36 Türk Dili
Ömür CEYLAN
Prof. Dr. Mehmet Şener Küçükdoğu’ya…
Ben gamlı hazan, sense bahar; dinle de vazgeç!
Sen kendine, kendin gibi bir taze bahar seç…
Son demde gelip karşıma çıktın ya apansız, Batmakta olan bir günü tutmuşça zamansız;
Bir tatlı tebessümle donandı bütün evren, Bir başka güneş, burcuma doğmuş gibi aynen.
Gök kubbe senin hatrına kuşlarla barışmış;
Gözyaşları arzın, güle hasretle karışmış.
Ay, her gece kandilini özlemle yakarmış;
Dünya, meğer ancak geleceksin diye varmış.
Gündüzle gece, kışla yazın devri de hep sen;
Arsız feleğin cilvesi de, cevri de hep sen.
Bahçemde telaş, son kışa çıkmak hevesiyle;
Sendeyse açar lâleler ilkyaz nefesiyle.
Kalbim kışa mahkûm, ne olur yorma bu denli;
Avcunda küçük bir kuşa benzer ki kefenli, Sarf etme bakış oklarını, kaşını kurma;
Beyhude ümit verme sakın, bir daha vurma.
Hoyrat yüreğin, yıllara düşmanlığısın sen!
Mazinin, ağarmış saça pişmanlığısın sen!
Olmaz meleğim, böyle bir aşk; bende vakit geç!
Sen kendine, kendin gibi bir taze bahar seç…
