Radius Ulna Kırıkları ve Sağaltımı
Prof. Dr. Ümit KAYA
Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı
• Tanım: Ön ekstremitenin direk travması ile radius-ulna ikili kemiğinde gelişen
kırıklardır.
Tanı
• Klinik Muayene: Bu yaralanmaların
travmatik kökenli olmasından dolayı diğer sistem fonksiyonları kontrol edilmelidir
(pulmoner kontizyon, pneumotoraks, kosta kırıkları, travmatik myokarditis).
Palpasyonda ağrı şişkinlik ve krepitasyon
görülür.
• Radyografi: Radius ve
ulna’nın alt ve üst eklemleri de içine alacak şekilde
craniocaudal ve lateral radyografileri kemik ve yumuşak doku lezyonunu belirlemek için gereklidir.
• Thorasik radyografi de
alınmalıdır.
Radius-ulna diafizer kırıkları ve sağaltımı Medikal ve konservatif sağaltım
• Radius ulna kırıklarında medikal sağaltım aneljezik ve antibiyotik
uygulamalarını içerir.
• Radius ulna kırıklarının konservatif sağaltımında ise destekli ya da alçılı bandaj uygulamaları yer alır.
• Bunlar özellikle deplase olmamış kırıklarda tek kemik
kırıklarında ve genç hayvanlarda yaş ağaç kırıklarında uygulanır.
Cerrahi sağaltım
• Radius-ulna kırıklarının sağaltımında açık veya kapalı yöntem uygulamasına yönelik karar kırığın konfigürasyonuna ve kırık değerlendirme kriterlerine ve seçilen
immplant sistemine göre yapılır.
• Eksternal fikzatörler ve kemik plakları radioulnar kırıklar için tercih edilen
fikzasyon materyalleridir.
• Basit veya büyük segment içeren hafif parçalı
kırıklar kemik sütununu yeniden onarmak için açık redüksiyon internal
fikzasyon, küçük
açıklıktan redüksiyon ve eksternal fikzasyon veya kombine teknikler için uygundur.
• Çok parçalı kırıklarda kapalı redüksiyon ve eksternal fikzasyon veya açık redüksiyon köprülü plak ve
kansellöz greft yada minimal invazif
perkutanöz osteosentez uygulaması
düşünülebilir.
• Ulna genellikle indirek olarak radial stabilizasyonla stabil edilir.
• Çok parçalı radial kırıklarda, ek destek gereken çok büyük köpeklerde ve Radius ulnanın anatomik redüksiyonu gerekli
olan sportif hayvanlarda ulna da stabilize
edilir.
Açık ve kapalı redüksiyon için değerlendirme kriterleri
• Açık redüksiyon
– deplase kırıklar (plak, IM)
– basit kırıklar – kemik greft
uygulaması gerektiren parçalı kırıklar
– Deplase redükte edilebilir fragmanlı kırıklar (plak)
• Kapalı redüksiyon
– deplase olmamış kırıklar (bandaj) – anatomik düzeltme
gerektirmeyen parçalı kırıklar (bandaj)
– Redükte edilemeyecek küçük fragmanlar
içeren kırıklar (eksternal)
