Dokumacı (Dokuma Makinesi Operatörü) Meslek Standardı

MSK’nın hazırlamış olduğu dokumacı meslek standardı, ülkemizde istihdam ve eğitim arasında sağlam köprüler kurmak, istihdamı geliştirmek amacıyla oluşturulan “İstihdam ve Eğitim Projesi”nin sekiz bölümünden biri olan Meslek Standartları ve Belgelendirme Sistemi bölümü çalışmaları çerçevesinde hazırlanmıştır. Söz konusu standart, Dokumacılık (Dokuma Makineleri Operatörlüğü) meslek dalında çalışan bir kişinin yapması gereken görev ve işlemler ile sahip olması gereken genel bilgi ve beceri ve davranışları göstermektedir. (www.iskur.gov.tr/mydocu/standart).

Dokumacı Meslek Standardı ve Belgelendirme çalışmalarına; Yüksel KARADÖL (Kipaş İplik Dokuma A.Ş.), Recep YÜKSEL (Altınyıldız Mensucat ve Konf. Fab. A.Ş.), Mehmet Sezer AKŞİT (Ozanteks San. Ve Tic. A.Ş.), Bayram AKMAN (Nobel Tekstil San. Tic. A.Ş.), Halil ÖNER (İzmir Pamuk Mensucat T.A.Ş.), Mutlu ÇELİK (Altınyıldız A.Ş.), Adem KARABULUT (Mensa Mensucat A.Ş.), Tamer BAYRAKLI (Bossa II Dokuma Fabrikası), Ekrem HİÇYILMAM ( Birimteks Tekstil San. Tic. Ltd. Şt.), Saadettin OLPAK (Manyas Pakak Tek. San. Ve Tic. A.Ş.) ve MSK üyesi kuruluşlar ve alt teşkilatları katılmıştır (www.iskur.gov.tr/mydocu/standart).

Sektör temsilcilerinin aktif katılımlarıyla oluşturulmuş olan bu standarda göre Dokumacı (Dokuma Makineleri Operatörü), dokuma makineleri ve teçhizatını kullanarak ve nezaret ederek, çeşitli kumaşların üretimine ilişkin işleri belirli bir süre içerisinde yapma becerisine sahip nitelikli kişidir (www.iskur.gov.tr/mydocu/standart).

Dokumacı (Dokuma Makineleri Operatörü), işletmenin genel çalışma prensipleri doğrultusunda, araç, gereç ve ekipmanları etkin bir şekilde kullanarak, işçi sağlığı, iş güvenliği ve çevre koruma düzenlemelerine ve mesleğin verimlilik ve kalite gerekliliklerine uygun olarak, aşağıdaki görev ve işlemleri yerine getirir (www.iskur.gov.tr/mydocu/standart).

İşlemler

1. Üretimin Sürekliliğini Sağlamak

a. Vardiya değişiminde önceki gruptan bilgi almak b. Çalıştığı vardiyayı belirtmek

c. Kullanılacak malzemeyi temin etmek d. Kullanılacak aletleri hazırlamak

e. Dokuma tezgâhına atkı bobinini yerleştirmek f. Dokuma tezgâhına levent yerleştirmek

g. Tezgâhtaki mekanik arızaları yetkiliye bildirmek

h. Atkı/çözgü ve diğer duruşlarda tezgâhı çalıştırma önceliğini belirlemek i. Atkı kopuğunu almak

j. Çözgü kopuğunu almak

k. Grup randıman raporunu incelemek l. Tezgâh ve çevresinin temizliğini sağlamak

m. Çözgüyü kontrol etmek ve düzeltmek

n. Üretim esnasında makinelere ilişkin ufak aksaklıkları gidermek o. Dokuma tezgâhına leno ve yazı makaralarını yerleştirmek p. Boş bobinleri renklerine göre düzenlemek

q. Teçhizatın, makinelerin ve aksesuarların korunmasını sağlamak r. Tip değişimine ve ayarlarının yapılmasına yardımcı olmak s. Vardiya değişiminde bir sonraki gruba bilgi vermek

2. Kumaş Kalitesini Kontrol Etmek a. İmalat raporunu incelemek

b. Top başı kontrolü yapmak ve düzeltmek c. Tahar hatalarını kontrol etmek

d. Desen kontrolü yapmak ve desen yetkilisine bildirmek e. Kumaş kenarlarını kontrol etmek ve düzeltmek

f. Atkı ipliklerini kalitesini kontrol etmek ve yetkiliye bildirmek g. Atkı sıklığını kontrol etmek ve yetkiliye bildirmek

h. Atkı renk sıralamasını kontrol etmek ve düzenlemek

i. Çözgü ipliklerinin kalitesini kontrol etmek ve yetkiliye bildirmek j. Çözgü ve atkıdaki pamuklaşmayı kontrol etmek ve düzenlemek k. Levendi kontrol etmek ve yetkiliye bildirmek

MSK’ nın hazırlamış olduğu Dokumacı (Dokuma Makineleri Operatörü) Meslek Standardı ISCO-88 sınıflandırma sisteminde Dokuma ve Örgü Makineleri Operatörleri ünite grubunda (Ana Grup 8, Alt-Ana Grup 82, Alt Grup 826 ve Ünite Grubu 8262) yer almaktadır. Ayrıca bu meslek standardı, Avrupa Birliği’nin 7.12.1991 Tarihli ve C 318/56 Sayılı Resmi Gazetesi’nde yayımlanan Tekstil Makinesi Operatörü - Dokuma (Dokumacı) meslek profiline karşılık gelmektedir (www.iskur.gov.tr/mydocu/standart).

Örgün eğitim kurumlarından olan Tekstil Meslek Liseleri sektörün ihtiyacına cevap verebilecek nitelikte vasıflı eleman yetiştirme amacıyla kurulmuştur.

Bu liselerden mezun olan öğrenciler dokuma, iplik, boya, örme ve konfeksiyon alanlarında istihdam şansı bulmaktadırlar. Mezun durumda olan bireylerin iş hayatına atılım sürecinde mesleğin gerektirdiği bilgi, beceri ve tutumlara sahip oluş yeterliği açısından değerlendirilmesine ihtiyaç görülmüştür.

Buradan yola çıkarak; Tekstil işletmelerinde çalışan Tekstil Meslek Lisesi mezunlarının mesleki yeterliklerinin aynı kurumda çalışan personellerin görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi bu araştırmanın problemini oluşturmaktadır.

2. Araştırmanın Amacı

Bu araştırmanın amacı; Tekstil Meslek Lisesi mezunu personelin mesleki yeterliklerini aynı kurumda çalışan diğer personellerin görüşleri doğrultusunda değerlendirmektir.

Bu genel amaca ulaşmak için aşağıdaki sorulara cevap aranmıştır.

1. Tekstil Meslek Lisesi mezunlarının sahip olduğu teknik bilgilerin yeterliği hakkında işletme personelinin görüşleri nelerdir?

2. Tekstil Meslek Lisesi mezunu çalışanların mesleğin gerektirdiği beceriye sahip olma yeterliği hakkında işletme personelinin görüşleri nelerdir?

3. Tekstil Meslek Lisesi mezunu bireylerin mesleğe yönelik geliştirmiş oldukları tutumları hakkında işletme personelinin görüşleri nelerdir?

3. Araştırmanın Önemi

Bu araştırma; tekstil işletmelerine eleman yetiştiren Tekstil Meslek Lisesi öğrencilerinin öğrenim süresi boyunca aldıkları eğitimle, mesleğin gerektirdiği niteliklere sahip olması açısından incelenmesi, mezun durumda bulunan bireylerin de mesleki yeterliklerinin değerlendirilmesi açısından önemlidir.

Avrupa Birliği Meslekî Teknik Eğitimi 2000’li yılların en büyük istihdam aracı olarak kullanmak yönünde adımlar atarken, bu durum özellikle AB’ndeki yaşlı nüfusa karşın genç ve işsiz bir nüfusa sahip olan Türkiye açısından daha fazla önem arz etmektedir. Türkiye’nin genç nüfusunu nitelikli bir şekilde yetiştirmesi, AB ülkeleri standartlarına yaklaşması ve Avrupa Birliği’nce belirlenen ilkeleri yakalaması açısından yapılan bu çalışma ayrıca önem taşımaktadır.

Yapılan araştırma ile Tekstil Meslek Liseleri’nde öğrenim görmüş bireylerin kazandıkları teknik bilgi, beceri ve tutumlar ile standartların gerektirdiği ihtiyaçların karşılaştırılmasıyla ortaya çıkan eksiklikler belirlenerek yapılacak olan değerlendirmenin, başta geliştirilecek olan eğitim programları olmak üzere okul- sanayi işbirliğini geliştirme sürecine de olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Ayrıca araştırma sonuçlarının konu ile ilgilenen diğer araştırmacılara kaynak oluşturması bakımından yapılmış olan bu araştırma önem taşımaktadır.

4. Varsayımlar

Bu araştırmada aşağıdaki varsayımlardan hareket edilecektir.

1. Örneklem olarak alınan işletme çalışanları evreni temsil edebilecek niteliktedir. 2. İşletme personelinin veri toplama aracına verecekleri cevaplar gerçeği

5. Sınırlılıklar

Araştırmanın sağlıklı şekilde yürütülebilmesi için aşağıdaki sınırlılıklar getirilmiştir.

1. Araştırmanın kapsamı, tekstil işletmelerinde çalışan MEB Erkek Teknik Öğretim Genel Müdürlüğü’ne bağlı olan Anadolu Tekstil Meslek Liseleri, Anadolu Tekstil Teknik Liseleri ve Tekstil Meslek Liseleri dokuma alanı mezunlarının yeterliklerinin değerlendirilmesi ile sınırlıdır.

2. Hazırlık aşamasında yapılan ön görüşmelerde işverenlerin bu tip çalışmalara ön yargılı olarak yaklaştığı gözlenmiş ve araştırma kapsamındaki işletmelerin araştırma sürecinde olumsuz etkisinin olacağı düşünülmüştür. Bu düşünceden yola çıkarak yapılan araştırma Kahramanmaraş il merkezinde bulunan ve araştırmaya katılmayı kabul eden tekstil işletmeleri ile sınırlı kalmıştır.

6. Tanımlar

Mesleki Eğitim: Bir kimsenin belli bir mesleğe uyumunu ve o mesleğin başarılı bir

üyesi olmasını sağlamayı amaç edinen eğitim (Alaylıoğlu ve Oğuzkan,1976:203).

Örgün Eğitim: Özel olarak eğitim-öğretim maksadıyla kurulmuş, değişik

kademelere göre sınıflandırılmış eğitim kurumlarında yedi ile otuz yaşları arasındaki bireylere belli programlar ve kronolojik yaş esasına göre verilen eğitim sistemidir (MEB, 2001:61).

Vasıflı (Meslekli – Kalifiye – Nitelikli ) İşçi: Temel genel eğitime ek olarak mesleki

ve teknik formal eğitim görmüş ya da işbaşında eğitimle yetişmiş, yarı kalifiye işçi olarak aynı işte belli bir süre çalışıp yeterlik derecesi almış ya da tam bilgi, ehliyet ve üstün el mahareti kazanmış, muhakeme kabiliyeti olan, yetiştiricilik vasfına haiz, ek idareciliğine kısmen erişmiş planlar yapabilen, talimatları kolaylıkla uygulayan, gerektiğinde malzeme hesabı yapabilen, işi müstakilen ve kontrolsüz görebilen ve işten sorumlu durumda bulunan, daha çok teknik alanda çalışan kimsedir (Türkiye İş Kurumu İşlemler El Kitabı, 11:16).

Vasıfsız (Mesleksiz) İşçi: Bir okul öğrenimine, işle ilgili eğitime, belirli iş

tecrübesine, fazla muhakeme sarfına, önceden edinilmiş sanat bilgisine, maharete ihtiyaç göstermeyen ve işe başlama ile beraber ya da kısa bir süre sonra hemen alışılabilecek bedenen yapılan mekanik ve basit işlere, beden gücüyle (vücut enerjisiyle) katılan kimsedir (Türkiye İş Kurumu İşlemler El Kitabı, 11:16).

Yaygın Eğitim: Örgün eğitim sistemine hiç girmemiş yada herhangi bir

kademesinde bulunan veya bu kademeden çıkmış fertlere, ihtiyaç duydukları bilgi, beceri ve davranışları kazandırmak için örgün eğitimin yanında veya dışında, onların ekonomik, toplumsal ve kültürel gelişmelerini sağlayıcı nitelikte, çeşitli süre ve düzeylerde, yaşam boyu yapılan eğitim-öğretim-üretim-rehberlik ve uygulama faaliyetlerinin tümü olarak tanımlanmaktadır (MEB, 2001:62).

II. BÖLÜM

İLGİLİ ARAŞTIRMA VE YAYINLAR

Bu araştırmanın problemi olan Tekstil Meslek Lisesi mezunlarının mesleki yeterliklerinin değerlendirilmesi konusu ile ilgili araştırmaya ulaşılamamıştır. Bu nedenle araştırma problemini açıklamaya ve yorumlamaya yardımcı olacağı düşünülen araştırmalar ile konuya ilişkin çalışmalara bu bölümde yer verilmiştir.

Alkan (1987), “Türkiye’de Mesleki Teknik Eğitim Sisteminin, Sanayi İşgücünün Karşılanmasındaki Yeterliliği” konulu sempozyum bildirisinde; mesleki teknik eğitimin alanındaki sorunlara çözüm getirmede yetersizliğine dikkat çekilmiş, bu yetersizlikleri ortadan kaldırılmasında, devlete, sanayiciye ve eğitici personele düşen görevler açıklanmıştır.

Dinç (1995), “Türkiye’de 3308 Sayılı Çıraklık ve Meslek Eğitim Kanunu ile Getirilen Okul-Sanayi İşbirliği Sisteminin Uygulanmasının Değerlendirilmesi” konulu araştırmasında, sorunları okuldan, işletmeden ve mevzuattan kaynaklanan sorunlar ortaya konmuş, uygulamada ortaya çıkan aksaklıklar için çözüm önerileri geliştirilmiştir.

Doğan ve Diğerleri (1997), “Okul-Sanayi İlişkileri” adlı kitapta, bilim, teknoloji ve işgücü ilişkilerini, mesleki teknik eğitimi, üretim sistemleri bazında ele alarak, ülkemizdeki mesleki ve teknik eğitim sistemi ile iş hayatı arasındaki ilişkileri incelemiş, okul-sanayi ilişkilerinin kapsamını okul-işletme ortaklaşa eğitimin yürütülmesi çalışmalarını detaylı olarak sunmuştur.

MEB METARGEM (1996), “Endüstri Meslek Lisesi Öğrencilerinin Okul ve İşletmelerde Beceri Eğitiminin Değerlendirilmesi” konulu araştırmanın amacı 3308 sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim kanunu gereği işletmelerde verilen beceri eğitiminin kalitesini ve etkinliğini ortaya çıkarmaktadır.

Bu amaçla planlanıp yürütülen araştırma sonucunda;

• Endüstri Meslek Lisesi öğrencilerinin beceri eğitiminin çoğunlukla imalatçı işletmeler tarafından sağlandığı,

• İşletmelerde yapılan beceri eğitiminin neredeyse tamamının işbaşında işçilerle birlikte gerçekleştirildiği

• Çoğu işletmelerde beceri eğitiminin tecrübeli işçiler tarafından yürütüldüğü, • Beceri eğitiminden nelerin öğretileceğinin planlamasındaki okul-işletme

işbirliğinin yetersiz olduğu,

• İşletmelerde beceri eğitimi gören öğrenciler ile okulda beceri eğitimi gören öğrencilerin mesleki bilgi ve becerileri arasında farklılıklar olduğu ortaya çıkmıştır.

Cord ve Diğerleri (1997a), “İşletmelerde Yapılan Beceri Eğitimin Değerlendirilmesi” Milli Eğitim Bakanlığı ile Dünya Bankası arasında imzalanan anlaşma ile yürütülen ortaöğretimi geliştirmeye yönelik fizibilite çalışması kapsamında yapılan araştırmaların amacı; Meslek liseleri ile işletmelerin ortaklaşa yürüttükleri işletmelerdeki beceri eğitiminin etkinliğini değerlendirmektir.

Araştırma mevcut sistemde, bazı değişikliklerin yapılması, okul ve işletme arasındaki sorumluluk ve olanakların yeniden paylaşılması gereğini vurgulamaktadır. Araştırma, okulların ortak temel becerilerle, birbiri ile ilişkili meslekler için çekirdek niteliğindeki mesleki yeterlikleri geliştirecek şekilde yönlendirilmesini sağlayacak yeni düzenlemeler yapılması sonucunu ortaya çıkarmıştır.

Ayrıca okullar ve işletmelerin yerel düzeyde hangi mesleklerde iş gücü ihtiyacı olduğunun belirlenmesi, çekirdek programlara dayalı mesleki programlar geliştirilmesi, okul ve işletmenin yapacağı eğitimin saptanması, mezunların izlenmesi ve gerekli düzenlemelerin yapılması ile ilgili öneriler sunulmuştur.

Cord ve Diğerleri (1997b), “Mesleki Ortaöğretim İçin Alternatifler” Milli Eğitim Bakanlığı ile Dünya Bankası arasında imzalanan anlaşma ile yürütülen ortaöğretimi geliştirmeye yönelik fizibilite çalışması kapsamında yapılan araştırmaların amacı; ülkenin genel ekonomik yararları doğrultusunda mesleki programları belirlemek, sektörde mevcut mesleki ihtiyaçlar ile eksiklik ve/veya fazlalıkları belirleyerek bu konuda alternatif çözüm önerileri getirmektir.

Yapılan araştırma sonucunda;

• Mevcut olanaklarla ilgili olarak teknolojinin gelişimine katkıda bulunacak yeni pazarlar yaratmak,

• Çalışma sektöründeki mevcut mesleki ihtiyaçlarla eksiklik ve/veya fazlıkları belirlemek,

• Başarılı meslek programlarının ekonomik etkilerini belirlemek amacıyla çalışmaların yapılması gerektiği vurgulanmıştır.

Altınkök (1998), “Türkiye’de Mesleki ve Teknik Eğitimin Gelişimi” adlı makalede, sanayi-mesleki teknik eğitim ilişkilerinin kopuk oluşundan ve işbirliği için sanayi-teşvik ve istihdam politikalarının oluşturulmasının gerekliliğinden söz edilmiştir. Mesleki eğitim programıyla, işin gerektirdiği niteliklerin örtüşmesi ve yeni eğitim programları hazırlatılması gereğine değinilmiştir.

MEB (1998), “Türk Tekstil ve Konfeksiyon Sektörünün Ara Kademe İnsan gücü İhtiyacı ve Orta Öğretim Düzeyinde Tekstil Eğitimi” adlı araştırmanın amacı; tekstil sektörünün ihtiyacı olan ara kademe insan gücü niteliklerinin belirlenmesi ve ortaöğretim düzeyinde eğitilmiş iş gücü yetiştiren mesleki ve teknik orta öğretim kurumlarının, sektörün beklentilerini karşılama düzeyinin incelenmesidir.

Araştırma bulguları tekstil sektörünün; eğitimli işgücünün gelişen teknolojilere uyum göstermesini, mezun çalışanların öğrenim gördükleri bölümler ile çalıştıkları bölümlerde uyuşmazlıklar olduğu ve işletme yöneticilerinin, kendi ihtiyaçlarına yönelik yeni programlar ve bölümler açılması gereğini ortaya çıkarmıştır.

ÖNEN (2002), “Mesleki ve Teknik Ortaöğretim Kurumlarının Tekstil- Konfeksiyon Bölümü Mezunlarının Mesleki Yeterlikleri ile İlgili Meslek Dersi Öğretmenlerinin Düşünceleri” konulu yüksek lisans araştırmasında kız meslek liselerinde görev yapan tekstil-konfeksiyon bölümü meslek dersi öğretmenlerinin konu hakkındaki görüşleri alınmıştır.

Yapılan araştırma sonucunda;

− Eğitim programlarının sektör beklentilerini karşılayamadığı, sektörün ihtiyaçlarına paralel olarak yenilenmesi gerektiği,

− Okullardaki mevcut donanımların yetersiz olduğunu ve niteliksiz atölyelerin amacına hizmet etmediği ve

Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD) (2007), tarafından Milli Eğitim Bakanlığı'na sunulmak amacıyla hazırlanan "Türkiye'de Meslek Eğitimi" adlı araştırmada ekonomik ve sosyal kalkınmanın hızlanması için mesleki eğitimin önündeki engellerin kaldırılmasına yönelik çalışmaların hızlandırılması gerektiği vurgulanırken, Türkiye'deki eğitim sistemi ve mesleki eğitimin önündeki engellerin çözümüne yönelik aşağıdaki öneriler sıralanmıştır.

− Piyasada eleman ihtiyacı olan alanlar belirlenerek mesleki eğitim buna göre planlanmalıdır.

− İş dünyasına, mesleki eğitim ile ilgili olarak insiyatif verilmelidir.

− Avrupa yeterlik çerçevesi iş dünyasına daha etkili bir şekilde tanıtılmalıdır.

− Öğrenciler okullarında mesleki alanlar arasında geçiş yapabilmelidirler. − Okul dışı kazanımların belgelendirilmesi için çalışmalar yapılmalıdır. − Okul müfredatları beceri ve yeteneklere göre yeniden yapılandırılmalıdır. − Meslek eğitiminde teknolojik uyum ve kullanım becerileri

geliştirilmelidir.

− Mesleki ve teknik eğitimde Bakanlık, üniversiteler, KOBİ ve işletmeler ortak çalışma platformu oluşturulmalı.

− Eğitimcilerimizin, çağdaş gelişmeleri tanımaları sağlanarak çeşitli yurt dışı gezilere, fuarlara ve sergilere öğretmenlerin katılımları sağlanmalıdır.

− Özel sektörün mesleki eğitime de yatırım yapmasını sağlayacak tedbirler geliştirilmelidir.

III. BÖLÜM

YÖNTEM

Bu bölümde araştırma modeli, evren ve örneklem, verilerin toplanması, verilerin analizi yer almaktadır.

1. Araştırma Modeli

Tekstil Meslek Lisesi mezunu çalışanların mesleki yeterliklerinin değerlendirilmesi amacı ile gerçekleştirilen bu çalışma betimsel nitelikte olup, araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır.

2. Evren ve Örneklem

Araştırmanın evrenini, Kahramanmaraş il merkezinde bulunan dokuma işletmeleri çalışanları oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda; K.Maraş Ticaret ve Sanayi Odası’ndan alınan verilere göre 26 dokuma fabrikasında çalışan işletme personelleri evren olarak tespit edilmiştir.

Araştırmanın örneklemini ise, Kahramanmaraş il merkezindeki dokuma işletmelerinde çalışan, araştırmaya katılmayı kabul eden işçi, usta ve yöneticilerden rastlantısal örnekleme yoluyla seçilmiş 150 işletme personeli oluşturmuştur.

3. Verilerin Toplanması

Araştırma amaçlarına paralel olarak verilerin toplanması aşamasında geniş bir kaynak taraması yapılmış olup, uzmanların görüşlerinden faydalanılarak, anket hazırlanmıştır.

Tekstil Meslek Lisesi mezunu dokumacıların bilgi, beceri ve tutum yeterlikleri açısından değerlendirilmesini kapsayan bu çalışmada; MSK (Meslek Standartları Komisyonu)’nın hazırlamış olduğu dokumacı (dokuma makinesi operatörü) meslek standardına göre yeterlikler belirlenmiş ve anket bu yönde geliştirilmiştir. Geliştirilen anket; uzmanların görüşlerine sunulmuş, eleştiriler doğrultusunda bilgi, beceri ve tutumlara yönelik toplam 42 maddeden oluşan anket haline getirilmiştir.

Anket formlarının istenilen nitelikte düzenlenmesinden sonra işletmelere bizzat gidilmiş ve araştırmaya katılmayı kabul eden işletmelerde anket formları örneklem grubuna uygulanmıştır.

4. Verilerin Analizi

Araştırma sonucunda elde edilen veriler, bilgisayara kaydedilmiş ve istatistiksel çözümlemeler için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) paket programından yararlanılmıştır. Ayrıca gerektiği durumlarda elle yapılan hesaplamalarla istatistiklerin doğruluğu kontrol edilmiştir.

Anket sonuçlarının değerlendirilmesinde frekans, yüzde (%), aritmetik ortalama ve standart sapma hesaplanarak elde edilen veriler uygun başlıklar altında değerlendirilmiştir.

IV. BÖLÜM BULGULAR VE YORUMLAR

Bu bölümde katılımcılara ait genel bilgiler ve katılımcıların tekstil meslek lisesi mezunu çalışanların mesleki yeterlikleri (beceri, bilgi, tutum) ile ilgili görüşleri yer almaktadır.