ARES elemanları otomatik olarak yerleştirmek için algoritmayı birleştirir. Fakat otomatik yerleştirme işleminin sonucu performanslı olmayabilir. Seçtiğimiz bord büyüklüğü, baskı devre dizaynında seçtiğimiz baskı devrenin kat sayısı, eleman kılıfları, pad büyüklükleri, yol kalınlığı gibi strateji düzenlemeleri ve operatörün bu koşullar altındaki deneyimleri bu performansı belirlemede etkilidir.
Yukarıda bahsedildiği gibi otomatik yerleştirme sonucu pek performanslı çıkmayabilir. Bu gibi durum veya durumlarda manuel olarak kullanıcı tarafından bord üzerine müdahaleler yapılabilir.
Otomatik yerleştirme performansını etkileyen diğer unsurda CPU hızı, veri yolu hızı ve geçici belleğe (RAM) göre değişebilir.
Bu işlem kullanıcı tarafından belirlenen yani sınırları belli olan bord alanı içerisine devremizdeki elemanlarımızın bağlantısına göre belli bir düzende yerleştirilir.
Otomatik yerleştirme işleminde kullanıcı tarafından baskı devre dizaynına göre elemanların yerleri fare yardımıyla değiştirilebilir. Bu yerleştirme işleminde dikkat etmemiz gereken bir nokta da elemanların bağlantılarının tam olmasıdır. Çünkü ARES bu bağlantı hataları için bir uyarı vermez.
4.13.1. Otomatik Devre Elemanları Yerleşimi
1. Baskı devresi hazırlanmak istenilen tasarıma ait şema ISIS’ta çizilir.
2. ISIS’ta çizilen devrenin ARES’e aktarılması için Araçlar menüsünden Netlist to ARES komutu seçilir.
3. Netlist to ARES seçildikten sonra monitörde ARES ekranı belirir.
Baskı devrede kullanılan elemanlar nesne seçicide gözükür. Otomatik yerleştirme işlemi için 2D grafik olarak bordun kenar sınırları belirlenerek ekrana çizilir(Şu unutulmamalıdır ki bu işlem otomatik
yerleştirme performansının sonucunu belirlemede etkilidir). Bu çizim işlemi için katman seçici çubuğundan bord kenarı seçeneği seçilerek 2D grafik araç çubuğu ve fare yardımıyla yapılır.
4. Bord sınırları belirlendikten sonra Araçlar menüsünden Auto Placer komutu seçilir. Ekrana gelen otomatik yerleştirme diyalog penceresinden gerekirse düzenlemeler yapılarak OK butonuna basılır.
Elemanlar otomatik olarak belirtilen sınırlar içerisine yerleştirilir. Bu yerleşim düzeni ile, elemanların kılıfları kullanıcı tarafından değiştirilebilir.
5. Gerekli düzenlemeler yapıldıktan sonra otomatik yerleştirme işlemi bitmiş baskı devre çizim işlemine hazır hale gelmiştir. Bu işlem için Araçlar menüsünden Auto Router komutu kullanılır.
4.13.2. Otomatik Yerleştirme Penceresi
Otomatik yerleştirme yüksek derecede ayarlanabilir. Bu ifade kullanıcıya büyük ölçüde değişiklik yapma imkanı vermek şeklinde açıklanabilir. Fakat bu ayarlama işleminin otomatik çizim performansımızda yıpratıcı bir etkisi olabilir. Bundan dolayı varsayılan değerler çizim amaçlarımıza en uygun sonuçları vermektedir. Bu pencere içerisindeki ifadelerin fonksiyonları aşağıda belirtilmiştir.
4.13.3. Nesne Seçimi
Otomatik yerleştirme için seçtiğimiz devrenin elemanları otomatik yerleşim diyalog penceresinin sol tarafında bir liste halinde gözükür. Bu liste ile istediğimiz elemanları devre dışı bırakma şansımız vardır. All, None ve Schedule gibi butonlar bu listenin altında yer almaktadır. All ve None butonlarının ne işe yaradıkları son derece açıktır. All seçeneği listedeki elemanların tamamını seçer, None seçeneği elemanların tamamını devre dışı bırakır. Schedule butonu ise diğer butonlara göre daha çok açıklama gerektirmektedir. Schedule butonu aynı özelliğe sahip olan elemanları bir arada tutmak için kullanılan bir butondur. Yani bu seçenek ile entegreler bir arada, dirençler bir arada, kondansatörler bir arada olarak devre üzerine
otomatik yerleştirilir. Bu işlemimiz baskı devre dizaynımızın daha düzenli bir görünüme sahip olmasını sağlar.
4.13.4. Dizayn Kuralları
Bu menüde grid aralıklarının büyüklüğü ve kenar sınırları belirlenir. Yerleşim Grid’leri her bir eleman için pozisyonunu belirlemekte kullandığımız otomatik yerleştirme tarafından kullanılan adım büyüklüğü olarak ifade edilir. Bu aralık büyüklükleri 100 inch, 50 inch veya 25 inch olarak belirlemek daha iyi sonuç vermektedir. Bunun dışında da değerler verilebilir ama bu işlem son derece garip bir işlemdir.
Kenar sınırları herhangi bir eleman ile bord kenarları arasındaki aralık olarak tanımlanır ve bu aralığı belirtmekte kullanılır.
4.13.5. Deneme Yerleşimi
Otomatik yerleşim sırasında baskı devredeki elemanların pozisyonları bu menü yardımıyla değiştirilebilir. Bu menüde gruplama, Ratsnest uzunluğu, Ratsnest geçişi, tıkanıklık, 90° DIL döndürme , 180° DIL döndürme, sıraya koyma ifadeleri yer alır. Bu değerler istediğimize uygun olarak değiştirilebilir. Fakat varsayılan değerleri önerilir.
4.13.6. Yer İşgal Tanımları
Bord üzerine yerleştirilen bir eleman diğer bir elemanı yerleştirdikten sonra bord üzerine yerleştirilir. Yani her eleman teker teker yerleştirilir. Bu sıralama işlemi alfanumerik olacak şekilde, aynı tipteki elemanlar bir arada olacak şekilde veya istediğimiz elemanların yerleşimi şeklinde olabilir. Yerleşim teker teker olduğundan elemanların ipek baskısının teması, pinlerin teması veya üst üste gelmesi önlenmektedir. Yani iki elaman bir birine temas etmez, üst üste binmez.
Elemanlar bord üzerinde gözükür. Yani 40 pinli PLCC kılıfa sahip bir entegre ekranda kare olarak gözükür. Yerleşim alanının büyüklüğü kullanıcı tarafından belirlenir. Bu belirlenen büyüklüğe göre devre elemanlarının yerleşimi mümkün olduğu şekilde birbirine yakın olmaktadır.
Gerekli durumlarda Make Package komutu yardımı ile bir eleman için yeni bir kılıf oluşturulabilir. Make Package komutu Library menüsünde yer almaktadır. Başka bir kılıf oluşturma işlemi ise Decompose komutu ile yapılmaktadır. Bu komut da Library menüsü içerisinde yer almaktadır.
Make Package komutu kullanılarak yeni bir kılıf yaparken;
2D grafik kutusundan yapacağımız kılıfa uygun bir pad seçilir. Bu pad tek pini düzenle menüsü yardımı ile değiştirilebilir (Bu menü farenin sol tuşu pad üzerinde iken bir kez basılarak ortaya çıkartılır). Yeni kılıfımızın padleri yerleştirildikten sonra tekrar 2D grafik kutusu kullanılarak kılıfımızın sınırları belirlenir. Bu belirleme işlemi bittikten sonra kütüphane menüsü içerisinde yer alan Make Package komutu seçilerek yeni kılıf kullanıcı kütüphanesine bir isim verilerek kaydedilir.
Decompose komutu kullanılarak yeni bir kılıf oluşturulurken ise;
Kütüphanemizde daha önceden bulunan bir kılıf seçilir. Seçilen bu kılıf Decompose komutu ile bileşenlerine ayrılır. Bu bileşenler kullanılarak yeni bir kılıf oluşturulur.
Bu kılıf oluşturma işleminde Make Package komutu kullanılır.