97. maddenin (C) bendine göre, 96 maddeye aykırı hareket edenler hiçbir surette Devlet memurluğuna alınamazlar.
Yukarıda ayrıntılı olarak anlatıldığı üzere, 96. maddeye göre olağanüstü hal, sıkıyönetim, seferberlik ve savaĢ hallerinde veya genel hayata müessir afetlere uğrayan yerlerdeki Devlet Memurları yerine atanacaklar gelip iĢe baĢlamadıkça görevlerini bırakamazlar. Bu hükme aykırı bir surette görevlerini bırakan memurlar bir daha hiçbir Ģekilde Devlet memurluğuna alınamazlar.
Yine yukarıda değinildiği üzere 2802 sayılı Yasanın 52. maddesine göre olağanüstü hallerde, sıkıyönetim, seferberlik ve savaĢ halinde o bölgelerde görevli hakim ve savcıların istifa istekleri kabul edilmeden veya yerlerine atanacaklar gelip iĢe baĢlamadan görevlerini bırakan hakim ve savcıların bir daha hakimlik ve savcılığa alınmayacakları gibi bu kiĢiler artık kamu kurum ve kuruluĢlarında da görev alamazlar.
3201 sayılı Emniyet TeĢkilatı Kanunun 59. maddesine göre de, her ne suretle olursa olsun istifa eden polis ve komiserlerden istifasının kabulü tarihinden itibaren üç sene içinde mesleğe dönmeyenler bir daha mesleğe alınmazlar, yine üç sene içinde polis veya komiserliğe dönenlerden tekrar istifa edenler de bir daha meslekte istihdam edilmezler. Ancak bu kiĢilerin, 2802 sayılı Yasadan farklı olarak baĢka kamu kurum ve kuruluĢlarında baĢka görevlerde görev almalarını engelleyen bir durum yoktur.
SONUÇ
Anayasa’nın “Kamu Hizmeti’ne Girme Hakkı” baĢlıklı 70. maddesinin 1. fıkrasında her Türk vatandaĢının kamu hizmetine girme hakkı bulunduğu belirtilerek kamu görevine giriĢte serbestlik ilkesinin geçerli olduğu kabul edilmiĢtir. Serbestlik ilkesi uyarınca, hiç kimse isteği dıĢında memur olmaya zorlanamaz. Bir baĢka deyiĢle memur olma kiĢinin isteğine bağlıdır. Ġsteğe bağlı olarak memur olan kiĢinin de yine isteği ile memuriyetten ayrılabilmesi gerekir.
Ġstifa, idarenin onayına bağlı bir hukuki iĢlem değildir. Ġdarenin sürekliliğini sağlamak için geçici tedbire bağlanmıĢ bir hukuki iĢlemdir.
Kamu görevlileri istifa hakkını kullanırken sebebini belirtmek zorunda değildir ve Yasada belirtilen tek Ģekil kuralı istifanın yazılı olmasıdır. Bir hak olan istifa hakkının kullanılabilmesi için çok fazla Ģekil kuralına yer verilmemiĢ olması, ancak bunun da tamamen usul ve Ģekilden uzak olarak değil, daha sonra durumun kanıtlanabilmesi için sadece yazılı olma Ģekline bağlanması doğru bir uygulamadır. Ancak yazılı olarak istifa talebi beyan edilmeyip sadece sözle belirtilmiĢ olması durumunda da amirin durumu kaleme aldırıp istifa eden kamu görevlisine ve varsa baĢka görevlilere de imzalatıp tutanak altına alması ve bunu iĢleme koyması gerekir.
Kamu görevlilerinin seçimlerde aday olabilmeleri için zorunlu olarak istifalarının istendiği hususlarda da kamu görevlileri ile diğer kiĢiler arasında adil olmayan bir sonuç doğmuĢ olup, birçoğunun tek geçim kaynağı olan maaĢlarını uzunca bir süre alamamaları sonucu doğurur bir Ģekilde istifa etmeleri ve seçilip seçilmeyeceği meçhul olan bu kamu görevlilerinin bir risk alarak seçimlerde aday
olması oldukça zordur. Ġstifa etmesi istenilen kamu görevlilerinin tamamının istifa etmemesi halinde devlet yetki ve imkanlarını kullanabilecek yetkiye sahipmiĢ gibi düĢünülerek bir hizmetlinin, Ģoförün, teknik personelin, diğer bir anlatımla devlet yetki ve imkanlarını kullanma yetkisi kısıtlı memurların da istifası istenilerek yersiz bir kısıtlama getirilmiĢtir. Mevcut bu durum kamu görevlilerinin demokratik hakkı olan seçilme hakkını geniĢ bir Ģekilde sınırlandırılmıĢtır. Tüm bu olumsuz durumları sona erdirmek amacıyla, gerçekten seçimlerde görevinden çekilmemesi halinde kamu adına kendisine verilmiĢ olan devlet yetki ve imkanlarını seçimlerde kendi lehlerine kullanma ihtimali bulunanların veya ordu mensupları ile hakim ve savcılar gibi görevlerinin niteliği gereği siyasi kimliklerinin ön plana çıkması mahzurlu görülen dar bir kamu görevlisi çevresine seçimlerde görevlerinden çekilmedikçe aday olamama zorunluluğu getirilmesi, seçme ve seçilme özgürlüğünün tam anlamıyla kullanılmasına imkan sağlayacaktır.
Ġstifa eden kamu görevlisinin istifasından vazgeçmesi hususunda da mevzuatımızda bir düzenleme bulunmadığı görülmüĢ olup, istifanın amirce onaylanmasına kadarki süreçte memurun istifasından vazgeçebileceği yönündeki yargı kararları da göz önünde bulundurulduğunda bu yöndeki bir düzenlemenin mevzuatımıza eklenmesi idârenin takdir yetkisini kamu yararı ve hizmet gereklerine uygun olarak kullanması ve yeknesaklık açısından yerinde bir uygulama olacaktır.
Ġstifanın amirin onayından sonra ise geri alınması mümkün olmayıp, bundan sonra yapılacak geri alma istemlerinin yeniden atanma talebi olarak değerlendirilmesi ve kamu görevlisinin görev yaptığı yerde ve görevde herhangi bir değiĢiklik yoksa (yeni bir görevli alınmamıĢ, yeni bir görevlendirme yapılmamıĢ, özelleĢtirme
kapsamına dahil edilmemiĢ vb) durum yeniden değerlendirilerek kamu görevlisinin yeniden göreve baĢlatılması gerekmektedir.
DMK’nın 94. maddesinin 2. fıkrasında, istifa eden memurun yerine atanan kimsenin gelmesine veya istifa isteğinin kabulüne kadar görevine devam edeceği, yerine atanan kimse bir aya kadar gelmediği veya yerine bir vekil atanmadığı takdirde, üstüne haber vererek görevini bırakabileceği hükmünün istifa eden, artık o kurumda memur olarak çalıĢmak istemeyen bir kiĢinin yapılacak iĢlerde eski Ģevk ve arzu ile çalıĢamayacak olması, çalıĢma barıĢı ve iĢyeri huzurunun etkileneceği gerekçeleriyle orda daha fazla bırakılmaması, idârenin süratli iĢlemesi ve bunu sağlayacak personel sayısına ulaĢtırılması gerekir. Aksi halde kamu hizmetlerinin sürekliliği ilkesi uyarınca memur orada tutulmaya çalıĢırken kamu hizmetlerinin kötü ve geç iĢlemesine yol açılabilecektir.
DMK’nın 94. maddesinin 3. fıkrasında yer alan olağanüstü mazeretle istifa edenlerin, üstüne haber vermek Ģartıyla bir ay kaydına tabi olmadıklarına iliĢkin hususun ise yeterince açık olmadığı, her olayda idâre ve yargı mercilerince durumun değerlendirilmesi gerektiği görülmektedir.
Yine DMK’nın 97. maddesinde belirtilen istifa eden memurların yeniden atanmaları hususunda Kanunun yukarıda belirtilen 94. maddenin 2. fıkrasına ve 95. ve 96. maddelerine aykırı olarak istifa edenler hakkında memuriyete dönme konusunda getirilen kısıtlamaların uygun olduğunu kabul etmekle beraber kanunun isteğe bağlı istifayı düzenleyen 94. maddesinin 2. ve 3. fıkralarına uygun olarak talepte bulunan tüm kurallara uygun olarak, yerine gelecek memuru bekleyen ve istifası amirce onaylanan memurun ise istifa talebinde bulunurken dilekçesinde
belirtmediği ancak iradesini o yanda kullanmasına neden olan ailevi, sıhhi, sosyal ve siyasal sebeplerin ortadan kalkması üzerine yeniden göreve dönme isteğinde bulunması durumunda, idârenin de o kiĢiye duyulan ihtiyacın amirince de görüldüğü hallerde, 6 ay beklemesi gerektiğine iliĢkin hükmün kaldırılması Anayasa ve kanunların memuriyete iliĢkin genel ilkelerine daha uygun ve de memuruna, vatandaĢına güvenen demokratik hukuk devletine yakıĢan bir tutum olacaktır.
KAYNAKÇA
AKDOĞAN, Kamil, Devlet Memurlarının Hukuki Statüleri ve Yönetsel Yargı YaklaĢımı, TODAĠE Kamu Yönetimi Uzmanlık Tezi, Ankara 1994
AKGÜNER, Tayfun, Kamu Personel Yönetimi, Ġstanbul 2001
ATAR, Yavuz, Seçim Hukukunun Güncel Sorunları, Anayasa Yargısı 23, Ankara 2006
ATEġ, Mustafa, Kamu Hizmetlerinde ĠĢe Alma Sistemleri ve Türkiye’de Uygulanan Politikalar Üzerine Bir Ġnceleme, Ankara 1995
AVCI, Mustafa, Devlet Memurları Kanunu Kapsamında Kamu Görevliliğine GiriĢ, Ankara 2009
BALTA, Tahsin Bekir, Ġdare Hukukuna GiriĢ, Ankara 1970
BĠLĠR, Faruk, Türkiye’de Milletvekilliği ve Milletvekilliğinin Sona Ermesi, Ankara 2001
BOZKURT, Ömer – Ergun, Turgay – Sezen, Seriye, Kamu Yönetimi Sözlüğü (Fransızca ve Ġngilizce KarĢılıklarıyla), Ankara 1998
CANMAN, Doğan – ERTEKĠN, Yücel – AR, A. Fikret - BENSGHĠR, Türksel Kaya – ÖZER, Cevat, Kamu Görevlileri El Kitabı, Ankara 2002
DanıĢtay 5. Daire Kararları (1970-1981) Birinci Kitap Cilt 1, Ankara 1981 DERBĠL, Süheyl, Ġdare Hukuku, Ankara 1959
DEVELLĠOĞLU, Ferit, Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lügat, Ankara 2010
DÖNER, Ayhan, GeçmiĢten Günümüze Türk Hukukunda Kamu Görevlilerinin Seçimlerde Adaylığı, AÜHFD Ankara 2009
DUMAN, Ġlker Hasan, Türk Anayasa Hukuku, Ġstanbul 1985
DURMUġ, A. Alper, Açıklamalı, Ġçtihatlı, Notlu, Memur Disiplin Hukuku, Ankara 2008
EROĞLU, Hamza, Ġdare Hukuku Dersleri, Genel Esaslar, Ġdari TeĢkilat ve Ġdarenin Denetlenmesi, Ankara 1974
FINDIKLI, Remzi, Ġdare Hukuku, Ankara 2001
GĠRĠTLĠ, Ġsmet - BĠLGEN, Pertev – AKGÜNER, Tayfun, Ġdare Hukuku, Ġstanbul 2006
GÖZLER, Kemal, Ġdare Hukuku Cilt II, Bursa 2003 GÖZÜBÜYÜK, ġeref, Anayasa Hukuku, Ankara 1991
GÖZÜBÜYÜK, ġeref – TAN, Turgut, Ġdare Hukuku Cilt I, Ankara 1998 GÜÇLÜ, YaĢar, Devlet Memurunun El Kitabı, Ankara 2009
GÜNDAY, Metin, Ġdare Hukuku, Ankara 2003
KARABATAK, Rüstem, “Belediyelerin SeçilmiĢ Organlarının Devletçe Görevden Alınması (II)”, Belediye Dergisi C. 5, 1998
KAYA, Cemil, Kamu Görevlilerinin Seçime Katılmak Üzere Görevden Çekilmesi ve Göreve Dönmesi, GÜHFD, C.VIII, Ankara 2004
KAYA, Cemil, Türkiye’de Mahalli Ġdarelerin SeçilmiĢ Organlarının Organlık Sıfatlarını Kaybetmeleri, Ankara 2007
KÖSE, Ömer, “Memuriyetin Sona Ermesi (Ġstifa)”, Beklenen Mahalli Ġdareler Dergisi, Eylül 2008
KUZU, Burhan, 1982 Anayasasının Temel Nitelikleri ve Getirdiği Yenilikler, Ġstanbul 1990
MERĠÇ, Osman, “Kamu Görevlileri Kavramının Seçim Hukukundaki Kapsamı ve Anlamı ile Belediye BaĢkanlarının ĠliĢkisi”, Amme Ġdaresi Dergisi, C.24, Ankara 1991
ONAR, Erdal, 1982 Anayasasında Milletvekilliğinin DüĢmesi, Anayasa Yargısı, Sayı:14, Ankara 1997
ONAR, Sıddık Sami, Ġdare Hukukunun Umumi Esasları II, Ġstanbul 1967 ÖZBUDUN, Ergun, Türk Anayasa Hukuku, Ankara 1995
ÖZCAN, Hüseyin, Ansiklopedik Hukuk Sözlüğü, Ġstanbul 1993
ÖZDEMĠR, Hayrettin, Devlet Memurluğuna Atanma ve Statünün Kaybedilmesi Hallerinde DanıĢtay’ın Tutumu, TODAĠE Kamu Yönetimi Uzmanlık Tezi, Ankara 1988
ÖZKAN, Mustafa ġeref, Ġdare Hukuku Dersleri, Ankara 1935
PINAR, Ġbrahim, Devlet Memurları Kanunu ġerhi ve Ġlgili Mevzuat, Ankara 2001
SABUNCU, Yavuz, Seçim Sistemi/Adalet ve Ġstikrar, Türkiye Barolar Birliği Anayasa Hukuku Kurultayı, 9-13 Ocak 2001, Ankara 2001
SANCAKDAR, Oğuz, Disiplin Yaptırımı Olarak Devlet Memuriyetinden Çıkarma ve Yargısal Denetimi, Ankara 2001
ġAHĠN, Haydar, Devlet Memurları Statüsü ve Ġdari Yargının Buna ĠliĢkin Tutumu, TODAĠE Kamu Yönetimi Lisansüstü Tezi, Ankara 1998
TAġKIN, Ahmet, Kamu Görevlileri Disiplin Hukuku, Ankara 2006
ULUSOY, Ali, “Yeni Anayasal Durumda Kamu Hizmeti ve Kamu Hizmetlerinin GörülüĢ Usûlleri Kavramları”, Hukuk-Ekonomi Perspektifinden Yeni Anayasa DeğiĢikliği Sonrası Tahkim ve Kamu Hizmetlerinin GörülüĢ Usûlleri Sempozyumu, Liberal DüĢünce Topluluğu Hukuk-Ekonomi AraĢtırma Merkezi, Ankara 2000
YILDIRIM, Ramazan, Ġdare Hukuku Dersleri I, Konya 2009
YILDIRIM, Turan, Mahalli Ġdarelerin SeçilmiĢ Organlarının Organlık Sıfatlarını Kaybetmeleri, Ġstanbul 2000
YILMAZ, Ejder, Hukuk Sözlüğü, Ankara 1992 DanıĢtay Bilgi Bankası www.daniĢtay.gov.tr
Osmanlıca – Türkçe Sözlük www.osmanlicaturkce.com
T.C.
SELÇUK ÜNĠVERSĠTESĠ Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğü
Özgeçmiş
Adı Soyadı: MAHMUT NEDĠM EPĠK Ġmza:
Doğum Yeri: KADĠRLĠ
Doğum Tarihi: 15/07/80
Medeni Durumu: EVLĠ
Öğrenim Durumu
Derece Okulun Adı Program Yer Yıl
Ġlköğretim 7 MART ĠLKOKULU KADĠRLĠ 1986-1991
Ortaöğretim KADĠRLĠ ORTAOKULU KADĠRLĠ 1991-1994
Lise KADĠRLĠ LĠSESĠ KADĠRLĠ 1994-1997
Lisans ANKARA Ü. HUKUK F. ANKARA 1997-2002
Yüksek Lisans
Becerileri:
Ġlgi Alanları: ĠMAR HUKUKU – ġEHĠR PLANLAMA - PARSELASYON
ĠĢ Deneyimi:
2005 YILINDAN BU YANA SIRASIYLA ANTALYA BĠRĠNCĠ, ÜÇÜNCÜ VE ĠKĠNCĠ ĠDARE MAHKEMELERĠNDE ÜYE OLARAK GÖREV YAPMAKTAYIM.
Aldığı Ödüller:
Hakkımda bilgi almak için önerebileceğim Ģahıslar:
ĠSMAĠL TORAMAN -ANTALYA BÖLGE ĠDARE MAHKEMESĠ BAġKANI AHMET EĞERCĠ – ANTALYA 2. ĠDARE MAHKEMESĠ BAġKANI ALĠ ÖZCAN -ANTALYA 3. ĠDARE MAHKEMESĠ BAġKANI
Tel: 0505 5228315