• Sonuç bulunamadı

Muhammed ibn Ca’fer (h. 193)

583

> Şu’be ibn Haccâc (h. 160) > Katâde (h. 117) >

Ebû Miclez (h. 106) -- Huzeyfe ibn Yemân (h. 36) > Rasûlullah (s)

Haccâc ibn Muhammed (h. 206)

584

> Şu’be ibn Haccâc (h. 160) > Katâde (h. 117) >

Ebû Miclez (h. 106) -- Huzeyfe ibn Yemân (h. 36) > Rasûlullah (s)

580 Hemmâm. Katâde’den hadis almıştır. Yezîd ibn Hârun: “Hemmâm hadiste kavîdir.” demiştir. İbn Hanbel: “Hemmâm bütün şeyhleri içinde sebttir.” demiştir. İbn Maîn: “Sikadır.” demiştir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır. Arada vehmederdi.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XXX, 302; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, XI, 67; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 574.

581 Yahyâ ibn Saîd. Şu’be ibn Haccâc’dan hadis almıştır. İbn Hanbel: “Yahyâ ibn Saîd gibisini gör- medim. Onun zamanında onun gibisi yoktu.” demiştir. Bündâr: “Zamanındakilerinin hadis konusunda imamıydı.” demiştir. Muhammed ibn Sa’d, İclî, Ebû Zur’a ve Ebû Hâtim: “Sikadır.” demişlerdir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır. Mütkindir. Hâfızdır. Hadis rivayetinde imamdır.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XXXI, 329; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, XI, 216; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 591.

582 Bkz. Ahmed b. Hanbel, Müsned, XXXVIII, 298, 2. dipnot.

583 Muhammed ibn Ca’fer. Şu’be ibn Haccâc’dan hadis almıştır. Ebû Hâtim: “Saduktur. Şu’be’nin hadislerinde sikadır.” demiştir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l- Kemâl, XXV, 5; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, IX, 96; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t- Tehzîb, 472.

584 Haccâc ibn Muhammed. Şu’be ibn Haccâc’dan hadis almıştır. Alî ibn Medînî ve Nesâî: “Sikadır.” demişlerdir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır, sebttir. Lakin ömrünün sonlarına doğru ihtilat etti.” demiş- tir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, V, 451; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, II, 205; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 153.

Şuayb Arnavut (1928-2016), bu hadisin isnadına zayıf demektedir.

585

Ahmed ibn Hanbel - el-Müsned (23406): Vekî’ (h. 196)

586

> Şu’be ibn Haccâc (h.

160) > Katâde (h. 117) > Ebû Miclez (h. 106) -- Huzeyfe ibn Yemân (h. 36) > Rasûlul-

lah (s)

Şuayb Arnavut (1928-2016), bu hadisin isnadına zayıf demektedir.

587

Sünenu Ebû Dâvud (4826): Mûsâ ibn İsmaîl (h. 223)

588

> Ebân ibn Yezîd (h. 160)

589

> Katâde (h. 117) > Ebû Miclez (h. 106) -- Huzeyfe ibn Yemân (h. 36) > Rasûlullah

(s)

İbnü’l-Kayserânî (ö. 507/1113), Ebân hakkında Yahyâ Kattân’ın (ö. 198/813)

“Ondan hadis nakletmem.” sözünü naklediyor.

590

Bu nakille İbnü’l-Kayserânî (ö.

507/1113), söz konusu rivayetin isnadındaki zayıflığa işaret etmektedir. Şuayb Arna-

vut (1928-2016), bu hadisin ricalinin sika olduğunu fakat Ebû Miclez’in Huzeyfe’ye

ulaşmadığını belirtiyor.

591

585 Bkz. Ahmed b. Hanbel, Müsned, XXXVIII, 394, 1. dipnot.

586 Vekî’ ibn Cerrâh. Şu’be ibn Haccâc’dan hadis almıştır. İbn Hanbel: “Şeyhdir. Hafızdır.” demiştir. İbn Maîn: “Veki’ indimizde sebttir.” demiştir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır. Hâfızdır.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XXX, 462; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, XI, 123; İbn Hacer el- Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 581.

587 Bkz. Ahmed b. Hanbel, Müsned, XXXVIII, 411, 3. dipnot.

588 Mûsâ ibn İsmaîl. Ebân ibn Yezîd’den hadis almıştır. İbn Maîn, Ebû Hâtim ve Muhammed ibn Sa’d: “Sikadır.” demişlerdir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır, sebttir.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XXIX, 21; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, X, 333; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 549.

589 Ebân ibn Yezîd. Katâde’den hadis almıştır. İbn Hanbel: “Bütün şeyhlerinde sebttir.” demiştir. Nesâî: “Sikadır.” demiştir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır. Ferd rivayetleri vardır.” demiştir. İbn Ha- cer’in bu hükmüne karşı Beşşar Avvad ve Şuayb Arnavut: “Aksine sikadır. Bazı rivayetlerde leyyin olduğundan onlar hüccet değildir.” demişlerdir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, II, 24; İbn Hacer el-As- kalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, I, 101; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 87; Beşşar Avvad Ma’ruf ve Şuayb Arnavut, Tahrîru Takrîbi’t-Tehzîb, I, 82.

590 İbnü’l-Kayserânî, Zahîretü’l-huffâz, II, 869 (1745). 591 Bkz. Ebû Dâvud, Sünenu Ebî Dâvud, VII, 198, 2. dipnot.

Sünenu’t-Tirmizî (2753): Suveyd ibn Nasr (h. 240)

592

> Abdullah ibn Mübârek (h.

181)

593

> Şu’be ibn Haccâc (h. 160) > Katâde (h. 117) > Ebû Miclez (h. 106) -- Hu-

zeyfe ibn Yemân (h. 36) > Rasûlullah (s)

Tirmizî (ö. 279/892), hadise “Hasen-sahihtir.”

594

demiştir. Beşşar Avvad: “Tir-

mizî’nin dediği gibi sahihtir. Bu rivayetin isnadı münkatı’dır.” demiştir.

595

Elbânî

(1914-1999), bu hadise zayıf demektedir.

596

Bezzâr (ö. 292/905), bu rivayeti Müsned’de tahric etmiştir.

597

Tahric ettiği ri-

vayet için Bezzâr (ö. 292/905): “Bu hadis, sadece Huzeyfe’den bu isnadla bilinmekte-

dir.” demiştir.

598

Hâkim Nîsâbûrî (ö. 405/1014), bu rivayeti el-Müstedrek’te tahric et-

miştir.

599

Hâkim (ö. 405/1014), el-Müstedrek’te tahric ettiği hadisin Şeyhân’ın

(Buhârî, Müslim) şartlarına göre sahih olduğunu belirtmiş, Zehebî (ö. 748/1348) de

onun bu hükmüne muvafakat etmiştir.

600

Vâdiî, hadisin senedinde inkıta olduğunu,

Ebû Miclez’in Huzeyfe’ye yetişmediğini söylemiştir.

601

Beyhakî (ö. 458/1066), bu ri-

vayeti es-Sünenü’l-kübrâ’da 3 farklı isnadla tahric etmiştir.

602

İbnü’l-Cevzî (ö. 597/1201): “Hadis, sahih değildir.” demiştir.

603

Elbânî (1914-

1999), bu hadise zayıf demektedir. Ayrıca Tirmizî (ö. 279/892), Hâkim (ö. 405/1014)

592 Suveyd ibn Nasr. Abdullah ibn Mübârek’den hadis almıştır. Nesâî: “Sikadır.” demiştir. İbn Hacer

“Takrîb”de “Sikadır.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XII, 272; İbn Hacer el-Askalânî, Teh- zîbü’t-Tehzîb, IV, 280; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 260.

593 Abdullah ibn Mübârek. Şu’be ibn Haccâc’dan hadis almıştır. Abdurrahman ibn Mehdi’ye Süfyan es-Sevri mi yoksa İbn Mübarek mi daha efdal diye sorulduğunda, cevabı İbn Mübarek’ten yana olmuş- tur. Ayrıca hayatında İbn Mübarek gibisini görmediğini belirtmiştir. İbn Hacer “Takrîb”de “Sikadır, sebttir.” demiştir. Bkz. Mizzî, Tehzîbü’l-Kemâl, XVI, 5; İbn Hacer el-Askalânî, Tehzîbü’t-Tehzîb, V, 382; İbn Hacer el-Askalânî, Takrîbü’t-Tehzîb, 320.

594 Tirmizî’nin, çokça kullandığı bu ıstılahtan ne kasdettiği kesin olarak bilinmemektedir. Şu mana- lardan birini ve birkaçını kasdettiği tahmin edilmektedir: 1. Hasen iken diğer rivayetlerin desteğiyle sahih derecesine yükselen hadis; 2. Birden fazla senedi olup da bunlardan bazısı hasen, bazısı sahih olan hadis; 3. Bazı âlimlerce hasen, diğer bazılarınca sahih kabul edilen hadis; 4. Hasenden üstün olan ama sahih derecesine çıkamayan hadis; 5. Kendisiyle amel edilmiş olan sahih hadis. Bkz. Aydınlı, Hadis Istılahları Sözlüğü, 113.

595 Tirmizî, el-Câmiü’l-kebir, IV, 466, 3. dipnot. 596 Bkz. Elbânî, Zaʿîfü Süneni’t-Tirmizî, 330. 597 Bkz. Bezzâr, Bahrü’z-zehhar, VII, 359 (2957). 598 Bezzâr, Bahrü’z-zehhar, VII, 359.

599 Bkz. Hâkim en-Nîsâbûrî, el-Müstedrek, IV, 314 (7754). 600 Bkz. Hâkim en-Nîsâbûrî, el-Müstedrek, IV, 314.

601 Bkz. Hâkim en-Nîsâbûrî, el-Müstedrek ale’s-Sahîhayn (Vâdiî), IV, 418, 2. dipnot. 602 Bkz. Beyhakî, es-Sünenü’l-kübrâ, III, 332 (5907, 5908, 5909).

ve Zehebî’nin (ö. 748/1348) sözk konusu hadise verdikleri hükümleri tenkit etmekte-