Çalışmaya Alınan Olguların Değerlendirilmesi

Hasta dosyalarından demografik bilgiler, SF gelişimi için risk faktörleri, SF tipi, eşlik eden problemler, epileptik nöbet tipi, epilepsi/epileptik sendrom varlığı, EEG ve nörogörüntüleme bulguları kaydedildi. Epileptik hastaların kullandığı ilaçlar ve nöbet kontrolleri not edildi.Nöbet tipi Uluslararası Epilepsi ile Savaş Derneği’nin (ILAE) sınıflandırmasına göre belirlendi (46).

Olgular gestasyon yaşlarına göre;

 37 hafta ve altında olanlar preterm (≤37 hafta),  38-42 hafta arasında doğanlar term,

 43 hafta ve üzeri doğanlar (≥43 hafta) postterm olarak gruplandırıldılar.

Pretermler ayrıca ≤32 hafta arasında doğanlar erken preterm ve 33-37 hafta arasında doğanlar geç preterm olmak üzere de 2 alt grupta değerlendirildiler.

Olgular doğum ağırlıklarına göre;

<1500 gramdan düşük olanlar, çok düşük doğum ağırlıklı (ÇDDA), 1500-2499 gram arası olanlar, düşük doğum ağırlıklı (DDA),

≥2500 gram ve üzeri olanlar normal doğum ağırlıklı olmak üzere kaydedildiler.

26 Olgular gestasyonel yaşa göre doğum ağırlığına göre,

Gestasyon haftasına göre ağırlığı 10 persantilin altındaki yenidoğanlar SGA,

Gestasyon haftasına göre ağırlığı 10-90 persantilin arasındaki yenidoğanlar AGA,

Gestasyon haftasına göre ağırlığı 90 persantilin üstündeki yenidoğanlar LGA bebek olarak kabul edildi.

Prenatal dönem olarak gebeliğin başlangıcından doğum anına kadar olan süreç, perinatal dönem olarak doğum sonrası ilk 28 günlük süreç, postnatal dönem olarak ise 28 gün ile 2 yaş arası süreç kabul edildi (3, 7, 25).

SF gelişimi için risk faktörleri aşağıdaki listeye göre değerlendirildi.

1. Prenatal Risk Faktöleri;

 İntrauterin enfeksiyonlar  SSS malformasyonları  Genetik sendrom

 Fetal plasental yetmezlik  Teratojenik faktörler  Çoğul gebelik

 Annede kronik hastalık (diyabetes mellitus, hipo/hipertiroidi, hipertansiyon, konjenital kalp hastalıkları, ritm bozuklukları, kronik böbrek yetmezliği, orak hücreli anemi, protrombotik bozukluklar epilepsi, mental retardasyon, psikiyatrik bozukluk)

2. Perinatal Risk Faktörleri;

 Prematür doğum

 Doğum komplikasyonları (erken membran rüptürü, plasenta previa, ablasyo plasenta, kordon dolanması, anormal prezantasyon, uzamış doğum eylemi, müdahaleli doğum)

27  Mekonyum aspirasyon sendromu

 Perinatal asfiksi (düşük apgar skorları, kan gazında oksijensaturasyon düşüklüğü, asidoz varlığı, resusitasyon gereksinimi ve mekanik ventilatatörde izlem)

 İntrakraniyal kanama  Kernikterus

3. Postnatal Risk Faktörleri;

 Sepsis

 İntrakraniyal kanama  İskemik inme

 Hipoglisemi

 Diğer metabolik bozukluklar (hipo/hiperkalsemi, hipo/hipermagnezemi)

Olguların yenidoğan döneminde yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatış öyküleri varsa özellikleri not edildi.

Yenidoğan döneminde geçirilen konvülziyon öyküsü varsa, nöbet tipi kaydedildi. Bu dönemde gözlenen nöbetler Volpe’nin sınıflamasına göre jeneralize tonik, jeneralize klonik, fokal klonik, fokal myoklonik, jeneralize myoklonik, subtle nöbetler olarak sınıflandırıldı (47).

Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatış öyküsü olan olgularda neotanal EEG zemin ritmi ve epileptiform deşarj, görüntüleme bulguları (kranial USG, BT, MRG) kaydedildi. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinden taburculukta varsa antiepileptik kullanımı kaydedildi.

SF’li olguların felç tipi, postür, hareket ve motor fonksiyon bozukluğunu temel alan Surveillance of Cerebral Palsy in Europe sınıflamasına göre yapıldı (45). Bu sınıflamayla olgular, üç grupta değerlendirildi.

1- Spastik tip -bilateral -unilateral 2- Ataksik tip 3- Diskinetik tip

28 Bilateral spastik tip SF’deki olgular üst ve alt ekstremitelerdeki baskın tutulumlarına göre eski sınıflamaya benzer olarak tetraplejik ve diplejik olarak değerlendirmeye alındılar. Daha önce mikst tip olarak değerlendirilen

(Spastik + diskinetik tip) olgular baskın klinik bulgulara göre sınıflandırıldılar. Tüm olgularda, SF’e eşlik eden problemler; mental retardasyon, mikrosefali, görme problemleri ve işitme problemleri olarak kaydedildi.

Nörogörüntülemeleri olan olgularda görüntüleme bulguları; periventriküler lökomalazi, serebral atrofi, intrakraniyal kanama (intraventriküler kanama dahil), hidrosefali, serebral anomali (lizensefali, şizensefali, Arnold Chiari malformasyonları, korpus kallosum agenezisi vs), infarkt ve/veya iskemik değişiklikler, diğer değişiklikler (parasagittal hasar, bazal ganglion-talamus tutulumu, serebellar vermis hipoplazisi vs) ve normal olmak üzere sekiz kategoride değerlendirildi.

Epilepsi gelişen olgularda nöbet tipleri ILAE sınıflamasına göre değerlendirildi. Nöbet Sınıflaması(46)  Jeneralize nöbetler  Tonik-klonik  Absans Tipik absans Atipik absans

Özel özellikleri olan absans  Myoklonik absans  Gözkapağı myoklonili  Myoklonik Myoklonik Myoklonik atonik Myoklonik tonik  Klonik  Tonik  Atonik  Fokal nöbetler

29  Bilinç veya uyanıklıkta bozulma ile birlikte

 Bilateral konvülziv nöbete dönüşen (tonik, klonik, tonik+klonik)  Tanımlanamayan

 Epileptik spazmlar

SF+epilepsi grubunda 6. Ay ve son çekilen EEG bulguları kaydedildi. EEG’ler temel aktivite ve fokal veya jeneralize epileptiform aktivite açısından değerlendirildi. Temel aktivitede; hastanın postkonsepsiyonel yaşına göre beklenen matürasyon özellikleri taşımaması, yaygın amplitüd düşüklüğünün olması, amplitüd asimetrisinin varlığı anormal temel aktivite olarak değerlendirildi.

SF+epilepsigrubunda, olgular epileptik sendrom varlığı açısından değerlendirildi. Epileptik sendromu olan olgularda epileptik sendromlar ILAE sınıflamasına göre değerlendirildi.

Epileptik Sendromlar(46)

 Yenidoğan dönemi

 Benign familyal neonatal epilepsi  Erken myoklonik ensefalopati  Ohtahara sendromu

 Infantil dönem  West sendromu

 Infantın, migratuvar fokal nöbetli epilepsisi  Infantın myoklonik epilepsi

 Benign infantil epilepsisi  Benign familyal infaltil epilepsi  Dravet sendromu

 Nonprogresif bozukluklardaki myoklonik ensefalopati  Çocukluk dönemi

 Febril nöbetler

 Panayiotopoulos sendromu  Myoklonik atonik nöbetliepilepsi

30  Otozomal dominant nokturnal frontal lob epilepsisi

 Geç başlangıçlı çocukluk çağı oksipital lob epilepsi (Gastaut tip)  Myoklonik absanslı epilepsi

 Lennox-Gastaut sendromu

 Uykuda sürekli diken dalga birlikte olan epileptik ensefalopati  Landau-Kleffner sendromu

 Çocukluk çağı absans epilepsisi  Adölesan dönem

 Jüvenil absans epilepsisi  Jüvenil myoklonik epilepsi

 Jeneralize tonik-klonik nöbetli epilepsi  Progresif myoklonus epilepsisi

 Işitsel bulgulu otozomal dominant epilepsi  Diğer familyal temporal lob epilepsileri  Özgül yaş ilişkisi daha az

 Değişken foküslü familial fokal epilepsi (çocukluktan erişkine)  Refleks epilepsiler

 Ayırt ettirici bulgulu

 Hipokampal sklerozlu mesyal temporal lop epilepsisi  Rasmussen sendromu

 Hipotalamik hamartomlu gelastik nöbetler  Hemikonvülziyon-hemipleji-epilepsi

 Bu tanısal grupların herhangi birine girmeyen epilepsiler (bilinen yapısal veya metabolik bir durum olup olmamasına göre ve primer modeline göre jeneralize veya fokal olarak değerlendirilebilir)

 Yapısal-metabolik bir duruma bağlanan epilepsiler

 Kortikal gelişim anomalileri (hemimegaensefali, heterotop vs)  Nörokutanöz senromlar (tuberoskleroz, Sturge-Weber vs)  Tümör

 Enfeksiyon  Anjiyom

 Perinatal hasar  Inme

31  Nedeni bilinmeyen epilepsiler

 Epileptik nöbetlerle olan ancak tek başına epilepsi olarak tanımlanmayan durumlar

 Benign neonatal nöbetler  Febril nöbetler

SF+epilepsili grubun antiepileptik kullanımları ve süreleri kaydedildi.

SF+epilepsi grubunda nöbet kontrol durumu dört grupta değerlendirildi;  Nöbet kontrollü, tedavi kesilen

 Monoterapi, yanıtlı  Politerapi, yanıtlı  Politerapi, yanıtsız