Öğretmen adaylarının grup değiĢkeni ve yapılan ölçümler birlikte resim değerlendirme puanları üzerinde farklılık yaratmakta mıdır?
Tablo 13. Öğretmen adaylarının Resim Değerlendirme Formuna İlişkin Tek Faktör Üzerine Tekrarlanmış Ölçümler İçin İki Faktörlü Varyans Analizi
Varyans Kaynağı KT sd KO F P Eta- Kare
Gruplararası Grup (Deney/Kontrol) 1356,15 1 1356,15 10,75 ,003 ,31 Hata 3028,92 24 126,21 Gruplariçi Ölçüm (Ön-Son) 307,13 1 307,13 11,78 ,002 ,33 Grup*Ölçüm 567,20 1 567,20 21,75 ,000 ,48 Hata 625,88 24 26,08
Tablo-13‟e bakıldığında deney ve kontrol grubunda bulunan öğretmen adaylarının uygulama öncesi ve uygulama sonrası resim değerlendirme puanları arasında F(1;24)=10,75, p=,003<,05‟e göre anlamlı bir farklılık olduğu görülmektedir. Bu bulgu, deney ve kontrol gruplarında bulunan öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarının ön uygulama ve son uygulamada farklılaĢtığı sonucunu ortaya çıkarmaktadır. Grup değiĢkeninin resim değerlendirme puanları üzerinde, 31 düzeyinde etkisinin olduğu yani deney ve kontrol grubunda olma durumu resim değerlendirme puanlarının %31‟ini açıklamaktadır.
Grupların kendi içeresinde resim değerlendirme puanları ile ilgili olarak ön uygulama ve son uygulama ortalama resim değerlendirme puanları arasında F(1;24)=11,78, p=,002<,05‟e göre anlamlı farklılık olduğu görülmektedir. Bu bulgu grupların kendi içerisinde ön uygulama ve son uygulama resim değerlendirme puanları verilen seminere bağlı olarak değiĢmektedir.
Farklı iĢlem gruplarında olma ile farklı zamanlardaki ölçümü gösteren faktörlerin (Ön ve Son uygulama) deneklerin resim değerlendirme puanları üzerindeki ortak etkisinin F(1;24)=21,75, p=,000<,05‟e göre anlamlı farklılık olduğu görülmektedir.
127
Deney grubu öğretmen adaylarının ön uygulamaya göre resim değerlendirme puanlarındaki gözlenen değiĢim, kontrol gruplarındaki öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarındaki gözlenen değiĢimden farklıdır. Buda Riva atları ile ilgili verilen seminerin deney grubu öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarındaki değiĢim üzerinde anlamlı farklılık yaratacak düzeyde etkili olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır. Yani verilen seminerin ölçümler arası değiĢim düzeylerine etkisinin anlamlı olduğu sonucuna ulaĢılmaktadır. Grup değiĢkeni ile ölçümün birlikte resim değerlendirme puanları üzerindeki ortak etkisinin ,48 olduğu yani resim değerlendirme puanlarının %48‟ini açıkladığı sonucuna ulaĢılmıĢtır.
129
BÖLÜM V
SONUÇ VE TARTIġMA
5.1. Sonuç
Bu bölümde, yapılan analizler sonucu veri çözümlemelerinden elde edilen bulgular ve yorumlara dayalı olarak ulaĢılan sonuçlar ve bu sonuçlara bağlı tartıĢmalara yer verilmiĢtir. Türk halk ve sanatı içerisinde ele alınan at figürünün, uzun yıllar boyunca varlığını güçlü bir Ģekilde koruduğu ve modern yaĢama rağmen hala bu güçlü varlığını devam ettirdiği görülmüĢtür. Büyük bir medeniyetin önemli bir yapı taĢı olan at, pek çok sanatçıya ilham kaynağı olmaktadır. Süleyman Saim Tekcan‟da atın ihtiĢamını, otoritesini ve sahip olduğu önemini pek çok sanat eserine kendi üslup zenginliğini katarak yansıtmıĢtır. Böylesi önemli bir değeri davam ettirmeye çalıĢan Süleyman Saim Tekcan, günümüz modern tekniklerini at olgusuna yansıtarak bu kültürü gelecek nesile aktarmaktadır.
AraĢtırmada Süleyman Saim Tekcan‟ın Riva Atlarına Dair Resim Uygulamalarının Sanat Eğitimine Etkisini tespit etmek için belirlenen alt amaçlara iliĢkin sonuçlar Ģu Ģekildedir:
Birinci alt amaç: Deney ve kontrol grubunda bulunan öğretmen adaylarının ön uygulamaya iliĢkin resim puanları ile son uygulamaya iliĢkin resim puanları arasında farklılık var mıdır?
Deney grubuna verilen seminerin Riva atlarına iliĢkin yaptıkları resimlere ait değerlendirme puanlarının ile kontrol grubuna hiçbir seminer verilmeden tekrar çizdikleri Riva atlarına iliĢkin resimlere ait değerlendirme puanlarından daha yüksek olduğu görülmektedir. Deney grubunun resimleri ön uygulama aĢamasında “zayıf” ve “orta” düzeyde iken son uygulama aĢamasında “iyi” ve “çok iyi” düzeyine ulaĢmıĢtır. Riva atlarına iliĢkin verilen eğitim seminerinin ön uygulama- son uygulama sonuçlarında anlamlı bir artıĢ sağladığı görülmektedir.
130
Ġkinci alt amaç: Deney ve kontrol gruplarında bulunan öğretmen adaylarının ön uygulama ve son uygulama resim değerlendirme fark puanları arasında farklılık var mıdır?
Deney grubunda bulunan seminer alan öğretmen adaylarının ön uygulama ile son uygulama arasında Riva atları konusunda resim çiziminde kendilerini kontrol grubundaki öğretmen adaylarına göre daha çok geliĢtirdikleri görülmektedir. Hatta kontrol grubunda bulunan öğretmen adaylarının Riva atlarına iliĢkin resimleri çizme konusunda ön uygulamaya göre son uygulamada daha düĢük değerlendirme puanına sahip oldukları sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Üçüncü alt amaç: Öğretmen adaylarının cinsiyetlerine göre ön uygulama ve son uygulama sonucu resim değerlendirme puanları arasında farklılık var mıdır? Her iki uygulamada da anlamlı farklılık olmamasına rağmen erkek öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarının kız öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarından yüksek olduğu görülmektedir.
Dördüncü alt amaç: Öğretmen adaylarının mezun oldukları lise türlerine göre ön uygulama ve son uygulama sonucu resim değerlendirme puanları arasında farklılık var mıdır?
Her iki uygulamada anlamlı farklılık olmamasına rağmen güzel sanatlar lisesi mezunu olan öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarının, diğer lise türlerinin herhangi birinden mezun olan öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarından yüksek olduğu görülmektedir.
BeĢinci Alt Amaç: Öğretmen adaylarının ön uygulamaya iliĢkin resim değerlendirme puanları kontrol altına alınması grup değiĢkenine göre son uygulama resim değerlendirme puanlarında farklılık yaratmakta mıdır?
Ön uygulama kontrol altına alındığında sadece grup değiĢkeninin yani öğretmen adaylarının deney veya kontrol grubunda olmasının son uygulama resim değerlendirme puanları üzerindeki etkisinin anlamlı olduğu görülmektedir. Ön uygulama resim değerlendirme puanı ve grup değiĢkeninin son uygulama resim değerlendirme puanı üzerindeki etkisinin anlamlı olduğu görülmektedir. Deney grubunda bulunan öğrencilere verilen seminerin ön uygulamada yaptıkları resimlerin etkisini kontrol altına alarak sadece son uygulamada yaptıkları resimlere etkisinin anlamlı olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır.
131
Altıncı Alt Amaç: Öğretmen adaylarının grup değiĢkeni ve yapılan ölçümler birlikte resim değerlendirme puanları üzerinde farklılık yaratmakta mıdır?
Deney grubu öğretmen adaylarının ön uygulamaya göre resim değerlendirme puanlarındaki gözlenen değiĢim, kontrol gruplarındaki öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarındaki gözlenen değiĢimden farklıdır. Bu da bizi Riva atları ile ilgili verilen seminerin deney grubu öğretmen adaylarının resim değerlendirme puanlarındaki değiĢim üzerinde anlamlı farklılık yaratacak düzeyde etkili olduğu sonucuna ulaĢtırmıĢtır. Yani verilen seminerin ölçümler arası değiĢim düzeylerine etkisinin anlamlı olduğu sonucuna ulaĢılmaktadır. Bu sonuç Üniversitedeki Güzel Sanatlar Eğitimi öğrencilerinin kültürel değerlerimize vurgu yapan, sahip çıkan eğitimler doğrultusunda daha nitelikli ürünler çıkartabileceklerini kanıtlaması açısından önem arz etmektedir.
5.2. TartıĢma
Bu tezin nitel boyutunda konu alınan atın, günümüze kadar getirmiĢ olduğu estetik biçimi, toplumsal yönü ile gelecekte de varlığını sürdüreceği ve etkisinin sürekli olacağı sonucuna varılmıĢtır.
Süleyman Saim Tekcan‟ın aktardığı değerlerin ve eserlerinin gelecek nesile ve gelecek nesilin oluĢturacağı sanata ciddi anlamda katkı sağlayacağı, yön vereceği, baskı sanatına kazandırmıĢ olduğu kendisine ait üslup ve tekniklerinin sanatçı adayları için teĢvik edici olacağı, kurmuĢ olduğu Grafik Sanatlar Müzesinin de sanat ve kültüre dair önemli bir alt yapı oluĢturacağı, Türkiye‟deki sanat olgusuna ve anlayıĢına yeni bakıĢ açıları kazandıracağı sonucuna varılmıĢtır.
AraĢtırmanın amacı kapsamında belirlenen alt amaçlar göz önünde bulundurulduğunda halk ve sanat kültürümüzdeki at tasvirinin etkisi, eserlerinde kullandığı kültürel motiflerle ön plana çıkan, doğu ve batıyı sentezleme yetisini kullanabilen, yenilikçi sanatçı anlayıĢına teĢvik eden sanatçımızın ve bunlara vurgu yapan eserlerinin etkisi ve tüm bunları içeren eğitim yaklaĢımı ve bunların tümünün toplamı, çalıĢma grubunun lehine anlamlı bir farklılık oluĢturmuĢtur.
Öğrenciler, araĢtırmacının verdiği dersi beklenenin üzerinde dikkatli ve istekli bir biçimde dinlemiĢlerdir. Bu durum bu tarz farkındalık eğitimlerine ne denli ihtiyaç duyduklarını ortaya koymaktadır. Öğrencilerin becerilerinin genel olarak “zayıf” düzeyde iken “iyi”
132
düzeye yükseldiği görülmüĢtür. Bu da temel konuların, farkındalık seminerlerinin eğitime yansıtılmasının önemini kanıtlar nitelikte olmuĢtur. Öğrenmeye istekli olan öğretmen adaylarının not kaygılarının bulunmaması da araĢtırmanın sonucunu olumlu yönde etkileyen faktörler arasındadır.
Ancak grupların seminer öncesi ön uygulama aĢamasındaki yetersizliklerinin sebebi, onların daha önce kültürel ve sanatsal değerler konusunda yeterli bilgi ve farkındalık düzeyine ulaĢmamaları veya yeterli düzeyde yönlendirme yapılmaması, sanat ilke ve elemanlarını yeterli nitelikte ürünlerine yansıtamamalarına da dayandırılabilir. Bu eksiklikleri gidermek adına üniversitelerde Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümlerinde gerekli mercilerce belirlenen alan uzmanları tarafından düzenlenmiĢ, her düzeye uygun, kapsamında çok sayıda kültürel ögeleri ve değerleri içeren sanatçı ve sanat eserleri hakkında eğitimler veya kaynaklar hazırlanabilir.
Bununla birlikte ön uygulama, son uygulama ve verilen seminerde hususi olarak uygulama süresinde kısıtlama yapılmıĢtır. Bu kısıtlama da Milli Eğitim Bakanlığının belirlemiĢ olduğu resim dersi saati baz alınarak yapılmıĢtır. Bazı öğrenciler uygulama süresi içerisinde resimlerini bitirememiĢtir. Bu süre kısıtlılığının öğretmen adaylarında dahi sanat ürünlerinin tamamlanması, istenilen niteliklerin yansıtılması, istenilen eğitimin verilmesi hususunda eksikliklere neden olduğu görülmektedir. Dolayısıyla ileride MEB‟ te görev alacak öğretmen adayları için konuları öğrencilere yeterli derecede aktarmada ve özümsemelerini sağlamada ders süresi konusunda sıkıntılarla karĢılaĢacakları düĢünülmektedir. Sanat eğitimindeki süre kısıtlılığından kaynaklanan veya kaynaklanacak olan bu sorunların çözülebilmesi adına MEB‟in ders saatlerinin arttırılması çok daha elveriĢli olacaktır.
Bu uygulamanın kültürleri hakkında bilgi sahibi, araĢtıran, sorgulayan ve vardığı sonuçları eserlerine yansıtabilen, yansıttığı sonuçları aktarabilecek olan öğretmen adaylarının yetiĢmesi adına faydalı olduğu düĢünülmektedir.
133
KAYNAKLAR
Akça,D. (2012). DurmuĢ ali akça ve eserleri. Kuman Art, 6 Eylül tarihinde
http://www.kuman-art.com/resim/durmus-ali-akca.html sayfasından eriĢilmiĢtir. Aksel, M. (1960) Anadolu halk resimleri. Ġstanbul: Edebiyat Fakültesi Yayınları No:868. Alaca Sırmaçek, D. (1996)Süleyman saim tekcan, Ġstanbul: Bilim Sanat Galerisi.
Ana Britanica (1986). Genel Kültür Ansiklopedisi. Ġstanbul: Ana
And, M.(2002) Osmanlı tasvir sanatları: minyatür. Ġstanbul: Türkiye ĠĢ Bankası Kültür. Anonim. (1991) Riva atlarına gönderme, süleyman saim tekcan. Ġstanbul: Yapı Kredi. Anonim. (1991) Türk Halı Sanatı. Ankara: Türkiye ĠĢ Bankası Kültür.
Arseven, C. (1963) Türk Sanatı Tarihi Araştırma ve İncelemeleri II. Ġstanbul: Ġstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi
Artut, K.(2006). Sanat eğitimi kuramları ve yöntemleri. Ankara: Anı. Aslanapa, O.(1973) Türk Sanatı I. Ġstanbul: Kervan.
Avcıoğlu, D.(19997) Türklerin tarihi. Ġstanbul: Tekin.
Ayaydın, A. (2009). Çok alanlı sanat eğitimi uygulamaları, Sanatın görsel dili. Ankara: Pegem.
Balabani Ġ.(2012) Ġbrahim balaban‟ın uzun sanat yolu. Ressam Balaban , 6 Eylül 2014 tarihinde http://blog.ressambalaban.com/uzun-sanat-yolu/ sayfasından eriĢilmiĢtir. Balcı, Y. & Say, N. (2003). Temel sanat eğitimi. Ġstanbul: Ya-Pa.
BaĢbuğ, F.(2009) 1914 Çallı kuşağı‟nın türk resim sanatı ve eğitimine etkisi. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
BaĢbuğ, H.(1986) Aşiretlerimizde at kültürü. Ġstanbul: Türk Dünyası AraĢtırmalar Vakfı. BaĢbuğ, M.(1990) Minyatür ustalarından nakkaş osman‟ın minyatürlerinde at tasvirleri.
134
BaĢbuğ, M. & BaĢbuğ, F.(2007) Çin ve uygur resim sanatında gelenek bilinci, Kayseri: Laçin.
BaĢbuğ, T.(2011) Çağdaş türk resim sanatında at tasvirleri. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
BaĢgöz, Ġ.(1993)Türk bilmeceleri I, II. Ankara: Kültür Bakanlığı.
BaĢkan, S.(2009) Başlangıcından cumhuriyet dönemine kadar türklerde resim. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi.
Bingöl, N.(2004) XV.- XVII. yüzyılda hayvan figürlü iznik çinileri. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, EskiĢehir.
Büyükünal, F.(1993) Desenler ve gravürlerle at, atlılar. Milliyet, 43, 93-98
BoydaĢ, N. (2007). Sanat eleştirisine giriş, örneklerle sanat eleştirisi. Ankara: Gündüz. Bozkurt, F.(2012), Kaşgarlı mahmud divan-ı lügat-it türk . Ġstanbul: Eğitim
Çakaloz, Z.(1982) Özgün baskı sanatında süleyman tekcan. Sanat çevresi,4, 35-37 Çallı, Ġ. (1917). Çallı tarih notları, Yorumsuz Tarih, 5 Eylül 2014 tarihinde
http://www.tarihnotlari.com/ibrahim-calli/ sayfasından eriĢilmiĢtir.
Çay, A.(1983) Anadolu‟da türk damgası. Ankara: Türk Kültürünü AraĢtırma Enstitüsü.
Çınar, A.(1993) Türklerde at ve atçılık, Ankara: Kültür Bakanlığı. Çoker, A.(1996) Cemal tollu. Ġstanbul: Galeri B.
Çoruhlu, Y. (2000 )Türk islam sanatının abc‟si. Ġstanbul: Kabalcı. Çoruhlu, Y.(1998 ) Türk mitolojisinin anahtarlı. Ġstanbul: Kabalcı. Çoruhlu, Y.(2007 ). Erken devir türk sanatı. Ġstanbul: Kabalcı. Divitçioğlu, S.(2000) Kök türkler. Ġstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Diyarbekirli, N.(1972) Hun sanatı. Ġstanbul: MEB Kültür.
Diyarbekirli, N.(1969) Türk sanatı tarihi II. Ġstanbul: Ġstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi.
Elçin, ġ.(1964)Türkler ‟de atın armağan olması. Türk Kültürü Araştırmaları, 1, 10-17 Elibal, G.(1982) Süleyman saim tekcan olgusu. Sanat Çevresi,4, 63-71
Emiroğlu, K. & Yüksel, A.(2003)Yoldaşımız at. Ġstanbul: Yapı Kredi. Ergüven, M. (1992). Yoruma doğru. Ġstanbul: Yapı Kredi.
135 Erhat, A.(1972) Mitoloji sözlüğü. Ġstanbul: Remzi.
Erken, M. (1995) Deneysel olmanın keyfini alıyorum. Ġstanbul: Cumhuriyet.23,12-14 Ersoy, A.(2001) Günümüz türk resim sanatı.(1950‟den 2000‟e) Ġstanbul: Bilim Sanat. Ersoy, A.(1990) Yeniliğin sınırlarını zorlayan sanatçı tekcan. Sanat Çevresi.51, 43-48 Erzen, J.(1982) Süleyman saim tekcan‟ın gravürleri. Sanat Çevresi,4, 8-11
Esin, E.(2004) Orta asya‟dan osmanlıya türk sanatında ikonografik motifleri. Ġstanbul: Kabalcı.
Everitt, B. (1996) Making sense of statistics in psychology. Oxford: Oxford University Press.
Feldman, E. B. (1987). Varieties of visual experience . New York: Harry N. Abrams, Inc. Publishers.
Genç, R.(1977,Ekim) Kaşgarlı mahmud‟a göre XI. Yüzyılda türklerde oyunlar ve
eğlenceler. I. Uluslararası Türk Folklor Kongresinde sunulmuĢ Bildiri, III Kültür
Bakanlığı Milli Folklor AraĢtırma Derneği, Ankara.
Germaner, A.(1982) Dostum süleyman saim tekcan. Sanat Çevresi,4, 71-74 Germaner, S.(1996) Tekcan ile söyleĢi, sanatı ve atları. Sanat Çevresi,20, 13-16 Giray K.(2003) Cumhuriyet dönemi türk resim sanatından örnekler. Ankara: Türkiye
Cumhuriyeti Merkez Bankası.
Giray, K.(2000) Türkiye iş bankası resim koleksiyonu. Ġstanbul: Türkiye ĠĢ Bankası. Grimal, P.(1997)Mitoloji sözlüğü(yunan ve roma).Ġstanbul: Sosyal.
Gören,A.(1998) 50.yılında akbank resim koleksiyonu. Ġstanbul: Akbank Kültür ve Sanat Kitapları.
Görgün,M.(1995) Yolculuk. Sanat Çevresi,49,13-17.
Günyaz, A.(1993) 35 yıllık bir öykü. Ġstanbul: Milli Reasürans Sanat Galerisi.
Günyaz, A.(1993) Süleymanname gravürleri. süleyman saim tekcan‟ın ders ve tat
alınarak izlenecek son sergisi. Ġstanbul: Türkiye ĠĢ Bankası.
Günyaz,A.(1990) Tekcan‟da ustalık bilinci ve sanatsal birikimlerin özümseniĢi. Sanat
Çevresi,49,40-48
136
Gürel,H.(1990)Plastik sanatlarla uğraĢanlar için süleyman saim tekcan. Sanat
çevresi,49,45-49.
Güven, Ö.(1992)Türklerde spor kültürü. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi.
Hasra, Ġ.(1996) Hunlardan günümüze hayvan figürü, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, EskiĢehir.
Ġçmeli, M.(1982) Usta sanatçı süleyman saim tekcan.Sanat Çevresi,4, 42-46 Ġlisulu, A. (1978) Ata sporunuz cirit. Töre Dergisi, 891.
Ġnan, A.(1966) Dede korkut kitabında eski inançlar ve gelenekler. Ġstanbul: Türk Kültürü AraĢtırmaları.
ĠpĢiroğlu, M. (1973) İslam‟da resim yasağı ve sonuçları. Ġstanbul: Türkiye ĠĢ Bankası Kültür.
Ġrepoğlu, G.(1999)Levni, nakış, şiir, renk. Ġstanbul: Kültür Bakanlığı. Ġyem,N.(1944). Nuri iyem ,nalbant. Wikipedia, 5 Eylül 2014 tarihinde
http://tr.wikipedia.org/wiki/Dosya:Nuri_%C4%B0yem_Nalbant.jpg sayfasından
eriĢilmiĢtir.
Kabu, D.(2008) Selçuklu çağında anadolu sanatı. İstanbul: Yapı Kredi. Karamağaralı, B.(1992). Ahlat mezar taşları. Ankara: Türk Tarih Kurumu
Kerametli, C.(1974) Türk islam eserleri müzesinde erken islam devri maden iĢçiliği. Türk
Etnografya Dergisi,5. 17-19
Kocememi, Z. (1939) Cenaze Töreni. Kuman Art , 5 Eylül 2014 tarihinde
http://www.kuman-art.com/resim/zeki-kocamemi.html sayfasından eriĢilmiĢtir.
Koçkar, M.(2012) At ırkları ve dağılımları. EskiĢehir: Osmangazi Üniversitesi. Koparan, E.(1991) Anadolu uygarlıklarının çağdaĢ yorumu: Süleyman Saim Tekcan.
Anons,9, 12-17
Köksal, A.(1976) Tekcan‟ın türk çeĢitlemeleri. Milliyet sanat, 7, 200-202.
Kuban, D.(2008) Selçuklu çağında anadolu sanatı. Ġstanbul: Yapı Kredi.
Küçükbiçmen, E.(2007) Çanakkale seramiklerinde hayvan figürleri. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, EskiĢehir.
137
Levni (1710) Mehterhâne ottoman miniature painting, from the "surname-ı vehbi, levni. Wikipedia, 6 Eylül 2014 tarihinde
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Levni_mehter.jpg sayfasından eriĢilmiĢtir. Madra, B.(1987) Süleyman saim tekcan‟ın yapıtlarının ve atölyesinin düĢündürdükleri.
Milliyet Sanat,403.
Mahir, B.(2000) Osmanlı minyatür sanatı. Ġstanbul: Kabalcı.
Menemencioğlu, M.(1995) Tekcan‟la söyleĢi. Sanat Çevresi,16. 27-29 Meydan Larousse (1969). Büyük Lugat ve Ansiklopedi. Ġstanbul: Meydan Menemencioğlı, M.(1976) Tekcan‟ın türk çeĢitlemeleri. Milliyet Sanat,42, 32-37 Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Gazetesi 1911-1914.(2007) Ġstanbul: Kitap.
Öğel, B.(1971) Türk kültürünün gelişme çağları. Ġstanbul: Milli Eğitim.
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatiksel veriler analizi. EskiĢehir: Kaan. Özgen, M.(2006) Osmanlı Ģenliklerinde bir gösteri oyunu: kabak oyunu. Popüler Tarih
dergisi,70, 26-31
Özsezgin, K.(1994) Türk plastik Sanatçıları ansiklopedik sözlük . Ġstanbul: Yapı Kredi
yayınları.
Özsezgin K.(1993) İbrahim çallı, Ġstanbul :Yapı Kredi. Özsezgin, K.(2002) İbrahim çallı. Ġstanbul: Bilim Sanat .
Özsoy, V. & AlakuĢ, A. O. (2009). Görsel sanatlar eğitiminde özel öğretim yöntemleri,
resim-iş eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Rasonyi, L.(1971)Tarihte türklük. Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.3, A11.
Sadettin, S.(1994) Ressam ibrahim çallı‟nın hayatı, kişiliği ve sanatı. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Sarıca, S., Atasözleri ve özdeyişler. Ġstanbul: Fil
Sevgen, N.(1950)Anadolu‟da koyun ve at motifli mezar taĢları.Türk Dünyası,8.
Shrout, P. & Fleiss, J. L. (1979). “Intraclass correlation uses in assessing rater reliability”in psychological bulletin. 86(2), 420-428
Siyahkalem, M. (1516) 14th or 15th Century ıllustrations of nomad turkmen of persia or anatolia, From Manuscript Hazine, 5 Eylül 2014 tarihinde
138
http://warfare.uphero.com/Turk/Turkmen-Haz2153-f118b-
A_nomad_leading_his_horse_by_the_reins.htm sayfasından eriĢilmiĢtir.
Sözen, M. & Tanyeli, U. (1992) Sanat kavram ve terimleri sözlüğü. İstanbul: Remzi. Sümer, F.(1983)Türklerde atçılık ve binicilik. Türk Dünyası Araştırmaları
Vakfı,24(2),120-125.
ġener,D.(Ed.). ( 2001) Süleyman saim tekcan. bronz atlar . Ġstanbul: Artes çamlıca sanat Tansuğ, S.(1997)Gelenek ışığında çağdaş sanat. Ġstanbul: Ġz.
Tansuğ, S.(1995) Türk resminde yeni dönem. Ġstanbul: Remzi. Tansuğ, S.(1996) Çağdaş türk sanatı. Ġstanbul: Remzi Kitabevi. Tansuğ, S.(2000)Resim sanatının tarihi. Ġstanbul: Remzi.
Tekcan, S.(1999) Beyaz – siyah, atlar ve anıtsal resimler. Ġstanbul: Emlak Sanat. Tekcan, S.(1995) 35 yıllık bir öykü. İstanbul: Milli Reasürans Sanat.
Tekcan, S.(1982) Anılarımdan notlar. Sanat Çevresi.42(3),56-61.
Tekcan, S.(1992). Objeler, Lebriz Katalog 11 Kasım 2014
http://lebriz.com/pages/artist.aspx?section=130&lang=TR&artistID=355&periodID =208&pageNo=0&exhID=0) sayfasından eriĢilmiĢtir.
Tekcan S.(1992). Objeler. Lebriz Katalog, 12 Kasım 2014
http://lebriz.com/pages/artist.aspx?section=130&lang=TR&artistID=355&periodID =208&pageNo=0&exhID=1 sayfasından eriĢilmiĢtir.
Tekcan, S.(2000). Bütün Eserler, Lebriz Katalog, 12 Kasım 2014
http://suleymansaimtekcan.com/v3_plt/platin.aspx?platinID=355§ion=3&lang =TR sayfasından eriĢilmiĢtir.
Tekcan, S. (2000) Bütün Eserler. Lebriz Katalog ,13 Kasım 2014
http://suleymansaimtekcan.com/v3_plt/platin.aspx?platinID355§ion3&la ngTR sayfasından eriĢilmiĢtir.
Turani, A.(1992) Dünya sanat tarihi. Ġstanbul: Remzi. Türk Ansiklopedisi. (1964),7.
139 Türk Ansiklopedisi. (1964),4.
Uçkan, Ö.(1996) Süleyman saim tekcan, Ġstanbul: Bilim Sanat Galerisi .
Uraz, M.(1978)Türk mitolojisinde ve folklorunda atlar. Türk Folklor Araştırmaları, 34(5),348-355
Ünver, A.(1993).Tekcan‟ın sanatında dördüncü boyut. Sanat Çevresi, 41(174),58-61 Ünver,S.(1957). Levni. Ġstanbul: Maarif.
Ünver,A.(1993). Süleyman saim tekcan, süleymanname gravürleri, atlar ve hatlar
sergisi, Tekcan‟ın sanatı.Ġstanbul: Türkiye ĠĢ Bankası.
Yayan, G. & Kılıç, A.(20014). Kahramanmaraş sandıklarında kullanılan motif ve
sembollerin dili. Ankara: Öncü
Yayan, G.(2011). Dolmabahçe sarayı tarihi, sarayda çocuk eğitimi ve araçları. Ankara: Ofset
140