66 Türk Dili
Mert Mevlüt GÖKÇE
Burnumdan inerdi inmez belki akardı kış
Çocuktum uyurken yorgan altında birden uyanmış Akardı yokuş gecelerde yıldızların yıkandığı Kıştı titredim bir ses göğü sessize aldı Sonra yaz oldu evler uzaktan geldi birden Gelip gidip hatır sorardı yaz boyu kuşlar Küserdi bana kalmanın gözleri uykuya dalınca Gitme uzak babaanne tutar seni siyah rüzgâr Yazdan çıkmalıydı hangi cepteydi anahtar Kim sıcağı teriyle ıslatan hangi kapıda öğrenci Esen güz kendini yollarda çoğaltan içte durak Soldum düştüğüm asfaltta ezip geçti, ezip geçti Gereklilik kipi; uzaktan akraba gibi eski bir mevsim Sokakta gerçeğin dili yeni sezondan yana
Mağlubum kötü top oynuyorken günler şimdi Hep şampiyon yaparım içimde ben geçmişi
Hatırlama Saati
ŞİİR