Model, gerçek hayattaki bir sistemin işleyişini taklit eden teorik bir kurgudur.
Gerçek sistemler üzerinde deney yapmanın maliyeti çok yüksek olacağından araştırma modelleri kullanılarak işleyiş test edilir. Böylelikle elde edilen sonuçlardan yola çıkarak gerçek sistemler üzerinde rasyonel kararlar almaya olanak sağlanır.
Şekil 3.4’te akaryakıt dağıtım zinciri risk yönetimi modeli görünmektedir.
Önerilen bu model 4 aşamadan ve 12 adımdan oluşmaktadır. İlerleyen kısımlarda modelin aşamaları sırayla açıklanacaktır.
Bu modelde öncelikle yöneticilerle görüşmeler yapılarak araştırmanın amacının, öneminin ve potansiyel katkılarının paydaşlarca anlaşılması ve benimsenmesi sağlanır. Ayrıca uygulamanın kapsamı ve sınırları eşgüdümlü olarak ortaya konulur. Araştırma süreci boyunca firma içinden kimlerle irtibat kurulacağı belirlenir. İhtiyaç duyulursa her departmandan bir temsilcinin olduğu risk yönetimi komisyonu da kurulabilir. Daha sonra risk belirleme aşamasına geçilir.
3.7.1. Risk Belirleme
Risk belirleme aşamasında ilk önce risk kaynakları belirlenir. Risk kaynakları dağıtım zincirinde riski yaratan, riski taşıyan ya da riske temel teşkil eden unsurlardır.
Müşteriye sunulan ürün türleri, dağıtım zincirindeki firmaların yapısal özellikleri (bayiler, dağıtıcılar, ikinci kademe müşteriler vs.) ya da ana firmadaki dağıtım zincirinin farklı kademelerine dokunan departman türleri (satış ve pazarlama, finans, insan kaynakları vb.) olabilir. Risk kaynaklarına ilişkin verilere dağıtım zincirindeki bilgi akışının sağlandığı ERP ya da CRM veri tabanlarından ulaşılabilir.
Bu veri tabanlarından ulaşılabilecek bir diğer veri türü de müşteri şikâyetleridir. Şikâyet metinleri, dağıtım zincirinde meydana gelen risklerin keşfedildiği ana kaynaktır. Nitel araştırma yöntemlerinden içerik analiziyle şikâyet metinleri taranarak hangi risklerin var olduğu ve bu risklerden hangilerinin birbirlerini etkilediği açığa çıkarılır.
Şekil 3.4. Önerilen Tedarik Zinciri Risk Yönetimi Modeli
2. Risk kaynaklarının belirlenmesi
3. Risklerin ve riskler arası karşılıklı bağımlılıkların belirlenmesi
4. Risklerin ve riskler arası karşılıklı bağımlılıkların doğrulanması
11. Olasılıkları ve duyarlılıkları ölçütle karşılaştırma
12. Uygun yanıt stratejilerin seçilmesi ve uygulanması
İçerik analizinin sübjektif bir yöntem olduğu göz önüne alınırsa, teorik olarak tanımlanan risklerin sistem içinde yaşanan gerçek problemlerle ne kadar örtüştüğü test edilmesi gereken bir muammadır. Bu sebeple risk belirleme aşamasının dördüncü adımında firma içinden risk yönetimi temsilcileriyle görüşülerek keşfedilen risklerin
ve riskler arası bağımlılıkların doğrulaması yapılar. Eğer yeni kavramsallaştırılan riskler gerçek durumları tam olarak yansıtmıyorsa bir önceki adıma geri dönülür ve içerik analizi tekrar yapılır. Eğer firma temsilcileri risklerin tutarlığını yeterli bulurlarsa bir sonraki aşama olan risk analizine geçilir.
3.7.2. Risk Analizi
Ölçme modelinin yapılandırılması aşamasında daha önce belirlenen risk kaynakları, ön riskler, kırılma göstergeleri ve çeviklik göstergesi olan şikâyet cevap hızı birleştirilerek akaryakıt dağıtım zinciri risk haritası çıkarılır. Bu harita, teorik olarak kurgulandıktan sonra Netica yazılımına işlenir.
Ampirik test aşamasına geçilmeden önce farklı ölçme senaryoları için uygun yanıt stratejileri belirlenir. Bu stratejilerin neler olabileceğine literatürdeki geçmiş çalışmalardan esinlenerek karar verilebilir.
Bir sonraki adımda ise strateji seçiminde başvurulacak ölçütler belirlenir.
Bayiden gelen bir şikâyet, dağıtım zincirinde bazı ön risklerin gerçekleştiğine dair bir sinyaldir. Ölçme modeli bu sinyali alarak kırılma henüz gerçekleşmeden kırılma olasılığını ve bu olasılığın cevap hızına karşı duyarlılığını hesaplar. Öyleyse gerçekleşen ön riske karşı hangi proaktif yanıt stratejisinin seçilip uygulanacağına karar vermek için bu iki değer temel ölçüt olmalıdır. Olasılık ve duyarlılık birer sayısal ölçü olduğundan, ölçütler de sayısal olmalıdır. Ancak bu değerler firmanın risk iştahına göre değişebilir.
Ölçütlerin belirlenmesinden sonra sekizinci adımda ölçme senaryoları belirlenir. Bu senaryolarda; risk kaynağı olarak ürün türü, ön risk ve cevap süresi üzerinden manipülasyonlar yapılarak oluşabilecek gerçek durumlar taklit edilir.
3.7.3 Risk Ölçme
Ölçme senaryoları belirlendikten sonra Netica programına ERP ve CRM veri tabanlarından derlenerek oluşturulan risk veri seti yüklenir. Bu sayede program tarafından gerekli filtreleme işlemleri otomatik olarak yapılarak Bayes ağındaki her bir düğüm için önsel olasılıklar hesaplanır. Bu düğümler cevap hızı, risk kaynakları,
ön riskler ve kırılma riskleri gibi rastsal değişkenleri temsil etmektedir. Daha sonra, senaryoların ön gördüğü durumlar gözlemlenen değişken olarak Bayes ağında tanımlanarak diğer değişkenlerin her bir senaryo için sonsal olasılıkları hesaplanır.
Sonsal olasılıklar, senaryolar altında ağda yer alan riskler için birer nokta tahminidir. Onuncu adımda, bu tahminlerin belirsizlik düzeyi hesaplanır. Bu amaçla Netica programı üzerinden duyarlılık analizleri yapılarak her bir risk türünün bireysel entropisi ve cevap hızıyla olan ikili entropisi hesaplanır.
3.7.4. Risk Değerlendirme
Sonsal olasılıklar ve entropi, strateji seçiminde başvurulacak iki ölçümdür. Bu ölçümler hesaplandıktan sonra daha evvelden tanımlanan bağıl ölçütlerle karşılaştırılarak senaryolarda gerçekleşen ön risklere karşı uygun yanıt stratejileri seçilir.
Önerilen TZRY modelinin en önemli özelliklerinden birisi de, bayilerden şikâyet akışı devam ettikçe önsel olasılıkların güncellenmesidir. Dolayısıyla risk ölçme ve risk değerlendirme aşamaları döngüsel olarak kendi içinde sürekli tekrar etmektedir. Böylelikle ön riskler için birer sinyal olan her bir şikâyet girdisinden sonra anlık olarak sunulan yanıt stratejileri de zaman içinde değişen şartlara göre otonom bir şekilde güncellenmektedir.
Modelin çalışma koşulları ve sürecin başarısı yöneticiler ve teorisyenler tarafından sürekli izlenerek yararlılığı hakkında dönüt sağlanır. Gerekli görülürse en başa dönülerek uygulama bağlamı yeniden değerlendirilebilir. Böylelikle yalnızca risk parametreleri değil, modeldeki değişkenler ve ilişkiler de zaman içinde güncellenebilir.