Toplam Kalite Yönetimi Temelli İnsan Kaynakları Yönetiminin İşletmelerin

Değişkenler arasındaki ilişkinin korelasyon analizine göre tespit edilmesi sonucunda toplam kalite yönetimi temelli insan kaynakları yönetiminin işletmelerin yenilikçilik düzeyi üzerindeki etkisinin tespit edilmesi amacıyla enter metoduyla çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır.

Tablo 4.21: Toplam Kalite Yönetimi Temelli İnsan Kaynakları Yönetiminin İşletmelerin Yenilikçilik Düzeyi Üzerindeki Etkisine Yönelik Regresyon Analizi Sonuçları

Bağımlı Değişken

Yenilikçilik

Bağımsız Değişkenler B β t p

Sabit 4,441 2,272* ,025

İnsan Kaynakları Eğitimi ,356 ,220 2,499* ,014

Takım Çalışması -,105 -,062 -0,693 ,490

Kontrolü Dışsal Güdüleme ,938 ,391 3,665** ,000

Otonom Dışsal Güdüleme ,493 ,286 2,691** ,008

F 42,740**

R² 0,584**

*p<.05, **p<.01

Tabloda görüldüğü üzere R²=.584 olup bağımlı değişken ve bağımsız değişkenlerin arasındaki doğrusal ilişkinin %58 oranında açıklandığı gözlenmiştir. F testi bulgularına göre bağımsız değişkenler ile bağımlı değişken arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu gözlenmiştir (p<.01). t değerleri incelendiğinde bağımsız değişkenlerden insan kaynakları eğitimi, kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdülemenin yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır.

Tablo 4.22: Toplam Kalite Yönetimi Temelli İnsan Kaynakları Yönetiminin İşletmelerin Teknolojik Yenilikçilik Düzeyi Üzerindeki Etkisine Yönelik Regresyon Analizi Sonuçları

Bağımlı Değişken

Teknolojik Yenilikçilik

Bağımsız Değişkenler B β t p

Sabit 1,133 1,071 ,286

İnsan Kaynakları Eğitimi ,184 ,230 2,387* ,019

Takım Çalışması -,029 -,035 -0,351 ,726

Kontrolü Dışsal Güdüleme ,569 ,481 4,113** ,000

Otonom Dışsal Güdüleme ,082 ,097 0,831 ,408

F 30,468**

R² 0,500**

*p<.05, **p<.01

Tabloda görüldüğü üzere R²=.500 olup bağımlı değişken ve bağımsız değişkenlerin arasındaki doğrusal ilişkinin %50 oranında açıklandığı gözlenmiştir. F testi bulgularına göre bağımsız değişkenler ile bağımlı değişken arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu gözlenmiştir (p<.01). t değerleri incelendiğinde bağımsız değişkenlerden insan kaynakları eğitimi ve kontrollü dışsal güdülemenin teknolojik yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır.

Tablo 4.23: Toplam Kalite Yönetimi Temelli İnsan Kaynakları Yönetiminin İşletmelerin Teknolojik Olmayan Yenilikçilik Düzeyi Üzerindeki Etkisine Yönelik Regresyon Analizi Sonuçları

Bağımlı Değişken

Teknolojik Olmayan Yenilikçilik

Bağımsız Değişkenler B β t p

Sabit 3,309 2,573** ,011

İnsan Kaynakları Eğitimi ,172 ,178 1,835 ,069

Takım Çalışması -,076 -,076 -0,764 ,446

Kontrolü Dışsal Güdüleme ,369 ,257 2,189* ,030

Otonom Dışsal Güdüleme ,410 ,399 3,407** ,001

F 29,937**

R² 0,495**

Tabloda görüldüğü üzere R²=.495 olup bağımlı değişken ve bağımsız değişkenlerin arasındaki doğrusal ilişkinin %49 oranında açıklandığı gözlenmiştir. F testi bulgularına göre bağımsız değişkenler ile bağımlı değişken arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu gözlenmiştir (p<.01). t değerleri incelendiğinde bağımsız değişkenlerden kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdülemenin teknolojik olmayan yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır.

SONUÇ VE ÖNERİLER

Toplam kalite yönetiminin en önemli unsuru olan insan kaynakları yönetimi, sosyolojik ve teknolojik gelişmelerden, kendi payına düşeni alarak, geleneksel düşünce modelini değiştirerek, çağdaş sistemin bütün ilkelerine ve kurallarına uygun hale gelmiştir.

TKY ‘yi benimseyen bir işletme, diğer işletmelere göre bir mal veya hizmeti daha kaliteli, daha düşük fiyatta, daha hızlı ve tam zamanında teslim edecektir. Bu sebeple, Toplam Kalite Yönetimi, özellikle küresel piyasalar için üretim yapan firmalara önemli avantajlar sağlamaktadır. TKY, müşteri odaklı bir yönetim anlayışı olup, temeli müşteri ihtiyaçlarını karşılama ve tatmin etmeye dayanır. Müşterinin tatmini, organizasyonun sürekli gelişimini ve uzun dönemli taahhüt gerektirir.

TKY’nin sürekli uygulanıp başarıyı devam ettirmenin yolu, iletişim kanallarını açık tutarak gerekli eğitimin verilip, kültürü ve davranışı değiştirerek geliştirmekten geçmektedir. İKY; İKP, personel seçimi, personelin geliştirilmesi, değerleme, ücretleme ve çalışma ilkelerinin düzenlenmesi bölümlerinden oluşur. Bu ilkelerin bir bütünlük halinde firmalara büyük katkıları olacağı aşikârdır.

İnsan Kaynakları planlaması yapılırken, İnsan Kaynaklarının etkin ve verimli bir şekilde kullanımını amaçlar. Verimli çalışan personel, verilen görevi tam zamanında ve doğru bir şekilde yaparken aynı zamanda görevini içten gelerek yapar. Bu çalışan, verilen görevi kendi işiymiş gibi yaptığından dolayı olabilecek tüm hatalar en aza indirgenmiş olur ve yönetim açısından da işlerde bir aksama meydana gelmez. Personel seçiminde, organizasyona alınacak kişinin o iş için en uygun aday olması gerekmektedir. İşe uygun değil en uygun insanın getirilmesi gerekmektedir. Organizasyonda işe görevin gerektirdiği bütün özellikleri taşıyan ve taşıyabileceğine inanılan en uygun kişinin seçilmesi gerekir. Yanlış bir seçim, organizasyonun belirtilen hedefe ulaşma süresini uzatıp, her türlü maliyetin artmasına sebep olur.

İşletmelerdeki insan kaynağı ihtiyacı öncelikle iş genişletme, rotasyon, terfi, iş değiştirme, iş zenginleştirme, gibi yöntemlerle kurum içinden karşılanması gereklidir. Çünkü kurum içinden alım ekonomiklik olarak birinci sıradadır. Kurum içinden karşılamanın mümkün olmadığı hallerde dışarıdan da karşılanabilir.

İşveren ve çalışanlar arasındaki iletişim karşılıklı ve çift yönlü olmalıdır. Karşılıklı ve sağlıklı iletişim; işveren ile çalışanın ilişkilerini geliştirip, her iki kesiminde morali yüksek tutup, işyerinde dedikodu ve söylentileri engelleyecek, karşılıklı sorunları azaltacak, personelin sorunlarına hızlı çözüm üretilecek, işletmenin iş hayatının rayında ve yüksek verimli gitmesine vesile olacaktır.

İnsan Kaynaklarının tedarikinde genel ilke, insanlara saygının esas alınması, tarafsız ve objektif davranılması, kurumun önceliklerinin önde olması, sürecin her aşamasının dikkatle ve özenle gerçekleştirilmesi, doğru şekilde ve doğru yolla insan kaynağının karşılanması ve böylece hem kişinin hem de kurumun mutluluğunun sağlanması olmalıdır.

Dışarıdan temin yoluyla personel ihtiyacının karşılanması için işletme, işçilerle ilgili bilgi bankalarından, görüntülü ve sesli medyadan, yazılı medyadan, el broşürlerinden, duvar afişlerinden, mevcut çalışanların yakınlarından ve ayrıca gelişmekte olan teknolojinin sağladığı imkânlardan faydama yoluna gider. İşletmenin kurum dışından personel temini hayati derecede önemlidir. Önce dış kaynağın hangisinin kullanılacağına karar verilir. Karar verildikten sonra hangi yolların kullanılacağı ve nasıl yapılacağına karar verilir. Tüm detaylar dikkatli ve özenle takip edilmelidir. Bir organizasyon için en önemli şey ekonomiklik ve geri alınamayan, yeri doldurulamayan zamandır. TKY, personel üzerinde odaklanır ve kaliteye dayalı bir kültür oluşturmayı amaçlar. Bu durum, örgütteki insanların grup çalışmasını ve genel bir amaca doğru motive edilmelerini öncelikli kılar. Önce insan yaklaşımı, TKY etkinliklerinin hemen hemen tümünde sürekli olarak en önde bulundurulması gereken bir olgudur. TKY‟yi çalışmasında ön planda tutan çalışanlar örgüt içinde ön plana çıkarlar. Çalışanların bu şekilde öne çıkması TKY düşüncesinde, işverenlerin personele hak ettiği değeri vermesini sağlar. İşverenler personelin mutluluğunu en az müşterinin mutluluğu kadar düşünmek zorunda, hatta daha fazla düşünmek zorundadır. Ekonomik şartların çok ağır olduğu ülkemizde ise bütün konularda dikkatli ve özenli olmak çok önemlidir. Çünkü tedarik evrelerinin herhangi birinde yapılacak küçücük bir hata işletmeye zaman ve para kaybettireceği aşikârdır.

Bu araştırmada amacı orta ve büyük ölçekli firmalarda toplam kalite yönetimi temelli insan kaynakları yönetimi ile yenilikçilik arasındaki ilişkinin incelenmesi

amaçlanmıştır. Bu kapsamda çalışmacı tarafından belirlenen çeşitli demografik sorular ve Perdomo-Ortiz ve arkadaşları (2009) tarafından yayınlanan ölçek Türkçe uyarlaması ise bu çalışmada gerçekleştirilen Toplam Kalite Yönetimi Temelli İnsan Kaynakları Yönetimi Ölçeği ve Yenilikçilik (İnovasyon) Ölçeği kullanılmıştır.

Çalışma kapsamında yapılan açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda Toplam Kalite Yönetimi Temelli İnsan Kaynakları Yönetimi Ölçeği üç ana boyutlu ve ana boyutlarından birine ait olan iki alt boyutlu yapısı ile geçerli kabul edilmiştir. Ölçeğin açıkladığı toplam varyans %68,8, CFI 0,85, IFI 0,85, GFI 0,81, RMSEA 1,00 χ 2/df 2,82 olarak kabul edilebilir uyum sınırına yakın değerde bulunmuştur. Yenilikçilik (İnovasyon) Ölçeği tek boyutlu ve iki alt boyutlu yapısı ile geçerli kabul edilmiştir. Ölçeğin açıkladığı toplam varyans %73,8, CFI 0,91, IFI 0,85, GFI 0,92, RMSEA 1,00 ve χ 2/df 2,78 olarak kabul edilebilir uyum sınırının üstünde bulunmuştur. Ölçeklerin iç tutarlılığı genel ve alt boyutlarında 0,70 sınırının üzerinde olarak saptanmıştır. Buna göre ölçek alt boyutlarının yüksek güvenilirlikte olduğu tespit edilmiştir.

Araştırmaya katılan kişilerin 6'i işletme sahibi/ortağı, 38'i üst düzey yönetici, 4'i orta düzey yönetici, 7'i yönetici, 6'i AR&GE/kalite sorumlusu, 3'i uzman, 55'i insan kaynakları yöneticisi olarak işletmede çalışmaktadır. İşletme temsilcilerinin 93'i süreçlerde iyileştirmenin işletmede yeni teknolojiyi etkin kullanabilmek için, 67'i mevzuat değişikliğine uyum sağlamak için, 91'i müşteri memnuniyetini artırmak için, 112'i iş süresini kısaltmak ve verimliliği artırmak için, 78'i yeni ürün imalatı için yapıldığını belirtmiştir. İşletme temsilcilerinin 83'i işletmede kalite yönetiminde tekniklerden beyin fırtınası, 40'i iş akışı, 47'i kontrol kartları, 96'i neden-sonuç analizi, 26'i histogram, 55'i pareto diyagramı, 53'i IDEF (süreç analizleri), 28'i çetele diyagramı, 79'i nominal grup tekniği, 69'i öneri kutusu, 25'i dağılım diyagramları, 27'i kalite evi (qfd), 27'i TRIZ kullanıldığını ifade etmiştir. İşletme temsilcilerinin 110'i çalıştıkları işletmede ürün\hizmet inovasyonu, 112'i süreç inovasyonu, 74'i organizasyonel inovasyon, 51'i pazarlama inovasyonu kullanıldığını ifade etmiştir.

Çalışma sonucunda araştırmaya katılan işletmelerde Toplam Kalite Yönetimi, İnovasyon Yönetimi, İnsan Kaynakları Yönetimi, Süreç İyileştirme, Ürün Geliştirme Kontrolü 18001 CE Otomasyon, Yeni Ürün Tasarımı, Stratejik Planlama, Kıyaslama (Benchmarking), 6 Sigma, İstatistiksel Süreç, ISO 9001, ISO 14001, TSE Belgeleri,

HACCP, OHSAS 18001, CE ve Otomasyon olmak üzere toplam kalite yönetimi kapsamındaki uygulamalarının tümünün oldukça yeteri düzeyde uygulandığı belirlenmiştir.

Bulgulara göre insan kaynakları eğitimi, kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdülemenin yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır. Buna göre insan kaynakları eğitimi, kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdüleme noktasında yapılan uygulamaların niteliğinin yüksek olduğu işletmelerin yenilikçilik düzeyinin de yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca insan kaynakları eğitimi ve kontrollü dışsal güdülemenin teknolojik yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır. Buna göre insan kaynakları eğitimi ve kontrollü dışsal güdüleme noktasında yapılan uygulamaların niteliğinin yüksek olduğu işletmelerin teknolojik yenilikçilik düzeyinin de yüksek olduğu belirlenmiştir. Buna ek olarak kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdülemenin teknolojik olmayan yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu saptanmıştır. Buna göre kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdüleme noktasında yapılan uygulamaların niteliğinin yüksek olduğu işletmelerin teknolojik olmayan yenilikçilik düzeyinin de yüksek olduğu belirlenmiştir. Benzer şekilde Perdomo- Ortiz vd. (2009) tarafından yapılan çalışmada da insan kaynakları eğitimi ve kontrollü dışsal güdüleme teknolojik yenilikçilik, kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdülemenin teknolojik olmayan yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu saptanmıştır. Perdomo-Ortiz vd. (2009) tarafından yapılan çalışmanın bu çalışmadan farkı takım çalışması değişkeninin de teknolojik yenilikçilik ve teknolojik olmayan yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı bir etkisinin olmasıdır.

Araştırma sonuçları özetlendiğinde toplam kalite yönetimi temelli insan kaynakları yönetimi çerçevesinde düzenlenen insan kaynakları eğitimi, kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdülemeye yönelik uygulamaların işletmelerin yenilikçilik düzeyi üzerinde anlamlı düzeyde belirleyici olduğu saptanmıştır. Yenilikçilik çerçevesinde yeni bir form kazanmak isteyen firmaların insan kaynakları eğitimi, kontrollü dışsal güdüleme ve otonom güdüleme konusunda insan kaynakları yönetimi yapılarının kalite standartlarını yükseltmeleri gerektiği önerilebilir.

KAYNAKÇA

ACAR, Nesime, (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, MPM Yayınları, No: 640, Ankara. AÇIKGÖZ, Mehmet, (2012), Bilgi-Teknoloji ve Yenilik Üretim Stratejisi (Ulusal

Yenilik Sistemleri), Literatür Yayınları, İstanbul.

AKDAĞ, Mustafa, (2005), Toplam Kalite Yönetimi ve Örgüt İçindeki Yeri, Cilt 4, Sayı 1, Ankara.

AKIN, Özcan, (2001), Toplam Kalite Yönetimi ve İnsan, Ezgi Kitabevi, Bursa. AKSU, Mualla, (2002), Eğitimde Stratejik Planlama ve Toplam Kalite Yönetimi, Anı

Yayıncılık, Ankara.

AKTAN, Can, (2010) Çağdaş Yönetim Anlayışı: Toplam Kalite,

http://canaktan.org/canaktan_personal/canaktan-arastirmalari/toplam- kalite/aktancagdas-yonetim-anlayisi.pdf.

ALPUGAN, Oktay, (1998), İşletme Bilimine Giriş, Per Yayınları, Trabzon.

ALTUNIŞIK, Remzi, ÖZDEMİR, Şuayıp, TORLAK, Ömer, (2006) Modern Pazarlama, Değişim Yayınları, Sakarya.

AYTAÇ, Serpil, (1996), “İnsan Kaynakları Yönetimi'nde Kariyer Anlayışı ve Bir Uygulama”, Yayınlanmamış Doçentlik Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

AŞKUN, İ. Cem ve TOKAT, Bülent, (2010), İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon, Ekin Yayınevi, Bursa.

BARDAKCI, Ahmet, (2003), “Toplam Kalite Yönetiminde Hedef Müşteri Tatmini: Ama Müşteri Kim ?”, Review of Social,Economic & Business Studies, Vol: 7/8, Eastern Mediterranean University Press.

BARUTÇUGİL, İsmet, (2005), Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayıncılık, İstanbul.

BAYRAKTAROĞLU, Serkan, (2008), İnsan Kaynakları Yönetimi, Sakarya Yayıncılık, Adapazarı.

BOLAT, Tamer, (2000), Toplam Kalite Yönetimi (Konaklama İşletmelerinde Uygulaması), Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.

BOZKURT, Rıdvan, (1998), Kalite İyileştirme Araç ve Yöntemleri, Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları, Ankara.

BULUT, Elif, ÇAVUŞ, Gamzenur, (2014), Liderlik, Motivasyon ve Ödüllendirme İlişkilerinin İncelenmesinde Kısmı En Küçük Kareler Yol Analizinin İncelenmesi, Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, Sayı:10, Çankırı, ss:45 BÜYÜK, Köksal, (2010), “Stratejik Performans Yönetiminin Unsuru Olarak Örgüt

Kültürünü Ölçümleme Üzerine Kavramsal Bir Çalışma”, Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Yıl:15, Sayı:2, Eskişehir, ss:22:30

CAN, Halil, AKGÜN, Ahmet ve KAVUNCUBAŞI, Şahin, (2001), Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi, Siyasal Kitabevi, Ankara.

CİVELEK, Okay, (2012), Performans Yönetim Sistemi, Bursa Sanayi ve Ticaret Odası Araştırması, Bursa

ÇAĞLAYAN, Vural, (2009), “Yenilikçilik, Tedarikçi Katılımı ve İşletme Performansı Üzerine Değer Zinciri Yönetimi Temelli Bir Yaklaşım: Otomotiv Sektöründe Görgül Bir Araştırma”, Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. ÇETİN, Canan, (2001), Toplam Kalite Yönetimi ve Kalite Güvence Sistemi, İstanbul,

Beta Yayınları, İstanbul.

ÇIRAK, Çağrı, (2010), “Performans Değerlendirme – Performans Yönetim Sistemi – Ücretlendirme Sistemi”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayını, Yıl:60, Sayı:1, İstanbul, ss:1-65

DALAY, İsmail (2001), “Yönetim ve Organizasyon: İlkeler, Teoriler ve Stratejiler”, Sakarya Üniversitesi Dergisi, Yıl:15, Sayı:40, Sakarya, ss:43

DEAN, J. Dean ve BOWEN, E. David, (1994), “Management Theory and Total Quality: Improving Research and Practice Through Theory Development”, Academy of Management Review. OUP: USA, pp:392-418.

DECENZO, A. David ve ROBBINS, P. Stephen (1999), Human Resources Management, 6th Ed. New York: John Wiley&Sons.

DEMİR, Nevzat, (2007), Örgüt Kültürü ve İş Tatmini, Türkmen Kitabevi, İstanbul. DEMİRCİ, Hüseyin, (2008), Toplam Kalite Yönetimi, Kum Saati Yayıncılık, İstanbul. DOGAN, Selen, (2003), Personel Güçlendirme, Sistem Yayıncılık, İstanbul.

DURNA, Ufuk ve DEMİREL, Yavuz, (2008), “Bilgi Yönetiminde Bilgiyi Anlamak”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Yıl:60, Sayı:30, Kayseri, ss:70

ENSARİ, Hoşcan, (2003), 21. Yüzyıl Okulları için Toplam Kalite Yönetimi, Sistem Yayıncılık, İstanbul.

ERDÖL, Cemal, (2000), “Kariyer Planlama Sistemi, Kariyer Yönetimi, Kariyer Geliştirme, Kariyer Sorunları ve Koçluk Uygulamaları”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.

ERDUT, Tijen, (2002), “İnsan Kaynakları Yönetimi ve Endüstri İlişkilerinde Değişim”, Türk Ağır Sanayi ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası Yayını, Yıl:60, Sayı:40, İzmir, ss:35-50

EREN, Erol, (2003), Yönetim ve Organizasyon: Çağdaş ve Küresel Yaklaşımlar, Beta Basım A.Ş, İstanbul.

ERKILIÇ, Turan A., (2007), Toplam Kalite Yönetimi İlkelerinin Yönetim Yaklaşımları Bağlamında Tartışılması. GAU J. Soc. and Appl. Sci.2/4, 50- 62.

ERTUĞRUL, İrfan ve KARAKAŞOĞLU, Nilsen (2006), “Kalite Kontrolde Örneklem Büyüklüğünün Değişken Olması Durumunda p Kontrol Şemalarının Oluşturulması”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, Yıl:15, Sayı:10, İstanbul, ss:65- 80.

ERTUĞRUL İrfan ve ÖZÇİL, Abdullah, (2013), The Application of 'p' and 'p-CUSUM' Charts into Textile Sector in The Statistical Quality Control Process. Tekstil ve Konfeksiyon, 24 (1): 9-14.

ERTÜRK, Mümin, (2009), İşletme Biliminin Temel İlkeleri, Beta Basım, İstanbul. FINDIKÇI, İlhami, (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Yayıncılık, İstanbul. FINDIKÇI, İlhami, (2009), İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Yayınları, İstanbul. FİŞEK, A. Gürhan, (1995), “Çok Bilimli Eksende İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği”, Ankara

Üniversitesi SBF Dergisi, Yıl:50, Sayı:3, Ankara, ss.168-172

GÜLEŞ H. Kürşat ve BÜLBÜL, Hasan (2004), Yenilikçilik İşletmeler İçin Stratejik Rekabet Aracı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.

GÜMÜŞOĞLU, Şevkinaz, (2000), İstatistiksel Kalite Kontrolü ve Toplam Kalite Yönetimi Araçları, Beta Basım, İstanbul.

GÜNAYDIN, H. Murat, (2001), Toplam Kalite Yönetimi, Mimarlar Odası İzmir Şubesi Yayınları, İzmir.

GÜVEL, Melike, (2004), “İşletmelerde Ödüllendirme Sistemleri, İlaç Pazarlama ve Dağıtım İşletmelerinin Ödüllendirme Sürecinde Karşılaştıkları Sorunların Tespiti ve Çözüm Önerilerinin Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

HALİS, Muhsin, (2000), Paradigmadan Uygulamaya Toplam Kalite Yönetimi ve ISO 9000 Kalite Güvence Sistemleri-ISO 9002 Kalite Belgesi Çalışmaları, Beta Basım Yayınevi, İstanbul.

HALİS, Muhsin, (2004), Toplam Kalite Yönetimi. Kapsam, İlkeler ve Uygulamalar, Roma Yayınları, İstanbul.

HELVACI, M. Akif, (2002), Performans Yönetimi Sürecinde Performans Değerlendirmenin Önemi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Yıl: 65, Sayı: 30, Ankara, ss: 110-120.

HODGETTS, M. Richar (1992), “Personnel and Human Resource Management”,4th Edition, The Dreyden Press. London, pp:32-40

KANBUR Aysun ve KANBUR Engin, (2008), TKY’nin Mavi Yakalı İş Gören Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Mobilya Sektöründe Ampirik Bir Araştırma. Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 15/1. 27-40.

KARABULUT, Tahsin, (2006), Bireysel Performansa Dayalı Ücret ve Verimlilik İlişkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama, Selçuk Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 11, Konya, ss:104-118

KARATEPE, Selma, (2005), “Ödüllendirme Yönetimi, Örgütlerde Güdülemeye Duyarlı Bir Yaklaşım”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Yıl:60, Sayı:17, Ankara ss:60-64

KARCIOĞLU, Fatih ve ÖZTÜRK, Ümit, (2009), “İşletmelerde Performans Değerleme ile İnsan Kaynakları Bilgi Sistemleri (İKBS) Arasındaki İlişkisi-İstanbul İlinde Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C:1, S:13, Erzurum, ss:343- 366.

KIRIM, Arman, (2001), Strateji Ve Bire-Bir Pazarlama CRM, Sistem Yayıncılık, İstanbul.

KOÇEL, Tamer, (2003), İşletme Yöneticiliği, Beta Basım Dağıtım ve Yayınevi, İstanbul.

KOÇEL, Tamer, (2007), İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınları, İstanbul

KOVANCI, Ahmet, (2001), Toplam Kalite Yönetimi, Sistem Yayıncılık, İstanbul. KÖKSAL, Mustafa, (2005), İnsan Kaynakları Yönetimi, Avcı Ofset, İstanbul.

KUZUTÜRK, Belkıs, (2016), “İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Performansa Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

MAMATOĞLU, Nihal, (2008), “360 Derece Geri bildirim Sistemi”, Edebiyat Fakültesi Dergisi, Yıl:60, Sayı:2, Ankara, ss.180

MANDAL, Anirban, (2007) Quality and Cost-Effectiveness. Burns: An International Journal. OUP:ABD, pp:414-417

MILNE, Patricia, (2007), “Motivation, Incentives and Organizational Culture”. Journal of Knowledge Management. OUP:ABD, pp:28-38

MUCUK, İsmet, (2009), Pazarlama İlkeleri, Türkmen Kitabevi, İstanbul

NEWMAN, H. William, (1985), Yönetim İşletmelerde ve Kamu Yönetiminde Sevk ve İdare, Yetkin Yayınları, Ankara

OKYAY, Engin, (1975), Yeni Mamul Kararları ve Türkiye'deki Bir Uygulama, Doktora Tezi, İ.Ü. Pazarlama Enstitüsü, İstanbul.

ÖRNEK, Nermin. (2009). “Ödül Sistemleri ve Ödüllendirmenin Güdülenmeye Etkisi Üzerine İnşaat Sektöründe Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

ÖZKALE, M. Revan, (2011), İstatistiksel Kalite Kontrol Ders Notları, Adana.

ÖZKAN, Nevzat, (1993), Japon Teşebbüsleri Nasıl Kazanıyor?, İstanbul Sanayi Odası Dergisi Yayınları, Yıl:60, Sayı:13, İstanbul, ss:44

ÖZVEREN, Mina, (2000), Toplam Kalite Yönetimi Temel Kavramlar ve Uygulamalar, Alfa Yayınları, İstanbul.

RAYMOND, R. Hollenbeck, BARRY, Gerthart ve PATRİCK, M. Wright, (1996), Human Resource Management, Irwin-McGrow-Hill, USA.

ROBBİNS, P. Stephen ve JUDGE, A. Timothy, (2012), Organizational Behavior, Nobel Kitapevi, Ankara.

SABUNCUOĞLU, Zeyyat, (2005), İnsan Kaynakları Yönetimi, Furkan Ofset, Bursa. SABUNCUOĞLU, Zeyyat, (2009), İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulama

Örnekleriyle, Furkan Ofset, Bursa.

SABUNCUOĞLU, Zeyyat, (2011), İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul. SELİMOĞLU, Seval, (1998), İç Denetimde Etkinliği Arttırıcı Bir Araç Olarak Toplam Kalite Yönetimi. Anadolu Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Yıl:60, Sayı:14, Eskişehir, ss:1-2

SEZİCİ, Emre, (2008), Motivasyon, Savaş Yayınları, Ankara.

SIĞRI, Ünsal, (2006), “Japonların Kültürel Özellikleri Bağlamında; Yönetsel, Ekonomik ve Sosyal Süreçlerin Analizi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:5, Sayı:9, İstanbul, ss:25

ŞİMŞEK, Şerif, (2002), Toplam Kalite Yönetiminde Başarının Anahtarı İnsan Faktörü, Babıali Kültür Yayıncılığı, İstanbul.

ŞİMŞEK, Şerif ve ÖĞE, Serdar, (2007), Stratejik ve Uluslararası Boyutları ile İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara.

ŞİMŞEK, Şerif, (2007), Toplam Kalite Yönetimi: Kuram, İlkeler, Uygulamalar, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

TAVŞANCI, Savaş, (2004), “Toplam Kalite Yönetimi Rekabet Avantajı Yaratır Mı?”, Kalder Forum Dergisi, Yıl:5, Sayı:14, İstanbul, ss:15-16

ŞİMŞEK, Şerif, (2012), “Sağlıkta İnsan Kaynaklarına Genel Bir Bakış Ve Sağlıkta Dönüşüm Programı Çerçevesinde Ülkemizdeki Durum”, Sağlık ve Sosyal Politikalara Bakış Dergisi, Yıl:30, Sayı:12, Ankara, ss:32-40

TİKİCİ, Mehmet, DEMİREL, Erkan ve DERİN, Neslihan, (2005), “Bilgi Toplumu’nda Toplam Kalite Liderliği: Elazığ Bankacılık ve Finans Sektörü Uygulaması”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:15, Sayı:2, Elazığ, ss:17