CEZA İNFAZ KURUMLARINDA İNSAN
HAKLARI DERSİ
Telefonla Haberleşme Hakkı (m. 66)
Hükümlüler, seyahat özgürlükleri sınırlandırıldığı için CTE dışındaki kişilerle özel / sınırlı yöntemlerle haberleşebilirler.
Avukatıyla görüşmesi daha önce ele alınmıştı.
Bunun dışında, hükümlüye ziyaretçiler gelebileceği gibi iletişim araçları kullanarak da iletişim mümkün olabilir.
Bu amaçla hükümlülere belli usul ve esaslar
çerçevesinde telefonla haberleşme hakkı
tanınmıştır.
Telefonla Haberleşme Hakkı (m. 66)
Kapalı ceza infaz kurumlarındaki hükümlülerin telefon hakkı ve bu hakkın kısıtlanması (66/1):
Bu kişiler, tüzükte belirlenen esas ve usullere göre
idarenin kontrolündeki ücretli telefonlar ile görüşme yapabilirler.
Telefon görüşmesi idarece dinlenir ve kayıt altına alınır.
Bu hak, tehlikeli hâlde bulunan ve örgüt
Telefonla Haberleşme Hakkı (m. 66)
Açık ceza infaz kurumları ile çocuk eğitimevlerinde hükümlülerin telefon hakkı (66/2):
Bu kişiler, ücretli telefonlarla serbestçe görüşme yapabilirler.
Görüldüğü gibi, kapalı CİK’lerde bulunan hükümlülerden farklı olarak;
telefonlar idarenin kontrolünde değildir,
ancak ücretlidir.
Telefonla Haberleşme Hakkı (m. 66)
Özel /Acil durumlarda telefondan derhal yararlandırılma hakkı (66/3):
Açık ve kapalı ceza infaz kurumlarındaki hükümlüler;
altsoy, üstsoy, eş ve kardeşlerinin
ölüm, ağır hastalık veya doğal afet hâllerinde,
kuruma ait telefon ve faks cihazından derhâl
yararlandırılırlar.
Telefonla Haberleşme Hakkı (m. 66)
Bulundurulması ve kullanılması yasaklanan iletişim araçları (66/4):
Hükümlüler açık ve kapalı ceza infaz kurumlarında, çocuk eğitimevlerinde
araç telefonu,
telsiz telefon veya
cep telefonu
ve benzeri iletişim araçlarını bulunduramaz ve
kullanamazlar.
Radyo, Televizyon Yayınları İle İnternet Olanaklarından Yararlanma Hakkı (m. 67)
Merkezi Yayın Sistemi Bulunan Kurumlarda (67/1):
Hükümlü, ceza infaz kurumlarında merkezî yayın sistemi bulunduğu takdirde
bu sisteme bağlı olarak radyo ve televizyon
yayınlarını izleme hakkına sahiptir.
Radyo, Televizyon Yayınları İle İnternet Olanaklarından Yararlanma Hakkı (m. 67)
Merkezi Yayın Sistemi Bulunmayan Kurumlarda (67/2):
Hükümlüye yararlı olmayan yayınların izlenmesini ve dinlenmesini engelleyecek önlemler alınmak suretiyle
bağımsız anten kullanılarak televizyon ve radyo izlenmesine ve dinlenmesine izin verilir.
Bu cihazlar, bedeli kendisi tarafından ödenmek koşuluyla hükümlü adına kurumca satın alınır.
Her ne biçimde olursa olsun dışardan gelenler
tarafından getirilen radyo, televizyon ve
bilgisayarlar kuruma alınmaz.
Radyo, Televizyon Yayınları İle İnternet Olanaklarından Yararlanma Hakkı (m. 67)
Görsel ve işitsel eğitim araçlarının kullanılması (67/3)
Kapalı ve açık ceza infaz kurumları ile çocuk eğitimevlerinde ancak,
eğitim ve iyileştirme programları çerçevesinde
kurum yönetimince belirlenen yerlerde
görsel ve işitsel eğitim araç ve gereçlerinin
kullanımına izin verilebilir.
Radyo, Televizyon Yayınları İle İnternet Olanaklarından Yararlanma Hakkı (m. 67)
İnternetten yararlanma, bilgisayara erişim (67/3)
İnternetten yararlanma ancak iki koşulla mümkündür:
eğitim ve iyileştirme programları gerekli kıldığı takdirde ve
denetim altında internetten yararlanılabilir.
Hükümlü, odasında bilgisayar bulunduramaz.
Ancak,
Adalet Bakanlığının uygun görmesi hâlinde
eğitim ve kültürel amaçlı olarak
bilgisayarın ceza infaz kurumuna alınmasına izin
verilebilir.
Radyo, Televizyon Yayınları İle İnternet Olanaklarından Yararlanma Hakkı (m. 67)
Maddede tanınan hakların kısıtlanması (67/4):
Bu haklar,
tehlikeli hâlde bulunan veya
örgüt mensubu hükümlüler bakımından
kısıtlanabilir.
Mektup, Faks ve Telgrafları Alma ve Gönderme Hakkı (m. 68)
Alma ve gönderme hakkı (68/1)
Hükümlü;
bu maddede belirlenen kısıtlamalar dışında,
kendisine gönderilen mektup, faks ve telgrafları alma ve
ücretleri kendisince karşılanmak
koşuluyla, gönderme hakkına sahiptir.
Mektup, Faks ve Telgrafları Alma ve Gönderme Hakkı (m. 68)
Okuma ve denetleme (68/2):
Hükümlü tarafından gönderilen ve kendisine gelen mektup, faks ve telgraflar;
mektup okuma komisyonu bulunan kurumlarda bu komisyon,
olmayanlarda kurumun en üst amirince denetlenir.
Görüldüğü gibi hükümlünün hem gönderdiği, hem de
Mektup, Faks ve Telgrafları Alma ve Gönderme Hakkı (m. 68)
Hükümlüye verilmesi ya da onun tarafından gönderilmesi mümkün olmayan mektuplar (68/3):
Aşağıda belirtilen nitelik ve içerikteki mektup, faks ve telgraflar hükümlüye verilmez; hükümlü tarafından yazılmış ise gönderilmez.
Kurumun asayiş ve güvenliğini tehlikeye düşüren,
görevlileri hedef gösteren,
terör ve çıkar amaçlı suç örgütü veya diğer suç örgütleri mensuplarının haberleşmelerine neden olan,
kişi veya kuruluşları paniğe yöneltecek yalan ve yanlış
bilgiler, tehdit ve hakaret içeren mektuplar.
Mektup, Faks ve Telgrafları Alma ve Gönderme Hakkı (m. 68)
Denetime tabi olmayan belgeler (68/4):
Hükümlü tarafından
resmî makamlara veya
savunması için avukatına gönderilen
mektup, faks ve telgraflar denetime tâbi değildir.
Dışarıdan Gönderilen Hediyeyi Kabul Etme Hakkı (m. 69)
Kapalı ceza infaz kurumlarındaki hükümlü,
dinî bayram,
yılbaşı veya
kendi doğum günlerinde,
gönderilen hediyeleri kabul edebilir.
Bu hediyeler
dışarıdan gönderilmeli ve
kurum güvenliği için tehlikeli olmamalıdır.
Bunun esas ve usûlleri tüzükte gösterilir.
Din ve Vicdan Özgürlüğü (m. 70)
En temel haklardan biri olduğu unutulmamalıdır.
Hükümlülük, din ve vicdan özgürlüğünü yaşamaya engel değildir.
İnanç özgürlüğünün dış dünyaya yansıyan
boyutlarına hükümlülüğün zorunlu sonucu
olarak bazı müdahaleler meşru kabul
Din ve Vicdan Özgürlüğü (m. 70)
Dini gereklilikleri yerine getirme, gerekli eşya ve eserleri bulundurma hakkı (70/1)
Hükümlü, ceza infaz kurumunda,
mensup bulunduğu dinin ibadetlerini,
düzeni bozmayacak ve çalışmayı engellemeyecek biçimde serbestçe yerine getirebilir;
ibadette kullanılan eşyayı, dinî yaşamı bakımından
zorunlu olan kitap ve eserleri temin ve bulunduğu
yerlerde muhafaza edebilir.
Din ve Vicdan Özgürlüğü (m. 70)
Din adamlarıyla görüşme hakkı (70/2):
Hükümlünün, mensup bulunduğu dinin
görevlilerince ziyaret edilmesine ve onlarla
iletişim kurmasına, kurum güvenliğini tehlikeye
düşürmemek koşuluyla izin verilir.
Muayene ve Tedavi İstekleri (m. 71)
Sağlık hakkı, yaşam hakkıyla bağlantılı bir haktır. Bu nedenle hükümlünün gerekli durumlarda muayene olması/edilmesi ve tedavi gereksinimlerine yanıt verilmesi zorunludur.
Bu hizmetler güvenlik gerekçesiyle belli
ortamlarda sağlanmalı ise de mutlaka
hükümlüye sağlanmalıdırlar.
Muayene ve Tedavi İstekleri (m. 71)
Hükümlü,
beden ve ruh sağlığının korunması,
hastalıklarının tanısı için
muayene ve tedavi olanaklarından,
tıbbî araçlardan yararlanma hakkına sahiptir.
Muayene ve Tedavi İstekleri (m. 71)
Muayene ve tedavinin yeri:
Hükümlü öncelikle kurum revirinde,
mümkün olmaması hâlinde Devlet veya üniversite hastanelerinin mahkûm koğuşlarında tedavi ettirilir.
Özel hastanelere kanunda yer verilmemiştir.
Ancak acil durumlara ilişkin yasada bir açıklık bulunmamaktadır.
Yaşam hakkını tehdit eden çok acil bir durumda bu
ille de bu kurumlara götürme ısrarı hükümlü
açısından tehlikeli olabilir.
Hükümlünün Beslenmesi (m. 72)
Beslenme hakkı da bir insan hakkıdır.
Hükümlünün beslenmesi salt karnının doyurulması değildir.
Hükümlünün yaşı, cinsiyeti, sağlık durumu, inançları gibi hususlara dikkat edilmemesi
durumunda başka haklarının ihlal edilmesi söz konusu olabilir.
Ör: Bir hükümlüye inancı gereği yemesi
Hükümlünün Beslenmesi (m. 72)
Beslenmeye ilişkin genel esaslar (72/1):
Hükümlüye besin ve içme suyu aşağıdaki koşullara uygun olarak sağlanır:
Adalet ve Sağlık bakanlıklarınca birlikte belirlenecek kalori esasına göre,
sağlıklı ve güçlü kalması için nitelik ve nicelik olarak besleyici,
sağlık koşullarına uygun,
makul çeşitlilikte,
yaş,
sağlık,
çalıştığı işin özelliği,
dinî ve kültürel gerekleri dikkate alınarak.
Hükümlünün Beslenmesi (m. 72)
Kurum kantininden yararlanma ve dışarıdan besin getirme hakkı (72/2):
Hükümlü, kendisine verilen günlük besin ve ihtiyaç maddeleri dışındaki ihtiyaçlarını kurum kantininden sağlayabilir.
Kantini bulunmayan kurumlarda, bu maddeler,
