Anatomik Pozisyon
Ayakta dik duran, baş dik, yüz karşıya dönük,
kollar iki yanda sarkık,
Anatomik Düzlemler
1. Sagital düzlem (planum sagittale)
Önden arkaya, yukarıdan aşağıya doğru olan düzlemdir.
Anatomik Düzlemler
2. Frontal düzlem (planum frontale, koronal)
Sağdan sola veya soldan sağa, yukarıdan aşağıya doğru olan düzlemdir.
Anatomik Düzlemler
3. Transvers düzlem (planum transversum, horizontal) Yere paralel uzanan düzlemdir.
Anatomik Eksenler
1. Vertikal eksen (axis verticalis)
Anatomik Eksenler
2. Sagital eksen (axis sagittalis)
Anatomik Eksenler
3. Transvers eksen (axis transversalis)
Anatomik Bölgeler
I. Kaput (caput, baş)
II. Kollum (collum, boyun)
III. Trunkus (truncus, gövde)
I. Toraks (thorax, göğüs kafesi)
II. Dorsum (dorsum, sırt)
III. Abdomen (abdomen, karın)
Anatomik Bölgeler
IV. Regio membri süperioris
I. Omos (omuz)
II. Brachium (kol)
III. Antebrchium (önkol)
IV. Manus (el)
V. Regio membri inferioris
I. Gluteus (kalça)
II. Femur (uyluk)
III. Crus (bacak)
Anatomik Boşluklar
İç organların yerleştiği boşluklara kavitas (cavitas) denir.
İki ana vücut boşluğu vardır. Bunlar;
Cavitas dorsalis (arka boşluk)
Anatomik Boşluklar – Cavitas dorsalis
Birbiriyle bağlantılı iki boşluk halindedir.
Kafatası içinde kalan kısmı cavitas cranii (kavitas krani, kafatası boşluğu)’dir. Burada beyin bulunur.
Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis
Gövdenin ön kısmında bulunur. Diyafragma ile üst ve alt olarak ikiye ayrılmıştır.
Üst boşluğa cavitas thoracis (kavitas torasis, göğüs boşluğu) alt boşluğa ise cavitas abdominalis (kavitas abdominalis, karın boşluğu) denir.
Karın boşluğunun altında da cavitas pelvis
Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis
Cavitas thoracis’de akciğerler, kalp, yemek borusu, soluk borusu ve büyük damarlar,
Anatomik Boşluklar – Cavitas ventralis
Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler
Superior (üst,üstte)
Anterior (ön, önde)
Medial (orta hatta yakın)
Internal (hacmin
içindeki)
Dextra (sağ)
Superficial (yüzeyel)
Proximal (gövdeye yakın
üst uç)
Inferior (alt, altta)
Posterior (arka, arkada
Lateral (orta hatta uzak)
External (hacmin
dışındaki)
Sinistra (sol)
Profundus (derin)
Distal (gövdeye uzak alt
Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler
Medianus (tam ortadaki)
Intermedius (iki oluşum
arasındaki)
Visceralis (iç organlarla
ilgili)
Centralis (merkezdeki)
Periphericus (uzaktaki)
Peripheralis (çevresel)
Ventralis (karın tarafında)
Dorsalis (sırta ait)
Thorocalis (göğüs
kafesinde)
Abdominalis (karın
içinde)
Margo (kenar)
Cranialis (başa ait, baş
tarafında)
Corpus (cisim)
Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler
Caudalis (ayak ucuna
yönelik, bir organın altında)
Planta (ayak tabanı)
Palma (el ayası)
Collum (boyun)
Facies (yüz)
Truncus (gövde)
Sagitalis (oksal, ok yönü)
Yer ve Yön Bildiren Anatomik Terimler
Ipsilateralis (aynı tarafta)
Contralateralis (karşı tarafta) Longutudinalis (boyuna) Nukleus (çekirdek) Nukleolus (çekirdekçik) Arteria (atardamar) Vena (toplardamar) Ligament (bağ) Articulatio (eklem)
Ductus (boru, kanal)
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Flexion (fleksiyon): Eklem açısının küçüldüğü bükme hareketi.
Hiperfleksiyon aşırı bükülme demektir.
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Plantar flexion: Ayak tabanına doğru yapılan bükme hareketidir. Ayak ucu yukarı hareket eder.
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Extantion (ekstantiyon): Eklem açısının büyüdüğü germe hareketi.
Hiperekstansiyon aşırı germe anlamına gelir.
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Abduction (abduksiyon): Orta hattan uzaklaşma hareketidir.
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Rotation (rotasyon): Bir eklemin kendi ekseni etrafında yaptığı dönme hareketidir.
Dönme hareketi mediale doğru oluyorsa buna iç rotasyon denir.
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Başı ve boynu sağa-sola çevirme hareketine sağa-sola rotasyon
denir.
Önkoldaki iç rotasyona pronation (pronasyon), dış rotasyona ise
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Circumduction (sirkumdiksiyon): Bir nokta etrafında yapılan dairesel dönme hareketidir.
Opposition (oppozisyon): El baş parmağının diğer parmaklara yaklaşma hareketidir.
Hareket Bildiren Anatomik Terimler
Inversion (inversiyon): Ayağın ön kısmını aşağı ve içe döndüren, küçük parmak tarafına yatma hareketidir. Ayak tabanı mediale döner.
Hücre
Hücre Yapısı
Hücreler organizmanın yapısal ve fonksiyonel birimleridir.
Hücre içerisinde belirli görevleri olan yapılar vardır. Bunlara
Hücre Yapısı - Organeller
Organeller hücre sitoplazmasında dağınık halde bulunurlar.
Her biri ayrı bir zar
Hücre Yapısı
Bazı hücrelerin hücre yüzeylerinden silia’ları ve flagella denilen kuyrukları vardır.
Hücre iskeleti ise mikroflamentler, mikrotübüller ve ara flamentlerden oluşmuştur.
Hücre Yapısı – Hücre Kuramı
1. Hücre canlıların yapıtaşı ve işlev birimidir.
2. Canlılar bir veya daha fazla hücrenin birleşmesiyle oluşmuştur.
3. Hücrelerin bölünme özellikleri vardır.
Hücre Yapısı – Hücre Şekilleri
Hücrenin biçimi; sitoplazmanın akıcılığına, yüzey gerilimine ve
Hücre Yapısı – Hücre Şekilleri
Hücre sitoplazmasının %75’i su olduğundan hücreler genellikle yumuşaktır.
Sert hücreler derinin epidermis tabakasındaki hücrelerdir.
Hücreler çoğunlukla renksizdir. Bazı pigment içeren hücreler
Hücre Yapısı – Yapısal Özellikleri
1. Kalıtsal bilgiler DNA içinde saklanır.
2. Genetik kod temelde aynıdır.
3. Bilgi DNA’dan proteine RNA aracılığıyla geçer.
4. Proteinler ribozomlar tarafından yapılır.
5. Proteinler hücrenin fonksiyon ve yapısını düzenler.
Hücre Yapısı – Yapısal Özellikleri
Hücre üç temel kısımdan oluşmuştur. Üçünden biri olmadığında
hücre canlı kalamaz. Bunlar;
Hücre zarı plasmalemma,
Hücre çekirdeği nucleus ve
Hücre Yapısı – Hücre Zarı
Membrana cellularis adı da verilir. Görevleri;
1. Hücreye şekil verir.
2. Hücreyi dış etkenlerden korur.
3. Hücrenin sitoplazma organellerini sarar.
4. Organel ile sitoplazma arasındaki madde alışverişini düzenler.
Hücre Yapısı – Hücre Zarı
6. Osmotik dengeyi düzenler.
7. Hücre zarı hücrelerin birbirini tanımasını sağlar. Glikoproteinler ile yabancı proteinleri tanır.
8. Her hücre zarının kendine özgü özellikleri, özelleşmiş görevleri vardır.
9. Hücrelerin birbirlerine tutunmalarında rol oynar.
10. Hücrenin uyarılmasını sağlar. Hücrenin elektrik dengesini organize eder.
Hücre Yapısı – Hücre Zarı
Akıcı mozaik zar modeli’ne göre hücre zarı; lipit, protein ve
karbonhidrat moleküllerinin diziliminden meydana gelmektedir.
Lipitler hücre zarında fosfolipit şeklindedir ve zarın yapısında bir çift fosfolipit tabaka bulunur.
Protein ve karbonhidrat molekülleri fosfolipit tabakaya gömülüdür.
Fosfolipit tabaka sürekli hareket ettiğinden protein ve karbonhidrat
Hücre Yapısı – Hücre Zarı
Fosfolipit molekülleri hidrofilik (suyu seven) ve hidrofobik (suyu sevmeyen) olarak iki uca sahiptir.
Hidrofilik uç dışta, hidrofobik uç içte yer alır.
Hücre Yapısı – Hücre Zarı
Hücre zarı seçici-geçirgen özelliktedir. Hücre zarından;
küçük moleküller büyüklere göre daha kolay,
nötr atomlar iyonlara göre daha kolay ve
Hücre Yapısı – Hücre Zarı
Hücre zarından kolayca geçebilen bazı maddeler;
Oksijen, karbondioksit, karbonmonoksit, azot ve amonyak gibi gazlar,
A, D, E, K gibi yağda çözünen vitaminler,
Enzimler, hormonlar, tükürük ve gözyaşı gibi maddeler,
Metabolik artıklar,
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
Nukleus hücre içindeki tüm biyokimyasal olayları yöneten ve hücre bölünmesini
sağlar. Görevleri;
1. Hücrenin kalıtsal bilgisini depolar.
2. Hücrenin büyümesi, gelişimi, farklılaşması ve çoğalması olaylarını denetler.
3. Metabolik aktiviteleri düzenler.
4. DNA sentezler.
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
Çekirdeğin şekli genellikle hücre ile uyumludur.
Nukleus hücrede sentrik yerleşmiştir.
Bazı hücreler (karaciğer, leyding) çok çekirdekli (polikaryosit) olur.
Nukleus çift katlı bir membran ile sarılır. Bu membranda çok sayıda
por bulunur.
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
İç nukleus membranı düzdür.
Dış nukleus membranına ribozomlar tutunmuştur.
Çekirdek sıvısı nukleoplazma, kromatin ağı ve nukleolus
(çekirdekçik) arasındaki boşlukları doldurur.
Homojen görünümlü bir sıvıdır.
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
Kromatin (chromatin);
DNA ve ona bağlı proteinlerden oluşmuştur.
Bu iplikçikler hücre bölüneceği zaman kromozomları meydana getirirler.
DNA ve proteinler Nukleus’daki kromozomların içinde bulunurlar ve en önemli görevleri genleri taşımalarıdır.
Kromozomun kendini eşlemesiyle oluşan iki iplik birleşimine kromatit
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
İnsanda 23 çift (46) kromozom vardır (22 çift otozom (somatik) 1 çift gonozom
(eşeysel) - kXX, eXY).
Gonozom dişide x, erkekte ise x – y kromozomu olabilir.
Y kromozomu testis kromozomudur ve erkek cinsiyetinin belirleyicisidir.
Dişiye ait x ile erkeğe ait x birleşmişse bebek xx yani kız, dişiye ait x ile erkeğe ait y birleşmişse bebek xy yani erkek olur.
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
Deoksiribonukleit asit (DNA)
Dört farklı nukleotit bazından oluşur.
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
DNA, hücredeki tüm proteinlerin nasıl yapılacağının genetik bilgisini
içerir.
Bilgi nukleusdadır ancak proteinler sitoplazmada sentezlenir.
Bu nedenle bilginin sitoplazmaya aktarılması gerekir ve bu amaçla
DNA kalıbından RNA üretilir.
RNA, sitoplazmaya geçer ve ribozomlara protein sentezi için gerekli
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
Ribonukleit asit (RNA)
Ribonükleotitlerin birbirine bağlanması ile oluşan tek zincirli nükleit asitlerdir.
Boyları DNA’lardan kısadır. Hemen hemen tüm hücrelerde fazlaca bulunurlar.
RNA’lar üç ana gruba ayrılırlar;
Messenger (haberci) RNA (mRNA),
Ribozomal RNA (rRNA),
Hücre Yapısı – Hücre Çekirdeği
Nukleolus (çekirdekçik)
Sayı ve büyüklüğü hücreye göre farklılık gösteren, nukleoplazma içine yerleşmiş küçük, daire şeklinde yapılardır.
Ribozomlar, RNA, DNA ve proteinler nukleusda nukleolus olarak
depolanır.
Nukleolusun hücre zarı yoktur ve hücre bölünmesi sırasında