• Sonuç bulunamadı

KONYA’NIN KENT MARKALAŞMASI SÜRECİNDE MEVCUT DURUMUN DEĞERLENDİRİLMESİ

KENT İMAJI VE VİZYONU AÇISINDAN KONYA

3.3. KONYA’NIN KENT MARKALAŞMASI SÜRECİNDE MEVCUT DURUMUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Çalışmanın bu kısmında Konya ilinin kent markalaşması bakımından güçlü ve zayıf yönlerini ve kentin fırsat olarak değerlendirilebileceği yönleri araştırılmıştır.

3.3.1. KENTİN GÜÇLÜ YÖNLERİ

 Akdeniz Bölgesi’ni İç Anadolu’ya ve Ege Bölgesi’ni Doğu ve Güneydoğu Bölgelerine bağlayan yollar üzerinde kuruludur, Ankara, Adana, Kayseri, Mersin ve Antalya gibi gelişmiş illere yakın olmasıyla caziptir

 Deprem riski en az illerdendir.

 Alüminyum, magnezit, linyit, kömür, kil, çimento hammaddeleri, kurşun, çinko, barit, jeotermal yeraltı kaynaklarının olması

 Karayolu ulaşımında, kuzey-güney, doğu-batı arasında ulaşımı sağlayan yolların kesişiminde önemli bir ticaret ve konaklama merkezi olması.

 Ankara-Konya Yüksek Hızlı Tren hattı ile demiryolu ulaşımının olması  Konya/Kayacık istasyonunun bulunması ve lojistik alanda karayolu, demiryolu, denizyolu ve havayolu erişimiyle kombine taşımacılık, depolama ve

ulaşım hizmetlerinin verilebileceği entegre ve modern işletmelerin kurulmasının planlanması.

 Havayolu ulaşımının sağlanması.

 Seydişehir, Derebucak, Taşkent, Akşehir ilçelerinde rüzgar enerjisi santralinin kurulabilecek alanların olması.

 Karapınar bölgesinde geniş ve tarıma elverişsiz arazi stoğu ve güneşlenme değerleri bakımından yüksek ve güneş enerji santrali kurulabilecek potansiyelde bir kent olması.

 Genç nüfusun fazla olması.

 Sağlık sektörünün gelişmesi için gerekli altyapının olması  İnanç turizminin merkezi olması,

 Tarihi ve kültürel değerlerin yanında termal, göl ve doğa turizmi potansiyelinin olması.

 Ticaret merkezi olması, tarımsal ve sanayi ürünlerde ürün çeşitliliğine sahip olması.

 Dış ticarette deneyimli, aktif ve rekabetçi bir il olması.  İhracatın imalat sanayi ürünlerine dayalı olması.  İhraç edilen ürün çeşitliliğinin fazla olması.

 Tarıma elverişli arazinin varlığı, gıda endüstrisinin varlığı, tarım ve tarımsal endüstride markalı ürünlerin olması ve tarımsal ekipmanların yeterliliği (http://www.kto.org.tr).

3.3.2. KENTİN ZAYIF YÖNLERİ

 Kültürel zenginliğe konu olan tarihi çevreyle uyumsuz, aykırı ya da zarar veren mekânsal ve işlevsel kullanım alanlarının varlığı.

 Şehirsel sosyal ve teknik altyapı yetersizliğiyle ulaşım problemi.

 Ulusal-Uluslararası düzeyde turizm potansiyeline sahip kültürel miras değerlerinin gerek mekânsal gerekse şehirsel iktisadi canlanma sağlanması bakımından işlevsel etkin kullanılamaması (Özcan: 2009:11).

 Kültür ve tabiat varlıklarının yeterince korunamaması, restore edilememesi ve turistlerin istifadesine sunulamaması.

 En zayıf yönü tanıtım eksikliği ve tur şirketlerinin Konya’ya olan az ilgisi. Konya’nın ulusal ve uluslararası fuarlarda yeterli derecede temsil edilmemesiyle kültürel amaçlı faaliyetlerin ulusal ve uluslararası platformlara taşınamaması.

 El sanatlarının desteklenememesi ve pazar olanaklarının yetersizliği sebebiyle neredeyse ortadan kalkacak düzeye gelmesi.

 Detaylı bir kültürün hazırlanamaması, Konya için bir kültür politikasının henüz oluşturulamaması olması.

 İktisadi sebeple korunamayan kültür ve tabiat varlıklarının olması,

 Hz. Mevlana ve benzeri şahsiyetlerin adlarının uygun olmayan ticari faaliyet ve mallarda (otel, lokanta ve börek ismi gibi) kullanılması.

 Kültür ve turizm hususunda kurumlar arası koordinasyon eksikliği (bilhassa Selçuk Üniversitesi ile diğer kurumlar arasında).

 Turizm hususunda gerekli bilgi ve turizm algısının yeterli derecede gelişmemiş olması ve turizm alanlarında ziyaretçileri bilgilendirmenin sınırlı olması.

 Turistlerin eğlenebileceği alanların sınırlı olması.

 Şehrin tarihi ve kültürel dokusunun korunamaması ve tarihi Sille kiliseler gibi birçok tarihi dokunun yavaş yavaş tahrip olması.

 Konya’da bir turizm merkezi ve alanının henüz bulunmaması (Tapur, 2009: 489-490).

3.3.3. KENTİN FIRSAT OLARAK DEĞERLENDİRİLEBİLECEĞİ YÖNLERİ

 Şehrin coğrafi konumu nedeniyle kara yolu, demir yolu ve hava yolu ulaşım imkânlarının elverişli olması,

 Arkeoloji Müzesinde sergilenen zengin arkeolojik eser varlığı,

 El sanatları ve halı-kilimlerin (Sille, Ladik halıları) uluslararası tanınmış olması.

 Tarihi İpek Yolu üzerinde bulunan Selçuklu ve Osmanlı eseri hanlar, Konya ilinde kuş gözleme başta olmak üzere sulak alanların çok olması,

 Zengin yöresel mutfağı ve zengin folklorik değerlerin olması, Konya Büyükşehir belediyesi başta olmak üzere diğer resmi kurumların kültür ve turizm varlıklarını koruma ve restore etmeye verdikleri büyük önem (Tapur, 2009: 490).

 Coğrafi konum, iklim özellikleri, doğal kaynaklar, teknik ve sosyal alt yapının iktisadi gelişmelere açık olması ve uygunluğu.

 Ankara Pozantı Otoyolu’nun tamamlanması ile yapım aşamasında olan karayollarının olması ve Şanlıurfa, Diyarbakır, Ankara, İstanbul illeriyle ulaşımda kolaylıkların sağlanabilecek olması

 İl merkezinde bulunan mekanların şehirsel hizmet alanlarına çevrilmesine imkan sağlanması.

 Kayacık’ta lojistik merkezi projesi kapsamında taşımacılık, depolama ve ulaşımda entegre ve modern işletmelerin kurulabilecek olması. Ekonomi Bakanlığı tarafından Mersin’in Uluslararası Lojistik Merkezi olarak geliştirilmesi için çalışılması ve Konya’nın Mersin Limanı’na demiryolu yapılmasıyla Konya dış ticareti için avantajlar sağlaması

 Türkiye geneline göre üretim ve dış ticarette gelişmiş olması ve gelecekte daha da gelişme göstereceği bir potansiyelde il olması, yeni nesil yatırım teşvikleri ile desteklenebilir olması.

 Rüzgar ve güneş enerjisi gibi yenilenebilir enerji kaynaklarının enerjide kaynak çeşitliliğine ve arz güvenliğinin sağlanması.

 Kamu ve özel üniversite sayısında artışın ekonomik, kültürel, sosyal yönlerden olumlu etkilerinin olması, bilim merkezinin bulunması ve Konya Teknokent’in varlığı.

 Sağlık sektörünün gelişmesiyle ilin sağlık turizminin olması.  İlin kamu yatırımlarından giderek artan oranlarda faydalanması

 Konya Ovası Projesi (KOP) kapsamında sulanan alanların artacak olması.  Tarımsal üretimin modernleşmesi ile organik tarımın uygulanmaya başlanması ve Organize Hayvancılık Bölgesinin kuruluşu.

 Endüstride kullanılabilecek madenlerin varlığı (boksit, krom vb.).  Marka bilincinin oluşması (http://www.kto.org.tr).