6 Türk Dili
Hayriye ÜNAL
Avcıya
utanmadan gelsin perşembeler niye utansın sen bana hep şiir yaz, yazma yazdır
çıkış aldır, sokakta kaldır ben geçerken yüzünü, eğme
yan bak, yandan bak, siyah bakış at
iki çarşamba daha geçsin, biz neyi beklerken bir yılan aramızdan geçse
bir köpek bir sarışın kedi yitirdim bazı fırsatları
kopardım bazı saatleri zamandan kendi hakkımı kazandım geri pişman olmadım bazı küçüklük
saydıkları şeylerden
sen beni açıklığa kavuştur ya sin içime, adil kıl beni kendine sin ya üzüntüme sin gömleğime ya hiç değilse bir beş saniye
ara verdir ölümlülüğümüze çekindim çekinmesine
saydım saymasına günleri, dakkaları
korktum korkmasına bazen korkunun yüreği olacak kadar bazen hiç korkmadan geçerdim ortasından bir kabusun yıkıntı arasında saklı kalmış nadir meyve kabukları gibi güzel koku saçardım
minnetsiz teşekkürsüz huzurdan bihaber Haşim bilseydi orada olacağımı
bir gün geleceğimi toprağı eşeleyeceğimi bir kalıntı yaratmak için çubuklar dikeceğimi
nasıl sevdiğimi bilseydin nasıl istediğimi nasıl direndiğimi zor oluyor bir ava dönüşmeden sevmek avcıyı