ÖYÖMEP’in Etkililiğinin Nicel Olarak Test Edilmesine Yönelik

Bu bölümde araştırmanın deneysel uygulamasının öncesi ve sonrasında deney ve kontrol grubuna uygulanan nicel veri toplama araçlarından elde edilen bulgular tartışılmıştır. Bu bağlamda bulgular bölümünde yer verildiği gibi öncelikle deney ve kontrol gruplarının nicel veri toplama araçlarından elde edilen son test puanları karşılaştırmalı olarak analiz edilmiş daha sonra ise deney ve kontrol gruplarının kendi içindeki deney ve kontrol gruplarından elde ettiği ön test ve son test sonuçları karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir.

Araştırmada özel yetenekli öğrencilerle çalışan öğretmenler için geliştirilen ÖYÖMEP’e katılanlar ve katılmayan öğretmenlerin ‘Özel Yetenekli Öğrencilerle Çalışan Öğretmenler İçin Mesleki Yeterlik Ölçeği’ son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur

[t = 36,409, p<0.001]. Araştırmada kontrol ve deney gurubundaki öğretmenlerin son test puanlarının farklı olması özel yetenekli öğrencilerle çalışan öğretmenler için geliştirilen öğretmen yeterlikleri eğitim programının, özel yetenekli öğrencilerle ilgili programda yer alan mesleki yeterlilik alanlarına ilişkin etkili bir program olduğunu göstermektedir.

Ölçek deney ve kontrol grubu son test puanları alt boyutlar bazında incelendiğinde ise 3. ve 7. Faktör için p değerinin 0.001 ve t değerlerinin diğer faktörlere göre daha düşük olduğu görülmektedir. Diğer faktörler için ise p değeri 0.000 olarak bulunmuştur. Bu durum 3. faktör olan “Özel Yetenekliler için BEP Yeterliği” ve 7. faktör olan “Özel Yetenekliler için Materyal Geliştirme/Teknoloji Kullanımı” boyutlarında programın etkililiğinin diğer boyutlara göre kısmen daha az olduğu şeklinde yorumlanabilir. Buna göre, öğretmenlerin BEP geliştirme ve kullanmaya yönelik ön yargılarının bulunması ve materyal ve teknoloji kullanımında nitel bulgularda da görülen önceden daha yeterli olduklarını düşünme durumları nedeniyle bu iki boyuttaki etki düzeyinin diğer alanlara göre düşük kaldığı sonucu çıkarılabilir.

Araştırma bulgularından deney grubuna uygulanan ölçek ön test son test puanları karşılaştırması sonuçlarına göre ise ÖYÖMEP’in, Özel Özel Yeteneklilerin Eğitimi Alanı Öğretmen Yeterliklerini artırmada etkili bir program olduğunu ortaya koymuştur. Öğretmen eğitim programına katılan öğretmenlerin, Özel yetenekliler ile ilgili bilgi, kavram ve uygulamalarda kendilerini yeterli görmeleri öğretmenlere verilen hizmet içi öğretmen eğitimi programının önemli olduğunu göstermektedir. Bu bulgu, alanda yapılan benzer öğretmen eğitimi ve öğrencilerle yapılan bazı çalışma sonuçları (Ergin, Akseki ve Deniz, 2012; Şahin ve Kargın, 2013; Serin ve Korkmaz, 2014; Kaya ve Ataman, 2017) ile de paralellik göstermektedir. Ayrıca Ergin, Akseki ve Deniz (2012) 90 öğretmenle yürüttükleri çalışmada, sınıf öğretmenlerinin en çok gereksinim duydukları ve ilgi duydukları hizmet içi eğitim programın alanlarından birisinin özel yeteneklilerin eğitimi olduğunu ortaya koymuşlardır. Benzer şekilde Serin ve Korkmaz (2014), 230 sınıf öğretmeniyle yürüttüğü

araştırmada öğrenme güçlüğünden sonra öğretmenler için en yararlı bulunan hizmet içi eğitim programının özel yetenekli çocukların eğitimine ilişkin olduğu bulgusuna ulaşmışlardır.

Ölçek deney grubu ön test ve son test puanları alt boyutlar bazında incelendiğinde ise, 3. faktörün p değerinin 0.003 olduğu ve t değerinin 6,612 olduğu görülmektedir. Bu değerler ile ikinci alt problemle benzer şekilde “Özel Yetenekliler için BEP Yeterliği” boyutunun etki düzeyi en düşük boyut olduğu görülmektedir. Bu bağlamda özel yetenekliler için özellikle kaynaştırma statüsünde olan özel yetenekli öğrenciler ve destek eğitim odasına katılan öğrenciler için BEP programının nasıl geliştirileceğine ilişkin program içeriğinin iyileştirilmesi gerektiği söylenebilir. 4. ve 7. faktörün ise p değerinin 0.001 olduğu görülmektedir. Buna göre, “Özel Yetenekliler için Materyal Geliştirme/Teknoloji Kullanımı” ve “Özel Yetenekliler için Tanılama ve Değerlendirme Bilgisi” faktörleri için nitel bulgularla birlikte değerlendirme yaptığımızda; öğretmenlerin yeterlik düzeylerinin programa katılmadan bu boyutlarda daha iyi olması nedeniyle programın etki düzeyinin diğer boyutlara göre daha az olduğunu söyleyebiliriz.

Araştırmada, öğretmen eğitimine katılmayan kontrol gurubunun ‘Özel Yeteneklilerin Eğitimi Alanı Öğretmen Mesleki Özyeterlik Ölçeği’ ön test ve son test puanları arasında yapılan bağımlı örneklem t testi sonuçlarına göre anlamlı bir fark bulunmamıştır [t(29)= 1.812, p>0.05]. Bununla birlikte kontrol gurubunda bulunan öğretmenlerin son test puanlarının ön test puanlarına göre daha çok az daha yüksek olduğu görülmüştür. Ancak kontrol gurubunda bulunan öğretmenlerin son test puanlarında bir miktar yükselme olması anlamlı düzeyde değildir. Ölçek alt boyutlarının tamamında da, ölçek geneliyle aynı şekilde kontrol grubu ön test son test sonuçlarında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Buna göre araştırma bulguları, kontrol grubu öğretmenlerin yeterlik düzeylerine ilişkin araştırma bulguları deney grubuna uygulanan programın etkililiğini destekler şekilde olduğunu ortaya koymaktadır.

Araştırma da uygulanan ikinci nicel veri toplama aracı olan ÖYÖMEP başarı testi aracılığı ile özel yeteneklilerin eğitimi alanı öğretmen özyeterlik ölçeği verilerinin desteklenmesi, ÖYÖMEP’in programın akademik kazanımlarının ölçülmesi ve değerlendirilmesi yoluyla da sınanması ve böylece araştırmanın bilimsel sonuçlarının güçlendirilmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, katıldıkları ÖYÖMEP eğitiminin öğretmenlerin; ‘özel yetenekliler ve eğitimleri konusundaki bilgi düzeyleri açısından hangi düzeyde etkili olduğunu’ gözlemlenmeye çalışılmıştır. Deney grubunun kendi içindeki ÖYÖMEP başarı testinden elde ettikleri öntest ve sontest puanları bağımlı gruplar t testi yöntemi ile analiz edilmiştir. Buna göre, deney grubunun özel yeteneklilerin eğitimi alanına ilişkin akademik kazanımları anlamlı düzeyde artmıştır [t(29)=-17.710, p<0.05].

Elde edilen bu bulgu incelendiğinde, deney grubu öğretmenlerinin akademik başarı testinden elde ettikleri öntest ve sontest puan ortalamaları arasında, son test lehine ortalama olarak 40.2 puanlık bir farkın olduğu anlaşılmıştır. Bu bulgudan hareketle deney grubu öğretmenlerinin özel yeteneklilerin eğitimi alanındaki yeterlik düzeylerine ilişkin akademik kazanımların artmasında uygulanan öğretmen eğitim programının etkili olduğu ifade edilebilir. Bu durum uygulanan öğretmen özyeterlik ölçeğinden elde edilen bulguları destekler niteliktedir. Kontrol grubunda ise ön test-son test puanları arasında anlamlı bir fark gözlemlenmemiştir [t(29)=-.548, p>0.05]. Bu bulguya göre deney ve kontrol gruplarının araştırma modeline uygun yapı geçerliği sağlandığı görülmektedir. Son test karşılaştırmalarına göre ise deney grubu lehine anlamlı bir artışın olduğu görülmektedir [t(29)=16.863, p<0.05]. Bu bulgu ise deney grubuna uygulanan programın etkili olduğuna yönelik ölçekten elde edilen bulguları desteklemektedir.

5.3. ÖYÖMEP’in Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesine