T.C.
DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ
İMPLANT UYGULANMIŞ İNSAN ÇENESİNDE KAPLAMA GEOMETRİSİNİN GERİLME
ÜZERİNE ETKİSİ
BİTİRME PROJESİ
Kaan Baştürk
Projeyi Yöneten Doç. Dr. Mehmet ZOR
OCAK, 2006
İZMİR
ÖZET
Bu proje de, insan 2nci küçük azı dişinde tüberküllerin yatayla yaptığı açının,
yükleme esnasında, deformasyon ve gerilmelere olan etkisi, bu diş modellerine uygulanabilecek bir implantın modellenmesi ve oluşturulan implantı dişe monte ederek gerilme analizleri yapılmıştır.
Diş modellerinde, tüberkülün yatayla yaptığı açılar 3°, 22°, 45° ’dir. Dişin üst yüzeyindeki tüberküle çiğneme esnasında gelen kuvvet ise 58 N (≈ 6 kg ) olarak düşey yönde uygulanmıştır.
Modeller SOLID-WORKS programında çizilmiş, yükleme etkileri de ANSYS
10.0 programında analiz edilmiştir
BÖLÜM BİR
GİRİŞ
1.1. Dişler Hakkında Genel Bilgi
Diş; mine, dentin, sement ve pulpadan (diş özü) oluşur.
Şekil 1.1 Dişin Yapısı 1.1.1. Mine :
Vücuttaki en sert maddedir. Dişi en dıştan koruyucu bir katman olarak çevreler. İçinde sinir hücreleri olmadığı için duyarlı değildir. % 97’si kalsiyum tuzlarından oluşur. Diş minesi altıgen “ apatit ” kristalleri şeklinde düzenlenmiştir. Minenin yapısına giren kalsiyum tuzları, organik diş maketi üzerinde yavaş yavaş çökelerek birikir ve kristalleşir. Bu birikme, ana rahminde iken başlar. Anne, gebelik süresince bazı ilaçlar alırsa veya çocuk mine teşekkülü sırasında bir hastalık geçirirse mine birikimi aksaklığa uğrayabilir. O zaman dişler sarı, gri veya kahverengi olur. Bazen de eksik (hipoplazik) teşekkül eder.
1.1.2. Dentin :
Minenin altındaki tabakadır. Yetişkin bir insan dişinin %75' ini oluşturur. Kemikle aynı yoğunluğa sahip olmasına rağmen ısıya ve dokunmaya duyarlıdır. Gerektiğinde içerdiği tamir hücreleri ile yeniden dentin dokusu oluşturabilirler. Dişin asıl kitlesini dentin (fildişi)
canlı bir yapıdır ve % 70’i mineral tuzları; % 20’si organik madde ve % 10’u da sudan oluşur. Dentinde çok sayıda kanalcık içerir. Bu kanalcıkların içi diş özü sınırındaki dentin yapıcı hücrelerin uzantıları olan iplikçiklerle doludur. Dentin yapan hücrelere “Odontoblast ” denir. Dentin kanalcıklarının milimetre karede sayıları 10.000’e. yaklaşır. Diş, dolgu veya kaplama yapılmak için oyulur veya küçültülürse bu kanalcıklar açığa çıkar ve o zaman soğuk, sıcak, tatlı ve ekşiden ağrı duyulur.
1.1.3. Sement :
Kökün etrafını kaplayan kemiksi bir tabakadır, çok incedir. Diş kökünün çene kemiğine tutunmasını sağlar. %65’i inorganik maddedir. Bazen kök etrafında ve kök ucunda aşırı sement birikebilir. Buna “ Hipersemontoz ” denir.
1.1.4. Pulpa ( Diş Özü ) :
Dişin orta kısmına ve burada bulunan yumuşak dokuya verilen addır. Kökün ucuna kadar devam eder. Bu kısımda kan damarları yer alır ve bu damarlar sayesinde diş enfeksiyondan korunur ve daima aktif halde kalır. Aynı zamanda pulpada aşırı duyarlı sinir hücreleri bulunur ve bu hücreler sayesinde sıcak, soğuk ve basınç gibi duyular hissedilir. “ Pulpa ” adı da verilen diş özü, dentin tarafından oluşturulan bir odacık içinde yerleşen kılcal atar ve toplardamarlar; duyu sinirleri ve bütün bu yapıları koruyan bir destek dokusundan oluşur.
Diş özünün dış çevresi dentin yapıcı hücrelerle ( Odontoblast ) kuşatılmıştır. Bu hücreler, çürük ve diğer zararlı etkenlere karşı, dişi koruyan kale muhafızlarına benzer. Her hangi bir nedenle oluşan çürüğe karşı dentin yapıcı hücreler üstün gelirlerse bu hücreler diş özü kalesini dentinle sıvarlar; yenik düşerlerse diş özü açılır ve iltihaplanır. Bu etkinlik genç insanların diş özünde daha yoğundur.
1.2 Dişlerin Görevlerine Göre Yapıları 1.2.1. Kesici Dişler
Alt ve üst çenedeki ön dişler “ Kesici Diş ” olarak adlandırılır. Üst çenede genişliği 9-10 mm. olanlar orta kesici; 6-7 mm. olanlar ise üst yan kesicilerdir. Alt orta ve yan kesicilerin genişlikleri ise 6-7 mm. arasındadır.
1.2.2. Kaninler (Köpek Dişleri)
“ Köpek dişi ” ve “ göz dişi ” adı da verilen kaninler kesici dişlerden sonra gelir, alt ve üst çenede sağlı-sollu birerden dört tanedir. Uçları sivri olup koparmaya yararlar.
1.2.3. Azı Dişleri
Kaninlerin arkasında, azı dişleri yer alır. Yapı olarak birbirinden farklı olan azı dişleri, her bir yarım çenede, iki küçük azı, üç de büyük azı olmak üzere beşer tane ve bir çenede toplam on tanedir.
Bütün küçük azıların çiğneme ve kenetlenmeye yarayan ikişer tümsekçikleri vardır. Üst çenedeki büyük azıların dörder tümsekçiği; alt çenedeki büyük azıların beşer tümsekçiği vardır. Bu tümsekçiklere “ tüberkül ” adı verilmektedir.
1.2.4. Akıl Dişleri - Üçüncü Büyük Azılar
Ağzımızda en son süren dişler üçüncü azı dişleridir. Genelde 17 ila 25 yaşları arasında sürmeye başlarlar. Bu dişlerin ağızda bırakılıp bırakılmaması konusu tartışmalıdır. Eğer doğru pozisyonda sürerlerse ve çevre dokulara zarar vermiyorsa bu dişin yerinde kalmasında bir sakınca yoktur. Çene kemiğine kaynaşmış ve anormal pozisyonlu bir dişin (röntgenle tespit edilmiş) ileride yol açacağı zararlar göz önüne alınarak çekimine karar verilebilir. Diş arkındaki yer darlığı durumlarında dişin sürmesi dişeti- kemik ve diğer komşu diş engeline takılabilir.
1.3. İmplantlar Hakkında Genel Bilgi
İmplantlar, diş kökü şeklinde titanyumdan hazırlanmış, çene kemiğine küçük bir operasyon ile yerleştirilen suni diş kökleridir. Titanyum doku dostu bir malzemedir. Kemik ile özel bir bağ oluşturarak yerleştirildiği yere, hücresel olarak tutunur. Bu tutunma tamamlandığında (2-6 ay) üst yapı dediğimiz protezi hazırlama işlemine geçilir. Günümüzde implantlar tartışmasız olarak doğal dişe en iyi ve en yaygın olarak kullanılan alternatiftir.
1.3.1. İmplantın Kullanıldığı Durumlar
{ INCLUDEPICTURE
"http://www.creadenta.com/mr/implant1.gif" \*
MERGEFORMATINET }
Şekil 1.3 İmplantın Kullanıldığı Durumlar
İmplant yerleştirilecek bölgede çene kemiğinin implantı kabul edecek yükseklik ve genişliğe sahip olması gerekmektedir. Mevcut kemiğin kalitesi implantın başarısını etkileyen faktörlerden biridir. Gençlerde kemik gelişiminin tamamlanması gerekmektedir. Erişkinler için üst yaş sınırı yoktur. Genel sağlık durumu iyi olan herkese implant uygulanabilir.
Hijyen, implant uygulamalarında ayrıca önem taşımaktadır. O yüzden implant uygulanacak kişinin ağız bakımına dikkat etmesi implantın başarısında büyük rol oynamaktadır.
Operasyon süresi implant sayısına ve hastanın durumuna bağlı olarak yarım saat ile birkaç saat arasında değişebilir. Operasyondan sonra, implant ile çene kemiğinin birleşmesi için (osteointegrasyon) yaklaşık olarak 2-6 ay kadar beklenir. Eğer gerek görülürse bu dönem süresince size geçici bir protez kullandırılabilir. Daha sonra vakanın özelliğine göre birkaç seans süren bir uygulama ile implant üstü protezleriniz takılır.
Bazı uygun koşulların sağlanabildiği durumlarda hiç beklemeden de protez yapılabilmektedir.
İmplant uygulamaları rutin diş hekimliği hizmetlerinden daha karmaşık ve uzun süreli işlemleri gerektirir. Ayrıca kullanılan malzemelerin değerli olmasından dolayı yüksek bir harcama gerektirirler. İmplant uygulamaları ile gerek estetik gerekse fonksiyon açısından diğer tedavilere göre en ideal sonuçlar elde edilir.
1.3.2. İmplantın Avantajları ve Dezavantajları 1.3.2.1. Avantajları:
• Daha estetik ve daha doğal bir görünüm sağlarlar.
• Dişler sabit kalır. İmplant üstüne yapılan total (damak), parsiyel veya sabit protezler hiç oynamaz. Tutuculuk maksimumdur.
• Çekilmiş dişlerin olduğu kemik bölgelerinde zamanla madde kaybı olur ve kemikler gittikçe incelir. Buna bağlı yüz profilinde bir takım değişiklikler olur. İmplantların yerleştirilmesi ile bu kemik kaybı engellenir.
• Çiğneme fonksiyonu düzeldiği için daha dengeli ve iyi beslenme sağlanır. Böylece iyi çiğneyememeye bağlı olarak oluşmuş mide problemleri giderilir.
• Doğal görünüm ve estetiğin sağlanması ile kişinin kendine güveni artar.
1.3.2.2. Dezavantajları:
• Diğer tedavi alternatiflerine göre daha yüksek maliyette olması.
• Diğer tedavi alternatiflerine göre daha uzun zamanda tedavinin bitmesi.
• Hassas bir klinik ve laboratuar çalışması gerektirir.
• İmplant öncesinde ağız bakımına önem veriyor olmak.
• İmplant sonrasında ağız temizliğine özen göstermek.
Şekil 1.4 İmplantlar
Şekil 1.5 İmplantın Kemiğe Uygulanışı
1.4. Dişlerin Üzerine Gelen Kuvvetler
Dişlere çiğneme hareketi esnasında üzerine gelen kuvvetler;
• Yatay Kuvvetler
• Düşey Kuvvetler
• Bileşke Kuvvetler’ dir.
Harvard Diş Hekimliği mezunu Albert Yurkstas, tek dişte en fazla 12 kg olabileceğini, normal çiğneme kuvvetinin 6-8 kg’ lık kuvvetin yeterli olduğunu ifade etmiştir.
Düşey kuvvetler altında diş, kendi ekseni etrafında hareket eder. Bu hareketi periodontal lifler zararsız hale getirirler. Düşey kuvvetler, dişe diğer kuvvetlerden daha az zararlıdırlar.
1.4.1. Arka Diş Gruplarına Etki Eden Kuvvetler
Çiğneme esnasında, düşey yöndeki kuvvet yüklemesi ortaya çıkan eğilme sonucu, periodontal liflerde bası ve çeki gerilmelerine sebep olur. Düşey kuvvetlerde, alt diş grupları üstlerden daha fazla etkilenirler. Bu grup dişlerde yatay kuvvetler, buccal ve proximal
yüzlerden gelen kuvvetler iki kısımda toplanırlar. Buccal yüzden etki eden kuvvetleri diğerlerinden daha zararlıdırlar. Köklerin birbirlerinden uzaklığı, dişin meydana gelen bu tip kuvvetlere karşı daha dayanıklı olmasını sağlar.
Yatay kuvvetin devamında çene kemiğinde ortaya çıkan reaksiyon kuvveti dişin dönmesini engeller. Arka grup dişler, çiğneme hareketi esnasındaki fonksiyona aktif ve pasif olarak katılırlar. Bunun sonucu olarak occlusal yüzlerin aktif halde iş görerek, karşılıklı yüzler arasında bulunan gıdaları parçalar ve ezerler.
BÖLÜM İKİ
KAPLAMA, İMPLANT ,ÇENE ve ABUTEMENTİN MODELLENMESİ
2.1. Kaplamanın Modellenmesi
Bu projede modellenecek olan kaplama ikinci büyük azı dişidir. Model, Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Bölümünden temin edilmiştir. Modeldeki ölçüler dijital kumpas yardımıyla alınarak çizim yapılmıştır.
Aşağıda tüberkülün yatayla 450 açı yapan diş örneğinin, çiziliş aşamaları gösterilmiştir.
Çizimde izlenen yol 5 aşamalıdır.
{ EMBED Word.Picture.8 }
Şekil 2.1 Yatayla 450 açı yapan tüberkülün modellenme aşamaları
2.1.1. Alt Kısmın Modellenmesi ( 1. Aşama )
Modelde 1. aşamanın en alt ve en üst kısımlarının ölçüleri dijital kumpasla alınarak, programdaki LOFT komutuyla birleştirilmiştir. LOFT komutuyla çizilen iki profil en uygun biçimde birleştirilerek istenilen katı model oluşturulur.LOFT komutunu kullanabilmek için önce ayrı düzlemlerdeki birleştirilecek profilin en alt ve en üst kısımlar çizilir. Daha sonra TOOLBAR’ dan veya Insert - Boss/Base - Loft komutu seçilir. “ Profiles ” bölümüne, çizilen profiller tıklanarak “ OK “ tuşuna basılır. Böylece istediğimiz katı model, iki profil arası örülmüş olur.
{ EMBED Word.Picture.8 } Şekil 2.2 Solid-Works Toolbar
Şekil 2.3 Kaplamanın Modellenmesi 1. Aşama
2.1.2. Orta Kısmın Modellenmesi ( 2. Aşama )
Modelde 2. aşamanın en alt kısmını, 1. aşamanın en üst kısmı oluşturmaktadır. Üst kısmının ölçüleri ise yine dijital kumpas yardımıyla alınmıştır. Dişin bu kısmı parabolik bir yörünge izlediğinden, LOFT komutundaki “ GUIDE CURVES “ bölümüne çizilen parabol, yüzey birleştirmede izlenecek yol olarak tanıtılmıştır.
{ EMBED Word.Picture.8 }
Şekil 2.4 Kaplamanın Modellenmesi 2. Aşama
2.1.3. Üst Kısmın Modellenmesi ( 3. Aşama )
Bu aşamada dişin sol kısmı alt kısımdaki parabolü takip ederken sağ kısmı ise sola doğru doğrusal bir biçimde yükselmektedir. Bu aşamanın alt kısım profilini, 2. aşamanın üst profili oluşturmaktadır. Üst kısım profil ölçüleri yine dijital kumpas ile alınmıştır. Burada da yine alttaki parabolün devam edebilmesi için yardımcı bir parabol çizilmiş ve yine “ GUIDE CURVES “ kısmına bu çizilen parabol, izlenecek yörünge olarak tanıtılmıştır.
Şekil 2.5 Kaplamanın Modellenmesi 3. Aşama
2.1.4. Tüberküllerin Oluşturulması ( 4. Aşama )
Bu aşamada, dişin en üst kısmı olan tüberküller modellenmiştir. Ölçüler dijital kumpasla alınmıştır.
Bu aşamada diğer aşamalarda olduğu gibi “ Loft “ komutu değil “ EXTRUDE ” komutu kullanılmıştır. Bu komut ile, bir düzleme çizilen bir profilin, istediğiniz yöne derinlik verilme suretiyle katı cisim elde edilir. Derinlik değeri “ D1 “ kısmına girilerek verilmiştir.
Derinlik değeri verilen kısmın altındaki “ Merge Results “ seçeneği de özellikle işaretlenmiştir. Çünkü bu seçenek sayesinde oluşturulan yeni kısım, eski kısımlara kaynatılarak, ayrı bir parçaymış gibi davranmasını engellemektedir.
Şekil 2.6 Kaplamanın Modellenmesi 4. Aşama
Bu aşamanın önemli olan kısmı, yukarıdaki şekilde görülen 450 lik açı yerine, 220 ve 30 lik açılar girilerek daha sığ diş profilleri elde etmemizi sağlamasıdır. Elde edilen yeni profil şekilleri ileriki sayfalarda gösterilmiştir.
2.1.5. Çukur ve Yuvarlatmaların Verilmesi ( 5. Aşama )
Bu aşamada tüberkül tümseklerinin üzerinde bulunan çukurlar ve bu çukurlukların içinde olan yuvarlatmalar yapılmıştır. Yuvarlatma değerleri, çukur içinde oluşan kenarlara göre çeşitli değerler göstermektedir. Çukurlar ise, ön düzleme göre simetriktir. Bu yüzden, aşağıda tek bir çukurun yapım aşaması gösterilmiştir. Diğer çukur ise “ MIRROR “ komutu ile, ön düzlemin arka tarafına aktarılmıştır. Önden bakıldığında çukurcuklar açılı iki düzlemden oluştuğu görülmektedir. Bunun için önce ön düzlem 67,50 kendi etrafında (S.İ.T.) döndürülmüştür ( Plane 12 ). Daha sonra çukurların boyutlarına uygun bir eliptik profil çizilerek “ CUT-EXTRUDE “ komutuyla kesim yapılmıştır.
Şekil 2.7 Kaplamanın Modellenmesi 5. Aşama
Daha sonra yine ön düzlem, bu sefer ters yöne (S.İ.) 67,5 0 döndürülerek yeni bir düzlem oluşturulmuştur. Bu yeni düzleme yine çukurun boyutuna uygun eliptik bir profil çizilerek
“ CUT-EXTRUDE “ komutuyla kesilmiştir. Oluşan yeni şekle gerekli yuvarlatmalar verilerek diş modeli oluşturulmuştur.
Şekil 2.8 Oluşturulan Kaplama Modeli ( 45 derece )
Şekil 2.9 Oluşturulan Kaplama Modeli ( 22 Derece )
Şekil 2.10 Oluşturulan Kaplama Modeli ( 3 Derece )
2.2. İmplantın ve Abutementin Modellenmesi
Bu bölümde kaplamamıza uygun bir implant çizilmiştir. İmplant modeli Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Bölümünden temin edilmiştir. Ölçüler dijital kumpasla alınmıştır.
Önce model ölçüleri alınarak profili çizildi. “REVOLVE” komutuyla çizilen profil kendi ekseni etrafında 3600 döndürülerek katı cisim elde edildi.
Şekil 2.11 İmplantın Modellenmesi
Daha sonra implantın vida şeklini alması için, çizilen katı cisim üzerine, vida adımı profili çizildi. Bu profilin spiral bir yol izlemesi için, “HELİX” komutuyla bir helis çizildi.
“SWEEP” komutuyla implant vida formatına getirildi.
Şekil 2.12 İmplant Vida Formatı
Şekil 2.13 Oluşturulan İmplant Modeli
Abutement, kaplamayı implanta bağlayan yapılardır. İki çeşit abutement vardır. Birincisi, düz yapılı abutementlerdir. Bu tür abutementler implantın kemiğe düşey şekilde yerleştirildiği zaman kullanılmaktadır. İkinci çeşit ise, eğik abutementlerdir. Bu türler ise,
implant çene kemiğine açısal şekilde yerleştirildiği zaman kullanılır. Eğik abutementler bu sayede dişin düzgün bir biçimde damağa oturmasını sağlamaktadır. Bu projede, implantın çene kemiğine düz bir biçimde geçtiğini varsayarak, düz abutement tasarlanmıştır.
İlk olarak abutementin profili çizilerek “Revolve” edilmiştir. Daha sonra dişin kendi ekseni etrafında dönmemesi için dişe geçen tarafın bir kısmına dikdörtgen şekli verilmiştir.
Şekil 2.14 Abutementin Modellenmesi
Şekil 2.15 Oluşturulan Abutement Modeli
2.3. Çene Kemiğinin Modellenmesi
Çene kemiği, çizilen kaplamaya ve implanta uygun ölçülerde, temsili olarak çizildi.
Öncelikle uygun ölçülerde kare bir profil çizilerek “EXTRUDE” edildi. İmplantın alt kısmı çene kemiğine geçer. Bu yüzden kemiğin ortasına implantın çapında bir delik açıldı. Bu deliğe implantın oturtulması için “CUT-SWEEP” komutuyla paso çekildi.
Şekil 2.16 Çene Kemiğine Paso Çekilmesi
2.4. Kaplama, İmplant, Abutement’ın Çene Kemiğine Montajı
Önce Solid-Works giriş kısmından “NEW-ASSEMBLY” seçilir. “INSERT COMPONENT” butonundan kaplama, implant, abutement, çene kemiği, damak profilleri seçilerek, oluşturacağımız montaja atılır.
Şekil 2.17 Solid-Works Assembly Toolbar
2.4.1. Solid-Works Montajda Kullanılan İlişkilendirme Komutları
Solid-Works’te ilişkilendirmeler “MATE” butonunun altında yapılmaktadır.
Şekil 2.18 Solid-Works İlişkilendirme Seçenekleri
Bilindiği üzere parçaların çoğu silindirik yapıdadır. Bu yüzden yukarıdaki şekilde en çok
“CONCENTRIC” komutu kullanılmıştır. Bu komut, iki silindirik profillerini aynı eksen üzerine taşır. “COINCIDENT” komutu ise, iki yüzeyin birbiriyle temas etmesini sağlar.
Diğer komutlar ise, anlamları paralellik, diklik, teğet olan ilişkilendirme komutlarıdır.
Burada abutement, kaplamanın delik kısmı, implant, damağın delik kısmı, çene kemiğinin delik kısmı birbirleriyle “CONCENTRIC” komutuyla aynı eksene getirilmiştir. Kaplamanın alt kısmı, implantın üst kısmıyla “COINCIDENT” komutuyla birbirlerine temas ettirildi.
İmplantın alt kısmıyla da çene kemiği deliği alt kısmı temas ettirildi. Son olarak ta, damak ve çene kemiği yine “COINCIDENT” komutuyla ilişkilendirilmiştir.
Şekil 2.19 Montaj Patlatılmış Hali
Şekil 2.20 Montajın Kesit Görüntüsü
BÖLÜM ÜÇ
MODELLERİN GERİLME ANALİZLERİ
3.1.1. Modellerin Programa Aktarılması
SolidWorks te çizilen kaplama, implant, abutement, damak, çene kemiği profilleri yine aynı programda montaj edilmişti. Bu montaj IGES formatında kaydedilerek, gerilme analizi yapılmak üzere Ansys 10.0 programına aktarıldı.
Şekil 3.1 Montajın Ansys’e aktarılması
3.1.2. Kuvvetlerin Uygulanması
Kaplama tüberkülüne gelen ortalama çiğneme kuvveti 6-8 kg ‘dır. Bu kuvvet, düşey yönde noktasal olarak tüberkülün ortasına uygulanmaktadır. Kuvvetin orta noktaya uygulanma amacı, bu yerin montaj için kritik nokta olmasıdır. Aşağıda uygulanan kuvvet sabit tutulmuş (58 N), kaplama geometrisi değiştirilmiştir. Böylece gerilmelerin maksimum olduğu yer gözlenerek kıyaslanmıştır. Montaj çene kemiğinden sabit tutulmuştur.
Şekil 3.2 Kaplamaya düşey yönde kuvvetin uygulanışı
3.1.3. Analizin Yapılması
Kuvvetlerin uygulanmasından sonraki aşama montajdaki elemanların malzeme özelliklerinin girilmesidir. Kaplama için seramik, implant ve abutement için titanyum, çene kemiği için kemik, damak için damağın malzeme özellikleri Ansys’e girilmiştir.
Tablo 3.1 Montajda Kullanılan Malzeme Özellikleri
Malzeme Young Modülü (MPa) Poission Oranı
Seramik 650 0.238
Titanyum 110.000 0,33
Kemik 18.000 0,3
Damak 0,7 0,3
Bu özellikler girildikten sonra “SOLVE” butonuna basılır. Montaj önce “MESH” edilip küçük parçalara ayrılarak çözülür.
Şekil 3.3 Montajın Mesh Edilmesi
BÖLÜM DÖRT
ANALİZ SONUÇLARI ve DEĞERLENDİRME
Kaplama, 3 çeşit geometriyle tasarlanmıştı. Bunlar; tüberkülün yatayla 30 , 220 , 450 açı yaptığı durumlardır.
4.1. Von-Mises Gerilme Dağılımı
Şekil 4.1 30 Açı Kaplamalı Montajda, Von-Mises Gerilimi Dağılımı
Şekil 4.2 220 Açı Kaplamalı Montajda, Von-Mises Gerilimi Dağılımı
Şekil 4.3 450 Açı Kaplamalı Montajda, Von-Mises Gerilimi Dağılımı
4.2. Kayma Gerilmesi Dağılımı
Şekil 4.4 30 Açı Kaplamalı Montajda, Kayma Gerilmesi Dağılımı
Şekil 4.5 220 Açı Kaplamalı Montajda, Kayma Gerilmesi Dağılımı
Şekil 4.6 450 Açı Kaplamalı Montajda, Kayma Gerilmesi Dağılımı
4.3. Asal Gerilmeler
Şekil 4.8 220 Açı Kaplamalı Montajda, Asal Gerilmeler Dağılımı
Şekil 4.9 450 Açı Kaplamalı Montajda, Asal Gerilmeler Dağılımı
4.4. Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler
Şekil 4.10 30 Açı Kaplamalı Montajda, Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler
Şekil 4.12 450 Açı Kaplamalı Montajda, Çene Kemiğinde Oluşan Asal Gerilmeler
4.5. Sonuçların Karşılaştırılması
Şekil 4.13 Montajda Maksimum Gerilmeler
Tablo 4.1 Analiz Sonuçları
MAKSİMUM GERİLMELER KAPLAMA CİNSİ
Von-Mises (MPa) Kayma (MPa) Asal (MPa)
30 115,025 60,331 122,848
220 128,328 66,41 97,288
450 146,322 76,96 91,293
4.6 Değerlendirme
1. Her üç geometride de maksimum gerilmeler aynı noktada, implant ve abutementin birleştiği yer, olup sadece değerleri farklı çıkmıştır.
2. Tüberkülün yatayla yaptığı açı arttıkça, Von-Mises gerilmelerinin arttığı görülmüştür.
3. Tüberkülün yatayla yaptığı açı arttıkça, Kayma gerilmesinin arttığı görülmüştür.
4. Tüberkülün yatayla yaptığı açı arttıkça, Asal gerilmelerin azaldığı görülmüştür.
5. İmplantın çene kemiği ile birleştiği noktalarda çeki gerilmesinin, diğer kısımlarında ise bası gerilmelerinin olduğu, fakat bu gerilmelerin kemiği fazla miktarda deforme etmediği görülmüştür.
KAYNAKLAR
a) { HYPERLINK "http://www.dentalesthetic-implant.com" } b) { HYPERLINK "http://www.hekimim.com/estetik/implant" }
c) { HYPERLINK "http://www.kobelco.co.jp/english/titanium/characteristic" } d) { HYPERLINK "http://www.implantdent.org" }
e) { HYPERLINK "http://www.restoremedical.com/science.asp" } f) { HYPERLINK "http://www.ucsf.edu" }
