Araştırmanın Üçüncü Alt Problemine İlişkin Sonuçlar

Araştırmanın beşinci denencesi, “Web destekli öğretim ile öğrenim gören

öğretmen adaylarının web tabanlı öğretim tutum ölçeği sontest puanları, geleneksel sınıf içi öğretim ile öğrenim gören öğretmen adaylarının, web tabanlı öğretim tutum ölçeği sontest puanlarından daha yüksek olacaktır.” şeklindedir. Elde edilen bulgular,

bu denenceyi doğrular niteliktedir. Web destekli öğretim ile öğrenim gören öğretmen adaylarının web tabanlı öğretim tutum ölçeği sontest puanları, geleneksel sınıf içi öğretim ile öğrenim gören öğrenim gören öğretmen adaylarının web tabanlı öğretim tutum ölçeği sontest puanlarından daha yüksek olduğu görülmüştür. Bu bağlamda, deney grubunda kullanılan web destekli öğretim yönteminin öğretmen adaylarının tutumlarının kontrol grubuna kıyasla daha olumlu olmasına vesile olduğu söylenebilir.

Bu bulgu alan yazındaki bazı araştırmaların bulguları ile örtüşürken bazıları ile örtüşmemektedir. Tekin (2007) ile Altunçeçik ve Aksu (2011) tarafından gerçekleştirilen araştırmalarda, web destekli öğretim ortamında öğrenim gören öğrencilerin tutumlarının sontest ölçümlerinde daha olumluya döndükleri görülürken, Arıkan (2007)’ın araştırmasında deney ve kontrol gruplarının tutum puanları arasında herhangi bir farklılaşmaya rastlanmamıştır. Kenanoğlu (2008) ise, web tabanlı öğretim gören grubun tutumlarında olumlu yönde bir değişim gözlerken aynı değişimin web

destekli öğretim ile öğrenim gören grupta gerçekleşmediğini belirtmiştir. Diğer taraftan, alan yazında eğitimin hem geleneksel sınıf ortamında hem de web destekli olarak sunulmasının öğrenenlerin tutumlarında olumlu yönde değişiklikler vesile olduğunu belirten araştırmalara rastlamak mümkündür (Smelser, 2002; Hooper, 2003; Victoria, 2003)

Web destekli öğretim ile öğrenim gören öğretmen adayları uygulama süresince internet, e-posta, uzaktan eğitim, bilgisayar destekli eğitim, bilişim suçları gibi internetin kullanımına yönelik konularda animasyon ve videolarla desteklenmiş eğitim almışlardır. Dersin öğrenim yönetim sistemi üzerinde takip edilmesi, arkadaşlar veya ders eğitmeni ile iletişime geçilmesi, alıştırma ve diğer etkinliklere katılma sürecinde internet eğitim amaçlı olarak yoğun bir şekilde kullanılmıştır. Alan yazında yapılan incelemelerde, internet kullanım süresi ve yoğunluğundaki artışın tutumları olumlu olarak etkilediğini belirten araştırmalara rastlamak mümkündür (Tavşancıl ve Keser 2002; Hong vd., 2003; Paris, 2004). Öğretmen adayları, internetin sadece bir sosyal medya aracı olmadığını, öğretimi desteklemek amacıyla da kullanılabileceğini bizzat kendileri tecrübe etmişlerdir. Yaşanan bu çevrimiçi eğitim tecrübesinin, öğrencilerin görüşlerini olumlu bir şekilde etkilediği (Bilgiç, 2005; Muilenburg ve Berge, 2005) ve tutumların değişiminde bu etkenin de önemli rol oynadığı düşünülmektedir.

Araştırmanın altıncı denencesi, “Web destekli öğretim ile öğrenim gören

öğretmen adaylarının web tabanlı öğretim tutum ölçeği kalıcılık testi puanları, geleneksel sınıf içi öğretim ile öğrenim gören öğretmen adaylarının, web tabanlı öğretim tutum ölçeği kalıcılık testi puanlarından daha yüksek olacaktır.” olarak

belirlenmiştir. Elde edilen bulgular, bu denenceyi doğrulamaktadır. Diğer bir deyişle, her iki grupta bulunan öğretmen adaylarının web tabanlı öğretim tutumlarının sonteste göre değişim göstermediği belirlenmiştir. Dolayısıyla web destekli öğretim ile öğrenim gören deney grubundaki öğretmen adaylarının tutumları diğer gruba kıyasla daha olumlu şekilde kalmaya devam etmiştir.

Web destekli öğretim uygulamalarının öğretmen adaylarının tutumları üzerindeki etkilerine ilişkin araştırma bulguları; çevrimiçi öğrenme uygulamasına katılan öğrenenlerin tutumlarını olumlu bulan She ve Fisher (2003) ile Gürbüz vd., (2000)’nin araştırma bulguları ile örtüşmektedir.

Kalıcılık testi tutum puanlarına ilişkin farklılığın; kullanılan öğretim tasarım modelinin özelliğinden, öğrenci-öğrenci, öğrenci-eğitmen ve öğrenci-içerik etkileşiminden, sunulan birden çok iletiş aracından, e-öğrenme materyalinin zenginliği ve içeriğinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.

Tutum kısa sürede değişmeyen ve değişiminin gerçekleşmesi için ise yeni bilgilerin edinilmesi ve yeni deneyimler yaşanması gerekli olan bir olgudur (Davidoff, 1987). Tutum değişiminin yeni kazanımlar yolu ile olacağı göz önüne alındığında, geleneksel sınıf içi öğretim yöntemleri ile ders alan kontrol gurubunun web tabanlı öğretime tutumlarının, bu tutum öğesinin değişimine yönelik yeni bilgi edinimi ve deneyiminin yaşanmamasından dolayı sontest ölçümündeki tutumun kalıcılık testinde de aynı şekilde korunduğu düşünülmektedir. Benzer şekilde deney grubundaki öğretmen adalarının tutum ölçeği sontestinde olumluya dönen tutumlarının, kalıcılık testinde de korunduğu görülmektedir.

“Geleneksel sınıf içi öğretim ile öğrenim gören öğretmen adaylarının web

tabanlı öğretim tutum ölçeği sontest ve kalıcılık testi puanları arasında anlamlı bir fark olmayacaktır.“ araştırmanın yedinci denencesidir. Bu denencenin bulguları, denenceyi

doğrular niteliktedir. Grubun tutum ölçeği sontest ve kalıcılık testi puanları birbirine çok yakındır. Diğer bir değişle kullanılan öğretim yönteminin, tutumlar üzerinde herhangi bir etkiye sebep olmadığı görülmüştür.

Altıncı hipotezde de belirtildiği gibi, uygulama sonunda yapılan tutum ölçeği sontest ölçümü ile uygulamanın bitiminden üç hafta sonra yapılan tutum ölçeği kalıcılık testi ölçümü arasında geçen sürede öğrencileri web tabanlı öğretime tutumları arasında bir farklılık olmamıştır. Bir başka değişle, geçen süre öğrenci tutumları üzerinde etkili olmamıştır.

Araştırmanın bu alt probleme ilişkin son denencesi olan “Web destekli öğretim

ile öğrenim gören öğretmen adaylarının web tabanlı öğretim tutum ölçeği sontest ve kalıcılık testi puanları arasında anlamlı bir fark olmayacaktır.” ifadesine ilişkin

bulgular, bu denenceyi doğrular niteliktedir. Uygulamanın hemen sonunda yapılan, tutum ölçeği sontesti puan ortalamaları ile uygulama bitiminden üç hafta sonra yapılan, tutum ölçeği kalıcılık testi puan ortalamaları arasında, belirgin bir farklılığa

rastlanmamıştır. Diğer bir değişle, uygulama öncesine göre olumluya dönen tutumların korunduğu görülmektedir.

Altıncı denencede de belirtildiği üzere, uygulama sonunda yapılan tutum ölçeği sontest ölçümü ile uygulamanın bitiminden üç hafta sonra yapılan tutum ölçeği kalıcılık testi ölçümü arasında geçen sürede öğrencileri web tabanlı öğretime tutumları arasında bir farklılık olmamıştır. Geçen süre deney grubunda yer alan öğretmen adaylarının tutumları üzerinde olumsuz bir etkiye sebep olmamıştır.