Yapılan bu çalışmanın hareket noktasını oluşturan ana probleme çözüm bulmak amacıyla oluşturulan alt problemlerden elde edilen bulgulara genel olarak bakıldığında, ana probleme ilişkin su sonuçlara varılabilir;
Birinci alt problemin sonucu olarak; öğrencilerin bulunduğu sosyo-ekonomik düzeyleri ile okuduğunu anlama ve problem çözme becerilerindeki başarısı arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığı tek yönlü varyans analiziyle test edildiğinde, sosyo-ekonomik düzeye göre her iki beceride de anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Öğrencilerin okuduğunu anlama puanlarının aritmetik ortalamalarına bakıldığında sadece üst sosyo-ekonomik düzeydeki öğrenciler ( X = 67.31) genel aritmetik
ortalamanın üstünde bir sonuç alarak başarılı olmuşlardır. Orta (X = 61.61) ve düşük sosyo-ekonomik düzeydeki öğrenciler ( X = 62.96) okuduğunu anlamadaki başarı düzeyleri daha düşük kalmaktadır. Problem çözme beceri puanlarının aritmetik
73
ortalamalarına bakıldığında da yine üst sosyo-ekonomik düzeydeki öğrencilerin (X =
58.89) genel aritmetik ortalamanın üstünde bir sonuç alarak başarılı olmuşlardır. Orta ( X = 50.66) ve düşük sosyo-ekonomik düzeydeki öğrencilerin (X = 50.00) problem
çözmedeki başarı düzeyleri daha düşük kalmaktadır.
Birinci alt problemin bulgularına paralel olarak okuduğunu anlama başarısı ile sosyo-ekonomik düzey arasındaki ilişkiyi destekleyen çalışmalar (Çelenk ve Çalışkan, 2004; Sabak, 2007; Sidekli, 2005) da yapılmıştır. Fakat Çiftçi (2007)’nin araştırmasında, sosyo-ekonomik düzeye göre okuduğunu anlama başarısının artmasına rağmen, üst ve alt sosyo-ekonomik düzey arasındaki başarı yüzdesi bu araştırmadaki kadar anlamlı değildir.
İkinci alt problemin sonucu olarak; öğrencilerin okuduğunu anlama ve problem çözme beceri puanlarının cinsiyete göre farklılığı t testiyle analiz edildiğinde, okuduğunu anlama puanları anlamlı bir farklılık gösterirken, problem çözme beceri puanları anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Cinsiyete göre okuduğunu anlama puanlarının aritmetik ortalamalarına bakıldığında kız öğrencilerin 67.00, erkek öğrencilerin 61.18 bulunmuş, kızların erkeklere oranla okuduğunu anlamada daha başarılı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Problem çözme beceri puanlarına bakıldığında kız ve erkek öğrencilerin puanlarının birbirine çok yakın olduğu görülmektedir (kız= 53.30, erkek= 53.01). Dolayısıyla öğrencilerin problem çözme puanları ile cinsiyetleri arasında anlamlı bir farklılık yoktur.
Üçüncü alt problemin sonucu olarak; okuduğunu anlama ve problem çözme becerilerinin okul öncesi eğitim durumuna göre farkı t testi bulgularına dayanarak her iki beceri ile okul öncesi eğitim alma durumu arsında pozitif yönlü, anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Okul öncesi eğitim alma durumuna göre öğrenci başarısı yükselmektedir. Bu fark problem çözme becerisinde daha anlamlı ve yüksektir. Araştırma sonucunda ulaşılan bu sonuç, problem çözme ve okuduğunu anlama becerilerinin okul öncesi eğitim alma yoluyla arttırılabileceğinin savunulduğu daha önceki araştırmaları (PIRLS 2001; Sabak, 2007; West, Denton ve Germino, 2000) desteklemektedir.
74
Dördüncü alt problemin sonucu olarak; okuduğunu anlama ve problem çözme puanları ile anne-baba eğitim düzeyleri arasında anlamlı bir farkın olup olmadığı tek yönlü varyans analizi ile test edildiğinde, anlamlı bir farklılık bulunmuştur.
Üniversite (Anne= ( X =73.27) , Baba= ( X =69.97)) ve lise
(Anne=( X =67.22), Baba=(X =64.20)) mezunu anne ve babaların çocukları
okuduğunu anlamada daha başarılı olurken, ilkokul (Anne=(X =57.96), Baba=( X =57.83))ve ortaokul (Anne=(X =58.99), Baba=(X =60.28))mezunu anne-
babaların çocukları diğer gruplara göre daha az derecede başarılı olmuşlardır.
Üniversite (Anne= ( X =63.58) , Baba= ( X =59.30)) ve lise
(Anne=( X =55.23), Baba=( X =54.28)) mezunu anne ve babaların çocukları problem
çözmede daha başarılı olurken, ilkokul (Anne=(X =47.44), Baba=( X =46.75))ve
ortaokul (Anne=(X =48.45), Baba=(X =60.28))mezunu anne-babaların çocukları
diğer gruplara göre daha az derecede başarılı olmuşlardır.
Anne-baba eğitim düzeyi ile okuduğunu anlama ve problem çözme puanları arasındaki ilişkide ortalamalara bakıldığında anne eğitim düzeyinin başarıyı olumlu yönde daha çok arttırdığını söyleyebiliriz. Önceki araştırmaların sonuçlarını da (Çelenk ve Çalışkan, 2004, PIRLS 2001 verileri ile Sabak, 2007) destekler biçimde bu araştırmanın sonuçları, anne-baba eğitim düzeylerinin yükseltilmesi yoluyla okuduğunu anlama ve problem çözme becerilerinin geliştirilebildiğini göstermektedir.
Beşinci alt problemin sonucu olarak; okuduğunu anlama düzeyi yüksek olan öğrencilerin problem çözme beceri testindeki aşamalara göre aldıkları anlama, plan yapma, planı uygulama ve kontrol puanları arasında anlamlı, pozitif yönde ve orta düzeyde bir ilişki olduğu görülmüştür. Okuduğunu anlama düzeyi yüksek olan öğrenciler için en yüksek ilişki, anlama (r= .538) ve plan yapma (r= .512) puanlarında gerçekleşmiştir. Anlama basamağındaki başarının en yüksek, uygulama basamağındaki başarının en düşük olduğu gözlenmiştir. Bu sonuç, okuduğunu anlama düzeyinin problem çözme basamaklarından problemi anlama ve plan yapma basamaklarındaki başarıyı olumlu etkilediğini göstermektedir.
75
Elde edilen tüm sonuçların ışığında, altıncı ve tezin konusunu oluşturan alt problem şöyle açıklanabilir: Öğrencilerin okuduğunu anlama becerilerinin problem çözme üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. Bu etkinin problem çözme basamaklarından problemi anlama ve plan yapma aşamasında daha fazla olduğu görülmekle birlikte, diğer basamaklarda başarının daha düşük olması işlem becerilerine bağlı olarak açıklanabilir.
8 yıllık zorunlu eğitimin ilk kademesinde verilen temel eğitimle öğrencilerin başarısızlık nedenlerinin başında gösterilen okuduğunu anlama becerilerindeki eksiklik, diğer öğrenmeleri güçleştirdiği gibi ilerideki süreçlerde de sonucu etkileyen önemli bir etken durumuna gelebilmektedir. Öğrencilerin problem çözme becerilerine yardımcı olacak matematiksel anlamalarını güçlendirmek, bu gelişime temel oluşturan okuma- yazma becerilerine, okuduğunu anlama etkinliklerine gereken önem ve zaman harcanarak sağlanabilir.
5.2. ÖNERİLER
Bulgulara dayalı olarak şu önerilerde bulunulabilir:
Okuduğunu anlamadaki başarı problem çözme becerisini açıklayan bir değişken olarak görülmektedir. Matematikteki her konunun sonunda yer alan, kazanılması gereken problem çözme becerisinde başarının sağlanması; okuduğunu anlama etkinlikleriyle beraber yürütülmesine bağlı olup, ilköğretimin ilk yıllarında bu ilişkinin göz ardı edilmeden gereken önemin verilmesi ve çalışmaların paralel yürütülmesi yararlı olacaktır.
Öğretmenlere okuduğunu anlama süreci tanıtılmalıdır. Bu doğrultuda tekrarlı okuma yöntemi veya özetleme stratejisinin uygun aralıklarla anlamlı bir şekilde kullanılması da önerilebilir.
76
Okuduğunu anlama puanları yüksek olan öğrencilerin problem çözmenin anlama, plan yapma sorularında başarılı ancak planı uygulama ve kontrol sorularında başarının daha düşük olduğu göz önüne alındığında, bu öğrencilerde özellikle dört işlem becerilerini ve yapılan işlemleri kontrol etme yeteneklerini geliştirmeye yönelik çalışmalara ağırlık verilmesi gerektiği ortadadır.
Okul öncesi eğitim çocukların bedensel, bilişsel, duyuşsal, sosyal, kültürel ve dil gelişimlerini destekleyecek eğitim ortamı hazırlayarak ilköğretime hazır olmalarını amaçlar. Bu nedenle önemli bir eğitim kademesidir. Yapılan araştırma bulgularında da okul öncesi eğitim alan öğrencilerin okuduğunu anlama ve problem çözme beceri puanları, okul öncesi eğitim almayan öğrencilerin puanlarına oranla daha yüksek olduğu görülmektedir. Bu nedenle okul öncesi eğitimin zorunlu hale getirilmesi faydalı olacaktır.
Okuduğunu anlama becerisinin sadece Türkçe derslerinin değil, diğer tüm derslerin de başarısını etkilediği göz önüne alındığında, hem okuduğunu anlama hem de problem çözme becerilerinin yüksek olması, bireylerin gelecekte daha iyi eğitim görmesini sağlayacaktır. Anne-baba eğitim düzeyleri öğrenci başarılarını olumlu yönde etkilemesi göz önüne alındığında da anne ve babanın örgün ya da uzaktan öğretim yoluyla eğitim düzeylerinin yükseltilmesinin önemi anlaşılacaktır.
Problem çözmenin değerlendirme çalışmalarına ağırlık verilerek problem çözme sürecinde öğrenci davranışlarını ölçme tekniklerini geliştirici çalışmaların yapılması faydalı olacaktır. Problem çözme basamaklarından kontrol sorularındaki başarının en düşük olması, problemin çözümünün ardından yapılan sağlama denilen, problemin çözümünün farklı bir yolla yapılması etkinliklerinin üzerinde daha çok durulması gerektiğini göstermektedir.
Öğrencilerin problem çözerken sonuca hemen ulaşma isteği ve problemi tam olarak anlayıp düşünmeden çözmeleri de, problem çözme aşamalarını kullanmamalarına ve akabinde başarılarının düşmesine sebep olabilmektedir. Bu nedenle öğrenci kitaplarındaki problemlerin günlük yaşantılarını konu alan,
77
gelişim düzeylerine uygun, kolaydan zora sıralanmış, bilgiler içeren türden olmalıdır.
Öğretmenlere öneriler;
Bedensel, ruhsal, çevresel faktörlerin de öğrenci başarısında etkisi tartışılmaz fakat en büyük görev ve sorumluluk öğretmenlere düşmektedir. Öğretmenin okuduğunu anlama çalışmalarına ağırlık vererek, öğrencilerin problem çözme basamaklarından hangisinde sorun yaşadığını tespit etmeli ve çalışmalarını, sınıf içi etkinliklerini bu doğrultuda yönlendirmesi gerekmektedir.
Öğrenci problemi anlamanın problemi çözmenin ön koşulu olduğu bilincine sahip olmalı, problemi çözerken sonucun değil süreçte hangi basamakları takip ettiğinin (problemi özetleme, şekil şema çizme vb.) önemli olduğunu hissetmeli, problem çözerken kendine has yöntemler geliştirerek çözmeli ve yöntemini adım adım açıklayabilmelidir.
Öğretmenlerin 4 aşamalı olarak problem çözmeyi zamanın sınırlı olması ve matematik kazanımlarına ayrılan sıkıntılı süreç nedeniyle yeteri kadar pekiştirememeleri olağan olabilmekte, fakat 4 aşamalı problem çözmenin önemi fark edilerek gereken önlem alınmalıdır.
Problemi anlama aşamasında; öğrencilere kitap ve dergilerdeki problemleri çözüm yoluna gitmeden sadece anlama amacıyla sesli ve sessiz okutturma, problemin yazılış biçimi gösterilmeden öğrencilerin kendi ifadeleriyle problemi açıklamaları, problemde geçen ve öğrencilere yabancı geleceği düşünülen kelime ve kavramların açıklanması, problemde verilen ve istenenlerin listesinin yaptırılması istenmelidir.
Problem çözme örneklerinin sınıfa ilk gösterildiğinde, problemin ne anlama geldiği yönünde öğrencilerin tartışması, hem problemin açıklanması hem de fikir ve çözüm yolu üretme imkânı sağlaması açısından önemlidir. Tahtaya bir
78
tablo çizilerek problem hakkında öğrencilerin yaşlarına uygun “Verilen bilgi nedir? Ne istenmektedir? Düşünmek zorunda olduğumuz sınırlamalar nelerdir? Nasıl tahminlerde bulunabiliriz?” gibi sorular sorulabilir. Dolayısıyla öğrencilerin rakamları kullanarak kendilerine göre seçecekleri dört işlemleri kullanarak problemi gelişigüzel çözmeleri engellenerek düşünmeleri sağlanabilir.
Problemin anlaşılmasında yaşanan güçlükler somut araç ve gereçler, resimler, kaynak kişiler ya da yaratıcı drama kullanılarak aşılabileceği gibi; probleme uygun şekil ve şema çizme, problemin özet olarak yazılması ve ders gezileri de yardımcı olabilecektir.
Öğrenciler problem çözmede strateji belirlerken esnek olunmalı, farklı çözüm yolları kullanmalarına müdahale edilmemelidir. Strateji belirleyebilmeleri ve problemi uygun matematik cümleleriyle yazabilmeleri oldukça önemlidir.
Problem çözmenin değerlendirilmesinde sonuç kadar süreci değerlendirme de önemlidir. Öğretmenler problem çözme basamaklarına yönelik çoktan seçmeli, kısa cevaplı ve kompozisyon tipi sorulardan yararlanabilir. Çoktan seçmeli ya da tamamlama türü soruların kullanılmasıyla öğrencilerin problemi anlama yetenekleri, belli bir stratejiyi kullanma, bir stratejiyi seçme, cevabı değerlendirme ve bunun gibi yetenekleri konusunda güvenilir bilgi toplanabilir. Problem çözmenin değerlendirilmesinde kullanılacak yollardan biri de
öğrencileri problemleri çözerken değerlendirmedir. Öğretmen gözlemleri ve soruları da daha önceden belirlenen ölçütler çerçevesinde kullanıldığında, öğrencilerin hata kaynaklarını tespit ederek doğru rehberlik edilmesini sağlayacaktır.
79
Benzer araştırma yapacaklar için dikkate alınmasında yarar görülen örnek araştırma önerileri şunlardır:
İlköğretim öğrencilerinin problem çözmenin kontrol basamağındaki başarının diğer basamaklara göre düşük olması sonucuna dayalı olarak; problem çözmenin kontrol basamağındaki başarıyı etkileyen nedenlerin incelenmesi.
Problem çözme becerilerini geliştirmeye yönelik olarak ilköğretim programı nasıl geliştirilmelidir?
Sınıf öğretmenlerinin problem çözme basamaklarındaki başarılarının incelenmesi.
İlköğretim matematik ders ve çalışma kitaplarındaki problemlerin yapı, kapsam ve öğrenci ihtiyacına uygunluğu açısından incelenmesi.
Okuduğunu anlama düzeyi düşük öğrencilerin okuma güçlüğü çekip çekmediklerinin incelenmesi.
Öğrencilerin okuduğunu anlama güçlüklerinin kaynaklarının incelenmesi. Okuduğunu anlama ile problem çözme basamaklarından planı uygulama ve
kontrol basamakları arasındaki ilişkinin düşük olmasının işlem becerileriyle açıklanabileceği ifade edildi. Fakat okuduğunu anlama ile problemi anlama ve plan yapma basamakları arasındaki ilişkinin orta düzeyde bulunması 1. ve 2. basamağa etki eden başka faktörlerin varlığını hissettirmektedir. Bu basamaklara etki eden faktörlerin incelenmesi.
Ana problemde okuduğunu anlama ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin orta düzey olması yine etki eden diğer faktörleri düşündürmekte olup, bu durumda matematiksel zekâdan ya da okuduğunu anlayan fakat üst düzey düşünme becerileri gelişmeyen öğrencilerden bahsedebilir miyiz?
80
KAYNAKÇA
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2004). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Akçağ Basım Yayım.
Akyol, H. (2003). Türkçe İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Akyol, H. (2005). Türkçe İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Albayrak, M. (2001). İlköğretim Okullarının I. Kademesinden II. Kademesine Geçişte Matematik Eğitimi İle İlgili Ortaya Çıkan Problemler. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, M. E. Basım Evi, 513-517.
Albayrak, M. ve Erkal, M. (2003). Başarıya Giden Yolda İfade ve Beceri Derslerinin (Türkçe- Matematik) Birlikteliği, Milli Eğitim Dergisi. 158.
Altun, M. (1995). İlkokul 3, 4 ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Davranışları Üzerine Bir Çalışma. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aslanoğlu, A. Erman (2007). PIRLS 2001 Türkiye Verilerine Göre 4. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerileriyle İlişkili Faktörler. Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aydoğdu, M. (2008). Matematikte Öğrencilere Problem Çözme Yeteneğinin Kazandırılması. E- Journal of New World Sciences Academy Social Sciences. 3. (4), 588-596.
Aytaş, G. (2001). Türkçe Ders Kitaplarının Yazımında Metin Seçimi Metin Alt Sorularının Hazırlanmasında Dikkat Edilmesi Gereken Bazı Hususlar. Türk Yurdu. 21. (2). 162- 163.
81
Baumberger, R. (1990). Okuma Alışkanlığını Geliştirme. Çev.: Bengü Çapar. Ankara: Kültür Bakanlığı.
Baykul, Y. (1996). İlköğretimde Matematik Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Baykul, Y. (2005). İlköğretimde Matematik Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Blessman, J. and Myszczak, B. (May 2001). Mathematics Vocabulary and Its Effecton Student Comprehension. Unpublished master’s thesis, ST. Xavier University, Skylight Professional Development, Chicago, Illinois.
ÇELENK, S., ÇALIŞKAN, M. (2004). Bazı Sosyo-Ekonomik Faktörlerin Okuduğunu Anlama Başarısına Etkisinin İncelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi. (310), 27.
COSKUN, E. (2002). Lise 2. Sınıf Oğrencilerinin Sessiz Okuma Hızları ve Okuduğunu Anlama Duzeyleri Uzerine Bir Arastırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Universitesi Eğitim Bilimleri Enstitusu,
Çelenk, S. (2003). İlkokuma-Yazma Programı ve Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Çevik, E. (2005). İlköğretimde Matematiksel Problem Çözme Becerilerinin Ölçülmesine İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çiftçi, Ö. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Öğretim Programında Belirtilen Okuduğunu Anlamayla İlgili Kazanımlara Ulaşma Düzeyinin Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Davis, J. (-). Resading Comprehension and Math Word Problems. : What Kind of İnstruction is Needed?. Walden University.
82
Demir, A. (2006). Eğitime Bakış ve Yeni Arayışlar. Yeniden İmece. Sayı:11(Mayıs). İzmir.
Demirel, Ö. (1990). Yabancı Dil Öğretimi: İlkeler, Yöntemler, Teknikler. Ankara: Usem Yayınları.
DEMİREL, Ö. (2000). Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
DÖKMEN, Ü. (1994). Okuma Becerisi, İlgisi ve Alışkanlığı Üzerine Psiko-Sosyal Bir Araştırma. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Duran, N. (2005). Matematiksel Düşünme Becerilerin İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Dursun, Ş. ve Dede, Y. (2004). Öğrencilerin Matematikte Başarısını Etkileyen Faktörler: Matematik Öğretmenlerinin Görüşleri Bakımından. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24. (2), 217-230.
Epçaçan, C. (2009). Okuduğunu Anlama Stratejilerinin Bilişsel ve Duyuşsal Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Uluslar arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Volume 2/6 Winter.
Erden, M. (1984). İlkokulların Birinci Devresine Devam Eden Öğrencilerin Dört İşleme Dayalı Problemleri Çözerken Gösterdikleri Davranışlar. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erginer, E. (1998). İlköğretim 3.,4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Değerlendirilmesi. 4.Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu.
Erginer, E. (2008). The assessment of the relationship between the reading comprehension skills of elementary school students and their learning style preferences, Proceedings
83
for WCCI 13th World Conference in Education on Creating a Global Culture of Peace: Strategies for Curriculum Development and Implementation, Antalya, Turkey.
Güleryüz, H. (2004). Yaratıcı Beyin Gücü ve Okuma Yetişeği. Ankara: Tek Ağaç Yayınları.
Gündemir, Y. (2002). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Gelişimlerinin Ölçülmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güneş, F. (2002). Ders Kitaplarının İncelenmesi. Ankara: Ocak Yayınları.
HARRIS, Albert J. and SIPAY, E. R. ( 1990). How To Increase Reading Ability. ( Ninth Edition). New York: Longman.
Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karataş, İ. ve Güven, B. (2003). 8. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Sürecinde Kullandığı Bilgi Türlerinin Analizi. www.matder.org
Kaya, 2006. İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Dersinde Bazı Öğrenme Stratejilerinin Okuduğunu Anlama ve Tutuma Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Keşan, C., Kaya, D., Yetişir, Ş. (2008). Türkçe-Matematik Birlikteliğinin Öğrenci Başarısını Etkileme Gücü Üzerine Bir Araştırma. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi. 8. (2).
Madhere, S., Walker, E. M. (1984-85). Helping Hands Project Report. Newark School District. http://www.eric.ed.gov/ERICWebPortal/Home.portal?_nfpb=true&ERICExtSearch_Sea rchValue_0=%22helping+hands%22&ERICExtSearch_SearchType_0=kw&_pageLabe l=ERICSearchResult adresinden 24.05.2010 tarihinde indirilmiştir.
84
M.E. B. (2000). İlköğretim Matematik Programı. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Milli Eğitim Gençlik ve Spor İstatistikleri.1986-87
NCTM. (2000). Principles and Standarts for School Mathematics. Reston/VA: National Council of Teachers of Mathematics (NCTM) Pub.
Ocak, M. A. (2006). Okuma-yazma Aktiviteleriyle Dört İşlem Problemlerini Çözmek: İki Matematik Öğretmeninin Uygulamalarındaki Değişikliklerin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 26. (1), 113-124.
Özdemir, E. (1990). Okuma Sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Özsoy, G. (2002). İlköğretim 5. Sınıfta Matematik Dersi Genel Başarısı İle Problem Çözme Becerisi Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özsoy, G. (2005).Problem çözme becerisi ile matematik başarısı arasındaki ilişki.Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 179–190
Özsoy, G., & Ataman, A. (2009). The effect of metacognitive strategy training on problem solving achievement. International Electronic Journal of Elementary Education, 1(2), 67–82.
Polya, G. (1945). How to Solve It: A New Aspect of Mathematical Method. Princeton, NJ: Princeton University Press.
85
Polya, G. (1988). How To Solve It. New Jersey, NJ: Princeton University Pres.
Sabak, E. (2007). İlköğretim 3. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersinde Okuduğunu Anlama Becerilerini Etkileyen Ekonomik ve Demografik Faktörler. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Sefer, D. G. (2006). Matematik Dersinde Problem Çözme Becerilerinin Dereceli Puanlama Anahtarı Kullanılarak Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Sever, S. (1995). Türkçe Öğretiminde Tam Öğrenme. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sidekli, S. (2005). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Öğretici ve Öyküleyici Metinlere Göre Okuduğunu Anlama Becerilerinin Sınanması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sovik, N.,Frostrad P., Heddberget, M. (1999). The Relation Between Reading Comprehension and Task-Specific Strategies Used in Arithmetical Word Problems. [Elektronik Versiyon] http://www.eric.ed.gov/ERICWebPortal/Home.portal;jsessionid=MKQWHZtQQlvCR MlM2NFT81XvnTx2TjpBJWNvgpDldTc6PFgQwc2r!18444079?_nfpb=true&ERICEx tSearch_SearchValue_0=reading+comprehension+and+problem+solving+and+relations hip&ERICExtSearch_SearchType_0=kw&_pageLabel=ERICSearchResult adresinden 24.05.2010 tarihinde indirilmiştir.
Tatar, E. Ve Soylu, Y. (2006). Okuma-Anlamadaki Başarının Matematik Başarısına Etkisinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi. 14. (2), 503-508.
Tayşi, E. K. (2007). İlköğretim 5. Ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Hikâye ve Deneme Türü Metinlerindeki Okuduğunu Anlama Becerilerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
86
Tazebay, A. (1995). İlkokul 3. ve 4. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Becerilerinin Okuduğunu Anlamaya Etkisi. Yayımlanmış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
TDK, (1998). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK.
TTKB, (2004). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı (Taslak). Ankara.
Yazgan, Y. ve Bintaş, J. (2005). İlköğretim Dördüncü ve Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Problem çözme Stratejilerini Kullanabilme Düzeyleri: Bir Öğretim Deneyi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28. 210-218.
Yıldızlar, M. (2001). Matematik Problemlerini Çözebilme Yöntemleri. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
Yılmaz, M. Ve Köksal, K. (2008). Tekrarlı Okuma Yönteminin Okuduğunu Anlamaya Etkisi. Milli Eğitim Dergisi. 179, 51-64.
Yurtseven, M. Canan (1998). Matematiksel Muhakeme Problemlerini Problem Çözme Sürecinde ve Sonucunda Yoklayan Maddelerden Oluşan Testlerin Psikometrik