Adalar

UAD, sınırlandırmanın hakkaniyete uygun olması için dikkate aldığı kıyıların girintili-çıkıntılı olma özellikleri gibi özellikler yanında diğer ilgili coğrafi özelliklere de bakmaktadır. Bunların başında da adalar gelmektedir. Adalara sınırlandırma hukukunda verilecek etki, başta ilgili adadaki nüfus yoğunluğu, adanın konumu ve büyüklüğü ve anakara ile ada arasındaki coğrafi denge gibi unsurlara göre değişiklik göstermektedir.

Uluslararası hukukta adaların da egemenlik hakkına sahip oldukları kıta sahanlığı ve münhasır ekonomik bölgesi vardır.⁶⁰ Buna karşın yaşayan insanların ve ekonomik bir hayatın olmadığı adaların bu neviden uluslararası hukuk hakları bulunmamaktadır.⁶¹ Adalara, sınırlandırma hukukunda kendilerinin ve sınırlandırılacak bölgenin özelliklerine göre sınırlı bir hak tanınmakta veya hiç tanınmamaktadır. Bu yönüyle adaların, anakaraya karşı konumları önem arz etmektedir. Adaların diğer özellikleri de konumlarına bakılmak suretiyle tayin edilir. Gerek pratikte gerekse teoride adalar bu çerçevede değerlendirilmektedir.⁶²

Her ne kadar, adalara kıta sahanlığı ve MEB hakkının tanındığı belirtilmiş olsa da bu hak, sınırlandırma hukukunda anakara ile adaların aynı statüde olduğu anlamına gelmeyecektir. Yukarıda da belirtildiği gibi adalar, sınırlandırma esaslarını sahip oldukları ekonomik, demografik ve sosyal özelliklerine göre az etkileyebilmekte veya hiç etkileyememektedir.

60 Charney, 1999: 863-866.

61 BMDHS’nin 121/3. maddesinde, “insanın barınmasına imkan vermeyen veya kendine ait ekonomik hayatı olmayan kayaların’’ kıta sahanlığı ve münhasır ekonomik bölgesinin olmadığı belirtilmiştir. Burada dikkat edilmesi gereken husus, sözü edilen ekonomik hayatın kayaların veya adaların kendine ait olması gerekliliğidir.

Bir başka devletin, genişletilmiş bir bölgede kontrolü sağlamak için ekonomik ve savunma amaçlı desteklemeleriyle var olan bir ekonomik hayat, suni olmaktan öteye gidemeyeceği için bahsedilen haklara da sahip olamayacaktır. (Koç, 2007: 208.)

62 Dyke, Bennett, 1993: 62.

22 Bağlı oldukları ülkenin anakarasına en yakın olan adalar, kıyısal adalar olarak adlandırılır. İngiltere’ye ait olan Scilly ve Fransa’ya ait olan Ushant adaları bu tip adalara örnektir. UAD, Manş Denizi Davası’nda konu olan bu adalara tam bağımsız etki tanınmasının eşit uzaklık ilkesine ve bu arada hakkaniyet temeline ters düşeceğini ifade etmiştir. Zira UAD’ye göre her iki ülkenin de kıyı yapıları ve coğrafi özellikleri benzerlik göstermekte ve her iki ülke de aynı kıta sahanlığında bulunmaktadır. Bu yönüyle adalara tam etki vermenin hakkaniyete aykırı olacağı düşünülmüştür. Aynı durum, Tunus-Libya davasında da vardır. İki ülke arasında kalan ancak Tunus’a yakın olan Kerkennah adalarına da aynı saikten hareketle yarım etki tanınmıştır. İki davada da adaların demografik, ekonomik yapıları ve büyüklükleri dikkate alınmış ve uygulamadaki diğer örneklerde olduğu gibi bu davalarda da adı geçen adalara yarım ve sınırlı bir etki tanınmıştır.⁶³

Gine-Gine Bissau Davası’nda Bijagos Adaları’na ilişkin kararda da benzer hususlar vurgulanmıştır. Kıyı uzunlukları ve kıyı şekilleri benzer olan iki taraf arasındaki alan sınırlandırmasında bu adaya da sınırlı bir etki tanınmıştır. UAD’ye göre, devletlerin kıyılarını etkin bir şekilde kontrol edebilmesi için kıyılarına yakın olan adaların da değerlendirilmesi gereklidir. Ancak adaların bu etkisi, bütün kıyı uzunluğu dikkate alınarak yapılacak hesaplamada değil –ki bu adaların etkisini sınırlı olmaktan çıkaracaktır- , kıyı hattının yönünü kendi konumlarına doğru çevirebilmek noktasında olmalıdır.

Eritre-Yemen davasında ise hakkaniyet ilkesinin somut olayda farklı bir yoruma yol açtığı görülmektedir. Zira bu davada, Eritre’nin adalarından olan Dahlak Adaları, Eritre’den uzakta yer almasına karşın Eritre ile bir bütün olarak değerlendirilmiş ve eşit uzaklık temelindeki sınırlandırma bu esas hattından referansla gerçekleştirilmiştir. Dahlak Adaları dışında kalan Zubayr Adaları ve Jabal al Tayr Adası ise etki alanı dışında kalmıştır. Zira bu adalarda daha önce bahsedilen ekonomik ve sosyal hayat bulunmamaktadır.

63 Kaya, 2007: 208.

23 Maine Körfezi Davası’nda UAD, Seal Adası’nın Kanada’ya ve körfez yaklaşma hattına çok yakın olduğunu ve coğrafi büyüklüğünü dikkate almış ve bu Ada’ya sınırlı bir etki tanımıştır. Şüphesiz yine bu etki orantılılık ve hakkaniyet prensipleri çerçevesinde olmuştur.

Verilen örneklere bakıldığında kıyısal adalara, sınırlandırmaya esas hattın tayininde az ya da çok bir etki tanınmaktadır. Bahsi geçen adalar coğrafi konumlarına göre bazı durumlarda kıyı hattının yönünü kendi pozisyonlarına göre değiştirebilmişler bazılarında ise hiçbir etki gösterememişlerdir. Ancak tüm bu örneklerden çıkarılan ortak sonuç, adaların sınırlandırmada etki sahibi olabilmesi için üzerinde ekonomik ve sosyal bir yaşamı var edebilmesinin gerekli olduğu hususudur.⁶⁴

Şüphesiz, yerleşim ve yaşam koşulunun istisnası olan örnekler de mevcuttur.

Örneğin, İzlanda ile Norveç arasında 1980 yılında yapılan andlaşmada, Norveç’e ait olan Jan Mayen Adası’nın üzerinde yok denilebilecek kadar az yerleşim bulunmasına ve yaşamın devam ettirilebilirliğinin çok kısıtlı olması gerçeğine karşın bu adaya kıta sahanlığı ve MEB hakkı tanınmıştır. Bununla beraber, sınıra yakın olan hidrokarbon yataklarının işletiminin ortak yapılacağı karara bağlanmıştır. Norveç, sınırlı etki tanınan bu andlaşmayı bir adım daha ileri götürerek Greenland ile arasındaki sınırlandırma uyuşmazlığında Jan Mayen Adası’na tam etki talep etmiş ancak UAD, bu adaya yine sınırlı etki tanımıştır.⁶⁵ Jan Mayen Adası’nın yerleşim ve yaşam koşulunu tam olarak yerine getirmemesine karşın sınırlı bir etki sahibi olmasının sebebi, kıyılara yakın olan hidrokarbon yataklarının ekonomik önemi haiz olması ve bu enerji kaynağının kullanılabilmesi için bölgedeki uyuşmazlığın sonlandırılmasının gerekli oluşudur.

a) Yanlış Taraftaki Adalar

UAD tarafından ‘’yanlış taraftaki adalar’’ olarak tabir edilen adalar, ait olduğu devletin değil de başka bir devletin anakarasına yakın olan adalardır. Bu tip adalar, sınırlandırmada çok daha fazla kısıtlamaya tabi tutulmaktadır. İki ülke arasında çizilecek sınır üzerinde bu tip adaların ‘’bozma’’ etkisi olduğu kabullenilmekte ve bu doğrultuda

64 Kaya, 2007: 210.

65 Acer, 2008: 15.

24 bunlara oldukça sınırlı bir etki etme imkanı verilmekte veya tamamen etkisiz bırakılmaktadır. Şüphesiz, ‘’yanlış taraftaki adalara’’ da hak tanınabilmesi için bu adalar üzerinde de genel şart olan ekonomik ve sosyal hayatın varlığı şartı aranmaktadır.

Manş Denizi Davası’nda Fransa tarafında kalan ancak İngiltere’ye ait olan Kanal Adaları’na mesafe anlamında sadece sınırlı bir kıta sahanlığı tanınmıştır. Zira, aradaki ada İngiltere’ye coğrafi bakımdan önemli bir avantaj getirmekteydi. İngiltere-Fransa davasında verilen kararda coğrafyanın üstünlüğünün hakkaniyete zarar vermesinin önüne geçilmeye çalışılmıştır. Çünkü bahse konu Ada, Fransa’ya oldukça yakın konumda bulunmaktadır. Aksi halin kabulü, Fransa aleyhine hakkaniyet ilkesine ters düşecek bir sonuç doğuracaktır. Mahkeme, bu Ada’ya Fransa’ya tanınan ölçüde bir kıta sahanlığı hakkı tanımlanmasını kabul etmeyerek, böyle bir durumun yasada ve içtihatlarda ifadesini bulan ‘’özel şartlar’’ veya hakkaniyet ilkesine bağlı olan ‘’ilgili şartlar’’

nedeniyle gerçekleştirildiğini ifade etmiştir. Bu doğrultuda UAD, orta hattın güneyine tekabül eden bir noktada Kanal Adaları’nın kıta sahanlığını tayine eden ikinci bir sınırlandırma çizgisi belirlemiştir. Fransa’nın kıta sahanlığının Kanal Adaları’nın balıkçılık bölgesini de ihlal etmemesinden ötürü bu adalara belirlenen bölgeler içerisinde bağımsız egemenlik hakkı sağlanmıştır. Adalara, İngiltere’den bağımsız olarak 12 millik bir kıta sahanlığı tanınmış olmasının sebebi, bu adaların ekonomik, tarımsal, sosyal ve siyasi yaşamlarının oluşu ve hukuki-idari düzenlemelerinin varlığıdır.

Neticede, yanlış taraftaki adaların sınırlandırma hukukundaki pozisyonları, gerek ortay hattın uzağında, gerekse yakınında olsun kendi konumlarına ve özel şartlarına göre değerlendirilmektedir.

Bazı durumlarda istisnai sonuçlar da olabilmektedir. Fransa’nın Miquelon ve Saint Pierre adaları Kanada’nın kıyılarına çok yakın olmasına ve yakınında Fransa anakarası olarak kabul edilen bir toprak parçası olmamasına karşın, coğrafi konumları itibariyle Kanada’nın uluslararası hukuktan kaynaklanan haklarını ihlal etmedikleri için bu adalara daha geniş bir egemenlik alanı tahsis edilmiştir.⁶⁶

66 Kaya, 2007: 211.

25 Kanada-Fransa arasındaki davada UAD’nin temel ölçütü kıyı hatlarının uzunlukları arasındaki fark olmuştur. Zira mahkeme, ancak bu yolla adil ve hakkaniyetli bir sonuca ulaşılabileceğini savunmuştur. Daha önce konuya ilişkin taraflar arasında bir andlaşma olmamasını da dikkate alan mahkeme, sözü edilen adalara tam egemenlik hakkı verilmesi halinde Kanada’nın sınırlarında bir bozulma olup olmayacağını tartışmış ve orantılılık ilkesini referans almıştır. Yapmış olduğu inceleme neticesinde de bu adalara kıta sahanlığı dışında 12 millik bir MEB vermiştir.

Fransa’nın tüm taleplerinin kabulü ile adı geçen adalara 200 millik ilave bir MEB verilmesi teoride mümkün olsa da, pratikte imkansız olacaktır. Zira böyle bir durumda Kanada’nın egemen olduğu bir bölgenin içinde kalmış ve doğrudan ait olduğu Fransa ile bağlantı yolu olmayan adaların varlığından söz edilecektir.⁶⁷

Yanlış tarafta konumlanmış adalara tam veya eşit yetkinin verildiği örnekler de mevcuttur. Konusu Greenland adası olan ve Danimarka ile Kanada arasında yapılan 1973 tarihli andlaşma bu kapsamdadır. Adı geçen ada 1.500 mil kadar uzanan bir adadır.

Greenland adasının kıyıları, Kanada adalarının hatta anakaranın kıyılarına eşit uzaklığa sahiptir. Bu andlaşmaya göre sınırlandırma çizgisi basit eşit uzaklık çizgisidir. Bu andlaşmada Greenland adasına, Kanada’nın Baffin, Ellesmere ve Devon adaları karşısında tam etki verilmiştir. Bu adaya yanlış tarafta olmasına rağmen tam etki verilmesinin başlıca sebebi adanın büyüklüğü ve adada var olan sosyal ve ekonomik hayattır.⁶⁸

Benzer durum Hindistan-Endonezya ve Hindistan-Tayland arasında gerçekleşmiştir. 1974 tarihinde Hindistan ile Endonezya arasında aktedilen andlaşma, Hindistan’ın 1.000 mil açığında bulunan Great Nicobar Adası ile Endonezya’nın Sumatra Adası arasındaki kıta sahanlığının sınırlandırılmasına ilişkindir. Sınırlandırma, karşıt kıyılar arasında en uç noktalar dikkate alınarak eşit uzaklık prensibine göre yapılmıştır.

Endonezya, Great Nicobar Adası’nın Hindistan kıyılarına oldukça uzak olmasına karşın, Ada’nın yer aldığı açık deniz alanının da oldukça büyük olması sebebiyle Hindistan’ın

67 Plantegenest, Iosipescu, Macnab: 5. http://www.gmat.unsw.edu.au/ablos/ABLOS03Folder/PAPER5-1.PDF , Erişim Tarihi: 07.04.2014.

68 Acer, 2008: 13.

26 Ada’ya tam etki talebine olumsuz cevap vermemiştir. Zira bu sonuç, Endonezya’ya göre hakkaniyet ilkelerine de ters görülmemiştir. Yine Great Nicobar Adası için Hindistan ile Tayland arasında yapılan 1978 tarihli andlaşmada Hindistan’ın adasına tam etki tanınmış, buna karşın Tayland da kıyılarından sadece 32 mil açıkta bulunan adaları için tam etki elde etmiştir. ⁶⁹

Benzer durum Burma Adası’na karşı Hindistan’ın Nicobar ve Andaman Adaları için söz konusu olmuştur. Buradaki farklılık ise bu adaların yanlış tarafta olmasına karşın Burma Adası’na yakın olmamasıdır. Nicobar Adaları Burma kıyılarına 300 mil, Andaman Adaları ise 150 mil mesafededir. Bunun yanında, sınırın adalar ile anakara arasında olmasından ötürü Hindistan kıyılarına dönük bir etkisi yoktur. Bu sebepten çevreleme çözümü, mesafenin uzak olmasından ötürü etkin bir sonuç sağlayamamıştır. ⁷⁰

1977 tarihli Kosta Rika-Kolombiya Andlaşması’na bakıldığında ise, Kosta Rika’ya daha yakın olan ancak bu ülke kıyılarına da 150 mil mesafede bulunan Kolombiya’ya ait olan Intendencia San Andres y Providence Adası’na tam etki tanınmamıştır. Sınırlandırma metodunun da eşit uzaklık olarak uygulanmadığı bu andlaşmada bu Ada’ya anakara ile aynı etki tanınmıştır. Esasında burada, Kolombiya ile Panama arasında yapılan 1976 tarihli andlaşma, Kosta Rika’yı da benzer durumu kabullenmeye itmiştir. Zira bu andlaşmada Ada’ya tam etki tanınmıştır.

1982 tarihli Avustralya-Fransa Andlaşması’na bakıldığında da Avustralya kıyılarının karşısında yer alan ve Fransa’ya ait olan New Caledonia Adası’na da tam etki tanındığı görülmektedir.

Verilen örneklere bakıldığında sonucun yine de hakkaniyete uygun olduğu söylenebilir. Zira, bu örneklerin hemen hemen tamamına yakın bir kısmında adalar yanlış tarafta olsalar da adanın yakın olduğu ülke kıyılarına oldukça uzak mesafededirler. Hal böyle olunca, yakın ülkenin deniz alanları hakkaniyeti bozacak ölçüde sınırlandırılmamış olmaktadır. Çünkü sınırlandırmaya konu deniz alanları oldukça büyük çaptadır ve ilgili

69 Acer, 2008: 13.

70 Acer, 2008: 14.

27 adaya eşit etki verilerek yapılan sınırlandırma neticesinde halen yakın ülke, egemen pozisyonunu korumaya devam etmektedir.⁷¹

Bir devletin adasının, başka bir devletin kıyısına çok yakın olup da sınırlandırma andlaşmasının yapıldığı örnek Hollanda-Venezuella örneğidir. Venezuella’nın sadece 30 mil açıklarında bulunan ve 1954’ten beri otonom durumda olan Bonaire, Curacao ve Aruba adalarının bulunduğu bölgede yapılan sınırlandırma, bu andlaşmanın konusudur.

Sınırlandırmada sözü edilen adalara tam ve eşit bir etki tanınmamıştır.

Sınırlandırma, kıyı uzunlukları dikkate alınarak yapılmış ve oransallık prensibi benimsenmiştir. Yani, burada çevreleme yöntemi kullanılmamış ve sınırda sapmalar yoluyla etki azaltma cihetine gidilmiştir. Buna karşın aynı andlaşmada Venezuella, kendi adaları olan Aves ve Los Monjes adalarına eşit uzaklık temelinde tam etki tanınmasını sağlamıştır.⁷²

Danimarka-İsveç arasında yapılan 1984 tarihli sınırlandırma andlaşmasına bakıldığında ise Danimarka’ya ait olan Bornholm Adası, ulaşım faktörü ve dar bir deniz alanı sahipliği gerekçesiyle sınırlı bir etki sahibi olmuştur. Yine aynı andlaşmada İsveç’in Ven Adası ise tamamıyla ihmal edilmiştir.

Avustralya ile Papua Yeni Gine arasındaki 1978 tarihli andlaşma ise bahsedilen örneklerin tamamından farklıdır. Bu örnekte Avustralya’nın Sabai ve Boigu adaları Papua Yeni Gine’nin sadece 3-4 mil uzağındadır. Papua Yeni Gine’nin anakarası tarafında basitleştirilmiş eşit uzaklık çizgisi belirlenirken Avustralya’nın adalarına karasuları hakkı tanınmış, ancak MEB verilmemiştir. Karasuları yanında sadece balıkçılık haklarının korunduğu bir bölge belirlenmiştir.⁷³

Newfoundland Adaları açıklarındaki Fransa’ya ait St. Pierre ve Miquelon Adaları’na ilişkin 1972 tarihli andlaşmada bu adalarla Newfoundland arasında karasuları için eşit uzaklık çizgisi belirlenmiş ancak deniz tarafında sınır çizilmemiştir. UAD ise bu

71 Acer, 2008: 14.

72 Acer, 2008: 15.

73 Acer, 2008: 15.

28 bölgeye ilişkin son kararı vermiş ve adaların etkisini sınırlandırmıştır. 1969 tarihli Malezya-Endonezya Antlaşması’nda ise Malezya kıyılarına yakın Endonezya adalarına sınırlı etki tanınmış, bu yolla Malezya’nın deniz alanlarının hakkaniyete ters biçimde kısıtlanışı engellenmeye çalışılmıştır.⁷⁴

Sonuç olarak, yanlış tarafta bulunan adaların etkisinin sınırlandırıldığı, tam etki verilen yanlış taraftaki adaların ise geniş deniz alanları söz konusu olduğu için kıyı ülkesinin haklarını sınırlandırmadığı, bu yolla hakkaniyete uygun çözümlerin benimsendiği ve tüm bu hususların uygulamalar ve içtihatlar vasıtasıyla yerleştiği ifade edilebilir.⁷⁵