ENFLASYON İLE EKONOMİK BÜYÜME ARASINDAKİ İLİŞKİ VE AMPİRİK BİR UYGULAMA
1. Fark Değerler
1. Fark Değerleri % 1 = -2.63 GSYİH % 5 = -1.95 -2.822304 % 10 = -1.61 % 1 = -2.63 TÜFE % 5 = -1.95 -0.621532 -4.236044 % 10 = -1.61
MacKinnon kritik değerleri, % 1, % 5 ve % 10 anlamlılık düzeyleri için, sırasıyla trendsiz ve sabit terimsiz modelde -2.63, -1.95 ve -1.61’dir.
3. 7. Granger Nedensellik Analizi
Nedensellik analizi iki değişken arasında bir sebep-sonuç ilişkisinin olup olmadığını, eğer bir ilişki varsa ilişkinin yönünü test etmek amacıyla kullanılmaktadır. Uygulamalı ekonometrik çalışmalarda zaman serileri arasındaki nedensellik ilişkisinin tespit edilmesi için en sık kullanılan yöntem Granger (1969) tarafından geliştirilen nedensellik analizidir (Aykırı, 2008: 111).
Regresyon analizine geçmeden önce araştırılması gereken bir konu daha vardır. Bu da enflasyon ile büyüme arasındaki nedensellik ilişkisidir. Eğer bu iki seri arasında bir nedensellik ilişkisi yoksa, regresyon analizinin sonuçları, istatistiksel olarak anlamlı olsa bile, iktisadi açıdan bir anlam ifade etmeyecektir. Ayrıca bir nedensellik ilişkisi mevcutsa, regresyon analizi için kurulacak modelde hangi serinin bağımlı değişken (sonuç) hangi serinin bağımsız değişken (neden) olarak yer alacağına karar vermek için de nedenselliğin yönünün tespit edilmesi gerekmektedir. Eğer nedensellik ilişkisi büyümeden enflasyona doğru ise büyümenin bağımlı değişken olarak kullanıldığı bir regresyon analizinin sonuçları iktisadi açıdan bir anlam ifade etmeyecektir. Nedensellik ilişkisinin enflasyondan büyümeye doğru olması halinde ise enflasyonun bağımlı değişken olarak kullanıldığı bir regresyon analizinin sonuçları iktisadi açıdan anlamsız olacaktır (Karaca, 2003: 250).
Nedenselliğin yönü değişkenler arasındaki ilişkinin yönünü belirlemekte olup Granger nedensellik analizinde üç farklı durum bulunmaktadır. Bunlar (Aykırı, 2008: 111):
a) Tek yönlü nedensellik: Y= f(x) biçimdeki tek denklemli bir modelde Y
bağımlı değişken, X ise bağımsız değişkendir. Burada X’ten Y’ye doğru bir nedensellik ilişkisi bulunmaktadır (X→Y). Bağımsız değişken, neden konumunda olup bağımlı değişken üzerinde bir sonuç etkisi yaratmaktadır. Bu tek yönlü bir sonuç oluşturmaktadır. Bu tek yönlü bir nedensellik ilişkisinin varlığını göstermekte olup bu ilişki (Y→X) olarak da belirlenebilmektedir.
b) Çift yönlü nedensellik: Değişkenler arasında karşılıklı bir etki olabilir
(X↔Y).
c) Bu iki değişkenin birbirinden bağımsız olması: Bu durumda değişkenler
arasında bir neden-sonuç ilişkisinin bulunmadığı söylenebilir (Y⇼X).
Nedensellik testi gerçekleştirilirken aşağıdaki adımlar sırasıyla takip edilerek iki değişken arasındaki nedensel ilişkiler ortaya konulmaya çalışılır (Tarı, 2011: 437):
-- Analizde kullanılacak zaman serilerinin durağanlığı araştırılarak, gerekirse durağanlaştırma işlemi gerçekleştirilir.
-- Her iki zaman serisi için de gecikme uzunlukları belirlenir.
-- İlişkiler tahmin edilerek F testi kısıtlı-kısıtsız yaklaşımı ile sınanır.
-- Analiz sonucu ortaya çıkan F-testi sonucu, seçilen anlamlılık düzeyinde ve serbestlik derecesinde F-tablo kritik değerinden büyük çıkarsa “X, Y’nin nedeni
değildir” veya “Y, X’in nedeni değildir” şeklinde kurulan H0 hipotezi
reddedilecekken, F değeri tablo değerinden küçük çıkarsa H0 hipotezi reddedilemez (kabul edilir).
-- Veya analiz sonucu ortaya çıkan p-olasılıklarının 0.10’dan (%10 anlamlılık düzeyi için), 0.05’den (%5 anlamlılık düzeyi için), 0.01’den (%1 anlamlılık düzeyi
için) küçük olması durumunda “X, Y’nin nedeni değildir” veya “Y, X’in nedeni
değildir” şeklinde kurulan H0 hipotezi reddedilir. Yani X, Y’nin veya Y, X’in
Granger nedenidir. P-olasılıkları 0.10’dan (%10 anlamlılık düzeyi için), 0.05’den (%5 anlamlılık düzeyi için), 0.01’den (%1 anlamlılık düzeyi için) büyük olması durumunda “X, Y’nin nedeni değildir” veya “Y, X’in nedeni değildir” şeklinde kurulan H0 hipotezi reddedilemez (kabul edilir). Yani X, Y’nin veya Y, X’in Granger nedeni değildir (Kılınç, 2013: 107-108).
Bu çalışmada, büyüme ile enflasyon arasındaki nedensellik ilişkisinin araştırılmasında “Granger Nedensellik Analizi” kullanılmıştır. Granger nedensellik analizindeki gecikme uzunlukları ise Akaike bilgi kriteri kullanılarak ve 1 olarak belirlenmiştir.
Tablo: 3. 6.: Granger Nedensellik Analizi Sonuçları
Gözlem
Sayısı F-istatiği Olasılık GSYİH, Enflasyonun bir nedeni değildir. 34 0.01456 0.90473 Enflasyon, GSYİH’nın bir nedeni değildir. 34 5.21185 0.02945
Tablo 3. 6.'ya baktığımızda, Granger Nedensellik Analizi sonuçlarına göre, olasılık değeri (0.9) 0.05'ten büyük olduğundan % 5 anlamlılık düzeyinde "GSYİH, Enflasyonun nedeni değildir" hipotezi kabul edilir. Dolayısıyla GSYİH'dan enflasyona doğru bir nedensellik ilişkisine rastlanmadığı anlaşılmaktadır. Ancak olasılık değeri (0.02) 0.05'ten küçük olduğundan % 5 anlamlılık düzeyinde "Enflasyon, GSYİH'nın nedeni değildir" hipotezi reddedilir. Yani enflasyon, GSYİH'nın Granger nedenidir sonucuna ulaşılır. Kısacası Türkiye'de 1980-2014 yılları arasında enflasyondan GSYİH'ya doğru bir nedensellik ilişkisine rastlandığı görülmektedir. Bu durumda modelde bağımsız değişken olarak enflasyonun alınması modelin iktisadi olarak da anlamlı olduğunu göstermiştir.
Nedensellik testi sonucuna göre yapılacak olan regresyon denkleminde, bağımlı değişkenin ekonomik büyüme, bağımsız değişkenin ise enflasyon olduğu ve
enflasyonun katsayısının -0,6 olduğu gözlemlenmiştir. Buna göre, enflasyondaki % 1 birimlik bir artış, ekonomik büyümede % 0,6 birimlik bir azalışa neden olmaktadır.
SONUÇ
Uzun yıllardan beri Türkiye ekonomisi enflasyon olgusu ile iç içe yaşamaktadır. Ülkemizde yapılan ampirik çalışmalarla enflasyonun büyümeyi olumsuz yönde etkilediği sonucuna varılmıştır.
Enflasyon kavramı Türkiye ekonomisinde 1970’li yıllardan itibaren çözüm aranan en büyük sorunlardan birisi haline gelmiş, siyasi çalkantıların da etkisiyle ekonomide önemli sıkıntıların yaşanmasına neden olmuştur. 2000’li yılların başına kadar geçen süreçte Türkiye kronik ve yüksek oranlarda enflasyonla yaşarken, bu dönemde zaman zaman yüksek büyüme rakamları da gerçekleşmiş ve bu büyüme oranlarının enflasyondan kaynaklandığı iddia edilmiştir. Enflasyonun neden olduğu en önemli sorunların başında işsizlik gelmektedir. Bu ise büyüme hızını ve kişi başına düşen milli geliri azaltarak ekonominin küçülmesine sebebiyet vermektedir.
Yaşanan yüksek enflasyon sorununu ortadan kaldırmak amacıyla özellikle 1980’li yıllardan sonra Türkiye’de birçok istikrar programı uygulanmış, dolayısıyla öncelikli hedef enflasyon olmuştur.
24 Ocak 1980’de, 5 Nisan 1994’te ve 19 Şubat 2001’de istikrar programları açıklanmıştır. Bu programlardan 24 Ocak 1980 istikrar programı ilk yıllarında enflasyonu düşürmede etkili olmuş fakat daha sonra etkili politikalar izlenemeyince programdan sapmalar olmuştur. Sonuç olarak başarılı olunamamıştır. 5 Nisan 1994 istikrar paketi de ilk yıllardaki enflasyonu düşürmedeki başarısını daha sonraki yıllarda gösterememiştir.
Enflasyonun olumsuz etkilerinin anlaşılması ve fiyat istikrarının ekonomik büyümenin ön koşullarından birisi olduğuna dair güçlü bir bilincin oluşmasıyla beraber 2001 yılı sonrası dönemde yüksek enflasyon ile mücadele noktasında önemli kazanımlar elde edilmiştir. Bu kazanımlar, ekonomik büyüme ve kalkınma üzerinde de olumlu etkiler oluşturmuştur.
Güçlü ekonomiye geçiş programı sonrasında gerçekleşen enflasyon ve büyüme rakamları, Türkiye’de enflasyonla ekonomik büyüme arasında negatif yönlü bir ilişki olduğunun bir göstergesidir. Buna göre yeniden yüksek rakamlı enflasyon değerleriyle karşılaşmamak için, enflasyonu körükleyen durumlar ortadan kaldırılarak öncelikli hedef fiyat istikrarı olmalıdır. Fiyat istikrarını sağlamak için de makul düzeyde bir enflasyon belirlenerek buna uygun politikalar izlenmelidir. Böylece enflasyonun neden olduğu belirsizliğin ortadan kalkmasıyla, bireyler ve firmalar tüketim, tasarruf ve yatırım kararları alarak uzun vadeli planlar yapacaklardır. İstikrarlı bir ortamda iş gücü piyasası daha sağlıklı işleyecek, bireyler daha kolay ve kalıcı iş bulabileceklerdir. Enflasyonun düşmesiyle sağlanacak istikrar ortamı olumlu etkisini dış piyasalarda da hissettirecek, uzun vadeli yabancı sermayenin üretken alanlara girişi hızlanarak uluslararası piyasalarda rekabet gücümüz artacaktır.
Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye’de 1980 ile 2014 tarihleri arasındaki verilerin ekonometrik analizi yapılarak enflasyon ve ekonomik büyüme ilişkisine dair literatüre katkıda bulunmaktır.
Bu çalışmada, 30 yılı aşkın bir süredir yüksek enflasyonla yaşayan Türkiye’deki enflasyon-büyüme ilişkisi, zaman serisi analiziyle incelenmiştir. Çalışmada 1980-2014 dönemine ait yıllık enflasyon ve büyüme serileri kullanılmıştır. Öncelikle değişkenler için durağanlık analizi yapılmıştır. Bu analiz için ise “Genişletilmiş Dickey Fuller (ADF)" birim kök testi kullanılmıştır. Analizde kullanılan enflasyon (TÜFE) ve büyüme (GSYİH) değişkenleri yıllık ifade edildiği için, trend ve mevsim etkisi göz önüne alınmamış, dolayısıyla serilerde mevsimsel düzeltmeye gidilmemiştir. Yapılan ADF birim kök testi sonucu, ekonomik büyüme (GSYİH) serisi düzey değerlerinde % 5 anlamlılık düzeyinde durağan olup enflasyon (TÜFE) serisi düzey değerlerinde durağan olmadığından, TÜFE verisi birinci dereceden durağan hale getirilmiştir. Yapılan Granger nedensellik analizi sonucunda, enflasyondan büyümeye doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisine rastlandığı görülmektedir. Yani Granger nedensellik analizine göre, Türkiye’de enflasyon
büyümeyi etkilemektedir. Enflasyon verisinin ekonomik büyümeyi etkilediği yöndeki tek taraflı test sonucunda, oluşturulan regresyon denkleminde, enflasyon değeri -0,6 olduğundan büyüme ile enflasyon arasında negatif yönde bir ilişki bulunmaktadır. Yani % 1 birimlik enflasyon artışı büyümeyi % 0,6 oranında azaltmaktadır. Bu sonuç Türkiye için yapılan çalışmaların çoğundan elde edilen sonuçlara uygundur.
Türkiye örneği incelendiğinde, ele alınan veriler ile yapılan temel istatistiki özellikler açısından enflasyonun büyümeyi olumsuz yönde etkilediği gözlenmektedir. Bu sonuç, son yıllarda giderek gerileyen ortalama büyüme oranının yükseltilebilmesi ve istikrarlı bir büyüme oranının sağlanabilmesi için öncelikle enflasyonun düşürülmesi gerektiğini göstermiştir.
Ülkemizde fiyat istikrarının sağlanması ile hem ekonomik hem de sosyal açıdan gelişme sağlanarak yaşam kalitesi yükselecek, insanların birbirlerine ve geleceklerine duydukları güven artacak ve toplumsal alanda iyileşmenin önü açılacaktır.
Bu çalışmada 1980-2014 yılı arasında enflasyon ile ekonomik büyüme arasında her ne kadar negatif yönlü bir ilişki elde edilmiş olsa da, 2000’li yıllarda yapılan çalışmalarda değişkenler arasındaki ilişkinin pozitif olduğu sonuçlar da elde edilmiştir. Bütün bu sonuçlara bakıldığında değişkenler için, ülkemizde enflasyon rakamlarının küçük değerde seyrettiği 2000’li yıllarda enflasyon olgusunun ekonomik büyüme üzerinde pozitif etkisinin olduğu; fakat enflasyon rakamlarının yüksek olduğu öncesi dönemlerde ise aralarındaki ilişkinin negatif olduğu gözlemlenmiştir. Bütün bu değerlendirme ışığında, ülkemizde % 10’un altında kalan enflasyon rakamının ekonomik büyüme üzerinde olumlu etkisinin olduğu söylenebilir.
KAYNAKÇA
Acar, Yalçın (1998). Büyüme Teorileri. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi. Acar, Yalçın (2002). İktisadi Büyüme ve Modelleri. Bursa: Vipaş Yayınları. Aghion, Philippe and Peter, Howitt (1997). Endogenous Growth Theory. England: The MIT Press.
Aghion, Philippe and Peter, Howitt (1998). Endogenous Growth Theory. England: The MIT Press.
Akdiş, Muhammet (2006). Para Teorisi ve Politikası (2. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Akyıldız, Hüseyin (2006). Türkiye’de İstihdamın Analitik Dinamiği. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Akyıldız, H., Hatırlı S. A. ve Altuntepe, N. (2012). İktisada Giriş. İkinci Baskı. Alter Yayıncılık.
Alexander, W. and Robert J. (1997). Inflation and Economic Growth: Evidence From a Growth Equation. Applied Economics, 29 (2), 233-238.
Altınok, Serdar (2008). İktisada Giriş (4. Baskı). Konya: Atlas Kitapevi.
Andres, Javier and Hernando, Ignacio (1997). Does Inflation Harm Economic Growth? Evidence For The OECD. NBER Working Paper, No. 6062.
Arai, M., Kinnwall, M. and Thoursie, P. S. (2002). Cyclical and Causal Patterns of Inflation and GDP Growth, Research Papers in Economics, Stockholm University, Department of Economics.
Artan, Seyfettin (2006). Türkiye’de Enflasyon, Enflasyon Belirsizliği ve
Artan, Seyfettin (2008). Türkiye’de Enflasyon, Enflasyon Belirsizliği ve Büyüme. International Journal of Economic and Administrative Studies, Year:1
Volume:1, Number:1.
Aşırım, O. (1995). Output Inflation Tradeoff: Evidence From Turkey. The
Central Bank of the Republic of Turkey Research Department Discussion Paper No: 9506, 135-142.
Ataç, Beyhan (2006). Maliye Politikası (7. Baskı). Eskişehir: Etam A.Ş. Matbaa Tesisleri.
Ateş, Sanlı (1998). Yeni İçsel Büyüme Teorileri ve Türkiye Ekonomisinin
Büyüme Dinamiklerinin Analizi. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Adana.
Atılgan, H. (2004), Vergilemenin Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri:
Türkiye’deki Durumunun Analizi. T.C. Maliye Bakanlığı Araştırma, Planlama ve
Koordinasyon Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Aydoğan, Esenay (2004). 1980'den Günümüze Türkiye'de Enflasyon Serüveni.
Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 1, 92.
Aykırı, Murat (2008). Ekonomik Büyüme-Enflasyon-İşsizlik İlişkisi: Türkiye
Üzerine Bir Uygulama (1980–2005). Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
Badurlar, Öner (2009). Türkiye’de Enflasyon Hedeflemesi Rejimi Stratejisi Uygulaması ve Para Politikasına Etkisi: 2002-2008 (Bildiri). Anadolu Uluslararası
İktisat Kongresi, Eskişehir.
Balat, Ahmet Hakan (2010). Türkiye'de Enflasyonla Mücadelede maliye
Politikalarının Rolü ve Etkisi (1990-2008 Yılları).Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Bange, M., Bernhard, W., Granato, J. and Jones, L. (1997). The Effect of Inflation on the Natural Rate of Output: Experimental Evidence. Applied Economics,
29 (9), 1191-1199.
Barro, Robert J. (1995). Inflation and Economic Growth. NBER Working
Paper, No. 5236.
Baydur, Cem Mehmet (2007). Dış Kaynak Kullanımlı Türkiye Ekonomisinde Faiz Artırım Politikası ile Talebi/Enflasyonu Kontrol Etmenin Zorluğu: Çelişkili Bir Enflasyon Hedeflemesi. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14
(2), 93-102.
Berber, Metin ve Seyfettin, Artan (2004). Türkiye’de Enflasyon-Ekonomik Büyüme İlişkisi: Teori, Literatür ve Uygulama. Atatürk Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi,
Cilt:18, Sayı:3–4, 103-115.
Berber, Metin (2006). İktisadi Büyüme ve Kalkınma. 3. Baskı. Trabzon: Derya Kitapevi.
Berentsen, Aleksander and Shi, Shouyong (2008). Financial Deepening, Inflation and Growth, Working Paper: Money, Banking and Payments, Federal Reserve Bank of Chicago.
Berument, H. ve Güner, N. (1997). Inflation, Inflation Risk and Interest Rates: A Case Study For Turkey. METU Studies in Development, 23, No.3, 319-327.
Black, D. C., Dowd, M. R. ve Keith, K. (2001). The Inflation/Growth Relationship: Evidenee From State Panel Data, Applied Economies Letters, Vol:8,
No:2, 771-774.
Blanchard, Olivier (2000). Macroeconomics. 2 Edition. Prentice Hall College Div.
Bocutoğlu, Ersan (2007). Makro İktisat Keynesyen Teori ve Politikalar (4.
Bruno, Michael ve Easterly, William (1995). Inflation Crises and Long-Run Growth, NBER Working Paper, No. 5209.
Bruno, Michael ve Easterly, William (1998), Inflation Crises and Long-Run Growth. Journal of Monetary Economies, 41(1), 3-26.
Bulut, Cihan (2002). Kamu Açıkları, Enflasyon, Faiz Oranı ve Döviz Kuru
İlişkileri. Der Yayınları.
Burdekin, C. K. R., Denzau, A. T., Keil, M. W., Sitthiyot, T. and Willett, T. D. (2004). When Does Inflation Hurt Economic Growth? Different Nonlinearities For Different Economies. Journal of Macroeconomics, 26, 519-532.
Chari, V., V., Jones, L. E. and Manuelli, R. E. (1996). Inflation, Growth and Financial Intermediation. Federal Reserve Bank of St. Louis, Sayı: May, 41-58.
Chowdhury, Anis (2002). Does InfIation Affect Economic Growth? TheRelevance of The Debate for Indonesia. Journal of Asia PacifıcEcoltomy, 7 (1), 20-34.
Christoffersen, Peter and Doyle, Peter (1998). From Inflation to Growth: Eight Years of Transition. IMF Working Paper. International Monetary Found. No:
WP/100/98.
Çamlıca, Ferhat. (2010). Yeni Keynesyen Bir Bakış Açısıyla Türkiye’nin
Enflasyon Dinamikleri Yönünden Yapısal Analizi. (Uzmanlık Yeterlilik Tezi),
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası İletişim ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü, Ankara.
Çetin, A. (2004). Enflasyon, Büyüme ve Reel-Nominal Belirsizlikler Arasında Nedensellik İlişkileri. İktisat İşletme ve Finans, Cilt: 19, Sayı: 221, 71-79.
Çetintaş, Hakan (2003). Türkiye’de Enflasyon ve Büyüme. İ.Ü. Siyasal Bilgiler
Demirci, Rasih, Arıkan, Rauf ve Erdoğan, Berkan (2001). Genel Ekonomi:
Mikro-Makro. Ankara: Gazi Kitapevi.
Dinler, Zeynel (1998). İktisada Giriş (4. Baskı). Bursa: Ekin Kitapevi.
Dinler, Zeynel (2000). İktisada Giriş. Bursa: Ezgi Kitapevi Yayınları.
Dotsey, M. and Sarte, P. D. (1997). Inflation Uncertainty and Growth in
Sample Monetary Model, Federal Reserve Bank of Richmond, 97(5).
Düğer, İ. Hakkı. (1998). İktisada Giriş. Kütahya: Emre Ltd. Şirketi.
EBSO (Ege Bölgesi Sanayi Odası) (2015). 2014 Yılında Türkiye-Dünya Ekonomisi 2015 Yılından Beklentiler Raporu.
Eğilmez, Mahfi ve Kumcu, Ercan (2008). Ekonomi Politikası, Teori ve Türkiye
Uygulaması. 12. Basım. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Eken, Mehmet Hasan (2000). Enflasyonun Bankacılık Üzerine Etkilerinin Risk
ve Karlılık Açısından Değerlendirilmesi. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Ekinci, Mehmet Behzat (2008).
http://www.akademiktisat.net/calisma/iktisat_teori/romer_endojen. Erişim tarihi: 10 Haziran 2015.
Erbaykal, Erman ve Okuyan, H. Aydın (2008). Does Inflation Depress Economic Growth. International Research Journal of Finance and Economics, 17, 40-48.
Ercan, N. (2000). İçsel Büyüme Teorisi: Genel Bir Bakış. Devlet Planlama
Dergisi, Özel Sayı-DPT’nin Kuruluşunun 42. Yılı,
(http://ekutup.dpt.gov.tr/planlama/42nciyıl/ercanny.pdf).
Ercan, Yener Nihal (2002). İçsel Büyüme Teorisi: Genel Bir Bakış. Planlama
Erdoğan, Savaş (2006). Türkiye'nin İhracat Yapısındaki Değişme ve Büyüme
İlişkisi: Koentegrasyon ve Nedensellik Testi Uygulaması. Doktora Tezi, Selçuk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Erdoğan, Seyfettin ve Orhan, Osman (2007). Para Politikası. 1.Baskı. Yazıt Yayıncılık.
Ericsson, N. R., Irons, J. S. ve Tryon, R. W. (2000). Output and Inflation in the Long Run, Board of Governors of the Federal Reserve System. International
Finance Discussion Papers, Kasım, No: 687.
Eroğlu, Ömer (2002). Türkiye Ekonomisi. Isparta: Bilim Kitapevi.
Fama, E. F. (1982). Inflation, Output and Money. Journal of Business, Vol. 55,
No. 2, 201-231.
Faria, J. R. and Carneiro, G. F. (2001). Does High Inflation Affect Growth in the Long and Short Run? Journal of Applied Economics, Universidad del CEMA, 4
(1), 89-105.
Feldstein, M. (1996). The Costs and Benefits of Going From Low Inflation to Price Stability. NBER Working Papers, No: 5469.
Filiz, Yasemin (2010). Ekonomik Büyüme ve Sağlık Harcamaları İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Fischer, S. (1993). The Role of Macroeconomic Factors in Growth. Journal of
Monetary Economics, 32 (3), 485-511.
Frisch, H. (1989). Enflasyon Teorileri, (Çev. Oktay Ertan ve Aslan Yiğidim). Ankara: Elif Matbaacılık.
Ghosh, Atish and Phillps, Steven (1998). Warning: Inflation May be Harmful to Your Growth. IMF Staff Papers, 45 (4), 672-710.
Gomme, Paul (1991). Money and Growth Revisited. Institute for Emprical Macroeconomics Federal Reserve Bank of Minneapolis. Discussion Paper. No: 55.
Gökce, Cem (2007). Ekonomik Büyüme Sürecinde Enerjinin Değişen Rolü:
Türkiye Örneği.Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Göktaş, Yılmaz Ö. (2005). Türkiye Ekonomisinde Büyüme ile İşsizlik Oranları Arasındaki Nedensellik İlişkisi. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve
İstatistik Dergisi, Sayı: 2, 63-76.
Grier, Kevin and Grier, Robin (2006). On The Real Effects of Inflation and Inflation Uncertainty in Mexico. Journal of Development Economics, 80.
Gujaratı, D. N. (1995). Basic Econometrics (3. Baskı). İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Güngör, İ. A. (2006). Enflasyon Beklentilerinin Oluşum Şeklinin Enflasyon
Üzerindeki Etkileri ve Dezenflasyon Programı Uygulamasındaki Sonuçları.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
Güran, Nevzat (1999). Makro Ekonomik Analiz. İzmir: Anadolu Matbaacılık. Gürak, Hasan (2006). Ekonomik Büyüme ve Küresel Ekonomi. Ankara: Ekin Kitapevi.
Haliloğlu, Arif (2011). Türkiye'de İktisadi Büyüme ve İstihdam: 1980-2008. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Harman, Onur (2007). Enflasyon ve Büyüme Etkileşimi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Haslag, J. H. (1997). Output, Growth, Welfare and Inflation: A Survey.
Federal Reserve Bank of Dallas Review, Second Quarter, 11-21.
Hiç, Mükerrem (1994). Büyüme ve Gelişme Ekonomisi. İstanbul: Filiz Yayınları.
Hodge, D. (2006). Inflation and Growth in South Africa. Cambridge Journal of
Economics, 30 (2), 163-180.
Hussain, M. (2005). Inflation and Growth: Estimation of Threshold Point for Pakistan. Pakistan Business Review, 7 (3).
İnce, Özlem (2006). Yeni Büyüme Teorileri; Türkiye İçin Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Jones, Charles I. (2001). İktisadi Büyümeye Giriş (Çev: Sanlı Ateş, İsmail
Tuncer) (Birinci Basım). Literatür Yayıncılık.
Judson, Ruth and Orphanides, Athanasios (1996). Inflation, Volatility and Growth. Board of Governers of the Federal System.
Judson, Ruth and Orphanides, Athanasios (1999). Inflation, Volatility and Growth. International Finance, 2 (1), 117-138.
Jung, Woo S. and J. Marshall, Peyton (1986). Inflation and Economic Growth: Some International Evidence on Structuralist and Distortionist Positions. Journal of
Money, Credit and Banking, 18 (2), 228-231.
Kalkan, Mahmut (1999). Uzun Dönemde Enflasyonun Büyüme Maliyeti. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Karaca, O. (2003). Türkiye’de Enflasyon-Büyüme İlişkisi: Zaman Serisi Analizi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, Sayı: 4, 247-255.
Karaçor, Zeynep (1999). Enflasyonist Bekleyiş ve Enflasyonla Mücadelede
Toplumsal Uzlaşma. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Konya.
Karaçor, Zeynep (2007). Enflasyon ve Kültür ve Geleneği: Türkiye Ekonomisi
Karaçor, Zeynep v.d. (2011). Enflasyon ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Ekonomisi Üzerine Ekonometrik Bir Uygulama (1988-2007). Niğde Üniversitesi
İİBF Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2, 29-44.
Kaya, V. ve Yılmaz, Ö. (2006). Bölgesel Enflasyon-Bölgesel Büyüme İlişkisi: Türkiye İçin Zaman Serisi Ve Panel Veri Analizleri. İktisat, İşletme ve Finans
Dergisi, 21: 247.
Kazgan, Gülten (2004). İktisadi Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi (11.
Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kepenek, Yakup ve Yentürk, Nurhan (1994). Türkiye Ekonomisi. 6. Basım. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Kepenek, Yakup ve Yentürk, Nurhan (1996). Türkiye Ekonomisi. 8. Basım. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Khan, Mohsin S. ve Senhadji, A. S. (2001). Threshold Effects in the Relationship Between Inflation and Growth. IMF Staff Papers, 48 (1).
Khan, Mohsin S. (2002). Inflation, Financial Deepening and Economic Growth. Banco de Mexico Conference on Macroeconomic Stability, Financial
Markets and Economic Development, Mexico City, 19.
Kılınç, Zeynep (2013). Türkiye'de Ekonomik Büyüme, İşsizlik, Enflasyon
Arasında Nedensellik Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Kibritçioğlu, Aykut (1998). İktisadi Büyümenin Belirleyicileri ve Yeni Büyüme Modellerinde Beşeri Sermayenin Yeri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler
Fakültesi Dergisi, Cilt:53, No:1-4, 207-230.
Kim, Sung and Willett, Thomas D. (2000). Is the Negative Correlation Between Inflation and Economic Growth Real? An Analysis of the Effects of the Oil