2. YÖNTEM
2.4. Veri Toplama Araçları
2.4.3. Yazma Formu
Yazma Formu’nda konu seçimi için iki aşamalı bir yol izlenmiştir. Birinci aşamada, araştırmacı tarafından 3 farklı konu belirlenmiştir. Konuların belirlenmesinde aşağıdaki hususlar dikkate alınmıştır:
a. Konular, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin kendilerini rahatlıkla ifade edebilecekleri şekilde belirlenmelidir.
b. Konular, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin ilgilerini çekecek nitelikte olmalıdır.
c. Konular, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin dil seviyelerine (C1) uygun olmalıdır.
d. Konular, Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretim Programı ve Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni’nde yer alan kazanımlara uygun olmalıdır.
İkinci aşamada ise belirlenen konular, uzman görüşüne sunulmuştur. Uzman görüşlerini almak için beşli Likert türünde, “hiç uygun değil (1 puan), uygun değil (2 puan), kısmen uygun (3 puan), uygun (4 puan) ve tamamen uygun (5 puan)” ifadeleri kullanılarak bir form oluşturulmuştur. Uzmanların, konulara verdikleri puanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak en fazla puan alan konu yazma konusu olarak belirlenmiştir. Aşağıdaki tabloda, uzmanlar tarafından konulara verilen puanlar yer almaktadır.
104 Tablo 29 Uzmanların Belirlenen Konulara Verdikleri Puanlar
Konular Puan Ortalama
Sizce aile mi arkadaşlar mı daha önemlidir? 13 4.3
Sizce parayla saadet olur mu? 12 4.0
Sizce internetten alışverişin faydaları ve zararları nelerdir? 11 3.7
Tablo 29’da görüldüğü gibi uzman görüşleri doğrultusunda en yüksek puanı alan “Sizce aile mi arkadaşlar mı daha önemlidir?” konusu, yazma konusu olarak belirlenmiştir.
2.4.4. Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Analitik Rubriği
Bireyler her zaman yeni şeyler öğrenme eğilimi içerisindedir. Öğrendikleri şeyler, onların bilgi ve birikimlerini artırmanın yanı sıra onlara yeni beceriler kazandırmaktadır. Bireylerin bu becerileri ne düzeyde kazandıklarının belirlenmesi, yani değerlendirilmesi son derece önemlidir. Özdemir (2014: 60) değerlendirmeyi, ölçmenin sonuçlarını belli kıstaslara dayandırarak bir sonuca varma şeklinde tanımlamıştır.
Yazma becerisinin değerlendirilmesi, yazan kişinin doğru ve yanlışlarının farkına vararak kendini geliştireceği bir süreç olarak görülmelidir. Yazma becerisi zor ve karmaşık bir süreç olduğu için çoktan seçmeli sorularla değerlendirilmesi mümkün değildir. Yazma becerisinin değerlendirilebilmesi için, yazma sürecinin tüm aşamalarının birbirinden bağımsız olarak ele alınması gerekmektedir. Bunu sağlamanın yollarından biri de rubrik kullanmaktır. Rubrik, belli bir öğretim süreci sonunda beklenen öğrenci performansının farklı boyut ve düzeylere bölünerek değerlendirilmesidir (Sezer, 2005: 63). Bir performansı değerlendirmek amacıyla oluşturulan ölçme araçlarına alanyazında rubrik adı verilmektedir. Aynı zamanda, dereceli puanlama anahtarı, puanlama yönergesi, değerlendirme ölçeği veya derecelendirme ölçeği gibi farklı isimler de kullanılmaktadır. Bu çalışmada, rubrik kelimesi tercih edilmiştir. Rubrik, konu ve etkinlikleri geniş bir çerçevede değerlendirmek amacıyla kullanılabilir (Özdemir, 2014: 64). Rubriğin en önemli faydalarından biri, öğrencilere önceden verilmesi yoluyla onların çalışmalarının neye göre değerlendirileceğinin gösterilmesidir.
105 Rubrikler kendi içinde bütüncül (holistik) ve analitik olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Bütüncül rubrikler, performansın farklı seviyelerini yeterince tanımlayamayan ve özellikleri tek puanla değerlendirme amacı taşıyan araçlardır.
Analitik rubrikler ise performansın farklı seviyelerini açık bir biçimde tanımlayan ve özelliklerin birbirinden bağımsız bir biçimde değerlendirilebileceği araçlardır.
Analitik rubrikler, becerilerin ne düzeyde kazanıldığını ortaya koymak amacıyla kullanılabilir. Bu çalışmada da ölçülecek performansı oluşturan özellikler, alt boyutlarına ayrılarak farklı performans düzeylerine yönelik tanımlar yapıldığı için analitik rubrik tercih edilmiştir.
Yeni bir rubrik oluşturulurken belirli aşamaların takip edilmesi gerekmektedir. Sezer (2005: 64) rubriğin hazırlanmasında izlenecek adımları şu şekilde ifade etmiştir:
1. Performansın seçilmesi
2. Performans boyutlarının belirlenmesi
3. Performans düzeylerinin saptanması
4. Performans tanımlarının yazılması
Performans olarak yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin metin yazmaları belirlenmiştir. Boyutları ise “başlık”, “sayfa düzeni ve okunaklılık”, “metin uzunluğu”, “plan ve paragraf düzeni”, “kelimelerin yazımı”, “noktalama işaretleri”,
“özne-fiil uyumu”, “cümle ögeleri”, “kipler”, “iyelik ve hal ekleri”, “sözcükte anlam ve anlam ilişkileri”, “bağdaşıklık unsurları”, “tutarlılık” ve “ikna edicilik” olarak belirlenmiştir. Performans düzeyleri 4 puan (çok iyi), 3 puan (iyi), 2 puan (orta) ve 1 puan (geliştirilmeli) şeklinde tespit edilmiştir. Performans tanımları ise performans düzeylerini yansıtacak ve anlam kargaşasına yol açmayacak şekilde yazılmıştır.
Araştırmacı tarafından geliştirilen ölçeğe “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Analitik Rubriği” ismi verilmiştir.
Ölçeğin geliştirilmesinde ilk olarak performans boyutlarını, düzeylerini ve tanımlarını doğru bir şekilde belirlemek adına alanyazın taraması yapılmıştır (Dempsey, vd., 2009; Bölükbaş, 2011; Boylu, 2014; Cumming, 2002; Hamp-Lyons, 2002; Rezaei & Lovorn, 2010; Covill, 2012; Huot, 1996; Chan, vd., 2015; Diab &
106 Balaa, 2011; Göçer, 2010; Aktaş, 2009; Tiryaki, 2014). Ardından içerik geçerliliği (content validity) kıstaslarından biri olan uzman görüşüne başvurulmuştur. Uzman görüşü için Türkçe eğitimi alanında çalışmakta olan dört akademisyenden destek alınmıştır. Ölçeğin güvenirliğini sağlamak adına ise “değerlendirmeciler arası uyum” yöntemine başvurulmuştur (Büyüköztürk vd., 2013: 114). Buna göre, araştırmacı ve 1 alan uzmanı rastgele yöntemle belirlenen 14 farklı öğrenciye ait yazma formlarını birbirlerinden bağımsız olarak ve araştırmacı tarafından geliştirilen rubriği kullanarak değerlendirmiştir. Bu şekilde, değerlendirmenin bireysel etkilerden arındırılması amaçlanmıştır. İki değerlendirmecinin yazma formlarına verdikleri puanlar arasındaki uyuma bakmak için Miles ve Huberman tarafından nitel araştırmalarda değerlendirmeciler arası güvenirlik düzeyini belirlemek amacıyla geliştirilen güvenirlik katsayısı formülü kullanılmıştır. Bu formül şu şekildedir: Δ=
C÷(C+𝜕)×100. Bu formülde Δ, güvenirlik katsayısını; C, üzerinde görüş birliği sağlanan madde (terim) sayısını ve 𝜕, üzerinde görüş birliği sağlanamayan madde (terim) sayısını ifade etmektedir. Bu formül kullanılarak yapılan güvenirlik katsayılarının %70’in üzerinde çıkması, araştırma için güvenilir kabul edilmektedir (Miles ve Huberman, 1994: 64). Bu formüle göre hesaplanan güvenirlik katsayısı değerleri aşağıdaki tabloda sunulmaktadır:
Tablo 30 Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Analitik Rubriği’ne İlişkin Değerlendirmeciler Arası Uyumu Gösteren Güvenirlik Katsayıları
No Madde/ Alt Boyut Miles & Huberman Güvenirlik Katsayısı
1 Başlık %100
2 Sayfa Düzeni ve Okunaklılık %92,59
3 Metin Uzunluğu %100
4 Plan ve Paragraf Düzeni %96,77
5 Kelimelerin Yazımı %85,19
6 Noktalama İşaretleri %88,89
7 Özne-Fiil Uyumu %92,11
8 Cümle Ögeleri %89,47
9 Kipler %88,89
107 Tablo 30 Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Analitik Rubriği’ne İlişkin Değerlendirmeciler Arası Uyumu Gösteren Güvenirlik Katsayıları (Devamı)
10 İyelik ve Hal Ekleri %96,77
11 Sözcükte Anlam ve Anlam İlişkileri %89,47
12 Bağdaşıklık Unsurları %97,06
13 Tutarlılık %97,14
14 İkna Edicilik %97,14
15 Ölçeğin Geneli %96,41
Yukarıdaki tablo incelendiğinde, başlık ve metin uzunluğu alt boyutlarında değerlendirmeciler arasında tam uyum (%100) olmakla beraber, tüm alt boyutlarda yüksek bir uyum olduğu görülmektedir. Buradan yola çıkarak, iki değerlendirmeci arasında yüksek bir uyum olduğunu ve bu nedenle de ölçeğin güvenilir olduğunu ifade etmek mümkündür. “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Analitik Rubriği”, tezin ekler bölümünde Ek-3’te yer almaktadır.
2.4.5. 5E Öğrenme Modelinin Uygulanmasına İlişkin Öğrenci Görüşme Formu
Uygulamanın sonunda, deney grubundaki öğrencilerin 5E öğrenme modeline ilişkin görüş ve düşüncelerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen
“5E Öğrenme Modelinin Uygulanmasına İlişkin Öğrenci Görüşme Formu”
kullanılmıştır. Görüşme formunun kapsam ve yapı geçerliliğini sağlamak için 2 alan uzmanının görüşüne başvurulmuştur. Görüşme formunda 5 tane açık uçlu madde bulunmaktadır. Öğrenciler formu doldurmadan önce, formda yer alan soruların nasıl cevaplanması gerektiğine ilişkin araştırmacı tarafından bilgilendirme yapılmıştır.
Öğrencilerden formları yazılı olarak elle doldurmaları istenmiştir. Deney grubundaki öğrencilerin tamamı (n=37) görüşme formunu araştırmacının gözetiminde doldurmuştur. Formda bulunan 5. madde, öğrencilerin ilave görüş (varsa) beyan etmeleri için oluşturulmuş ve bu nedenle bütün öğrenciler bu maddeye ilişkin görüş belirtmemiştir. “5E Öğrenme Modelinin Uygulanmasına İlişkin Öğrenci Görüşme Formu” tezin ekler bölümünde Ek-5’te yer almaktadır.
108 2.5. Değişkenler
2.5.1. Bağımsız Değişkenler
Bu araştırmada kullanılan uygulama, çalışmanın tek bağımsız değişkenidir.
Bu değişkene ait iki grup bulunmaktadır. Bunlar; 5E öğrenme modelinin ve mevcut programa göre öğretimin gerçekleştiği deney ve kontrol gruplarıdır.
2.5.2. Bağımlı Değişkenler
Bu araştırmada, deney ve kontrol grubunda bulunan öğrencilerin “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Analitik Rubriği” puanları ve
“Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği (YDO-TÖYBTÖ)” puanları bağımlı değişkenlerdir.
2.6. Verilerin Analizi 2.6.1. Nicel Verilerin Analizi
Araştırmanın amaçları doğrultusunda elde edilen veriler, bilgisayar ortamında SPSS-21.0 (Statistical Package for the Social Sciences) kullanılarak çözümlenmiş, bulgular tablolar halinde sunulmuş ve bulgulara ilişkin yorumlar yapılmıştır. İlk olarak deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin YDO-TÖYBTÖ’den aldıkları puanların normal dağılım gösterip göstermediği incelenmiş ve bu doğrultuda parametrik veya parametrik olmayan tekniklerden hangisinin kullanılacağına karar verilmiştir. Bu araştırmada verilerin normalliğini test etmek için Shapiro-Wilk ve Kolmogorov-Smirnov testlerinden faydalanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının uygulama öncesi ve sonrası normallik testi sonuçları Tablo 31’de sunulmuştur.
109 Tablo 31 Deney ve Kontrol Gruplarının YDO-TÖYBTÖ Puanlarının Uygulama Öncesi ve Sonrası Normallik Testi Sonuçları
Grup
Kolmogorov-Smirnov Shapiro-Wilk
İstatistik sd p İstatistik sd p
Deney
Ön test .084 37 .200 .957 37 .157
Son test .116 37 .200 .959 37 .193
Kontrol
Ön test .087 41 .200 .988 41 .944
Son test .126 41 .100 .972 41 .398
Kolmogorov-Smirnov testi, elde edilen verilerin tanımlanmış bir evrenin normal olasılık dağılımına uyup uymadığını test etme esasına dayanmaktadır.
Shapiro-Wilk testi ise bir örneklemde yer alan veri kümesinin, normal dağılım gösteren bir evrenden gelip gelmediğini göstermektedir. Her iki değerin de anlamlılık değerinin (p) 0,05’ten büyük olması, verilerin normal dağılım gösterdiği anlamına gelmektedir (Can, 2016: 88-89). Buradan yola çıkarak Tablo 31’de yer alan normallik testi sonuçları incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin ölçme aracından elde ettikleri ön test ve son test puanlarının normal dağılım gösterdiği anlaşılmıştır (p>.05). Buna göre araştırmada öğrencilerin, ön test ve son testten aldıkları puanların analizleri parametrik testlerden ilişkisiz (bağımsız) örneklemler t-testi kullanılarak yapılmıştır.
Verilerin normalliğini kontrol etmek için verilere ait betimsel istatistik değerlerine de bakılmıştır. Bu bağlamda her bağımlı değişken için gruplarda ortalama, medyan, basıklık ve çarpıklık değerleri kontrol edilmiştir. Betimsel istatistik sonuçları Tablo 32’de sunulmuştur.
110 Tablo 32 Deney ve Kontrol Gruplarının YDO-TÖYBTÖ Puanlarının Uygulama Öncesi ve Sonrası Normalliğine İlişkin Betimsel İstatistik Sonuçları
YDO-TÖYBTÖ Puanları
Çarpıklık Basıklık Ortalama Medyan
Ön Test
Deney -.235 -.891 3.33 3.30
Kontrol .075 -.088 3.35 3.35
Son Test
Deney -.488 -.300 3.93 4.00
Kontrol .192 -.360 3.33 3.30
Tablo 32 incelendiğinde, çarpıklık (skewness) ve basıklık (kurtosis) değerlerinin -1.5 ile +1.5 arasında olması sebebiyle verilerin normal dağıldığı ifade edilebilir (Hair, Anderson, Tatham ve Black, 1995). Ayrıca deney ve kontrol grubu öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ ön test sonuçları incelendiğinde grupların ortalamalarının (Deney=3.33; Kontrol=3.35) birbirlerine yakın olduğu görülmektedir. Diğer taraftan, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ ön testinden aldıkları puanlara ilişkin normal Q-Q grafiklerine de bakılmıştır.
Sonuçlar şu şekildedir:
111 Şekil 11 Deney Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ Ön Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
Şekil 12 Kontrol Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ Ön Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
112 Şekil 13 Deney Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ Son Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
Şekil 14 Kontrol Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ Son Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
113 Yukarıdaki grafikler incelendiğinde, her iki grupta da hem uygulama öncesi hem uygulama sonrası verilerin düz diyagonal bir çizgiye yakın dağıldığını ve buradan yola çıkarak verilerin normal dağıldığını ifade etmek mümkündür.
Çalışmada Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği alt boyutları olan “yazmaya genel bakış”, “yazmada yetersizlik” ve “yazmada yeterlilik” alt boyutlarına ilişkin ön test puanlarının normal dağılım gösterip göstermediği kontrol edilmiştir. Normallik testine ilişkin sonuçlar Tablo 33’te verilmiştir.
Tablo 33 Deney ve Kontrol Gruplarının YDO-TÖYBTÖ Alt Boyutlarından Aldıkları Ön Test Puanlarının Normallik Testi Sonuçları
Grup N Yazmaya Genel Bakış Yazmada Yetersizlik Yazmada Yeterlilik
İstatistik p İstatistik p İstatistik p
Deney 37 .154 .027* .080 .200 .120 .200
Kontrol 41 .130 .080 .101 .200 .111 .200
*p<.05
Tablo 33 incelendiğinde, deney grubu öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ
“yazmaya genel bakış” alt boyutu ön test puanlarının normal dağılmadığı (p<.05), diğer alt boyutlardan aldıkları puanların ise normal dağıldığı anlaşılmıştır. Kontrol grubu öğrencilerinin ise ölçeğin tüm alt boyutlarından aldıkları ön test puanlarının normal dağılım sergilediği anlaşılmıştır.
Ayrıca, Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği alt boyutları olan “yazmaya genel bakış”, “yazmada yetersizlik” ve “yazmada yeterlilik” alt boyutlarına ilişkin son test puanlarının normal dağılım gösterip göstermediği kontrol edilmiştir. Normallik testine ilişkin sonuçlar Tablo 34’te verilmiştir.
114 Tablo 34 Deney ve Kontrol Gruplarının YDO-TÖYBTÖ Alt Boyutlarından Aldıkları Son Test Puanlarının Normallik Testi Sonuçları
Grup N Yazmaya Genel Bakış Yazmada Yetersizlik Yazmada Yeterlilik
İstatistik p İstatistik p İstatistik p
Deney 37 .188 .002* .120 .197 .106 .200
Kontrol 41 .112 .200 .122 .133 .128 .087
*p<.05
Tablo 34 incelendiğinde, deney grubu öğrencilerinin YDO-TÖYBTÖ
“yazmaya genel bakış” alt boyutu son test puanlarının normal dağılmadığı (p<.05), diğer alt boyutlardan aldıkları puanların ise normal dağıldığı anlaşılmıştır. Kontrol grubu öğrencilerinin ise ölçeğin tüm alt boyutlarından aldıkları son test puanlarının normal dağılım sergilediği anlaşılmıştır. Bu verilerden yola çıkarak, “yazmaya genel bakış” alt boyutunda veriler normal dağılım göstermediği için bu boyuta ilişkin analizlerin Mann Whitney U testi ve Wilcoxon işaretli sıralar testi ile diğer alt boyutlara ilişkin analizlerin ise bağımlı örneklemler t-testi ve bağımsız örneklemler t-testi aracılığıyla yapılmasına karar verilmiştir. Ancak, analizlere geçmeden önce analiz için gerekli olan varyansların homojenliği varsayımı, Levene’s testi ile sınanmıştır. Yapılan analiz sonucunda anlamlılık değerinin .05’ten büyük olması, varyansların homojenliği varsayımının yerine getirildiğini göstermektedir. Aşağıda yer alan Tablo 35’de Levene’s testi sonuçları yer almaktadır.
Tablo 35 YDO-TÖYBTÖ’ye İlişkin Varyansların Homojenliği Varsayımına Yönelik Olarak Levene’s Testi Sonuçları
F sd p
Tutum-Ön Test .453 76 .503
Yazmaya Genel Bakış-Ön Test 2.660 76 .107
Yazmada Yetersizlik-Ön Test .038 76 .845
Yazmada Yeterlilik-Ön Test .368 76 .546
Tutum-Son Test 1.278 76 .262
Yazmaya Genel Bakış-Son Test 2.773 76 .100
115 Tablo 35 YDO-TÖYBTÖ’ye İlişkin Varyansların Homojenliği Varsayımına Yönelik Olarak Levene’s Testi Sonuçları (Devamı)
Yazmada Yetersizlik-Son Test 2.170 76 .145
Yazmada Yeterlilik-Son Test .673 76 .414
Tablo 35 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarına göre tutum ön test puanı (F(76)=.453, p>.05); yazmaya genel bakış alt boyutu ön test puanı (F(76)=2.660, p>.05); yazmada yetersizlik alt boyutu ön test puanı (F(76)=.038, p>.05); yazmada yeterlilik alt boyutu ön test puanı (F(76)=.368, p>.05); tutum son test puanı (F(76)=1.278, p>.05); yazmaya genel bakış alt boyutu son test puanı (F(76)=2.773, p>.05); yazmada yetersizlik alt boyutu son test puanı (F(76)=2.170, p>.05) ve yazmada yeterlilik alt boyutu son test puanı (F(76)=.673, p>.05) ölçümlerinde varyansların homojen olduğu tespit edilmiştir. Homojenlik varsayımı kabul edildiği için tutuma ilişkin analizlerin yapılmasına karar verilmiştir.
Tutum ölçeğine ilişkin varsayımlar doğrulandıktan sonra YDO-TÖYBAR aracına ilişkin normallik ve homojenlik varsayımları sınanmıştır. İlk olarak deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin YDO-TÖYBAR’dan aldıkları puanların normal dağılım gösterip göstermediği incelenmiş, bu doğrultuda parametrik veya parametrik olmayan tekniklerden hangisinin kullanılacağına karar verilmiştir. Bu araştırmada verilerin normalliğini test etmek için Shapiro-Wilk ve Kolmogorov-Smirnov testlerinden faydalanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının uygulama öncesi ve sonrası normallik testi sonuçları Tablo 36’da sunulmuştur.
Tablo 36 Deney ve Kontrol Gruplarının YDO-TÖYBAR Puanlarının Uygulama Öncesi ve Sonrası Normallik Testi Sonuçları
Grup
Kolmogorov-Smirnov Shapiro-Wilk
İstatistik sd p İstatistik sd p
Deney
Ön test .077 37 .200 .983 37 .843
Son test .111 37 .200 .974 37 .516
Kontrol
Ön test .123 41 .120 .988 41 .224
Son test .089 41 .200 .987 41 .907
116 Tablo 36’da yer alan normallik testi sonuçları incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin YDO-TÖYBAR ölçme aracından elde ettikleri ön test ve son test puanlarının normal dağılım gösterdiği anlaşılmıştır (p>.05). Bu nedenle araştırmada yer alan öğrencilerin, ön test ve son test YDO-TÖYBAR puanlarının analizleri parametrik testlerden ilişkisiz (bağımsız) örneklemler t-testi kullanılarak yapılmıştır.
Verilerin normalliğini kontrol etmek için verilere ait betimsel istatistik değerlerine de bakılmıştır. Bu bağlamda her bağımlı değişken için gruplarda ortalama, medyan, basıklık ve çarpıklık değerleri kontrol edilmiştir. Betimsel istatistik sonuçları Tablo 37’de sunulmuştur.
Tablo 37 Deney ve Kontrol Gruplarının YDO-TÖYBAR Puanlarının Uygulama Öncesi ve Sonrası Normalliğine İlişkin Betimsel İstatistik Sonuçları
YDO-TÖYBAR Puanları
Çarpıklık Basıklık Ortalama Medyan
Ön Test
Deney -.116 -.314 25.51 26.00
Kontrol .292 -.585 25.90 26.00
Son Test
Deney .242 -.695 38.30 38.00
Kontrol .275 -.063 28.56 29.00
Tablo 37 incelendiğinde, çarpıklık (skewness) ve basıklık (kurtosis) değerlerinin -1.5 ile +1.5 arasında olması sebebiyle hem uygulama öncesine hem de sonrasına ilişkin verilerin normal dağılım gösterdiği anlaşılmıştır. Ayrıca deney ve kontrol grubu öğrencilerinin YDO-TÖYBAR ön test puanları incelendiğinde grupların ortalamalarının (Deney=25.51; Kontrol=25.90) birbirlerine yakın olduğu görülmektedir. Diğer taraftan, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin YDO-TÖYBAR ön testinden aldıkları puanlara ilişkin normal Q-Q grafiklerine de bakılmıştır. Sonuçlar şu şekildedir:
117 Şekil 15 Deney Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBAR Ön Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
Şekil 16 Kontrol Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBAR Ön Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
118 Şekil 17 Deney Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBAR Son Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
Şekil 18 Kontrol Grubu Öğrencilerinin YDO-TÖYBAR Son Testinden Aldıkları Puanlara İlişkin Normal Q-Q Grafiği
119 Yukarıdaki grafikler incelendiğinde, her iki grupta da hem uygulama öncesi hem uygulama sonrası verilerin düz diyagonal bir çizgiye yakın dağıldığını ve buradan yola çıkarak verilerin normal dağıldığının doğrulandığını ifade etmek mümkündür.
Verilerin normalliği doğrulandıktan sonra analizlere geçmeden önce gerekli olan varyansların homojenliği varsayımı, Levene’s testi ile sınanmıştır. Yapılan analiz sonucunda anlamlılık değerinin .05’ten büyük olması, varyansların homojenliği varsayımının yerine getirildiğini göstermektedir. Aşağıda bulunan Tablo 38’de Levene’s testi sonuçları yer almaktadır.
Tablo 38 YDO-TÖYBAR’a İlişkin Varyansların Homojenliği Varsayımına Yönelik Olarak Levene’s Testi Sonuçları
F sd p
Başarı-Ön Test 2.086 76 .153
Başarı-Son Test 2.297 76 .134
Tablo 38 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarına göre yazma başarısı ön test puanı (F(76)=2.086, p=.153) ve yazma başarısı son test puanı (F(76)=2.297, p=.134) ölçümlerinde varyansların homojenlik sergilediği belirlenmiştir. Homojenlik varsayımı da kabul edildiği için yazma başarısına ilişkin analizlerin yapılmasına karar verilmiştir. Bu doğrultuda araştırmanın alt problemleri için aşağıdaki şekilde analizler gerçekleştirilmiştir:
1) 5E öğrenme modeline uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı deney grubu ve mevcut öğretim programına uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği’nden aldıkları ön test puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılık olup olmadığını belirlemek için bağımsız örneklemler t-testi uygulanmıştır.
2) 5E öğrenme modeline uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği’nden aldıkları ön test ve son test puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde
120 bir farklılık olup olmadığını belirlemek için bağımlı örneklemler t-testi uygulanmıştır.
3) 5E öğrenme modeline uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği alt boyutlarında aldıkları ön test ve son test puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılık olup olmadığını belirlemek için bağımlı örneklemler t-testi ve Wilcoxon işaretli sıralar t-testi uygulanmıştır.
4) Mevcut öğretim programına uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği’nden aldıkları ön test ve son test puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılık olup olmadığını belirlemek için bağımlı örneklemler t-testi uygulanmıştır.
5) Mevcut öğretim programına uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Yazma Becerisi Tutum Ölçeği alt boyutlarından aldıkları ön test ve son test puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılık olup olmadığını belirlemek için bağımlı örneklemler t-testi uygulanmıştır.
6) 5E öğrenme modeline uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı deney grubu ve mevcut öğretim programına uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı
6) 5E öğrenme modeline uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı deney grubu ve mevcut öğretim programına uygun yazma etkinliklerinin uygulandığı