neden olan Ģey ise hem çağdaĢ hem de serbest nazım akımının iki ayrı kolunun temsilcileri olmalarıdır. Ercümen Behzat ile Nâzım Hikmet‟in birbirinden ayrılan ya da birbirine benzeyen yönlerinin tespiti için önce Nâzım Hikmet‟in kısaca sanat anlayıĢına göz atmak yerinde olacaktır
Nâzım Hikmet, geleneksel dize yapısını kökünden yıkmıĢ bir Ģairdir. Ġlk Ģiirlerini heceyle ancak hececilerden içerik olarak farklı bir yolla yazdı. Moskova‟ya gittikten sonra Mayakovski, Lermantov, Klebnikov gibi Rus Ģairlerini yakından tanıma fırsatı yakalayarak kendisine yeni bir Ģiir çizgisi buldu. Rusya‟dan Türkiye‟ye döndükten sonra 1930‟da çağdaĢlarından farklı bir Ģiir deneyi olarak ilk kitabı 835 Satır‟ı yayımlar. Henüz Türk Ģiirinde hece hâkimken o bu kitabıyla denenmemiĢ görsel, sessel ve karmaĢık biçemli teknikleri kullanarak somut ve nesnel bir Ģiir anlayıĢıyla ortaya çıkar. Onun Ģiirindeki paralel, simetrik, ters simetrik akıĢlar ve kırılmalar Mayakovski etkisidir. Geleneksel biçim karĢısında farklı bir yolda ve ayrıca Ģiirini Marksist bir ideolojiyle yazar. Özellikle Makinalaşmak Ģiiri onun materyalist ve Marksist dünya görüĢünü göstermesi bakımından klasik cümle düzenini alt üst etmesiyle yenidir. Fütürizm ve konstrüktivizm sanat akımlarının etkilerini taĢıyarak Ģiiri yeni bir içerik ve söylem biçimiyle geleneksel Ģiiri sarsar.408 Onun Mayakovski‟yi kopya ettiği iddialarına cevap vererek bir bakıma kendi sanat anlayıĢını ondan ayırır:
Hece veznini bırakıp „vezinsiz‟ yazı yazmaya baĢlamamın ilk verimi „Açların Gözbebekleri‟dir. Ben bu yazıyı yazdığım zaman Rusça bilmezdim ve Mayakovski‟nin adını bile duymamıĢtım. Ne malum? diyecekler. ġahitle ispat ederim… Mayakovski, bir nevi Rus aruzunun bir çeĢit, son haddine vardırılmıĢ, müstezatlı tarzıyla yazar. Hani Hâmit‟in „Mevkii Viyana‟ diye baĢlayan bir yazısı vardır, aĢağı yukarı öyle… Halbuki benim yazılarımda böyle muayyen bir veznin son haddine vardırılmıĢ müstezatlı tekniği yoktur. Ahengi ve vezni anlayıĢ bakımından aramızda hiçbir benzerlik olmayan
408Ramazan Korkmaz (Editör), Yeni Türk Edebiyatı El Kitabı (1839-2000), Grafiker Yay., Ankara,
167
Mayakovski‟yle muhteva bakımından da ayrılırız. O her Ģeyden önce ve her Ģeye rağmen ferdiyetçidir. Ben değilim… Rusça öğrendikten sonra ve Mayakovski‟nin eseriyle ve Ģahsıyla tanıĢtıktan sonra ondan birçok Ģey öğrendim. Fransızcayı öğrendikten sonra birçok Fransız Ģairlerinden ve Rusçayı öğrendikten sonra da birçok Rus Ģairlerinden birçok Ģey öğrendim. Bunların arasında Mayakovski de vardır.409
Mayakovski ile içerik ve biçimde olduğu gibi ferdiyetçilik noktasında da ayrıldığını söyleyen Nâzım Hikmet‟in kuĢkusuz Mayakovski etkisi yadsınamaz. Ona göre Ģiire siyasal konuların sokulması konusunda ve Ģiir, düzyazı gibi türler arasındaki kopukluğun aĢılması noktasında benzerlikler taĢırlar. Türk Ģiirinin gelenek karĢısındaki keskin yol dönemecinden geçen Nâzım Hikmet Ģiire yeni bir düĢünce ve sanat anlayıĢı getirmiĢtir. O, Türk edebiyatının modernist öncü Ģairi; Ģiiri de izleksek ve biçimsel açıdan Türk Ģiirinde önceliği olmayan bir Ģiirdir.
Ercüment Behzat ve Nâzım Hikmet tanıĢması bir tiyatro toplantısında gerçekleĢir. Ercüment Behzat, Ertuğrul Muhsin ve arkadaĢları topluluğuyla Ferah Tiyatrosu‟nda çalıĢmaya baĢladığı günlerde bir toplantıda Nâzım‟la tanıĢtırıldığından söz eder. O sıralarda Ercüment Behzat‟ın Ģiirleri Resimli Ay ve Servet-i Fünûn UyanıĢ dergilerinde çıkarken Nâzım Hikmet‟in de Ģiirleri çıkıyordu. ġair Ģöyle anlatır:
Ġki ayrı dünyalardan gelmiĢ iki yaratık gibi her akılcı insanın doğaya, çağdaĢlığa ve evrensele dönük iki insanın karĢılaĢmasıydı bu; dünya görüĢlerimiz birdi, fakat Ģiirde tuttuğumuz yöntem apayrıydı. Dostluğumuz 27‟den sonra filim çalıĢmalarımda da yoğunlaĢtı. O kendi çevresinde bir kadro oluĢturmak amacındaydı. Yöresine topladığı gençlerle bu kadroyu oluĢturmak istiyordu.410
Nâzım Hikmet ile aynı materyalist dünya görüĢüne sahip olsa da Ģiirleri arasında herhangi bir ilinti ve benzerlik bulunamayacağından söz eder Ģair. 1920‟lerden itibaren Nâzım Hikmet ile ayrı yön, kurgu ve yöntemlerle Birinci Yeni
409Orhan Koçak, “Yahya Kemal‟le Mayakovski Arasında Nâzım Hikmet”, Hece, Türk ġiiri Özel
Sayısı, 2. baskı, sayı 53/54/55, 2010, s. 195.
168
Ģiirini baĢlattıklarını ancak 1940 kuĢağının bunu kendilerine mal ettiklerini vurgular. Oysaki toplumcu Ģairler diye kendini kadrolandıranların yeni Türk Ģiirine heceden geçerek girdiklerini dile getirir Ģair. Kendi ifadesiyle:
1940 kuĢağı saplantısı Ataç‟ın varsayımından öteye geçmez. 1940 kuĢağı aralarında kadrolaĢıp birbirlerinden esinlenerek güç alma eğiliminde olanlar 1925‟lerde benim baĢlattığım akımı tekrarlayanlardır. Aydın kamuoyunda benim baĢlattığımı kendilerine maletmiĢlerdir. 1925‟te soyutsal bir kurguyla içeriği materyalist olan Ģiirimin onların Ģiiriyle hiç bir ilintisi ve ilgisi yoktur. Birinci Yeni 1925 ile 1927 yılları arasında ben ve Nazım‟la baĢlatıldı.411
Ne var ki Ercüment Behzat, Nâzım Hikmet‟in ideolojik bir bağ ile coĢkusu, lirizmi ve yüksek sesli Ģiirlerine karĢın daha bağımsız, yeni, ilerici ve bir ideoloji çatısı altında olmaksızın toplumcudur. Nâzım Hikmet‟in evrensele seslenen tavrının yanında o kimi zaman yereldir kimi zaman yerel olmadan evrensele açılır ve duyarlılığını gizlemez. Özellikle Sirano Ģiirinde toplumcu duyarlılığını izlemek mümkündür:
FaĢist bezirgânlara gün doğsa ne çıkar Beni ancak bu kıskaç düĢün sıkar Doyurmaz oldu dev yığınları Toprak makine
Kristal tabutta yatanla ben
Hortlayıp toprağa çıksak da boĢuna […]
Sirano
Saçından çengele asılmak değil ölümü kılıçla ayakta karĢılamak güzel […]
Otları Ģakıyor tren Geceyi Ģakıyor böcek
411
Eser Demirkan, a.g.e.,s. 329; Doğan Hızlan, “Genç ġairlerin Dilde Yarattıkları BaĢıboĢluğun KarĢısındayım”, Gösteri, sayı 30, Mayıs 1983, s. 8.
169 Kalk hazırlan bakalım
Kapıda anahtar dönecek412
Nâzım Hikmet fütürist ve konstrüktivist akımların etkisi altında olduğu gibi Ercüment Behzat da bir diğer koldan fütürist ve dıĢavurumcu tarzın belirgin özelliklerini dener. Nâzım Hikmet‟in Rusya ayağı onda ideolojik, Ģiirde biçimsel ve içerik değiĢmelerine neden olmuĢsa da Ercüment Behzat Almanya‟dayken Avrupa‟yı saran akımların izlerini ve bir yandan da Nazi ayak seslerini bilinçli bir Ģekilde hissederek Ģiirlerine kaynak almıĢtır. 1932 yılında Hitler‟in partisi mecliste ağırlık kazanmıĢ ve daha sonra Hitler baĢbakan olmuĢtur. Nazilerin ayak sesleri Almanya sokaklarında duyulur ve Ercüment Behzat yaklaĢan tehlikeyi görmüĢtür. 1934‟te yayımlanan Kaos kitabında bunun izlerine rastlamak mümkündür:
Yuvarlak masa konferansı Yuvarlak masada Harp! Kafada Harp! Kasada Harp!
Dolar, frank, sterlin: Panik!413
Nâzım Hikmet kitlelere seslenen Ģiirler yazarken Ercüment Behzat soyut ve gerçeküstücü Ģiirler dener. Kapalılığa düĢen Ģair bu yönüyle de Nâzım Hikmet Ģiirinden uzaklaĢır. Atilla Özkırımlı‟nın dediği gibi:
Belli bir ideolojiye dayanmadığı için Nâzım Hikmet‟in Ģiiriyle çakıĢmaz. Kimi Ģiirlerindeki toplumsal öz, toplumcu dünya görüĢünden değil baĢkaldırısından, yerleĢik değerleri hiçlemesinden kaynaklanır. Bu nedenle Nâzım Hikmet Ģiirinin yanında serbest Ģiiri geliĢtirir, yeni olanaklara açar.414
Onun imgesel Ģiirlerinden kimi parçalar:
412
E. B. L., B. E., s. 74-76.
413
E. B. L., B. E., s. 154.
170 Bir kuduz kedi kurmuĢ sokakta aya pusu Sarkıyor damlara ĢaĢı yıldızlar
[…]
Yosun diĢlerinde ağaç kabukları415
Bir baĢka örnek:
Çarpar Sphinx‟e çığlık atıp Bir vampir kanat
Uyur gözünde kafatasının firavun böceği
Gece kan tüter Ģehir
Açılır boy salar Ay‟da mumyalar çiçeği416
Nâzım Hikmet, modernist hareketin Sovyetler Birliği‟ndeki kanadından etkilenmiĢ ve daha çok Marksist/Komünist bir yaklaĢımla fütürizm ve konstrüktivizm (yapılandırmacılık ya da inĢacılık) akımlarının etkisinde olmuĢtur. Ercüment Behzat, Avrupa‟nın siyasal olmaktan çok biçimsel olarak tutumunu benimsemiĢ ve dadacılık, gerçeküstücülük, kübizm ve fütürizm sanat akımlarının etkisinde denemelere giriĢmiĢtir. Bu açıdan Ercüment Behzat ile Nâzım Hikmet arasında kısmi görsel ve sessel benzerlikler dıĢında bir ilgi bulmak güçtür. Bir yandan iĢçi sınıfını, sınıfsal mücadeleyi yazınsal olarak var etmek isteyen Nâzım Hikmet‟in ideolojik/politik tutumuna karĢın Ercüment Behzat fonetik/sinematografik bir Ģiir kurmak ister. Nâzım Hikmet ögeleri bir bildiriye dönüĢtürmek ve etkinleĢtirmek amacıyla kullanırken Ercüment Behzat iĢin daha çok oyun yanıyla ilgilenmiĢ; Nâzım Hikmet görsel ve sessel etkiyi bir propaganda yararına kullanırken Ercüment Behzat ĢaĢırtma amacı gütmüĢtür. Hülasa, Ahmet Oktay özellikle bu konuda Ģu tespiti yapar:
Bugün anlaĢıldığı kadarıyla, Ercümend Behzad, ne yazık ki, Nâzım Hikmet‟in karĢısında değil yanında yer alarak oluĢturabildiği farklı bir
415
E. B. L., B. E., s. 113.
171
modernist varyant geliĢtirme Ģansını; Avrupa‟da iliĢkiye geldiği yeni yazınsal akımları gereğince anlayamadığı için; elinden kaçırmıĢtır.417