• Sonuç bulunamadı

Deney grubunda matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanları görsel sanatlar dersi ile desteklenirken, kontrol grubunda ise geleneksel öğretim yöntemi kullanılmıĢtır. ÇalıĢmanın baĢında, her iki grubun baĢarı düzeyleri belirlenmiĢ ve grupların düzeyleri arasındaki farkların önemli olup olmadığı sınanmıĢtır. Bu amaçla deney ve kontrol gruplarının ön-test puanlarından ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıĢ, ön-test sonuçları arasındaki farkın önemli olup olmadığını belirlemek için t- testi kullanılmıĢtır. Üç haftalık ders sürecinin ardından deney ve kontrol gruplarına son-test uygulanmıĢtır. Son-test puanlarından ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıĢ, son-test sonuçları arasındaki farkın önemli olup olmadığını belirlemek için t-testi kullanılmıĢtır.

Tablolarda deney ve kontrol gruplarına iliĢkin olarak grupta bulunan öğrenci sayısı (N), ortalama (X), standart sapma (s), serbestlik derecesi (sd), t-değeri (t) ve önem değeri (p) verilmiĢtir.

76

4.1.1. Görsel Sanatlar Dersi ile Desteklenen Matematik Eğitiminin Yapıldığı Deney Grubu ile Geleneksel Öğrenme Ortamında Eğitim Yapılan Kontrol Grubunun Ön–Test Puanlarına ĠliĢkin Bulgu ve Yorumlar

AraĢtırmanın birinci alt probleminin analizinde, deney ve kontrol gruplarının ön–test puanları arasında anlamlı bir fark olup olmadığı araĢtırılmıĢtır. Öğrencilerin matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına ait baĢarı testinden aldıkları ön–test ortalama puanı, standart sapma değerleri ve t-testi sonuçları tablo 9‘da verilmiĢtir.

Tablo 9. Deney ve Kontrol Grubunun Matematik Dersine Yönelik Ön-Test t-Testi Sonuçları

Tablo 9‘daki analiz sonuçlarına göre deney ve kontrol gruplarının matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına yönelik ön-test baĢarı puanları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmektedir [t(48)=,485; p>0.05]. Kontrol gurubunda yer alan katılımcıların matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =6,56 iken, deney grubunda yer alan katılımcıların matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =6,88‘dir. Bu bulgu, deney ve kontrol grubunda yer alan katılımcıların uygulama süreci öncesindeki matematik dersine yönelik baĢarılarının birbirlerine benzer olduğu Ģeklinde yorumlanabilir.

4.1.2. Görsel Sanatlar Dersi ile Desteklenen Matematik Eğitiminin Yapıldığı Deney Grubunun Ön–Test ve Son–Test Puanlarına ĠliĢkin Bulgu ve Yorumlar

AraĢtırmanın ikinci alt probleminde, deney grubunun ön–test ve son–test puanları arasında anlamlı bir fark olup olmadığı araĢtırılmıĢtır. AraĢtırma için uygulama sürecinden önce gruba ön–test uygulanmıĢtır. Ön–testin ardından deney grubunda matematik dersi üç hafta görsel sanatlar dersi ile desteklenmiĢtir. Üç haftalık uygulama sürecinin sonunda gruba

Grup N  s sd t p

Kontrol 25 6,56 2,00

48 ,485 ,630

77

son–test uygulanmıĢtır. Deney grubunda yer alan 25 öğrencinin matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına ait baĢarı testinden aldıkları ön–test ve son-test ortalama puanı, standart sapma değerleri ve t-testi sonuçları tablo 10‘da verilmiĢtir.

Tablo 10. Deney Grubunun Matematik Dersine Yönelik Ön-Test ve Son-Test t-Testi Sonuçları Ölçüm N  s sd t p Ön-test 25 6,88 2,62 24 13,144 ,000** Son-test 25 14,80 2,42 p < .01**

Tablo 10‘daki analiz sonuçlarına göre deney grubundaki katılımcıların matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına yönelik ön-test ve son- test baĢarı puanları arasında anlamlı bir farklılığın olduğu görülmektedir [t(24)=13,144; p<0.01]. Deney grubunda yer alan katılımcıların uygulama öncesindeki matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =6,88 iken, uygulama sonrasındaki matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =14,80‘dir. Bu bulgu, matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarını görsel sanatlar dersi ile desteklemenin öğrencilerin matematik dersine yönelik baĢarılarını artırmada önemli bir etkiye sahip olduğu Ģeklinde yorumlanabilir.

4.1.3. Geleneksel Öğrenme Ortamında Eğitim Yapılan Kontrol Grubunun Ön- Test ve Son-Test Puanlarına ĠliĢkin Bulgu ve Yorumlar

AraĢtırmanın üçüncü alt probleminde, kontrol grubunun ön–test ve son–test puanları arasında anlamlı bir fark olup olmadığı araĢtırılmıĢtır. AraĢtırma için uygulama sürecinden önce gruba ön–test uygulanmıĢtır. Ön–testin ardından kontrol grubunda üç hafta geleneksel öğrenme yöntemi ile ders iĢlenmiĢtir. Üç haftalık uygulama sürecinin sonunda gruba son– test uygulanmıĢtır. Kontrol grubunda yer alan 25 öğrencinin matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına ait baĢarı testinden aldıkları ön–test

78

ve son-test ortalama puanı, standart sapma değerleri ve t-testi sonuçları tablo 11‘de verilmiĢtir.

Tablo 11. Kontrol Grubunun Matematik Dersine Yönelik Ön-Test ve Son-Test t-Testi Sonuçları Ölçüm N  s sd t p Ön-test 25 6,56 2,00 24 10,254 ,000** Son-test 25 9,08 2,60 p < .01**

Tablo 11‘deki analiz sonuçlarına göre kontrol grubundaki katılımcıların matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına yönelik ön-test ve son- test baĢarı puanları arasında anlamlı bir farklılığın olduğu görülmektedir [t(24)=10,254; p<0.01]. Kontrol grubunda yer alan katılımcıların uygulama öncesindeki matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =6,56 iken, uygulama sonrasındaki matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =9,08‘dir. Bu bulgu, matematik dersini geleneksel (yapılandırmacı) yöntemle iĢlemenin, öğrencilerin matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına yönelik baĢarılarını artırmada önemli bir etkiye sahip olduğu Ģeklinde yorumlanabilir.

4.1.4. Görsel Sanatlar Dersi ile Desteklenen Matematik Eğitiminin Yapıldığı Deney Grubu ile Geleneksel Öğrenme Ortamında Eğitim Yapılan Kontrol Grubunun Son-Test Puanlarına ĠliĢkin Bulgu ve Yorumlar

AraĢtırmanın dördüncü alt probleminin analizinde, deney ve kontrol grubunun son–test puanları arasında anlamlı bir fark olup olmadığı araĢtırılmıĢtır. Bunun tespiti için ön baĢarı ölçümünde uygulanan baĢarı testi son baĢarı ölçümünde gruplara tekrar uygulanmıĢtır. Deney ve kontrol grubunda yer alan toplam 50 öğrencinin matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına ait baĢarı testinden aldıkları son- test ortalama puanı, standart sapma değerleri ve t-testi sonuçları tablo 12‘de verilmiĢtir.

79

Tablo 12. Deney ve Kontrol Grubunun Matematik Dersine Yönelik Son-Test t-Testi Sonuçları Grup N  s sd t p Kontrol 25 9,08 2,60 48 8,065 ,000** Deney 25 14,80 2,42 p < .01**

Tablo 12‘deki analiz sonuçlarına göre deney ve kontrol gruplarının matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarına ait son-test baĢarı puanları arasında anlamlı bir farklılığın olduğu görülmektedir [t(48)=8,065; p<0.01]. Kontrol gurubunda yer alan katılımcıların matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =9,08 iken, deney grubunda yer alan katılımcıların matematik dersine yönelik baĢarı puanları aritmetik ortalaması =14,80‘dir. Bu bulgu, matematik dersi dönüĢüm geometrisi ve örüntü-süslemeler alt öğrenme alanlarını görsel sanatlar dersi ile destekleyerek iĢlemenin, dersi geleneksel (yapılandırmacı) yöntemle iĢlemeye göre öğrencilerin matematik dersine yönelik baĢarılarını artırmada daha fazla etkiye sahip olduğu Ģeklinde yorumlanabilir.

Benzer Belgeler