4.6 Öğretmen Adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Tutumlarına Göre Matematik
4.6.2 Matematik Öğretimi Toplam Öz-Yeterlik Puanları ve Tutum Ölçeği Toplam
Öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik toplam puanları ile tutum “toplam ” ve “matematik öğretimini sevme”, “matematik öğretimine değer verme” ve “matematik öğretimini önemseme” alt boyutlarıyla ilgili korelasyon puanları dağılımı tablo 4.6.2.1‟de verilmiĢtir
Tablo 4.6.2.1 Matematik Öğretimi Toplam Öz-Yeterlik Puanları ve Tutum Ölçeği Toplam ve Alt Faktörlerinin Birbirleriyle Korelasyonlarına ĠliĢkin Analiz Sonuçları Öz-yeterlik Tutum Toplam Matematik öğretimini sevme Matematik öğretimine değer verme Matematik öğretimini önemseme Öz-yeterlik Toplam ,569 ,853 ,784 ,689
Tablo 4.6.2.1 incelendiğinde matematik öğretimi öz yeterlik ölçeği toplam puanlarının, tutum ölçeği toplam ve ölçeğin alt boyutlarıyla =0.01 anlamlılık düzeyinde orta ve yüksek düzeyde pozitif iliĢki içerisinde oldukları söylenebilir.
Gülev(2008), yaptığı araĢtırmada biyoloji öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları ve biyoloji öğretimine karĢı tutum puanları arasında pozitif ve anlamlı bir iliĢki olduğu saptamıĢtır. Benzer bir sonuç Özkan, Tekkaya ve Çakıroğlu (2002)‟nun yaptıkları araĢtırmada ortaya çıkmıĢtır. Yapılan araĢtırmada fen öğretimi öz yeterlik inancı ile fen öğretimine yönelik tutum arasında bir iliĢki olduğu saptanmıĢ; fen dersini etkili bir Ģekilde öğreteceğine inanan öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik olumlu bir tutum geliĢtirdiği görülmüĢtür.
BÖLÜM V
SONUÇ VE ÖNERĠLER
Bu bölümde araĢtırma bulgularına dayalı olarak ulaĢılan genel sonuçlar ve önerilere yer verilmektedir.
5.1 Sonuçlar
1) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik öz yeterlik inançlarının yüksek düzeyde olduğu belirlenmiĢtir.
2) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik “çabaya dayalı öz-yeterlik inancı”, “akademik birikim yeterliği” ve “akademik birikimi kullanma becerisi inancı” alt boyutlarında öz yeterlik inançlarının yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiĢtir.
3) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik öz yeterlik inançlarının “cinsiyet”, “öğretim Ģekli”, “akademik baĢarı”, “mezun oldukları ortaöğretim kurumu”, “programı tercih etme sebepleri”, “programı tercih etme sıraları” ve “alanıyla ilgili bir iĢte çalıĢma durumuna” göre farklılaĢmadığı sonucuna ulaĢılmıĢtır.
4) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik olumlu bir tutuma sahip oldukları belirlenmiĢtir.
5) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik “matematik öğretimini sevme” , “matematik öğretimine değer verme” ve “matematik öğretimini önemseme” alt boyutlarında olumlu tutumlara sahip olduğu tespit edilmiĢtir.
6) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik tutumları cinsiyet değiĢkenine göre incelendiğinde; “matematik öğretimini önemseme” alt boyutunda kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre daha olumlu tutuma sahip oldukları ortaya çıkmıĢtır.
7) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarından normal öğretime devam eden öğrencilerin matematik öğretimine yönelik tutumları ikinci öğretime devam eden öğrencilere göre daha olumludur.
8) Ġlköğretim matematik öğretmenliği programını “matematik öğretmenliğini sevdiği için” tercih eden öğrencilerin “mecbur kaldığı için” tercih eden öğrencilere göre daha olumlu tutuma sahip oldukları ortaya çıkmıĢtır.
9) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik tutumları “akademik baĢarı”, “mezun olunan ortaöğretim kurumu”, “programı tercih etme sıraları” ve “alanıyla ilgili bir iĢte çalıĢma durumuna” göre farklılaĢmadığı sonucuna ulaĢılmıĢtır.
10) Ġlköğretim matematik öğretmen adaylarından matematik öğretimine yönelik tutumu olumlu olan öğrencilerin matematik öğretimi öz-yeterlik inançları puanlarının da yüksek olduğu gözleniĢtir.
5.2 Öneriler
1. Mecbur kaldığı için, ilköğretim matematik öğretmenliğini seçen öğrencilerin, 1. sınıftan 4. sınıfa kadar tutumlarındaki değiĢmelerinin incelenmesi, programın tutumlar üzerindeki etkisinin belirlenmesinde yardımcı olacaktır.
2. Gazi üniversitesi ilköğretim matematik öğretmenliği programından mezun olan öğrencilerin, mesleklerinin ilk yıllarındaki yaĢadıkları deneyimlere ve çalıĢma koĢullarına göre öz-yeterlik inançlarının tekrar belirlenmesi programın öz yeterlik inancının seviyesi ve gücü yönündeki etkililiğini ortaya konulmasını sağlayacaktır.
3. ÇalıĢmanın farklı boyut ve zamanlarda tekrar edilmesinin gerek literatür gerekse programa iliĢkin dönüt ve düzeltmelere imkan sağlayacağı düĢünülmektedir. 4. AraĢtırmada kullanılan ölçeklerin farklı zamanlardaki kullanımlarında geçerlik
ve güvenirlik çalıĢmalarının yapılması ölçme araçlarının daha geçerli ve güvenilir bir yapıya kavuĢmasına yardımcı olacaktır
KAYNAKÇA
Altun, M. (1998). Matematik Öğretimi. (5. Basım). Bursa: Erkam Matbaacılık.
Anderson, L. W.(1988). Tutumların Ölçülmesi. (Çev: N. Çıkrıkçı). Web:
http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/506/6149.pdf adresinden 18 Eylül 2010 tarihinde alınmıĢtır.
Arkonaç, A., S. (2001). Sosyal Psikoloji. (2. Basım). Ġstanbul: Alfa Yayınları.
Aydoğdu, M. ve ġensoy, Ö. (2008). AraĢtırma SoruĢturma Tabanlı Öğrenme YaklaĢımının Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Fen Öğretimine Yönelik Öz- Yeterlik Ġnanç Düzeylerinin GeliĢimine Etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi
28 (2), 69-93.
Bakkaloğlu, E. (2007). Preservice elementary mathematics teachers’ efficacy beliefs
about using manipulatives in teaching mathematics. YayınlanmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavior change.
Psychological Rewiew 84, 191-215.
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive
Theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bandura, A. (1994). Self efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encylopedia of human
behavior. (Vol. 4, pp. 71-81). Newyork: Academic Pres.
Bandura, A. (1997). Self efficacy: The exercise of control. Newyork: Freeman.
Barut, B. (2005). Siyasal Reklamcılık Özelinde Siyasal Tutumların OluĢması Süreci.
Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15(2), 295-317.
Baydar, C. S. ve Bulut, S.( 2002). Öğretmenlerin Matematiğin Doğası ve Öğretimi Ġle Ġlgili Ġnançlarının Matematik Eğitimindeki Önemi. Hacettepe Eğitim Fakültesi
Baysal, C. A ve Tekarslan E.(1996). ĠĢletmeciler için DavranıĢ Bilimleri. Tutumlar. Ġstanbul: Avcıol Basım –Yayın. ss. 253-283‟ deki bölüm.
Bıkmaz, F. (2002). “ Fen Öğretiminde Öz Yeterlik Ġnancı Ölçeği” Eğitim Bilimleri ve
Uygulama, 1(2), 197-210
Bıkmaz, F. (2004). Öz Yeterlik Ġnançları, Kuzgun, Y. ve Deryakulu, D. (Editörler).
Eğitimde Bireysel Farklılıklar. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım. ss. 289-315‟deki
bölüm.
Bıkmaz, F. (2004). "Sınıf Öğretmenlerinin Fen Öğretiminde Öz Yeterlilik Ġnancı" Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik ÇalıĢması. Milli Eğitim Dergisi, 164 Web:
http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/161/bikmaz.htm adresinden 20 ġubat 2010 tarihinde alınmıĢtır.
Bohner, G. and Wänke, M. (2004). Attitudes and Attitude Change. Newyork: Psychology PresCerit,
Cerit Y. (2010). Öğretmen Öz-yeterlik Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik ÇalıĢması ve Sınıf Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik Ġnançları. Eğitimde Kuram ve
Uygulama 2010, 6 (1), 68-85.
Çeliköz, N. (2003). Bir Meslek Olarak Öğretmenlik ve Etiği, Özdemir, M. Ç. (Editör).
Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Asil Yayın Dağıtım. ss. 331-388‟ deki
bölüm.
Çetin, ġ. (2003). Anadolu öğretmen lisesi ve düz(genel) lise çıkışlı eğitim fakültesi
öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarının karşılaştırılması.
YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dede, Y. (2008). Matematik Öğretmenlerinin Öğretimlerine Yönelik Öz-Yeterlik Ġnançları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 741-757
Denizoğlu, P. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik
inanç düzeyleri, öğrenme stilleri ve fen bilgisi öğretimine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi.
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Doğan, M. (2004). Aday Öğretmenlerin Matematik Hakkındaki DüĢünceleri: Türk ve Ġngiliz Öğrencilerin KarĢılaĢtırılması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi 1(11), Web: http://efdergi.yyu.edu.tr/ adresinden 6 Ağustos 2009
tarihinde alınmıĢtır.
Dursun, S. ve Dede, Y. (2004). Öğrencilerin Matematikte BaĢarısını Etkileyen Faktörler: Matematik Öğretmenlerinin GörüĢleri Bakımından. Gazi Üniversitesi
Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 24(2), 217-230.
Enochs, L., G., Smith, P., L., and Huinker, D. (2000). Establishing Factorial Validity of the Mathematics Teaching Efficacy Beliefs Instrument. School Science and
Mathematics, 100(4), 194-202
Erdoğan, Ġ. (1999).İşletmelerde Davranış.( 10. Basım). Ġstanbul: Evrim Yayınevi.
Esterly, E. J. (2003). A multi-method exploration of mathematics teaching efficacy and
epistemological belief of elementary preservice and novice teachers.
Unpublished doctoral dissertation, Ohio State University.
Fang, Z. (1996). A review of Research on Teacher Beliefs and Practices. Educational
Research. 38(1), 47 – 64.
Freedman, l, J., Sears, O, D, and Carlsmith, M, J, (1989). Sosyal Psikoloji. (Çev: A. Dönmez). Ġstanbul : Ara Yayıncılık.
Gassert-Ramey, L., Shroyer, M. G., and Staver, J. R. (1996). A qualitative study of factors influencing science teaching self-efficacy of elementary level teachers.
Gibson, S. and Dembo, M., (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of
Educational Psychology,76(4), 569-582.
Gözen, ġ. (2001). Matematik ve Öğretimi. (1. Baskı). Ġstanbul: Evrim Yayınevi.
Gülev, D. (2008). Biyoloji öğretmen adaylarının biyoloji konularındaki kavram
yanılgıları, biyoloji öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları ve tutumları.
YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Günhan, C., B. Ve BaĢer, N. (2007). Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin GeliĢtirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 68-76
Güvenç, B. ( 1976). Değerler, Tutumlar ve DavranıĢlar. KeleĢ, R. ( Derleyen). Toplum
Bilimlerinde Araştırma ve Yöntem. Ankara: TODAĠE Yayınları, No: 152
Henson, R. K. (2001, January). Teacher self-efficacy: Substantive implications and
measurement dilemmas. Paper presented at the Annual Meeting of the
Educational Research Exchange, Texas A & M University.
Hoy, W, A., and Spero, B, R. (2005). Changes in teacher efficacy during early years of teaching: Acomparison of four measures. Teaching and teacher Education, 21, 343-356.
Hoy, W. K., and Woolfolk, A. E. (1990). Socialization of student teachers. American
Educational Research Journal, 27,279–300.
IĢıksal, M., Çakıroğlu, E. (2006). Ġlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Matematiğe ve Matematik Öğretimine Yönelik Yeterlik Algıları. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 74-84.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. (11. Baskı). Ankara: Tek IĢık Web Ofset Tesisleri.
Kahyaoğlu, M. ve Yangın, S. (2007). Ġlköğretim Sınıf Öğretmenliği, Fen Bilgisi ve Matematik Öğretmen Adaylarının Fen Bilgisi Öğretimine Yönelik Tutumları.
Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(6), 203-220.
KağıtçıbaĢı, Ç. (1985). İnsan ve İnsanlar. Ġstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A, Sermet Matbaası.
KağıtçıbaĢı, Ç. (1999). Yeni İnsan ve İnsanlar. (10. Basım). Ġstanbul: Evrim Yayınevi Karasar,N. (1998). Bilimsel Araştırma Yöntemi.(8. Basım) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Köğce, D., Aydın, M., ve Yıldız, C. (2009) Birinci ve Dördüncü Sınıf Matematik Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine KarĢı Tutumlarının KarĢılaĢtırılması. Web:http://oc.eab.org.tr/egtconf/pdfkitap/pdf/566.pdf tarihinde 3 Mart 2010 tarihinde alınmıĢtır.
Kuzgun, Y. ve Deryakulu, D. (2004). Öz Yeterlik Ġnançları, Kuzgun, Y. ve Deryakulu, D. (Editörler). Eğitimde Bireysel Farklılıklar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. ss. 1-11‟deki bölüm.
Küçükahmet, L. (2008). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Küçükyılmaz, E. A. ve Duban, N. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen Öğretimi ve Öz-yeterlik Ġnançlarının Artırılabilmesi için Alınacak Önlemlere ĠliĢkin GörüĢleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-23.
Morgil, Ġ., Seçken, N. ve Yücel, A. S. (2006). Kimya Öğretmen Adaylarının Öz-yeterlik Ġnançlarının Bazı DeğiĢkenler Açısından Ġncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi
Mulholland, J., and Wallace, J. (2001). Teacher induction and elementary science teaching: enhancing self-efficacy. Teaching and Teacher Education, 17, 243– 261.
Nakiboğlu, C. ve Karakoç, Ö. (2005). Öğretmenin Sahip Olması Gereken Dördüncü Bilgi: Alan Öğretimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(1), 181-206.
Özbay, Y. (2004). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. ( 5. Basım). Ankara: Pegem A Yayınları.
Özkan, Ö., Tekkaya, C. ve Çakıroğlu, J. (2002). Fen bilgisi aday öğretmenlerinin fen
kavramlarını anlama düzeyleri, fenöğretimine yönelik tutum ve özyeterlilik inançları. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ,
Ankara.
Pajares (2002). Overview of social cognitive theory and of self-efficacy. Web:
http://www.emory.edu/EDUCATION/mfp/eff.html adresinden 21 Nisan 2010
tarihinde alınmıĢtır.
Pajares, F. and Graham, L. (1999). Self-efficacy, motivation constructs and mathematics performance of entering middle school students. Contemporary
Educational Psychology 24, 124–139.
Pesen, C. (Kasım, 2005). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşıma Göre Yeni İlköğretim
Matematik Öğretim programının Değerlendirilmesi. Yeni Ġlköğretim
Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Kayseri.
Relich, J. Way, J. and Martin; A. (1994). Attitudes to Teaching Mathematics: Further Development of a Measurement Instrument. Mathematics Education Research
Joumal, 6(1), 56-69.
Riggs, I. M. and Enochs, L.G. (1990). Toward the development of an elementary teacher‟s science teaching efficacy belief instrument. Science Education, 74 (6), 625-637.
Riggs,I. M. and Enochs,L. G (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy belief instrument: A preservice elementary scale. School
Science and Mathematics, 90(8), 694-706.
Sağlam, M., Yüksel, Ġ., & Demiral, S. (2005, 28-30 Eylül). “Anadolu Üniversitesi Açık
öğretim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı (IOLP) Öğrencileri İler Eğitim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması”, XIV. Ulusal
eğitim Bilimleri Kongresi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Denizli. Kongre Kitabı, 1, 478-484.
Sarıkaya, H. (2004). Preservice elemantary teachers’ science knownledge, attıtude
toward science teaching and their efficacy beliefs regarding science teaching.
Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Senemoğlu, N. (2004). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. (10. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Tatar, E. ve Dikici, R. (2008). Matematik Eğitiminde Öğrenme Güçlükleri. Mustafa
Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 183-193.
Terzi, M. ve Mirasyedioğlu ġ. (2009). Ġlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Matematiğe Yönelik Öz Yeterlik Algılarının Bazı DeğiĢkenler Açısından Ġncelenmesi. Tübav Bilim Dergisi,2,2, 257-265.
Tschannen-Moran, M., Hoy, A. W., and Hoy, K., W. (1998). Teacher Efficacy: Ġts meaning and measure. Review of Educational Research, 68, 202 - 248.
Tschannen-Moran, M. ve Woolfolk Hoy, A. (2001): “Teacher efficacy: capturing an elusive construct”, Teaching and Teacher Education, 17, 783-805.
Türkmen, L. ve Bonnstetter, R. (1999, March). A study of turkish preservice science
teachers’ attitudes toward science and science seaching. Paper presented at the
Annual Meeting of the National Association for Research in Science Teaching. Boston
Umay, A. (2003). Matematiksel Muhakeme Yeteneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 24: 234- 243.
Umay, A. (2001). Ġlköğretim matematik öğretmenliği programının matematiğe karĢı öz- yeterlik algısına etkisi. Journal of Qafqaz University, 8. Web:
www.quafqaz.edu.az/journal adresinden 8 Ağustos 2009 tarinde alınmıĢtır.
Ülgen, G. (1997). Eğitim Psikolojisi. (3. Basım). Ġstanbul: Alkım Yayınları.
Ünlü, E. (2007). Ġlköğretim Okullarındaki Üçüncü, Dördüncü ve BeĢinci Sınıf Öğrencilerinin Matematik Dersine Yönelik Tutum ve Ġlgilerinin Belirlenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19,129-148.
Verschaffel, L., De Corte, E., Lasure, S., Vaerenbergh, Bogaerts, H., &Ratinckx, E. (1999). Learning to solve mathematical application problems: A desing experiment with fifth graders. Mathematical Thinking and Learning, 1(3), 195- 229.
Yıldız, Ġ., ve Uyanık, N. (2004). Günümüz Matematik Öğretimi ve Yakın Çevre Etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(2), 437-442.
Yüksek Öğretim Kurumu. (2007). Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri (1982-
2007). Ankara: Yüksek Öğretim Kurumu.
Web
Bandura‟s instrument teacher self-efficacy scale. Web: http://people.ehe.ohiostate.edu/ahoy/files/2009/02/bandura-instr.pdf adresinden 15 Ocak 2010 tarihinde alınmıĢtır.
Gibson and Dembo teacher efficacy scale, Web:
http://people.ehe.ohiostate.edu/ahoy/files/2009/02/tes22.pdf adresinden 15 Ocak 2010 tarihinde alınmıĢtır.
Tschannen-Moran, M., and Woolfolk Hoy, A.).Teachers‟ Sense of Efficacy Scale. Web:
http://people.ehe.ohio-state.edu/ahoy/files/2009/02/tses.pdf adresinden 15 Ocak 2010 tarihinde alınmıĢtır.
Matematik Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri. Web: http://otmg.meb.gov.tr/Yayin.html
adresinden 30 Aralık 2009 tarihinde alınmıĢtır.
Seviye Belirleme Sınavı Ġstatistikleri. Web: http://oges.meb.gov.tr/sbs_istat.htm
EKLER
EK-1: Pilot Uygulama Öncesi Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Ġnançları ve Tutum Anketi
I. Bölüm
AĢağıda matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik inançlarınızı belirlemek amacıyla farklı fikirler sunulmuĢtur. Her madde için uygun gördüğünüz seçeneği (X) koyarak iĢaretleyiniz.
H iç K at ılm ıy orum K at ılm ıy orum K ıs men K at ılıy orum B üy ük Ö lçü de K at ılıy orum T a ma men K at ılıy orum
1. Etkili matematik öğretimi yapmak için farklı yöntem ve teknikler kullanabilirim.
2. Çok fazla çaba göstersem de matematiği öğreteceğime inanmıyorum.
3. Etkili olarak matematik kavramlarını nasıl öğreteceğimi biliyorum.
4. Matematik öğretimi sürecinde öğrencilerin matematiğe yönelik ilgi ve motivasyonunu sağlayabilirim.
5. Matematik öğrenme-öğretme süreçlerini zenginleĢtirecek aktiviteler düzenleyebilirim.
Değerli ArkadaĢlar,
Bu anket ilköğretim matematik öğretmenliği programında öğrenim gören 4. sınıf öğrencilerinin, matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik inançlarını ve matematik
öğretimine yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla hazırlanan ölçeklerin, geçerlilik ve
güvenirlik çalıĢması için sizlerin görüĢüne ihtiyaç duyulmuĢtur. Anket iki bölümden oluĢmaktadır. Anketteki maddeleri samimiyetle cevaplamanız çalıĢmanın güvenirliğini arttıracaktır.
Katılımızdan dolayı teĢekkür ederim.
Cennet Göloğlu Demir Gazi Ünv. Eğitim Bilimleri Enstitüsü
6. Öğrencilerden gelecek her türlü soruyu rahatlıkla cevaplayabilirim.
7. Matematik öğretimi için gerekli olan becerilere sahip olduğumu düĢünmüyorum.
8. Etkili matematik öğretimi yapacağıma inanmıyorum.
9. Matematiği zor anlayan bir öğrenciye, nasıl daha iyi anlayabileceği konusunda yardımcı olabilirim. 10. Matematiği öğrencilere anlatmakta zorluk
çekeceğimi düĢünüyorum.
11. Matematiğe ilgi duymayan öğrenciler için çaba harcayacağımı düĢünmüyorum.
12. Soyut konuları anlatmakta güçlük çekeceğim. 13. Öğrencilerin zevk alacağı bir matematik öğretimi
yapabilirim.
14. Yetersiz öğrencilere matematik öğretmek için çaba gösterebilirim.
15. Matematik öğretimini zenginleĢtirecek kadar kendimi yaratıcı buluyorum.
16. Matematik konularını nasıl öğreteceğimi bilmiyorum.
17. Matematiği günlük hayatla iliĢkilendirerek etkili bir öğretim yapabilirim.
18. Etkili matematik öğretimi yapabilmek için alan bilgimin yeterli olduğunu düĢünmüyorum. 19. Özel gereksinimli ve özel eğitime gereksinim duyan
öğrencilerin baĢarılı olması için etkili bir matematik öğretimi yapabilirim.
20. Öğrencilerin matematiksel geliĢimlerini belirlemeye yönelik yapılan ölçme ve değerlendirme sonuçlarını uygulamalara yansıtabilirim.
21. Öğrencilerin matematik dersindeki baĢarısızlığından öğretmen sorumlu tutulamaz.
22. Öğrencilerin matematiğe karĢı olumsuz tutum geliĢtirmesinin sebebi genellikle öğretmenden
II. Bölüm
AĢağıda matematik öğretimine yönelik tutum cümleleri yer almaktadır. Her madde için uygun gördüğünüz seçeneği (X) koyarak iĢaretleyiniz.
H iç K at ıl m ıyoru m K at ıl m ıyoru m K ısm en K at ıl ıyo rum B üyü k Öl çüde K at ıl ıyo rum T am am en K at ıl ıyo rum
1. Matematik dersi anlatmaktan hoĢlanırım. 2. Matematik öğretimini sıradan buluyorum. 3. Matematik öğretimini zenginleĢtirmekten zevk alırım.
4. Matematik öğretimini planlamaktan zevk alırım. 5. Matematik dersi öncesinde plan yapmaya geniĢ zaman ayırırım.
6. Matematik öğretirken çok canım sıkılır.
7. Matematik öğretimiyle ilgili kaynakları okumaktan büyük zevk alırım.
8. Matematik öğretimiyle ilgili güncel kaynakları (makale, kitap…) takip ederim.
9. Fırsat buldukça aynı alandan arkadaĢlarla matematik öğretimi konusunu tartıĢırım.
kaynaklanmaktadır.
23. Öğrencinin baĢarısı doğrudan öğretmenin matematik öğretimiyle iliĢkilidir.
24. Eğer matematik dersi amacına ulaĢmazsa bu durumdan genellikle öğretmen sorumludur. 25. BaĢarısı düĢük olan öğrencilerin matematikte
ilerlemesi, öğretmenin daha fazla ilgi göstermesinden kaynaklanır.
26. Bir öğrenci matematikle ilgili kötü deneyimler geçirmiĢ olsa bile iyi bir öğretimle bunun üstesinden gelinebilir.
10. Matematik öğretimini çok önemli buluyorum. 11. BaĢka bir dersin öğretimini matematik öğretimine tercih ederim.
12. Sürekli matematik öğreteceğimi düĢündükçe uykularım kaçıyor.
13. Etkili matematik öğretimi için fazla bir çabaya gerek yoktur.
14. Matematik öğreteceğimi bilmek beni meslekten soğutuyor.
15. Matematik öğretimiyle ilgili plan yaparken zamanın nasıl geçtiğini fark etmiyorum.
16. Matematik öğretimi yapmak beni gururlandırıyor.
17. Matematik öğretmek ciddi bir hazırlık gerektirir. 18. Matematik öğretimi için harcanan zamana acıyorum.
19. Matematik öğretimi ile ilgili yeni geliĢmeleri derslerde uygulamaktan büyük zevk alırım. 20. Matematik öğreteceğimi düĢünmek beni sabırsızlandırıyor.
21. Matematik öğretmek bana çok zor geliyor. 22. KeĢke matematik öğretmek zorunda olmasaydım.
23. Matematik öğretimi konusunda düĢünmekten kendimi alamıyorum.
24. Matematik öğretimi konusunda kiĢisel geliĢimime katkı sağlayacak projelerde gönüllü olarak yer alabilirim.
25. Matematik öğretimi konusunda kendimi daha iyi yetiĢtirmek için bazı Ģeylerden rahatlıkla feragat edebilirim.
26. Saatlerce matematik anlatmak zorunda kalsam bile hiç rahatsız olmam.
27.Bir görev olduğu için matematik öğretimiyle ilgileniyorum.
28.Matematik öğretmek o kadarda önemsenecek bir durum değildir.
EK-2: Pilot Uygulama Sonrası Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Ġnançları ve Tutum Anketi
I. Bölüm:
AĢağıda kiĢisel bilgilerinize yönelik bir form bulunmaktadır. Sizin için uygun olan seçeneği (X) koyarak iĢaretleyiniz.
A. Cinsiyetiniz: 1. ( )Kız 2. ( ) Erkek
B. Öğretim ġekliniz: 1. ( )Normal Öğretim 2. ( )Ġkinci Öğretim C. Genel not ortalamanız:
1. ( ) 2.00- 2.50 2. ( ) 2.51- 3.00 3. ( ) 3.01-3.50 4. ( ) 3.51- 4.00
D. Mezun olduğunuz ortaöğretim kurumu:
1. ( ) Genel Lise 4. ( ) Süper Lise
2. ( )Anadolu Lisesi 5. ( ) Anadolu Öğretmen Lisesi
3. ( )Fen Lisesi 6. ( ) Diğer : ……… E. Ġlköğretim matematik öğretmenliği programını öncelikli tercih etme sebebiniz:
1. ( ) Ailem istediği için tercih ettim.
2. ( )Matematik öğretmenliğini sevdiğim için tercih ettim. 3. ( ) Mecbur kaldığım için tercih ettim.
4. ( ) Diğer alanlara göre istihdam sıkıntısı olmadığı için tercih ettim.
5. ( ) Diğer: ……… Değerli ArkadaĢlar,
Bu anket ilköğretim matematik öğretmenliği programında öğrenim gören 4. sınıf öğrencilerinin, matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik inançlarını ve matematik öğretimine yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla hazırlanmıĢtır. Anket üç bölümden oluĢmaktadır. Anketteki maddeleri samimiyetle cevaplamanız çalıĢmanın güvenirliğini arttıracaktır.
Katılımızdan dolayı teĢekkür ederim.
Cennet Göloğlu Demir Gazi Ünv. Eğitim Bilimleri Enstitüsü
F. Öğrenci seçme sınavında Gazi Üniversitesi Ġlköğretim Matematik Öğretmenliği programını tercih etme sıranız:
1. ( ) 1- 4 2. ( ) 5-9 3. ( ) 10-14 4. ( ) 15- 19 5. ( ) 20-24 G. Alanımla ilgili dershane, etüt merkezi vb. bir iĢte çalıĢtım/çalıĢmaktayım.
1. ( ) Evet 2.( ) Hayır
II. Bölüm
AĢağıda matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları cümleleri yer almaktadır. Her madde için uygun gördüğünüz seçeneği (X) koyarak iĢaretleyiniz.
H iç K at ılm ıy orum K at ılm ıy orum K ıs men K at ılıy orum B üy ük Ö lçü de K at ılıy orum T a ma men K at ılıy orum
Çabaya Dayalı Öz-Yeterlik Ġnancı
1. Matematik öğretimini zenginleĢtirecek kadar kendimi yaratıcı buluyorum.
2. Yetersiz öğrencilere matematik öğretmek için çaba gösterebilirim.
3. Öğrencilerin matematiksel geliĢimlerini belirlemeye yönelik yapılan ölçme ve değerlendirme sonuçlarını uygulamalara yansıtabilirim.
4. BaĢarısı düĢük olan öğrencilerin matematikte ilerlemesi, öğretmenin daha fazla ilgi
göstermesinden kaynaklanır.
5. Öğrencilerin zevk alacağı bir matematik öğretimi yapabilirim.
6. Matematiği günlük hayatla iliĢkilendirerek etkili bir öğretim yapabilirim.
7. Matematiği zor anlayan bir öğrenciye, nasıl daha iyi anlayabileceği konusunda yardımcı olabilirim
Akademik Birikim Yeterliği Ġnancı
8. Matematik öğretimi için gerekli olan becerilere sahip olduğumu düĢünmüyorum.
9. Etkili matematik öğretimi yapacağıma inanmıyorum.
10. Etkili matematik öğretimi yapabilmek için alan bilgimin yeterli olduğunu düĢünmüyorum. 11. Matematik konularını nasıl öğreteceğimi
bilmiyorum.
12. Matematiğe ilgi duymayan öğrenciler için çaba harcayacağımı düĢünmüyorum.
13. Matematiği öğrencilere anlatmakta zorluk