göstermesine neden olmaktadır.146

Etkin bir personel yönetimi politikasında en önemli rolü vergi personelinin ücretleri oynar. Ancak ücret ile verimlilik arasında sıkı sıkıya bir ilişki vardır.

Kişileri çalışmaya teşvik eden en güçlü motiflerden biri, yaşamını ve v arsa ailesinin yaşantısını sürekli kılacak yeterli bir ücret elde etmektedir.147

Tatmin edici olmayan ücret politikasının tüm kesimlerde olumsuz etkilerinin olduğu açık olmasına rağmen, bu durum vergi yönetiminde çalışanlar bakımından daha da önem arz etmektedir.148

Vergi yönetiminin diğer kamu yönetimlerinden ayrı bir yönü vardır. Vergi örgütü halka hizmet götüren bir örgüt değildir. Tersine vatandaşa karşılıksız yükümlülükler yüklemek durumundadır. Bu durumda görevi kötüye kullanma olanağı fazladır.149 Bu gerçeğe karşın vergi dairelerinde çalışan ve mali sorumluluklar yüklenen personelin niteliklerine gereken önem verilmediği gibi

145 Şenyüz, a.g.e, s.11-12.

146 Gıyasettin Akdeniz, “Az Gelişmiş Memleketler ve Vergi Adaleti” Maliye Enstitüsü Konferansları, Sayı: 1969,/42, İstanbul, 1969, s.53.

147 Zeyyat Sabuncuoğlu, Çalışma Psikolojisi, Bursa, 1984, s.84-85.

148 Richard Goode, Some Economic Aspects of Tax Administration, Staff Papers, vol.28, No.2, 1981, s.252.

149 Tobb, a.g.e, s.240-241.

yeterli bir ücret politikası da geliştirilememiştir. Bu durumun düzeltilmesi sosyal ve ekonomik yapının bir gerçeği olarak kısa dönemde mümkün değildir.

Vergi işlerinde çalışan memurlar diğer devlet memurları ile birlikte 657 sayılı devlet memurları yasasına göre genel yönetim sınıfı içinde sayılmaktadır.

Bu durum vergi memurlarına özel bir statü sağlama olanağını kaldırmıştır. Vergi dairesi personelinin özellikle büyük şehirlerde sürekli olarak diğer kesimlere kaydığı görülmektedir. Bu durum bilgi ve deney sahibi memurların azalmasına sebep olmaktadır.150