Veri toplama aracının uygulanması ile toplanan verilerin analizi sonucu elde edilen bulgular bu bölümde araĢtırmanın amacında yer alan alt problemlere dayalı olarak tablolaĢtırılmıĢ ve yorumlanmıĢtır.
4.1. 1. Alt Probleme ĠliĢkin Bulgular
Alt Problem 1: Deney grubu ile kontrol grubunun ön test puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?
AraĢtırmanın birinci alt problemi olan “Deney grubu ile kontrol grubunun ön test puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?”sorusuna cevap bulmak amacıyla, deney ve kontrol gruplarına uygulanan ön test sonucu elde edilen puanlar bağımsız t-testi ile analiz edilerek Tablo 6‟da gösterilmiĢtir.
Tablo 6
Deney ve Kontrol Gruplarının Ön Test Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız T testi Sonuçları
GRUP N X S sd t p Deney ön test 29 52,55 14,76 56 ,73 ,47 Kontrol ön test 29 49,38 17,96 p>.05
AraĢtırmada, random yoluyla oluĢturulan örneklem gruplarının çalıĢma kapsamında belirlenen ünite hakkındaki giriĢ yeterliklerini tespit etmek amacıyla 25 sorudan oluĢan bir baĢarı testi hazırlanarak eĢ zamanlı olarak deney ve kontrol gruplarına uygulanmıĢtır. BaĢarı testi sonucunda elde edilen puanların bağımsız t testi ile test edilmesi sonucu ortaya çıkan sonuçlar analiz edildiğinde, her iki grubun ön test puanlarının birbirine yakın bir dağılım gösterdiği, deney grubunun aritmetik
ortalamasının X = 52.55 ve standart sapmasının s= 14.76, kontrol grubunun aritmetik ortalamasının ise X = 49.38 ve standart sapmasının s= 17.96 olduğu görülmektedir. Puanlar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı .05 anlamlılık düzeyinde t testi ile test edildiğinde t= .73 ve p>.05 (.47) olarak bulunmuĢtur.
Bu sonuç, grupların ön test puanları arasındaki farkın istatistiksel bakımdan anlamlı olmadığını göstermektedir. Elde edilen bu verilere göre deney grubunun ön test puan ortalamalarının X = 52.55 ve “orta” düzeyde, kontrol grubunun ön test puan ortalamalarının X = 49.38 yine “orta” düzeyde olduğu görülmektedir. Bu sonuçlara bağlı olarak araĢtırma öncesinde her iki grubun aritmetik ortalamalarının birbirine yakın olduğu görülmektedir. Ayrıca ön test sonuçlarına göre çalıĢma öncesi, deney ve kontrol gruplarının yaklaĢık olarak aynı baĢarı düzeyine sahip olması grupların birbirine benzer olduğunu göstermektedir.
Deneysel bir çalıĢmanın baĢlangıç aĢamasında grupların giriĢ yeterliklerinin belirlenmesi, yapılan araĢtırma sonunda elde edilecek baĢarı derecesini karĢılaĢtırabilme ve bir karara ulaĢma yani değerlendirme yapabilme açısından önemlidir. Bu çalıĢmada ön test sonuçlarına göre her iki grubun yaklaĢık olarak birbirine denk olduğu görülmektedir.
Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin, Sosyal Bilgiler dersindeki baĢarılarının deney öncesi durumları arasında anlamlı bir fark yoktur.
4.2. 2. Alt Probleme ĠliĢkin Bulgular
Alt Problem 2: Deney grubunun ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?
AraĢtırmanın ikinci alt problemi kapsamında deney grubuna uygulanan aktif öğrenme tekniklerine dayalı öğrenme süreci sonucu ünite kazanımlarını değerlendirmek amacıyla, çalıĢmanın öncesinde ve sonrasında 25 soruluk bir baĢarı testi uygulanmıĢ, uygulanan test sonucu elde edilen baĢarı düzeyleri arasında anlamlı bir fark olup olmadığı t testi ile test edilerek sonuçlar Tablo 7‟de sunulmuĢtur.
Tablo 7
Deney Grubunun Ön Test ve Son Test Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin T testi Sonuçları N X S sd t p Ön test BaĢarı Puanı 29 52,55 14,76 28 10,06 ,000** Son test BaĢarı Puanı 29 81,79 12,99 *p<.05 **p<.01
Tablo 7‟de sunulan aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin ön test ve son test baĢarı puanlarının iliĢkili örneklem grupları için uygulanan t testi ile test edilmesi sonucu elde edilen bulgular analiz edildiğinde, deney grubu öğrencilerinin ön test baĢarı puan ortalamalarının X = 52.55 ve standart sapmalarının s= 14.76, son test baĢarı puan ortalamalarının X = 81.79 ve standart sapmalarının s= 12.99 olduğu görülmektedir. Elde edilen bu ortalamalar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı t testi ile sınandığında ise t= 10.06 ve p< .01 (.000) olarak bulunmuĢtur. Bu sonuçlara göre deney grubunun ön test ve son test baĢarı sonuçları arasında anlamlı bir fark ortaya çıkmıĢtır. Bulunan bu fark, son test baĢarı puanları lehinedir.
Elde edilen bu verilere göre deney grubunun ön test puan ortalamalarının X = 52.55 ve “orta” düzeyde iken, son test puan ortalamalarının X = 81.79 ile “iyi” düzeyinde olduğu ve dolayısıyla aktif öğrenme tekniklerine göre iĢlenen dersler sonucunda öğrencilerin baĢarı durumlarında olumlu yönde bir artıĢın olduğu görülmektedir.
Sosyal bilgiler eğitimcileri öğrencilerin kendi aktif çabaları ile kendi zihinlerindeki anlamı oluĢturduklarını savunmaktadırlar. AraĢtırmada kullanılan teknikler ve bu teknikler doğrultusunda ders içerisinde yapılan etkinlikler, çalıĢmalar
öğrencilerin sosyal bilgiler dersini anlamlı bir Ģekilde öğrenmelerini ve baĢarılarının olumlu yönde artmasını sağlamıĢ olabilir.
4.1. 3. Alt Probleme ĠliĢkin Bulgular
Alt Problem 3: Kontrol grubunun ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?
AraĢtırmanın üçüncü alt problemi olan “Kontrol grubunun ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?”sorusuna cevap bulmak amacıyla, kontrol grubuna uygulanan ön test sonucu elde edilen puanlar t-testi ile analiz edilerek Tablo 8‟de gösterilmiĢtir.
Tablo 8
Kontrol Grubunun Ön Test ve Son Test Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin T testi Sonuçları
GRUP N X S sd t p Ön test BaĢarı Puanı 29 49,38 17,96 28 1,22 ,23 Son test BaĢarı Puanı 29 52,41 20,88 p>.05
Tablo 8‟ de sunulan herhangi bir özel öğretimin kullanılmadığı, normal öğretimin yapıldığı kontrol grubu öğrencilerinin ön test ve son test baĢarı puanlarının ilgili örneklem grupları için uygulanan t testi ile test edilmesinden elde edilen bulgular analiz edildiğinde, kontrol grubu öğrencilerinin ön test baĢarı puan ortalamalarının X = 49.38 ve standart sapmalarının s= 17.96, son test baĢarı puan ortalamalarının X = 52.41 ve standart sapmalarının s= 20.88 olduğu görülmektedir. Elde edilen bu ortalamalar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı t testi ile sınandığında ise t= 1.22 ve p> .23 olarak bulunmuĢtur. Bu sonuç, kontrol grubunun ön test ve son test puanları arasındaki farkın istatistiksel bakımdan anlamlı olmadığını göstermektedir.
Elde edilen bu verilere bakıldığında kontrol grubunun ön test baĢarı puanlarının ortalamasının X = 49.38 “orta” düzeyde iken, son test baĢarı puanlarının ortalamasının X =52.41‟e yükselerek yine “orta” düzeyde olduğu görülmektedir. Ancak t testi sonucunda kontrol grubunun ön test ve son test baĢarı puanları arasında anlamlı bir farkın olmadığı ortaya çıkmıĢtır. Bu sonuç, herhangi özel bir öğretim yapılmadan, müfredatta belirtilen yöntem ve tekniklere göre iĢlenen sosyal bilgiler dersleri sonucunda öğrencilerin baĢarı durumlarında bir artıĢın olduğu ama bu artıĢın çok fazla olmadığı ve öğrencilerin baĢarı düzeylerini değiĢtirmediğini göstermektedir. Elde edilen bu sonuç, müfredatta ünitenin iĢlenmesinde önerilen yöntem ve tekniklerden veya öğrencilerin ders esnasında derse katılım göstermediklerinden kaynaklanıyor olabilir.
4.1. 4. Alt Probleme ĠliĢkin Bulgular
Alt Problem 4: Deney grubu ve kontrol grubunun son test sonuçları arasında anlamlı bir fark var mıdır?
Deney ve kontrol gruplarının son test baĢarı puanlarına iliĢkin bağımsız t testi sonuçları Tablo 9‟da sunulmuĢtur.
Tablo 9
Deney ve Kontrol Gruplarının Son Test Başarı Puanlarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız T testi Sonuçları
GRUP N X S sd t p Deney son test 29 81,79 12,99 56 6,43 ,000* Kontrol son test 29 52,41 20,88 *p<.05 **p<.01
AraĢtırmada, grupların çalıĢmada belirlenen üniteden elde ettikleri kazanımları tespit etme amacıyla araĢtırmacı tarafından hazırlanan baĢarı testi eĢ zamanlı olarak
deney ve kontrol grubuna çalıĢmanın sonunda uygulanmıĢtır. BaĢarı testi sonucu elde edilen puanların bağımsız t testi ile test edilmesiyle ortaya çıkan sonuçlar analiz edildiğinde her iki grubun son test puanlarının birbirine göre farklı bir dağılım gösterdiği, deney grubunun aritmetik ortalamasının X = 81,79 ve standart sapmasının s= 12,99, kontrol grubunun aritmetik ortalamasının ise X = 52,41 ve standart sapmasının s= 20,88 olduğu görülmektedir. Puanlar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı .05 anlamlılık düzeyinde t testi ile sınandığında t= 6,43 ve p<.05 (.000) olarak bulunmuĢtur. Bundan dolayı deney grubu ve kontrol grubunun son test baĢarı puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu sonucu ortaya çıkmıĢtır.
Elde edilen bu verilere göre deney grubunun son test puan ortalamalarının X = 81,79 ve “iyi” düzeyinde iken, kontrol grubunun son test puan ortalamalarının X = 52,41 ile “orta” düzeyde olduğu görülmektedir. Bu sonuçta, aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı deney grubunun araĢtırmanın baĢlangıcında baĢarı seviyesinin “orta” düzeyde iken, uygulama sonrası baĢarı seviyesinde bir artıĢ olup “iyi” seviyesine ulaĢtığı görülmektedir. Buna rağmen herhangi bir özel öğretim uygulanmayan müfredatta belirtilen yöntem ve tekniklerin uygulandığı kontrol grubunda ise araĢtırma baĢlangıcında baĢarı seviyesinin “orta” düzeyde olduğu ve araĢtırmanın sonunda da puan ortalamasının çok az bir artıĢ göstererek yine baĢarı seviyesinin “orta” düzeyde olduğu görülmektedir.
Bu sonuçlara dayanarak deney grubu öğrencilerinin son test puanları, kontrol grubunun son test puanlarına göre daha yüksek baĢarı göstermiĢtir. Elde edilen bu sonuç, aktif öğrenme teknikleri ile iĢlenen derslerin, müfredatta belirlenen yöntem ve tekniklere göre daha etkili olduğunu göstermektedir.
Yukarıdaki bulgulara göre aktif öğrenme teknikleriyle (“Tereyağ-Ekmek, Doğru mu, YanlıĢ mı?, Kum Saati, Vızıltı, Beyin Fırtınası, Hızlı Tur, Drama, Eğitimsel Oyunlar (Sen Olsaydın Ne Yapardın?), Dedikodu, Zihinsel Haritalama, Kart EĢleĢtirme”; aktif öğrenmede kullanılan öğretimsel iĢlerinden ve taktiklerinden ise “Pandomim (Sessiz Oyun), Bulmaca Çözme, Öykü Tamamlama, Gazete OluĢturma / Bülten Hazırlama, Poster / AfiĢ Hazırlama, YanlıĢları ve Nedenleri Bulma, Öykü / ġiir Yazma) iĢlenen sosyal bilgiler dersi üretimden tüketime ünitesinde deney grubu
öğrencilerinin daha baĢarılı oldukları söylenebilir. Bu bulgu aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı sınıftaki öğrenciler açısından irdelendiğinde, öğrenciler için hazırlanan etkinlikler, eğitsel oyunlar, sınıf içerisinde yapılan tartıĢmalar, öğretimsel iĢler ile öğrencilerin derste aktif rol almaları, öğrenme sürecini kendilerinin kontrol etmeleri, daha önce sosyal bilgiler derslerinde bu tür çalıĢmalara yer verilmemesi, bu çalıĢmaların onlara ilginç ve değiĢik gelmesi öğrencilerin sosyal bilgiler dersindeki baĢarılarını artırdığı söylenebilir. Öğrenciler tuttukları ders günlüklerinde aktif öğrenme teknikleriyle iĢlenen sosyal bilgiler dersinde çok eğlendiklerini, dersi bu Ģekilde daha iyi öğrendiklerini, derste çeĢitli aktivitelerle uğraĢmaktan zevk aldıklarını belirtmiĢlerdir.
Sosyal bilgiler öğrencinin dikkatini öğrencilerin dünyası ile ilgili ilginç problemlerle yüz yüze getirmeye odaklandığı zaman, öğrenciler doğal olarak gözlemek isteyecekler, soru soracaklar, araĢtırma yapacaklar, gözlemlerini ve fikirlerini çizimlerinde ifade edecekler, kendi bakıĢ açılarını savunacaklar, bazı Ģeyleri değiĢtirmeye çalıĢacaklardır. Öğrenciler sosyal bilgileri çalıĢtıkları zaman, okul müfredatı giriĢindeki bilgi ve düĢünme yetenekleri üzerine iĢlem yaparlar, onlar kendi sosyal dünyalarını yapılandırırlar ve yakın zamanda karĢılaĢtıkları problemlerini çözmek için araĢtırma yaparlar. Bütün, sosyal bilgiler programının temel bir parçası olmalıdır (Sunal, ve Haas, 2005: 10) .
ÇalıĢkan‟ın (2005) yapmıĢ olduğu araĢtırmada bulduğu sonuçlar, araĢtırmamızı destekler niteliktedir. ÇalıĢkan‟ın (2005) çalıĢmasında, deney grubu öğrencilerinin son test puan ortalamaları X = 22, kontrol grubu öğrencilerinin son test puan ortalamaları ise X = 11 olarak bulunmuĢtur. Bu çalıĢmada p<.05 (.000) olarak bulunmuĢ ve aktif öğrenme yöntemiyle sosyal bilgiler dersi iĢlenen deney grubu lehine anlamlı farkın olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır.
ġahiner‟in (2008) yaptığı araĢtırmada bulduğu sonuçlar yine araĢtırmamızı destekleyecek sonuçlar sunmaktadır. ġahiner‟in (2008: 85) çalıĢmasında deney grubu öğrencilerinin son test puan ortalamaları X = 20,68, kontrol grubu öğrencilerinin son test puan ortalamaları ise X = 14,77 olarak bulunmuĢtur. Bu çalıĢmada p< .05 (.000) olarak bulunmuĢtur. Bu sonuç, ilköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde aktif öğrenme
teknikleri kullanılarak yapılan öğretimin uygulandığı deney grubunda bulunan öğrencilerin akademik baĢarıları ile aktif öğrenme tekniklerinin uygulanmadığı kontrol grubunda bulunan öğrencilerin akademik baĢarıları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir.
4.1. 5. Alt Probleme ĠliĢkin Bulgular
Alt Problem 5: Deney ve kontrol gruplarının son test-ön test baĢarı puanlarının aralarındaki fark anlamlı mıdır?
AraĢtırmanın üçüncü alt problemi olan “Deney ve kontrol gruplarının kazanımları arasında anlamlı bir fark var mıdır? ”sorusuna cevap bulmak amacıyla, kontrol grubuna uygulanan ön test sonucu elde edilen puanlar t-testi ile analiz edilerek Tablo 10‟da gösterilmiĢtir.
Tablo 10
Deney ve Kontrol Gruplarının Son Test- Ön Test Başarı Puanlarının Aralarındaki Farkın Karşılaştırılmasına İlişkin T testi Sonuçları
*p<.05 **p<,000
Tablo 10‟ da sunulan kontrol grubu öğrencilerinin son test - ön test baĢarı puanlarının aralarındaki fark ile, deney grubunun son test – ön test baĢarı puanlarının aralarındaki farkın anlamlı olup olmadığı t testi ile test edilmiĢtir. Elde edilen bulgular analiz edildiğinde, kontrol grubu öğrencilerinin son test-ön test baĢarı puan ortalamalarının X = 29,24 ve standart sapmalarının s= 3,03, kontrol grubu son test
GRUP N X S sd t p
Deney son test- ön test 29 29,24 15,64 56 6,86 ,000* Kontrol son test-ön test 29 3,03 13,38
baĢarı puan ortalamalarının X = 3,03 ve standart sapmalarının s= 13,38 olduğu görülmektedir. Elde edilen bu ortalamalar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı t testi ile sınandığında ise t= 6,86 ve p< .05 (.000) olarak bulunmuĢtur. Bu sonuç deney grubunun son test – ön test baĢarı puanlarının aralarındaki farkın; kontrol grubu öğrencilerinin son test - ön test baĢarı puanlarının aralarındaki farka göre anlamlı olduğunu göstermektedir.
Bu sonuçlara göre deney grubuna uygulanan aktif öğrenme tekniklerinin; kontrol grubuna uygulanan müfredatta belirlenen yöntem ve tekniklere göre öğrenci baĢarısına daha fazla katkıda bulunduğu Ģeklinde ifade edilebilir.
BÖLÜM 5
5. SONUÇ VE ÖNERĠLER
Bu bölümde, araĢtırma sonucunda elde edilen bulgu ve yorumlara göre ulaĢılan sonuçlar ve aktif öğrenme tekniklerinin kullanımına ve bu konuda yapılabilecek araĢtırmalara iliĢkin öneriler yer almıĢtır.
Ġlköğretim 4. sınıf öğrencilerinin Sosyal Bilgiler dersi “Üretimden Tüketime” ünitesini öğrenme baĢarılarına etkisini belirlemek amacıyla yapılan bu araĢtırma, deneme modellerinden “ön test-son test kontrol gruplu model”e göre gerçekleĢtirilmiĢtir. AraĢtırmaya, 2009-2010 öğretim yılının birinci döneminde Düzce ili, Merkez Beyköy Ġlköğretim Okulu‟na devam eden 4-A ve 4-B sınıflarından 29‟ar öğrenci olmak üzere toplam 58 öğrenci katılmıĢtır.
AraĢtırmada, araĢtırmacı tarafından geliĢtirilen çoktan seçmeli baĢarı testi veri toplama aracı olarak kullanılmıĢtır. Üretimden Tüketime ünitesi deney grubunda aktif öğrenme tekniklerine göre hazırlanan öğretim materyalleri ile, kontrol grubunda ise geleneksel öğretim ile iĢlenmesinden sonra, toplanan verilerin istatistiksel hesaplamalar sonucunda elde edilen bulgular ıĢığında, aĢağıdaki sonuçlar ortaya konmuĢ ve araĢtırmacılara katkı sağlayacağı düĢünülen öneriler geliĢtirilmiĢtir.
5.1. Sonuçlar
1. Sosyal Bilgiler dersinde, aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı deney grubu ile geleneksel öğretimin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin ön test baĢarı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır. BaĢka bir ifadeyle her iki grubun da uygulama öncesi ünite ile ilgili önbilgileri aynı düzeydedir.
2. Sosyal Bilgiler dersinde, aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı deney grubunun ön test-son test baĢarı puanları arasında son test baĢarı puanları lehine anlamlı bir fark bulunmaktadır. BaĢka bir deyiĢle deney grubuna uygulanan öğretim ile öğrencilerin ön teste göre baĢarılarını artırdıkları görülmektedir.
3. Sosyal Bilgiler dersinde, geleneksel öğretimin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin ön test-son test baĢarı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır.
BaĢka bir ifadeyle kontrol grubuna uygulanan öğretim, uygulama süreci içerisinde istatistiksel olarak öğrencilerin baĢarı düzeyinde anlamlı bir geliĢme göstermemiĢtir.
4. Sosyal Bilgiler dersinde, aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı deney grubu ile geleneksel öğretimin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin son test baĢarı puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmaktadır. Bir baĢka deyiĢle, aktif öğrenme tekniklerine göre yapılan öğretim, öğrencilerin Sosyal Bilgiler dersinde baĢarılarını arttırmaktadır.
5. Sosyal Bilgiler dersinde, aktif öğrenme tekniklerinin uygulandığı deney grubu ile geleneksel öğretimin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin son test-ön test baĢarı puanlarının aralarındaki fark, deney grubu lehine anlamlıdır. BaĢka bir ifadeyle deney grubuna uygulanan aktif öğrenme tekniklerinin; kontrol grubuna uygulanan geleneksel yönteme göre öğrenci baĢarısına daha fazla katkı yaptığı ifade edilebilir.
Bu sonuçlar, Abakay (2008), Acar (2005), Akkurt (2007), Aksu (2005), AkĢit (2007), Aydede (2006), Bilge (2005), Canakay (2007), ÇalıĢkan (2005), Çizmeci (2006), Çullu (2003), Erdönmez (2008), Kalem ve Fer (2003), Koç (2007), Köseoğlu (2005), Özcan (2004), Özdoğan (2008), Palut (2006), Saday (2007), SarıtaĢ (2005), Saygı (2009), Süzen (2007), ġahin (2005), ġahiner (2008), ġen (2008), Tandoğan (2006), Tımbıl (2008), Ünal (2004), Üzümcü (2006), Yaltur (2006)‟un yaptıkları çalıĢmaların sonuçları ile uyuĢmaktadır.
Bu araĢtırma ile elde edilen sonuçlar, aktif öğrenme tekniklerinden “Tereyağ- Ekmek, Doğru mu, YanlıĢ mı?, Kum Saati, Vızıltı, Beyin Fırtınası, Hızlı Tur, Drama, Eğitimsel Oyunlar (Sen Olsaydın Ne Yapardın?), Dedikodu, Zihinsel Haritalama, Kart EĢleĢtirme”; aktif öğrenmede kullanılan öğretimsel iĢlerinden ve taktiklerinden ise “Pandomim (Sessiz Oyun), Bulmaca Çözme, Öykü Tamamlama, Gazete OluĢturma / Bülten Hazırlama, Poster / AfiĢ Hazırlama, YanlıĢları ve Nedenleri Bulma, Öykü / ġiir Yazma” kullanılarak yapılan öğretimin Sosyal Bilgiler dersinde öğrencilerin akademik baĢarılarını arttırdığını göstermiĢtir.
5.2. Öneriler
Bu araĢtırmanın ortaya koyduğu bulgular doğrultusunda Ģu öneriler getirilmiĢtir: 1. AraĢtırmada kullanılan aktif öğrenme yöntem ve tekniklerinin farklı sosyal bilgiler konularında, ilköğretim birinci kademesindeki bazı derslerde ve tüm sınıflar düzeyinde öğrenci baĢarısına ve tutumuna olan etkisine bakılması önerilmektedir.
2. Aktif öğrenme yönteminin farklı teknikleri kullanılarak biliĢsel ve duyuĢsal öğrenme ürünleri üzerindeki etkililiğini araĢtıran nicel ve nitel araĢtırmalar planlanabilir.
3. Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim birinci kademe sosyal bilgiler dersi ekonomi konularının öğretiminde kalıcılık ve ekonomik düĢünme düzeyi üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla daha farklı gruplarda ve daha uzun süreli araĢtırmalar yapılabilir.
KAYNAKÇA
ABAKAY, S. (2008) . Ġlköğretim Ġkinci Kademe Yedinci Sınıf Beden Eğitimi ve Spor Dersinin Uygulanmasında Aktif Öğrenme Ġle Klasik Öğrenme Yöntemlerinin Öğrenme Düzeyleri Üzerindeki Etkilerinin KarĢılaĢtırılması. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Bölümü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Ankara.
ACAR, F. E. (2005) . Eğitim Fakültelerinin Sınıf Öğretmenliği Programından Mezun Olan Öğretmenlerin Türkçe, Sosyal Bilgiler, Matematik ve Fen Bilgisi Alan ve Alan Öğretimi Yeterliliklerinin Belirlenmesi ve Değerlendirilmesi. YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Ankara.
ACAR, C. (2005) . Aktif Öğrenmenin Matematik BaĢarısı Üzerine Etkileri. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Ġlköğretim Anabilim Dalı, Van.
AÇIKGÖZ, K. Ü. (2003) . Aktif Öğrenmenin Uygulanması. Çoluk Çocuk: Aylık Anne Baba Eğitimci Dergisi, 25, 12-16.
………, K. Ü. (2003) .Çocuğun Aktif Öğrenen Olarak YetiĢtirilmesi Ġçin Öneriler. YaĢadıkça Eğitim, 79, 2-6.
………, K .Ü. (2003) . Aktif Öğrenme Öğretimi ve Ġlkeleri. Cumhuriyet Bilim Teknik, 873, 13.
………, K. Ü. (2004) .Okul BaĢarısızlığının BaĢlıca Nedenleri: Aktif Öğrenme Açısından Bir Çözümleme. YaĢadıkça Eğitim, 80, 2-5.
………, K. Ü. (2007) . Aktif Öğrenme. (Dokuzuncu Baskı) . Ġzmir: BiliĢ Yayınları. ………, K. Ü. (2007) . Aktif Öğrenme Yazıları. Ġzmir: BiliĢ Yayınları.
AKDAĞ, H. (2009) . Sosyal Bilgilerin Tanımı, Amacı, Önemi ve Türkiye‟deki Yeri. Sosyal Bilgiler Öğretiminde Yeni YaklaĢımlar-1. R. Turan, A. M. Sünbül, ve H. Akdağ. (Editörler) . Ankara: Pegem A Yayıncılık, ss. 2-21.
AKHAN, E. N. (2009) . Sosyal Bilgilerde Ekonomi Konularının Öğretimi. Sosyal Bilgiler Öğretimi. M. Safran. (Ed.) . Ankara: Pegem A Yayıncılık, ss. 163-177.
AKKURT, N.D. (2007) . Aktif Öğrenme Tekniklerinin Lise 1. Sınıf Öğrencilerinin Ekoloji ve Çevre Kirliliği Konusunu Öğrenme BaĢarılarına ve Çevreye Yönelik Tutumlarına Etkisi. YayınlanmıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Orta Öğretim Fen ve Matematik Alanları Anabilim Dalı Biyoloji Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
AKSU, H. H. (2005) . Ġlköğretimde Aktif Öğrenme Modeli ile Geometri Öğretiminin BaĢarıya, Kalıcılığa, Tutuma ve Geometrik DüĢünme Düzeyine Etkisi. YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ġlköğretim Anabilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, Ġzmir.
AKġĠT, F. (2007) . Coğrafya Öğretiminde Aktif Öğrenmenin Akademik BaĢarı ve Tutum Üzerine Etkisi. YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Coğrafya Eğitimi Bilim Dalı, Ankara.
AKYILDIZ, A. R. (2008) . Sınıf Yönetiminde Aktif Öğrenme Yöntemlerinin Uygulanması (Kimya Eğitimi Örneği) . YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı Eğitim Yönetimi ve Denetimi Y.L.P., Ġstanbul.
ALAGÖZ, B. (2005). Ġlköğretim II. Kademe Sosyal Bilgiler Dersinde Yenilenebilir(Alternatif) Enerji Kaynaklarının Öğretimine ĠliĢkin Bir Ünite Modeli Önerisi. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Sosyal Bilgiler Öğretimi Bilim Dalı, Ankara.
ALLEN, D. A. (2003) . The Development And Assessment Of An Active Learning
Environment, cAcL2 Concept Advancement Through ChemistryLaboratory-