1. BÖLÜM
4.2. Sonuç ve Öneriler
Bu çalışmada Türkiye’ nin büyük bir kısmını temsil edecek şekilde toplanmış Crocidura örnekleri, hem kendi aralarında (381 bç) hem de Türkiye ve yakın
çevresinden Gen Bankası’ nda depolanmış olan C. suaveolens ve C. leucodon’ a ait mtDNA cyt b geni dizileriyle birlikte analiz edildiler.
Bu çalışmadaki 381 bç uzunluğundaki haplotiplerin analiz sonuçları, Crocidura örneklerinin C. suaveolens ve C. leucodon türlerine ait olduğunu göstermekte (Şekil 3.3, 3.4, 3.5, Tablo 3.2, 3.4) ve bu türlerle ilgili daha önce yayımlanmış çalışmalardaki [20 – 28, 45, 62, 63] mtDNA cyt b verilerine dayanan filogeniyi destekler niteliktedir. 381 bç uzunluğundaki mtDNA cyt b geni dizilerinin analizi sonucunda C. suaveolens’ in 29 haplotipi tespit edilirken C. leucodon’ un yedi haplotipi tespit edildi. İki Crocidura türünün haplotipleri, kendi içerisinde K2P baz değişim modeli kullanılarak uzaklık analizi yapıldı ve C. suaveolens ve C. leucodon haplotipleri arasındaki genetik uzaklık değerleri 0.144 ile 0.165 arasında olduğu gözlendi. İki tür arasındaki ortalama genetik uzaklık değeri ise 0.1545 olarak bulundu (Tablo 3.6). C. suaveolens haplotipleri arasında genetik uzaklık değerleri 0.003 ile 0.044 iken C. leucodon arasındaki genetik uzaklık değerleri ise 0.003 ile 0.016 şeklinde değişim gösterdi. Türkiye C. suaveolens haplotipleri arasındaki genetik uzaklık değerlerinin daha geniş sınırlar içerisinde olması, bu türün daha polimorfik olmasının [23, 24, 28, 45] yanı sıra C. leucodon’ a göre daha fazla sayıda örneğin analiz edilmesinden kaynaklanmış olabilir.
Mitokondrial cyt b genine ait Gen Bankası’ ndan alınan bu çalışmada tespit edilen 36 haplotipin bir araya getirilmesiyle oluşturulan toplam 105 haplotipin analizi yapıldığında 252 baz uzunluğunda 58 adet haplotip tespit edildi. Tespit edilen 58 haplotipten oluşturulan ikinci veri setinde bazların oranı A % 26.8, G % 15.2, T (U) % 34.2 ve C % 23.8 olarak bulundu. Bu oranlara bakıldığında veri setindeki DNA dizileri, A - T bazları bakımından zengin olup (% 61) G - C bazları bakımından daha düşük (%
39) olduğu gözlendi.
Dubey et al. [28]’ nın C. suaveolens türü üzerine yaptığı çalışmadaki Türkiye haplotipleri ve bu çalışmadaki C. suaveolens haplotipleri birlikte değerlendirildi. 351 bç uzunluğundaki yeni cyt b haplotiplerinin analizi sonucu C. suaveolens için tür içi genetik uzaklık değerleri en düşük 0.003 ve en yüksek 0.051 olup ortalama olarak 0.027 değerinde bulunmuştur. Bu çalışmada tespit edilen C. suaveolens haplotiplerinin en küçük genetik uzaklık değeri 0.003 iken en büyük genetik uzaklık değeri 0.044’ dir. C.
suaveolens haplotipleri arasındaki ortalama genetik uzaklık 0.0235 olarak bulunmuştur.
48
Şekil 3.7 incelendiğinde Batı Anadolu haplotipleri Şekil 3.4’ de olduğu gibi birlikte gruplanmıştır.
Bu çalışmada yapılan mtDNA analizleri sonucunda C. suaveolens’ e ait 381 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin ortalama değeri 66/29= 2.275 olarak hesaplanmıştır. Yine C. leucodon’ a ait 381 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin ortalama değeri ise 14/7= 2 olarak bulunmuştur. Bu iki değer, C. suaveolens için 2.275 ve C. leucodon için ise 2 bireyde bir haplotipin bulunduğunu göstermektedir. Dubey et al. [24]’ nın C. suaveolens türüne ait haplotiplerle ilgili yaptıkları analizlerde 998 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin ortalama değeri 143/116= 1.232 iken Dubey et al [27]’ nın C. leucodon türü üzerine yaptıkları çalışmada ise 1077 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin ortalama değeri 60/41= 1.463’dir. Bu çalışmada elde edilen değerler ile Dubey et al. [27]’ nın çalışmalarındaki değerler karşılaştırıldığında kendi tespit ettiğimiz değerlerin yüksek çıkmasının sebebi, bu çalışmadaki örneklemenin Türkiye için geniş bir coğrafyadan yapılmış olmasından ve çalışılan genin analiz edilen bölgesinin uzunluğundan kaynaklanmış olabilir.
Bu çalışmada C. suaveolens’ in 381 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin dizi analiz sonuçlarına göre 41 adet polimorfik bölge tespit edilmiş bunlardan 21’ i parsimonik olarak bilgi içeren bölgedir. Dubey et al. [24] ise 998 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin analizlerinde 338 adet polimorfik bölgeden 262’ sinin parsimonik olduğunu tespit etmiştir. C. leucodon’in 381 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinin bu çalışmadaki dizi analiz sonuçlarına göre ise sekiz adet polimorfik bölgeden dört adet parsimonik bölge tespit edilmiştir. Dubey et al. [27] ise analiz sonuçlarında 1077 bç uzunluğundaki cyt b haplotiplerinde 366 adet polimorfik bölgeden 218’ nin parsimonik olduğunu göstermişlerdir.
Sonuç olarak yaklaşık son on yıl içerisinde Türkiye genelinden Crocidura cinsine ait örneklerin dahil edildiği moleküler temelli araştırmaların sayısında artış söz konusudur.
Gelecekte yapılacak çalışmalarda farklı moleküler belirteç olan mikrosatellitler kullanılarak Crocidura cinsinin Türkiye'de yayılış gösteren populasyonlarının genetik karakterizasyonunun belirlenebilmesinin yanı sıra filogenetik ilişkilerin ortaya çıkarılması için mtDNA belirteçlerine ilaveten mikrosatellitlerle birlikte önemli ve anlamlı sonuçları olan X ve Y kromozomu DNA dizilerinin de filogenetik analizlerde kullanılmasının faydalı olacağı düşünülmektedir.
Kaynaklar
1. Hewitt, G. M., 2000. The genetic legacy of the Quaternary ice ages. Nature, 405:
907 - 913.
2. Hewitt, G. M., 2001. Speciation, hybrid zones and phylogeography-or seeing genes in space and time. Molecular Ecology, 10 (3): 537 - 549.
3. Taberlet, P., Fumagalli, L., Wust-Saucy, A. G., Cosson, J. F., 1998. Comparative phylogeography and postglacial colonization routes in Europe. Moleculer Ecology, 7: 453 - 464.
4. Hewitt, G. M., 1999. Post-glacial re-colonization of European biota. Biological Journal of the Linnean Society, 68: 87 - 112.
5. Gündüz, İ., Jaarola, M., Tez, C., Yeniyurt, C., Polly, P. D., Searle, J. B., 2007.
Multigenic and morphometric differentiation of ground squirrels (Spermophilus, Scuiridae, Rodentia) in Turkey, with a description of a new species. Molecular Phylogenetics and Evolution, 43: 916 - 935.
6. Krystufek, B., Bryja, J., Buzan, E. V., 2009. Mitochondrial phylogeography of the Europen ground squirrel, Spermophilus citellus, yields evidence on refugia for steppic taxa in the southern Balkans. Heredity, 103: 129 - 135.
7. Cooper, S. J. B., Ibrahim, K. M., Hewitt, G. M., 1995. Postglacial expansion and genome subdivision in the European grasshopper Chorthippus parallelus.
Molecular Ecology, 4: 49 - 60.
8. Rokas, A., Atkinson, R. J., Webster, L. M. I., Csoka, G., Stone, G. N., 2003. Out of Anatolia: longitudinal gradients in genetic diversity support an eastern origin for a circum-Mediterranean oak gallwasp Andricus quercustozae. Molecular Ecology, 12: 2153 - 2174.
9. Challis, R., Mutun, S., Nieves–Aldrey, J. L., Preuss, S., Rokas, A., Aebi, A., Sadeghi, E., Tavakoli, M., Stone, G. N., 2007. Longitudinal range expansion and cryptic eastern species in the western Palaearctic oak gallwasp, Andricus coriarius.
Molecular Ecology, 16: 2103 - 2114.
10. Krystufek, B., Vohralik, V., 2001. Mammals of Turkey and Cyprus, Introduction, Checklist, Insectivora, Knjiznica Annales Majora, Zgodovinsko drustvo za juzno Primorsko, Koper, 140 pp.
11. Krystufek, B., Vohralik, V., 2009. Mammals of Turkey and Cyprus. Rodentia II:
50
Cricetinae, Muridae, Spalacidae, Calomyscidae, Capromyidae, Hystricidae, Castoridae. First edition, 25. Knjiznica Annales Majora, Koper. 372 pp.
12. Wilson, D. E., Reeder, D. M., 2005. Mammal Species of The World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed) John Hopkins University Press. (Web sayfası: http://www.bucknell.edu/msw3/browse.asp?s=y&id=13700023, Erişim tarihi: Ekim, 2010).
13. Şimşek, N., 1979. Türkiye Crocidura (Mammalia, Insectivora)’ ların Taksonomik Durumları ve Yayılışları. Ankara Üniviversitesi, Fen Fakültesi Doktora Tezi, Ankara, 72s.
14. Catzeflis, F., Maddalena, Helwing T. S., Hoffmann, P., 1985. Unexpected findings on the taksonomic status of east mediterranenan Crocidura russula auct.
(Mammalia, Insectivora). Zeitschrift für Saugetierkaunde, 50: 185 - 201.
15. Vogel, P., Maddalena, T., Catzeflıs, F., 1986. A contribution to taxonomy and ecology of shrews (Crocidura zimmermanni and C. suaveolens) from Crete and Turkey. Acta Theriologica, 31: 537 - 545.
16. Kefelioglu, H., Tez, C., 1999. The Distribution problem of Crocidura russula (Hermann, 1780) (Mammalia: Insectivora) in Turkey. Turkish Journal of Zoology, 23: 247 - 251.
17. Tez, C., Kefelioğlu, H., 2000. Does Crocidura pergrisea arispa Spitzenberger,1971 occur in Turkey? Pakistan Journal of Biological Sciences, 3 (12): 2197 - 2198.
18. Tez, C., 2000. Taxonomy and distribution of the white-toothed shrews (Crocidura) (Soricidae: Insectivora: Mammalia) of Turkey. Turkish Journal of Zoology, 24: 365 - 374.
19. Jianga, X - L., Hoffmann, R. S., 2001. A revision of the white-toothed shrews (Crocidura) of Southern China. Journal of Mammalogy, 82 (4): 1059 - 1079.
20. Haskılıç, Ş., 2009. İç Anadolu Bölgesinin Farklı Habitatlarında Yayılış Gösteren Crocidura Wagler, 1832 (Mammalia: Soricomorpha: Soricidae) Populasyonları Arasında Morfolojik ve Allozim Varyasyonunun Araştırılması. Erciyes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri, 72 s.
21. Tez, C., Özcan, S., Gündüz, İ., Haskılıç, Ş., İbiş, O., Toprak, G., 2009. Esterase variation in Turkish white - toothed shrews (Crocidura): record of a trimeric esterase. Archives of Biological Science Belgrade, 61 (4): 719 - 722.
22. Vogel, P., Cosson, J., Juradoe, J., 2003. Taxonomic status and origin of the shrews (Soricidae) from the Canary islands inferred from a mtDNA comparison with the European Crocidura species. Molecular Phylogenetics and Evolution, 27: 271 - 282.
23. Dubey, S., Zaitsev, M., Cosson, J. F., Abdukadier, A., Vogel, P., 2006. Pliocene and Pleistocene diversification and multiple refugia in a Eurasian shrew (Crocidura suaveolens group). Molecular Phylogenetics and Evolution, 38: 635 - 647 24. Dubey, S., Cossan, J. F., Magnanou, E., Vohralik, V., Brenda, P., Frynta, D.,
Hutterer, R., Vogel, V., Vogel P., 2007. Mediterraen populations of the lesser white-toothed shrews (Crocidura suaveolens groups): an unexpected puzzle of Pleistocene survior and prehistoric introductions. Molecular Ecology, 16: 3438 - 3452.
25. Dubey, S., Salamin. N., Ohdachi S. D., Barrière, P., Vogel, P., 2007. Molecular phylogenetics of shrews (Mammalia: Soricidae) reveal timing of transcontinental colonizations. Molecular Phylogenetic and Evolution, 44 (1):
126 - 137.
26. Dubey, S., Koyasu, K., Parapanov, R., Ribi, M., Hutterer, R., Vogel, P., 2008.
Molecular phylogenetics reveals Messinian, Pliocene, and Pleistocene colonizations of islands by North African shrews. Molecular Phylogenetics and Evolution, 42 (2): 877 - 882.
27. Dubey, S., Cossan, J. F., Vohralik, V., Krystufek, B., Diker, E., Vogel, P., 2007-c.
Molecular evidence of Pleistocene bidirectional faunal exhance between Europe and the Near East: The case of the bicoloured shrew (C. leucodon; Soricidae).
Society for Evolutionary Biology, 20: 1799 - 1808.
28. Dubey, S., Diker, E., Kurtonur, C., Vogel, P., 2008. Secondary contact zones and hybridization: the case of the lesser white - toothoed shrew (C. suaveolens group, Soricidae). Biological Journal of the Linnean Society, 95: 557 - 565.
29. IUCN, Eurasian Insectivores and Tree Shrews: Status Survey and Conservation Action Plan, 1995.
30. Fumagalli, L., Taberlet, P., Stewart, D. T., Gielly, L., Hausser, J., Vogel, P., 1999.
Molecular phylogeny and evolution of Sorex shrews (Soricidae:Insectivora) inferred from mitochondrial DNA sequence data. Molecular Phylogenetics and Evolution, 11 (2): 222 - 235.
52
31. Southem, S. O., Southern, J. P., Dizon, A. E., 1988. Molecular characterization of a cloned dolphin mitochondrial genome. Journal of Molecular Evolution, 28 (1-2): 32 - 42.
32. Hurst, G. D. D., Francis M. J., 2005. Problems with mitochondrial DNA as a marker in population, phylogeographic and phylogenetic studies: the effects of inherited symbionts. Proceedings of the Royal Society B, 272: 1525 - 1534.
33. Semikhodskii A., 2007. Dealing with DNA Evidence a Legal Guide. Routledge- Cavendish, USA and Canada, 196 pp.
34. Cornuet, J. M., Garnery, L., 1991. Mitochondrial DNA variability in honeybees and its phylogeographic implications. Apidologie, 22; 627 - 642.
35. Avise, J. C., 1994. Molecular Markers. Natural History and Evolution Chapman and Hall, London, 279 pp.
36. Holt, I. J., Harding, A. E., Petty, R. K. H., Morgan - Hughes, J. A., 1990. A New mitochondrial disease associated with mitochondrial DNA heteroplasmy. The American Journal of Human Genetics, 46: 428 - 433.
37. Wilkinson, G. S., Mayer, F., Kerth G., Petri, B., 1997. Evolution of repeated
sequence arrays in the d - loop region of bat mitochondrial DNA. Genetics, 146:
1035 - 1048.
38. Bandelt, H. J., Macaulay V., Richards M., 2006. Human Mitochondrial DNA and The Evolution of Homo sapiens. Springer - Verlag Berlin, Heidelberg, 276 pp.
39. Dillon, M. C., Wright, J. M., 1992. Nucleotide sequence of the d - loop region of the sperm whale (PIiyseter macrocephalus) mitochondrial genome. Molecular Biology and Evolation, 10: 295 - 306.
40. Kocher, T. D., Thomas, W. K., Meyer, A., Edwards S. V., Paabo, S., Villablancatt, F. X., Wilson, A. C., 1989. Dynamics of mitochondrial DNA evolution in animals: amplification and sequencing with conserved primers. Proceedings of the National Academy of Sciences, 86 (16): 6196 - 6200.
41. Irwin, D. M., Kocher, T. D., Wilson, A. C., 1991. Evolution of cytochrome b gene of mammals. Journal of Molecular Evolution, 32 (2): 128 - 144.
42. Frati, F., Hartl, G. B., Lovari, S., Delibes, M., Markov, G., 1998. Quaternary
radiation and genetic structure of the red fox Vulpes vulpes in the Mediterranean Basin, as revealed by allozymes and mitochondrial DNA. The Zoological Society of London, 245: 43 - 51.
43. Inoue, T., Nonaka, N., Mizuno, A., Morishima, Y., Sato, H., Katakura, K., Oku, Y., 2007. Mitochondrial DNA phylogeography of the red fox (Vulpes vulpes) in Northern Japan. Zoological Scıence, 24: 1178 - 1186.
44. Hall, T., 2007. BioEdit v.7.0.9, Biological Sequence Alignment Editor for Win95 / 98 / NT / 2K / XP., Ibis Biosciences.
45. Bannikova, A. A., Lebedev, V. S., Kramerov, D. A., Zaitsev, M. V., 2006.
Phylogeny and systematics of the Crocidura suaveolens species group:
corroboration and controversy between nuclear and mitochondrial DNA markers. Mammalia, 70 (1 – 2): 106 - 119.
46. Rozas, J., Librado, P., 2009. DnaSP v5, A software for comprehensive analysis of DNA polymorphism data. Bioinformatics, 25: 1451 - 1452.
47. Tamura, K., Peterson, D., Peterson, N., Stecher, G., Nei, M., Kumar, S.
2011. MEGA5: Molecular evolutionary genetics analysis using maximum likelihood, evolutionary distance, and maximum parsimony methods. molecular biology and evolution. Molecular Biology and Evolution, 28: 2731 - 2739.
48. Bannikova, A. A., Lebedev, V. S., 2010. Genetic heterogeneity of the Caucasian shrew Sorex satununi (Mammalia, Lipotyphla, Soricidae) inferred from the mtDNA markers as a potential consequence of ancient hybridization. Molecular Biology (Moskow), 44 (4): 746 - 750.
49. Kimura, M., 1981. Estimation of evolutionary distances between homologous nucleotide sequences. Proceedings of the National Academy of Sciences, 78 (1): 454 - 458.
50. Tamura, K., Nei, M., 1993. Estimation of the number of nucleotide substitutions in the control region of mitochondrial DNA in humans and chipanzees. Molecular Biology and Evolution, 10 (3): 512 - 526.
51. Catzeflis, F., 1983. Relations génétiques entre trois espèces du genre Crocidura (Soricidae, Mammalia) en Europe. Mammalia, 47: 229 - 236.
52. Catzeflis, F., 1983. Analyse cytologique et biochimique des Crocidures de l'Ile de Chypre (Mammalia, Insectivora). Revue suisse Zoology, 90 (2): 407 - 415.
53. Ruedi, M., Maddalena, T., Yong, H. S., Vogel, P., 1990. The Crocidura fuliginosa species complex (Mammalia: Insectivora) in peninsular Malaysia: biological, karyological, and genetical evidence. Biochemical Systematics and Ecology, 18 (7-8): 573 - 581.
54
54. Maddalena, T., Ruedı, M., 1994. Chromosomal evolution in the genus Crocidura (Soricidae, Insectivora). Special Publication of the Carnegie Museum of Natural History, 18: 335 - 344.
55. Ruedi, M., 1996. Phylogenetic evolution and biogeography of Southeast Asian shrews (genus Crocidura: Soricidae). Biological Journal of the Linnean Society, 58: 197 - 219.
56. Ruedi, M., 1998. Protein evolution in shrews. In: Wojcik, J.M., Wolsan, M. (Eds.), The Evolution of Shrews. Polish Academy of Sciences, Bialowieza, pp. 269 - 294.
57. Motokawa, M., Suzuki, H., Harada, M., Lin, L. K., Koyasu, K., Oda, S., 2000.
Phylogenetic relationships among East Asian species of Crocidura (Mammalia, Insectivora) inferred from mitochondrial cytochrome b gene sequences.
Zoological Science, 17: 497 - 504.
58. Biltueva, L. S., Rogatcheva, M. B., Perelman, P. L., 2001. Chromosomal phylogeny of certain shrews of the genera Crocidura and Suncus (Insectivora). Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research, 39 (1 -2): 69 - 76.
59. Ohdachi, S. D., Iwasa, M. A., Nesterenko, V. A., Abe, H., Masuda, R., Haberl, W., 2004. Molecular phylogenetics of Crocidura shrews (Insectivora) in East and Central Asia. Journal of Mammalogy, 85: 396 - 403.
60. Motokawa, M., Yu, H - T., Harada, M., 2005. Diversification of the white-toothed shrews of the genus Crocidura (Insectivora, Cricetidae) in East and Southeast Asia. Mammal Study, 30: 53 - 64.
61. Brandli, L., Handley, L - J. L., Vogel, P., Perrin, N., 2005. Evolutionary history of Crocidura russula inferred from a comparative analysis of mtDNA, Y and X chromosome markers. Molecular Phylogenetics and Evolution, 37: 832 - 844.
62. Bannikova, A. A., Lavrenchenkob, L. A., Kramerov, D. A., 2005. Phylogenetic relationships between Afrotropical and Palaearctic Crocidura species inferred from inter - sine - PCR. Biochemical Systematics and Ecology, 33: 45 - 59.
63. Dubey, S., Salamin, N., Ruedi, M., Barriere, P., Colyn, M., Vogel, P., 2008.
Biogeographic origin and radiation of the Old World crocidurine shrews (Mammalia: Soricidae) inferred from mitochondrial and nuclear genes.
Molecular Phylogenetics and Evolution, 48 (3): 953 - 963.
64. Eroğlu, O., 2008. Karadeniz’in Türkiye Kıyılarında Dağılım Gösteren Mersin Balığı Türlerinin (Acipenser stellatus PALLAS, 1771, Acipenser gueldenstaedtii Brandt, l833, Huso huso Lınnaeus, 1758) Mitokondrial DNA Sekans Analizi yöntemiyle Tanımlanması. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 166 s.
ÖZGEÇMİŞ
KİŞİSEL BİLGİLER Adı, Soyadı: Metin KILIÇ Uyruğu: Türkiye (TC)
Doğum Tarihi ve Yeri: 3 Mayıs 1987, İstanbul Medeni Durumu: Bekâr
Tel: 0506723 0226
email: metinkilic87@gmail.com
Yazışma Adresi: Mevlana Mh. Kumru Apt. No:6 Anayurt/Talas/KAYSERİ EĞİTİM
Derece Kurum Mezuniyet Tarihi
Yüksek Lisans EÜ Fen Bilimler Enstitüsü --- Lisans İnönü Ün. Fen ve Ede. Fak. Biyo.
Böl.
2008
Lise Nevzat Ayaz Lisesi 2004
YABANCI DİL İngilizce
YAYINLAR
1. İbiş O., Tez C., Tez R., Özcan S.,Kılıç M, Kırmanoğlu c., Gündüz İ. “Türkiye'de Karayolları Ve Motorlu Taşıtların Karnivor Memeliler Üzerine Ekolojik Etkileri”
(Aksaray Ekoloji Sempozyumu poster sunumu, 2010).
2. Kılıç M., İbiş O., Tez C., Özcan S., Telcioğlu M. ”Martes foina (Erxleben, 1777) ve Vormela peregusna (Güldenstaedt, 1770) (Mustelıdae: Carnıvora: Mammalıa)’nın Allozim Varyasyonları” (20. Ulusal Biyoloji Kongesinde poster olarak sunuldu, 2010).
3. İbiş O., Tez C., Güngüz İ, Özcan S., Kılıç M. “Karadeniz Bölgesin’ deki Canis aureus L., 1758’un mtDNA Sitokrom-b Geninin Kısmi Dizi (375 bç) Analizi ve Yayılış Kaydı” (20. Ulusal Biyoloji Kongesinde sözlü sunum yapıldı, 2010).
4.İbiş O., Tez C., Güngüz İ, Özcan S., Kılıç M. “Türkiye’de Yayılış Gösteren Crocıdura Cinsine Ait İki Türün (Crocidura leucodon (Hermann, 1780) ve Crocidura suaveolens (Pallas, 1811)) mtDNA Sitokrom-b Geninin Kısmi Dizi (333 bç) Analizi”
(20. Ulusal Biyoloji Kongesinde sözlü sunum yapıldı, 2010, ).
5. İbiş O., Tez C. Özcan S., Kılıç M., Telcioğlu m. “A Prelımınary Study of the Allozyme Variation in the Grey Hamster, Crıcetulus Mıgratorıus (Mammalıa:
Rodentıa), from the Asian Part of Turkey”., Arch. Biol. Sci., Belgrade, 63 (2), 381-391, (2011).