Önceleri Floansalı ve Venedikliler ipekli kumaşları İstanbul ve Bursa’ya, Bursa’ya ithal edilen ham İran ipeği karşılığında 15. yüzyılda satıyorlar. Bursa o yıllarda, Do-ğu’nun baharatı ve ham İran ipeği için bir antrepo görevi görmeye başlıyor. Sonraları bu kez Bursa, verimli ovasında yetişen dut ağaçları ve onların yaprakları ile ham ipek üretmeye başlıyor. Zaman içinde Bursa İstanbul’un talebini karşılamakta zorlanınca, bu kez de İstanbul’da 1550’de bir atölye
kurularak ipek kumaş üretimine başlanıyor. O yıllarda kim ipekli kumaş kullanıyor soru-suna, Osmanlı hanedanı cevabını vermek yanlış olmasa gerek. Avrupa’daki asillerin farklı giyim kuşamları gibi, Osmanlı sarayı da farklı ve pahalı kumaşlarla giyiniyor. Bu işler önceleri böyle başlıyor. Kumaşlar o kadar değerli ki, Bursa’da üretilen altınlı ve gümüşlü kumaşlar İstanbul’da Osmanlı hazinesinde saklanıyor.
Bursa’da altınlı ve gümüşlü kumaş işinin ustaları var. İstanbul’daki üretim için usta sıkıntısı olmalı ki, 1565 ve 1566 yıllarını kapsayan 5 numaralı Mühümme Defteri’n-de, Bursa Kadısı’ndan, “Bursa’da Deveciler
14 Görünür Lale, Ögel Semra, “Osmanlı kaftanları ile entarilerinin farkları ve kullanılışları”, itüdergisi/b sosyal bilimler, Cilt:3, Sayı:1, Aralık 2006, s.65, http://kutuphane.dogus.edu.tr/ makale/13037013/2006/cilt3/sayi1/M0005827.pdf
15 Hasarlı Gülden , Ocakoğlu Nuran, Kıcıroğlu Bahriye, “XVIII. ve XIX. Yüzyıl Osmanlı Sarayı Kadın Giysileri ve Bir Modernizasyon Çalısması”, MYO-OS 2010- Ulusal Meslek Yuksekokulları Oğrenci Sempozyumu 21-22 EKĐM 2010-DUZCE, s.2, http://www.myo-os.duzce.edu.tr/dosya/cd/pdf/ MYO_OS_3013.pdf http://www.myo-os.duzce.edu.tr/dosya/cd/pdf/MYO_OS_3013.pdf
16 Schweigger, Salomon, Sultanlar Kentine Yolculuk: 1578 – 1581, In Heidi Stein ed., S. Türkis Noyan tr. Istanbul: Kitap Yayınevi, 2004, s.201.
17 Kıvrım İsmail, “17. Yüzyılda Bir Valide Sultanın Günlük Hayatı: Vâlide Hadîce Turhan Sultan”, H i s t o r y S t u d i e s A Tribute to Prof. Dr. Halil INALCIK Volume 5/2 2013, s.244, http://www. historystudies.net/Makaleler/1827462468_13-%c4%b0smail%20K%c4%b1vr%c4%b1m.pdf 18 A.g.k., s.244.
Mahallesi’nde oturan ve Koca Usta diye bilinen Zerbaftçı Hacı Mehmed’in İstanbul’a gönderilmesi” isteniyor. “Zer” altın anla-mında, “zerbaftçı” buradan geliyor. Sim-keşhane’de altın ve gümüş çekilerek ipekle birlikte üretilen ipliklerle lüks, kemha, atlas, diba gibi pahalı kumaşlar üretiliyor. Bur-sa’daki “Gümüşçeken”in de anlamı buradan geliyor. İstanbul istemekle kalmıyor israr ediyor, “Daha önce gönderilmesi istendiği halde bulunamadığı bildirilen Bursa’nın Deveciler Mahallesi’nde oturan Koca Üstad lakaplı Zerbaftcı Hacı Mehmed’in mutlaka buldurulup gönderilmesi.” Üstad Hacı Meh-med İstanbul’a gitmek istememiş olabilir mi, Mühümme Defteri’nde o konuya ilişkin herhangi bir kayıt yok.
16. ve 17. yüzyıllarda Bursa’da üretilen ipekli kumaşlar arasında kemha, kadife, çat-ma ve diba türleri ilke akla gelenler arasın-da. Ağır, zengin bir kumaş olan kemhanın çözgü ve atkıları ipekten. Ayrıca kumaş altın veya gümüşle yaldızlanmış bir kumaş. Bu kumaşın 7000 çözgülük bir türü gülistanî kemha adını alır. Yine kadifelerin de çözgü ve atkıları ipektendir. Bunların desensizi
olanlarına sade, desenlilerine münakkaş da denilir. İçinde gümüş ve altından çekilmiş ipliklerin bulunduğu bir kadife türü ise çat-madır. Dibâ atlas ve kemha arası bir kumaş-tır ve bunda da metalik iplikler bulunur20.
16. ve 17. Yüzyıl Bursa’sında
Kumaş ve Moda
Kadı sicilleri bize gösteriyor ki, 17. yüzyılda çok ucuz ham maddelerle kalitesiz bir kumaş üretiliyor ve buna hem lonca hem de diğer üreticiler karşı çıkıyorlar. “Avrupa kumaşlarının giderek artan miktarlarda Osmanlı topraklarına girmesi ve 16. yüzyıl sonunda yaşanan enflasyonist dönemin de sınai eko-nomiyi olumsuz etkilediği özellikle de dokuma sanayiinde üretim daralması olduğu iddia edilmektedir. Bu daral-manın Bursa ipekli dokuma sanayiinde de ortaya çıktığı görüşü hakimdir. Celali isyanları ve İran savaşlarının, İran’dan ham ipek ticareti ve naklinde kesintiler doğur-duğu ve bunun sonucu Bursa’da ham ipek fiyatlarının arttığı, ipekli dokuma sanayiinde
üretim ve karlılıkta bir düşüş ortaya çıktığı ileri sürülmektedir.21“
16. yüzyılda Bursalı kadınların % 65’inin kullandığı başa giyilen nezgeb, yüz yıl içinde popularitesini kaybediyor22. “Örneğin çakşır 17. yüzyılın ortasında popüler değilken, aynı yüzyılın ikinci yarısında yaygınlaşıyor ve erkeklerin % 70’i çakşır giyiyor.”23
XVII. Yüzyılda yaşayan emekli bir ilmiye sınıfı mensubunun, borçları alacakların-dan fazla, sahip olduğu fazlaca bir gayr-i menkûlü olmayan, Hisar Camii Mahalle-si’nde küçük bir ev ile Karamanî Köyü’nde bir çiftliği olan emekli bir kadının yaşam standardı şöyle anlatılıyor:
“Derviş Mehmed Efendi’nin terekesindeki giyim-kuşama
dair eşyalarının toplam değeri 571 kuruştu ve bu toplam
mal varlığının % 15,5’ini oluşturuyordu. Kışlık giyeceklerinin arasında kürkler önemli bir yer tutuyordu. Toplam 8
tane kürkü bulunu-yordu. Bunların dördü
başka kumaşlarla kom-bine edilmemiş sade kürklerdi. İçlerinde en
pahalısı, 200 kuruş değerindeki “semmur” kürktü. Semmur ya da samur, Kuzey Avru-pa’da ve Sibirya’da yaşayan yumuşak, ince ve sarı tüylü sansar cinsinden bir hay-van olup, kürkü oldukça makbuldü”24.
Derviş Mehmet Efendinin giyim kuşama ilişkin mal varlıklarının toplam varlıklarının Şekil 3. Kumaş tüccarının örnek defteri London V&A Museum, T.671-1919.
20 İpek Selin, “Ottoman Fabrics During the 18th and 19th Centuries”, Textile Society of America, 13’th Biennial Symposium, 2012,http://digitalcommons.unl.edu/cgi/viewcontent. cgi?article=1696&context=tsaconf
21 Orbay Kayhan, “16. ve 17. Yüzyıllarda Bursa Ekonomisi: Sultan Çelebi Mehmed Yeşil İmaret’inin Mali Tarihi, (1553-1650)”, s.126-127, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/19/1132/13302.pdf 22 Karababa Eminegül, “Origins of Consumer Culture in an Early Moden Context; Ottoman Bursa”,
Thesis, Bilkent, Haziran 2006, s.96, http://www.thesis.bilkent.edu.tr/0003079.pdf, s.90. 23 A.g.k.s.90.
24 Maydaer Saadet, “XVII. Yüzyılda Bursa’da Emekli Bir Kadı: Baldırzade Oğlu Derviş Mehmed Efendi ve Serveti”, Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 2, 2008, s.576. http://ucmaz.home.uludag.edu.tr/PDF/ilh/2008-17(2)/M20.pdf
Şekil 4.17. Yüzyılda zengin bir Osmanlı dosya konusu / Bursa İpeği / 16. ve 17. Yüzyılda Bursa’da: İpek Para ve Moda
% 15,5 kadarı olması gerçekten ilginç. Bu oranın o dönemde yaşayan ve kürkleri ol-mayan biri için bu kadar yüksek olamayaca-ğını düşünüyoruz. Yazar şöyle diyor, “Derviş Mehmed Efendi, kendi halinde yaşayan, tek eşli, beş çocuklu köşesine çekilmiş bir kişidir. Giyimine özen göstermekte ve özellikle de zenginliğin ve gücün göstergesi olan pahalı kürklere ilgi duymaktadır”25. Dolayısıyla bütün bunlar kaçınılmaz olarak aklımıza gösteriş tüketimini getiriyor. Bili-yoruz ki, 1640-1648 arasına “Samur Devri” bile denilmekte26. “Olasıdır ki, ‘Lale Dev-ri’nde İstanbul elitindeki tüketime yönelme, istanbul’un dışındaki kentlere de yayıldı.”27
“Bursa Mahkemesinde 22 Aralık 1664 günü bir hibe sözleşmesi yapıldı. Nalban-toğlu Mahallesinde oturan Havva Hatun, eşi Müderris Esseyyid Ahmet Efendi İbn el-merhum-Esseyid Ali Efendi’yi vekil tayin ederek altın-gümüş takıları ile kişisel giysi ve eşyalarını kayınvalidesine hibe etmişti. Müderris Ahmed Efendi’nin Seyyid olma-sı, O’nun peygamber soyundan gelen, ayrıcalıklı bir zümreye mensup olduğuna işaret etmektedir. Hibe sözleşmesinde listelenen eşyalar şöyleydi: Kırk miskal bir altun bilezik, iki altun saç bağı, yüz dirhem bir sim raht kuşak, bir çift altın küpe, bir incili kadife kalkuş, dört adet altunlu döşek, on adet altunlu yastık, bir al atlas kaftan, bir çiçekli göz atlas kaftan, bir fıstıkî atlas kaftan, bir nuş hare kaftan, bir mai kaftan, bir gülgunî kutnî kaftan, bir satrancî harir alaca kaftan, bir al hare kaftan, bir beneviş kaftan, bir Şam alacası kaftan, bin bene-viş kemha, bir alaca sandal zıbun, bir mai kemha zıbun, bir al daranî zıbun bir sarı Hindî atlas zıbun, bir Yemenî zıbun, bir münakkaş bohça, bir hamam rahtı, bir göz
fota, bir Yemenî yorgan, üç dokuma çar-şeb, bir beyaz çarçar-şeb, bir seccade, bir kebir orta keçesi, bir yan keçesi, bir münakkaş dülbend makrama, bir münakkaş baş mak-rama, onbeş ketan, dört dökümlük işi, bir benefiş kemha mintan, bir münakkaş beş-kir, bir dokuma beşkir bir legen, bir ibrik, bir hamam legeni, bir kebir sini, bir havan, bir mendil yağlık, bir münakkaş fener gömleği, bir mai deve tüyü yağlık, bir zümrüd taşlı altun hatem, bir firuz taşlı altun hatem, bir altun hatem mühür, bir çift sandık, dörd münakkaş yüz yasdığı. Havva Hatun’un mücevharatı, giysileri ve kişisel eşyaları içinde önce altın ve gümüş takıları dikkati çekmektedir. Bir miskal 4.81 gram üzerin-den, 40 miskal altın bileziği 192.4 gram tut-maktaydı. 100 dirhem ağırlığındaki gümüş kuşağı ise 320.7 gram gelmekteydi. Havva Hatun’un özellikle giysilerinin kumaş türleri, renkleri ve başka nitelikleri ile incelenip, değerlendirilmesi bu konunun uzmanlarına değerleri bilgiler sağlayacaktır.”28
Atlaslar, kemhalar, altın ve gümüş takılar… Bunların gösterişle ilgisi yok demek kolay bir iş değil. Paranın azlığı gibi çokluğu da bir dert galiba.
Sonuç
Paradan boynuz olmaz. İnsanoğlunun her dönemde saçmalama özgürlüğü vardır ve o bunu geçmişte de kullanmıştır, gelecekte de kullanacaktır.
25 A.g.k., s.589-590.
26 Altınay Ahmet Refik, Samur Devri (1640-1648) (1640-1648 Geçmiş Asırlarda Osmanlı Hayatı), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul
27 Canbakal Hülya, Filiztekin Alpay “Wealth and Inequality in Ottoman Lands in the Early Modern
Period”, Draft prepared for AALIMS - Rice University Conference on the Political Economy of the Muslim World, 4-5 April 2013, s. 10, http://aalims.org/uploads/Rice_v1.pdf
28 Oğuzoğlu Yusuf, “Bursa’nın Seyir defteri: Sene 1664”, http://www.medyaplatform.com/kose-yazisi/63/bursanin-seyir-defteri-sene-1664.html