B ¨ol ¨um 9
Laplace ve Poisson Denklemi
Bu bölümde esas itibariyle [0; a] [0; b] üzerinde tan¬ml¬ parçal¬ düzgün alt; ust; sol ve sag fonksiyonlar¬ile
uxx+ uyy = f (x; y); (x; y)2 (0; a) (0; b) Poisson denklemini analitik çözüme izin veren
a11u(0; y) + a12ux(0; y) = sol(y);ya a116= 0 veya a126= 0 a21u(b; y) + a22ux(b; y) = sag(y);ya a21 6= 0 veya a226= 0;
b11u(x; 0) + b12uy(x; 0) = alt(x);ya b116= 0 veya b126= 0 b21u(x; b) + b22uy(x; b) = ust(x);ya b21 6= 0 veya b22 6= 0
ayr¬k s¬n¬r ¸sartlar¬ ile gözönüne alarak inceliyoruz. f 0olmas¬durumunda denklem Laplace denklemi olarak adland¬r¬l¬r. Her hangi bir s¬n¬r ¸sart¬n- daki katsay¬lar¬n her ikisinin birden s¬f¬rdan farkl¬ olmas¬ durumu say¬sal çözüm gerektirir ki bu durumlar için [6] kayna¼g¬n¬öneririz.
Bu bölümde, yukar¬daki formatta verilen Laplace veya Poisson problemin çözümünün
gerekti¼ginde alt problemlere ayr¬lmak suretiyle daha önceden inceledi¼gimiz de¼gi¸skenlerine ay¬rma yöntemi ile nas¬l elde edilece¼gini inceliyoruz. Ayr¬ca Maxima ortam¬nda geli¸stiridi¼gimiz uygulamalar ile kullan¬c¬taraf¬ndan tan¬mlanan özel Dirichlet problemlerinin analitik çözümünün gra…¼gi ile birlikte nas¬l elde edilebilece¼gini inceliyoruz.
Bu bölüm için 4. Bölümde inceledi¼gimiz de¼gi¸skenlerine ay¬rma yöntemi, 5. Bölümde inceledi¼gimiz Regüler veya Periyodik Sturm-Liouville problem- lerinin özfonksiyonlar¬ ve 6. Bölümde inceledi¼gimiz Fourier serileri temel matematiksel araçlar¬m¬z¬olu¸sturmaktad¬r. Okuyucular¬n bu bölüme devam etmeden önce bahsetti¼gimiz bölümleri tekrar gözden geçirmelerini önemle tavsiye ederiz.
9.1 Dirichlet s¬n¬r ¸sartl¬homojen problemler
Öncelikle
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; a) (0; b) (9.1) u(0; y) = sol(y); u(a; y) = sag(y) (9.2)
u(x; 0) = alt(x); (9.3)
u(x; b) = ust(x); (9.4)
Dirichlet problemini gözönüne alal¬m.(9.1) denklemi homojendir çünkü u 0 denklemin çözümüdür.
Problemi a¸sa¼g¬da verilen iki alt probleme ay¬ral¬m:
u(x; y) = v(x; y) + w(x; y) burada
vxx+ vyy = 0; (x; y)2 (0; a) (0; b) (9.5)
v(0; y) = 0; v(a; y) = 0 (9.6)
v(x; 0) = alt(x); (9.7)
v(x; b) = ust(x); (9.8)
ve
wxx+ wyy = 0; (x; y)2 (0; a) (0; b) (9.9)
w(0; y) = sol(y); (9.10)
w(a; y) = sag(y) (9.11)
w(x; 0) = 0; w(x; b) = 0 (9.12)
dir.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k t u .e d u .tr
Burada sadece v ye ait problemin çözümünü belirleyece¼giz, w probleminin çözümü de benzer biçimde elde edilebilir.
5. Bölümde inceledi¼gimiz de¼gi¸skenlerine ay¬rma yöntemiyle v(x; y) = X(x)Y (y)
biçiminde çözüm arayarak, denklemde yazmak suretiyle X00(x)Y (y) + X(x)Y00(y) = 0
elde ederiz. Her iki taraf¬n s¬f¬rdan farkl¬kabul etti¼gimiz X(x)Y (y) ile bölerek, X00(x)
X(x) = Y00(y) Y (y) = veya homojen Dirichlet ¸sartlar¬ile
X00+ X = 0; X(0) = X(a) = 0 Y00 Y = 0
denklem sistemini elde ederiz. [0; a] üzerinde Dirichlet probleminin özde¼ger ve özfonksiyonlar¬n¬biliyoruz:
n = n2 2
a2 ; Xn(x) = sin(n
a x); n = 1; 2;
Ayr¬ca n de¼gerlerini yerine yazarak her bir n için Yn00 n2 2
a2 Yn= 0; n = 1; 2;
elde ederiz. Bu denklemlerin çözümü ile Yn(y) = cncosh(n
a y) + dnsinh(n
a y); n = 1; 2;
elde ederiz. O halde her bir n için vn(x; y) = Xn(x)Yn(y) = cncosh(n
a y) + dnsinh(n
a y) sin(n
a x); n = 1; 2; :::
çözümlerini elde ederiz. S¬n¬r ¸sartlar¬n¬ sa¼glayan genel çözümümüzü, elde etti¼gimiz bu çözümlerden hareketle
v(x; y) = X1 n=1
cncosh(n
a y) + dnsinh(n
a y) sin(n
a x) (9.13)
olarak tan¬ml¬yoruz, burada cn; dn katsay¬lar¬n¬ ¸simdilik bilmiyoruz, ancak bu çözümün (9.7) ile verilen s¬n¬r ¸sart¬n¬da yani,
v(x; 0) = alt(x) = X1 n=1
cnsin(n
a x) (9.14)
sa¼glamas¬gerekmektedir. (9.14) ile tan¬mlanan serinin alt(x) fonksiyonunun [0; a]aral¬¼g¬üzerindeki Fourier sinüs aç¬l¬m¬oldu¼gunu görüyoruz, o halde
cn= 2 a Za
0
alt(x) sin(n
a x)dx; n = 1; 2;
olarak elde edilir. Öteyandan (9.8) ile
v(x; b) = X1 n=1
cncosh(n
a b) + dnsinh(n
a b) sin(n
a x) = ust(x) veya
cncosh(n
a b) + dnsinh(n
a b) = 2 a Za
0
ust(x) sin(n a x)dx ve buradan
dn= 0
@2 a Za
0
ust(x) sin(n
a x)dx cncosh(n a b)
1
A = sinh(n a b) elde ederiz.
Benzer biçimde w problemini de çözmek suretiyle u problemine ait çözümümüzü elde ederiz.
ÖRNEK 9.1.
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1) u(0; y) = 0; u(1; y) = 0
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x s¬n¬r de¼ger probleminin çözümünü belirleyiniz.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
u(x; y) = X(x)Y (y)
biçiminde çözüm arayarak, denklemde yazmak suretiyle veya homojen Dirich- let ¸sartlar¬ile
X00+ X = 0; X(0) = X(1) = 0 Y00 Y = 0
denklem sistemini elde ederiz. [0; 1] üzerinde Dirichlet probleminin özde¼ger ve özfonksiyonlar¬n¬biliyoruz:
n= n2 2; Xn(x) = sin(n x); n = 1; 2;
Ayr¬ca n de¼gerlerini yerine yazarak her bir n için Yn00 n2 2Yn= 0; n = 1; 2;
elde ederiz. Bu denklemlerin çözümü ile
Yn(y) = cncosh(n y) + dnsinh(n y); n = 1; 2;
elde ederiz. O halde her bir n için un(x; y) = Xn(x)Yn(y)
= (cncosh(n y) + dnsinh(n y)) sin(n x); n = 1; 2; :::
çözümlerini elde ederiz. S¬n¬r ¸sartlar¬n¬ sa¼glayan genel çözümümüzü, elde etti¼gimiz bu çözümlerden hareketle
u(x; y) = X1 n=1
(cncosh(n y) + dnsinh(n y)) sin(n x)
olarak tan¬ml¬yoruz, burada cn; dn katsay¬lar¬n¬ ¸simdilik bilmiyoruz, ancak bu çözümün
u(x; 0) = alt(x) = 0 = X1 n=1
cnsin(n x) sa¼glamas¬gerekmektedir.
cn= 0; n = 1; 2; ; n = 1; 2;
olarak elde edilir. Öteyandan buldu¼gumuz cn de¼gerlerini kullanarak
u(x; 1) = X1 n=1
dnsinh(n ) sin(n x) = x
ile
dnsinh(n ) = 2 Z1
0
x sin(n x)dx
= 2( 1)n n veya
dn= 2( 1)n n sinh(n ) elde ederiz. O halde
u(x; y) = 2X1
n=1
( 1)n
n sinh(n )sinh(n y) sin(n x) çözümünü elde ederiz. Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.1 ile verilmektedir.
ÖRNEK 9.2.
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1) u(0; y) = 0; u(1; y) = y
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0 s¬n¬r de¼ger probleminin çözümünü belirleyiniz.
u(x; y) = X(x)Y (y)
biçiminde çözüm arayarak, denklemde yazmak suretiyle veya homojen Dirich- let ¸sartlar¬ile
Y00+ Y = 0; Y (0) = Y (1) = 0 X00 X = 0
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k t u .e d u .tr
¸
Sekil 9.1: Örnek 9.1 için N = 50 ile çözüm gra…¼gi
denklem sistemini elde ederiz. [0; 1] üzerinde Dirichlet probleminin özde¼ger ve özfonksiyonlar¬n¬biliyoruz:
n= n2 2; Yn(y) = sin(n y); n = 1; 2;
Ayr¬ca n de¼gerlerini yerine yazarak her bir n için Xn00 n2 2Xn= 0; n = 1; 2;
elde ederiz. Bu denklemlerin çözümü ile
Xn(x) = cncosh(n x) + dnsinh(n x); n = 1; 2;
elde ederiz. O halde her bir n için un(x; y) = Xn(x)Yn(y)
= (cncosh(n x) + dnsinh(n x)) sin(n y); n = 1; 2; :::
çözümlerini elde ederiz. S¬n¬r ¸sartlar¬n¬ sa¼glayan genel çözümümüzü, elde etti¼gimiz bu çözümlerden hareketle
u(x; y) = X1 n=1
(cncosh(n x) + dnsinh(n x)) sin(n y)
olarak tan¬ml¬yoruz, burada cn; dn katsay¬lar¬n¬ ¸simdilik bilmiyoruz, ancak bu çözümün
u(0; y) = sol(y) = 0 = X1 n=1
cnsin(n y) sa¼glamas¬gerekmektedir. Buradan
cn = 0; n = 1; 2; ; n = 1; 2;
olarak elde edilir. Öteyandan
u(1; y) = X1 n=1
dnsinh(n ) sin(n y) = y
ile (??) ten
dnsinh(n ) = 2 Z1
0
y sin(n y)dx = 2( 1)n n veya
dn= 2( 1)n n sinh(n ) elde ederiz. O halde
u(x; y) = 2X1
n=1
( 1)n
n sinh(n )sinh(n x) sin(n y) çözümünü elde ederiz. Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.2 ile verilmektedir.
ÖRNEK 9.3.
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1) u(0; y) = 0; u(1; y) = y
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x s¬n¬r de¼ger probleminin çözümünü belirleyiniz.
Çözüm.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k t u .e d u .tr
¸
Sekil 9.2: Örnek 9.2 için N = 50 ile çözüm gra…¼gi
Verilen problemi kar¸s¬l¬kl¬iki kenar boyunca s¬n¬r de¼gerleri s¬f¬ra e¸sit olan iki problemin toplam¬olarak ifade edebiliriz:
u = v + w burada
vxx+ vyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1) v(0; y) = 0; v(1; y) = 0
v(x; 0) = 0; v(x; 1) = x ve
wxx+ wyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1) w(0; y) = 0; w(1; y) = y
w(x; 0) = 0; w(x; 1) = 0 problemlerinin çözümlerdirler.
Ancak v nin Örnek 9.1 den v(x; y) = 2X1
n=1
( 1)n
n sinh(n )sinh(n y) sin(n x)
¸
Sekil 9.3: Örnek 9.3 için N = 50 ile çözüm gra…¼gi.
ve w nun Örnek 9.2 den
w(x; y) = 2 X1
n=1
( 1)n
n sinh(n )sinh(n x) sin(n y) olarak elde edildi¼gini biliyoruz. O halde
u(x; y) = 2X1
n=1
( 1)n
n sinh(n )(sinh(n y) sin(n x) + sinh(n x) sin(n y)) olarak elde ederiz.Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.3 ile verilmektedir.
ÖRNEK 9.4.
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 2) (0; 1)
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x + 1; u(0; y) = y; u(2; y) = 3y probleminin çözümünü belirleyiniz.
Örnek 9.3 te oldu¼gu üzere verilen problemi kar¸s¬l¬kl¬ iki kenar boyunca s¬n¬r de¼gerleri s¬f¬ra e¸sit olan iki problemin toplam¬olarak ifade edebiliriz:
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
u = v + w burada
vxx+ vyy = 0; (x; y)2 (0; 2) (0; 1) v(0; y) = 0; v(2; y) = 0
v(x; 0) = 0; v(x; 1) = x + 1 ve
wxx+ wyy = 0; (x; y)2 (0; 2) (0; 1) w(0; y) = y; w(2; y) = 3y
w(x; 0) = 0; w(x; 1) = 0 problemlerinin çözümleridirler.
Öncelikle v problemini çözelim:
v(x; y) = X(x)Y (y)
biçiminde çözüm arayarak, denklemde yazmak suretiyle veya homojen Dirich- let ¸sartlar¬ile
X00+ X = 0; X(0) = X(2) = 0 Y00 Y = 0
denklem sistemini elde ederiz. [0; 2] üzerinde Dirichlet probleminin özde¼ger ve özfonksiyonlar¬n¬biliyoruz:
n= (n =2)2 = n2 2
4 ; Xn(x) = sin(n x=2); n = 1; 2;
Ayr¬ca n de¼gerlerini yerine yazarak her bir n için Yn00 n2 2
4 Yn= 0; n = 1; 2;
elde ederiz. Bu denklemlerin çözümü ile
Yn(y) = cncosh(n y=2) + dnsinh(n y=2); n = 1; 2;
elde ederiz. O halde her bir n için
vn(x; y) = Yn(y)Xn(x) = (cncosh(n y=2) + dnsinh(n y=2)) sin(n x=2); n = 1; 2; :::
çözümlerini elde ederiz. S¬n¬r ¸sartlar¬n¬ sa¼glayan genel çözümümüzü, elde etti¼gimiz bu çözümlerden hareketle
v(x; y) = X1 n=1
(cncosh(n y=2) + dnsinh(n y=2)) sin(n x=2)
olarak tan¬ml¬yoruz, burada cn; dn katsay¬lar¬n¬ ¸simdilik bilmiyoruz, ancak bu çözümün
v(x; 0) = 0 = X1 n=1
cnsin(n x=2) sa¼glamas¬gerekmektedir.
cn = 0; n = 1; 2;
olarak elde edilir. Öteyandan v(x; 1) =
X1 n=1
(dnsinh(n =2)) sin(n x=2) = x + 1
ile elde ederiz.
dnsinh(n =2) = 2 2 Z2
0
(x + 1) sin(n x=2)dx
= 2
n (1 3( 1)n) veya
dn= 2
n sinh(n =2)(1 3( 1)n) elde ederiz. O halde
v(x; y) = X1 n=1
2
n sinh(n =2)(1 3( 1)n) sin(n y=2) sin(n x=2)
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k t u .e d u .tr
elde ederiz.
Benzer biçimde w problemi için
w(x; y) = X(x)Y (y)
biçiminde çözüm arayarak, denklemde yazmak suretiyle veya homojen Dirich- let ¸sartlar¬ile
Y00+ Y = 0; Y (0) = Y (1) = 0 X00 X = 0
denklem sistemini elde ederiz. [0; 1] üzerinde Dirichlet probleminin özde¼ger ve özfonksiyonlar¬n¬biliyoruz:
n= (n )2; Yn(y) = sin(n y); n = 1; 2;
Ayr¬ca n de¼gerlerini yerine yazarak her bir n için Xn00 n2 2Xn= 0; n = 1; 2;
elde ederiz. Bu denklemlerin çözümü ile
Xn(x) = cncosh(n x) + dnsinh(n x); n = 1; 2;
elde ederiz. O halde her bir n için
wn(x; y) = Xn(x)Yn(y) = (cncosh(n x) + dnsinh(n x)) sin(n y); n = 1; 2; :::
çözümlerini elde ederiz. S¬n¬r ¸sartlar¬n¬ sa¼glayan genel çözümümüzü, elde etti¼gimiz bu çözümlerden hareketle
w(x; y) = X1 n=1
(cncosh(n x) + dnsinh(n x)) sin(n y)
olarak tan¬ml¬yoruz, burada cn; dn katsay¬lar¬n¬ ¸simdilik bilmiyoruz, ancak bu çözümün
w(0; y) = y = X1 n=1
cnsin(n y) sa¼glamas¬gerekmektedir.
cn= 2 Z1
0
y sin(n y)dy = 2( 1)n
n ; n = 1; 2;
olarak elde edilir. Öteyandan w(2; y) =
X1 n=1
(cncosh(2n ) + dnsinh(2n )) sin(n y) = 3y
ifadesinden
(cncosh(2n ) + dnsinh(2n )) = 2 Z1
0
3y sin(n y)dy = 6( 1)n
n ; n = 1; 2;
veya
2( 1)n
n cosh(2n ) + dnsinh(2n ) = 6( 1)n n ba¼g¬nt¬s¬ndan
dn =
2( 1)n
n (cosh(2n ) 3) sinh(2n ) elde ederiz. O halde
w(x; y) = X1 n=1
"2( 1)n
n (cosh(2n ) 3)
sinh(2n ) sinh(n x) 2( 1)n
n cosh(n x)
#
sin(n y)
ve dolay¬s¬yla u = v + w
= X1 n=1
2
n (1 3( 1)n) sin(n y=2) sin(n x=2) +
X1 n=1
"2( 1)n
n (cosh(2n ) 3)
sinh(2n ) sinh(n x) 2( 1)n
n cosh(n x)
#
sin(n y)
elde ederiz.Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.4 ile verilmektedir.
Al¬¸st¬rmalar 9.1.
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1)
denkleminin 1-5 nolu sorular ile verilen s¬n¬r ¸sartlar¬n¬sa¼glayan çözümlerini belirleyiniz.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
¸
Sekil 9.4: Örnek 9.4 için N = 50 ile çözüm gra…¼gi.
1.
u(0; y) = 1; u(1; y) = 1;
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0 2.
u(0; y) = 0; u(1; y) = 1;
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0 3.
u(0; y) = 1; u(1; y) = 0;
u(x; 0) = 1; u(x; 1) = 0 4.
u(0; y) = y; u(1; y) = 2y + 1;
u(x; 0) = x; u(x; 1) = 2x + 1
5. A¸sa¼g¬da verilen çözümleri soru 1-4 ile verilen problemlerle e¸sle¸stiriniz.
(a)
2 X1 n=1
1 sinh(n )
1
n (1 ( 1)n) sinh(n x) sinh(n y)
(b)
an = 2( 1)ncosh(n )
n + 2( 1
n
3( 1)n n );
v(x; y) = X1 n=1
an
sinh(n )sinh(n y) 2( 1)ncosh(n y)
n sin(n x);
w(x; y) = X1 n=1
an
sinh(n )sinh(n x) 2( 1)ncosh(n x)
n sin(n y);
u = v + w
(c)
X1 n=1
2(1 ( 1)n)
n (1 cosh(n )
sinh(n ) ) sinh(n x) + cosh(n x) sin(n y)
(d)
v(x; y) = X1 n=1
2
n (1 ( 1)n)(cosh(n y) cosh(n ) sinh(n y)
sinh(n ) ) sin(n x);
w(x; y) = X1 n=1
2
n (1 ( 1)n)(cosh(n x) cosh(n ) sinh(n x)
sinh(n ) ) sin(n y) u = v + w
6. A¸sa¼g¬daki ¸sekilleri soru 5 ve dolay¬s¬yla da soru 1-4 ile e¸sle¸stiriniz.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
(a) (b)
(c) (d)
7. A¸sa¼g¬da verilen ve Laplace denklemi için Dirichlet probleminin çözü- münü interaktif olarak girilen s¬n¬r ¸sartlar¬ile hesaplayarak gra…¼gini çizdiren Maxima kodunu yukar¬da verilen problemlerin çözümlerini elde etmek için test yap¬n¬z.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
9.2 Dirichlet s¬n¬r ¸sartl¬ homojen olmayan problemler
Bu bölümde
uxx+ uyy = f (x; y); (x; y)2 (0; a) (0; b)
u(0; y) = sol(y); u(a; y) = sag(y) (9.15) u(x; 0) = alt(x);
u(x; b) = ust(x);
ile verilen Dirichlet s¬n¬r ¸sartl¬homojen olmayan problemleri gözönüne al¬y- oruz.
Problemin çözümünü
u = v + w biçiminde ar¬yoruz, burada v
vxx+ vyy = 0; (x; y)2 (0; a) (0; b)
v(0; y) = sol(y); v(a; y) = sag(y) (9.16) v(x; 0) = alt(x);
v(x; b) = ust(x);
denkleminin çözümü ve w ise
wxx+ wyy = f; (x; y)2 (0; a) (0; b)
v(0; y) = 0; v(a; y) = 0 (9.17)
v(x; 0) = 0;
v(x; b) = 0
denkleminin çözümüdür. (B) türünde verilen problemlerin çözümünü önceki bölümde detayl¬ olarak inceledik. Bu bölümde (C) türündeki problemlere odaklanal¬m.
ÖRNEK 9.5.
uxx+ uyy = 2x; (x; y)2 (0; 1) (0; 1)
u(0; y) = 0; u(1; y) = 0 (9.18)
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0 probleminin çözümünü belirleyiniz.
Homojen problemin özfonksiyonlar¬yar¬m¬yla çözüm arayal¬m. Bu ba¼glamda s¬n¬r ¸sartlar¬homojen oldu¼gu için sadece x-in fonksiyonu olan özfonksiyonlar veya sadece y-nin fonksiyonu olan özfonksiyonlar cinsinden çözüm arayabil- iriz. Sadece x in fonksiyonu olan özfonksiyonlar
sin(n x); n = 1; 2;
olup, bu özfonksiyonlar cinsinden u =
X1 n=1
yn(y) sin(n x)
çözümünü arayabiliriz. Denklemde yerine yazarak yn(y) bilinmeyen fonksiy- onlar¬n¬belirlemeliyiz.
uxx =
X1 n=1
n2 2yn(y) sin(n x);
uyy = X1 n=1
y00n(y) sin(n x)
formal ifadelerini denklemde yazarak, X1
n=1
(yn00(y) n2 2yn(y)) sin(n x) = 2x
elde ederiz. Buradan
y00n(y) n2 2yn(y) = 2 Z1
0
2x sin(n x)dx
= 4( 1)n
n ; n = 1; 2;
elde ederiz. Aad¬¼g¬m¬z çözümün y yönündeki s¬n¬r ¸sartlar¬n¬ da sa¼glamas¬
gerekti¼ginden
yn00(y) n2 2yn(y) = 4( 1)n n
yn(0) = yn(1) = 0; n = 1; 2;
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
s¬n¬r de¼ger problemlerini elde ederiz. Her bir n için sa¼g yan sabit oldu¼gundan, özel çözümü
yn•o = 4( 1)n n3 3
olarak elde ederiz. Homojen k¬sm¬n genel çözümünü ise ynh(y) = cncosh(n y) + dnsinh(n y) olarak elde ederiz. O halde genel çözümümüzü
yn = ynh+ yn•o
= cncosh(n y) + dnsinh(n y) + 4( 1)n n3 3 olarak elde ederiz.
yn(0) = cn+4( 1)n
n3 3 = 0 =) cn = 4( 1)n
n3 3 ; n = 1; 2;
elde ederiz.
yn(1) = 0 =) dn= 4( 1)n n3 3
(cosh(n ) 1)
sinh(n ) ; n = 1; 2;
elde ederiz. O halde arad¬m¬z çözümü u =
X1 n=1
yn(y) sin(n x)
= X1 n=1
4( 1)n
n3 3 cosh(n y) +(cosh(n ) 1)
sinh(n ) sinh(n y) +4( 1)n
n3 3 sin(n x) olarak ifade edebiliriz. Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.5 ile verilmektedir.
ÖRNEK 9.6.
uxx+ uyy = 2x; (x; y)2 (0; 1) (0; 1)
u(0; y) = 0; u(1; y) = y2 (9.19)
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x
probleminin çözümünü belirleyiniz. Problemin çözümü için bir di¼ger ifadenin ise u = xy2 oldu¼gunu gösteriniz.
¸
Sekil 9.5: Örnek 9.5’e ait çözüm gra…¼gi
Verilen problemi üç adet alt problemin toplam¬ olarak ifade edebiliriz, dolay¬s¬yla çözümümüzü de söz konusu alt problemlerin çözümlerinin toplam¬
olarak ifade edebiliriz.
1. Problem:
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1)
u(0; y) = 0; u(1; y) = 0 (9.20)
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x 2. Problem
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1)
u(0; y) = 0; u(1; y) = y2 (9.21)
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0 3. Problem
uxx+ uyy = 2x; (x; y)2 (0; 1) (0; 1)
u(0; y) = 0; u(1; y) = 0 (9.22)
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
¸
Sekil 9.6: Örnek 9.6’ya ait 2. Problem çözüm gra…¼gi Her üç problemi de de¼gi¸skenlerine ay¬rma yöntemi ile çözebiliriz.
1. Problem yukar¬da Örnek 9.1 ile inceledi¼gimiz problemdir ve çözümünü u = 2 X1
n=1
( 1)nsin(n x) sinh(n y) n sinh(n )
olarak elde etmi¸s ve çözüm gra…¼gini ¸Sekil 9.1 ile vermi¸stik.
2. Problem’in çözümünü u = 2
X1 n=1
(( 1)n(n2 2 2) + 2)
n3 3sinh(n ) sinh(n x) sin(n y)
olarak elde ederiz.(Al¬¸st¬rma ..) Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.6 ile verilmektedir.
3. Problem ise Örnek 9.5 ile inceledi¼gimiz problemdir. O halde çözümümüzü bu üç problemin çözümlerinin toplam¬olarak
u = X1 n=1
2 ( 1)nsin(n x) sinh(n y) n sinh(n )
2(( 1)n(n2 2 2) + 2)
n3 3sinh(n ) sinh(n x) sin(n y) + 4( 1)n
n3 3 cosh(n y) + (cosh(n ) 1)
sinh(n ) sinh(n y) +4( 1)n
n3 3 sin(n x)
¸
Sekil 9.7: Örnek 9.6’ya ait çözüm gra…¼gi
ifade edebiliriz. Çözüm gra…¼gi ¸Sekil 9.7 ile verilmektedir.
Öte yandan
u = xy2
fonksiyonunun da verilen denklemi s¬n¬r ¸sartlar¬ile birlikte sa¼glad¬¼g¬aç¬kt¬r.
Öte yandan Dirichlet probleminin çözümü tek oldu¼gu için, yuklar¬da elde ettimiz toplam formülü,
u = xy2
çözümünün seri aç¬l¬m format¬ndaki ifadesi olmal¬d¬r. Nitekim ¸Sekil 9.7 ile verilen gra…k, yakla¸s¬k olarak u = xy2 fonksiyonunun gra…¼gidir.
Al¬¸st¬rmalar 9.2. A¸sa¼g¬da verilen ilk üç problemi çözerek, dördüncü prob- lemin çözümünü buldu¼gunuz çözümler yard¬m¬yla belirleyiniz.
1.
uxx+ uyy = 0
u(0; y) = u(1; y) = 0;
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x2
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k t u .e d u .tr
2.
uxx+ uyy = 0
u(0; y) = 0; u(1; y) = y;
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0
3.
uxx+ uyy = 2y
u(0; y) = u(1; y) = 0;
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = 0
4.
uxx+ uyy = 2y
u(0; y) = 0; u(1; y) = y;
u(x; 0) = 0; u(x; 1) = x2
5. Soru 4 ün çözümünün uygun m ve n pozitif tamsay¬lar¬için u = xnym; n 1; m 1
biçiminde ifade edilebilece¼gini gösteriniz.
6. A¸sa¼g¬daki çözümleri soru 1-4 ten uygun olan¬ile kar¸s¬la¸st¬r¬n¬z (a)
u = 2 X1 n=1
1
n3 3sinh(n )(2+( 1)n(n2 2 2)) sin(n x) sinh(n y) (b)
u = 2X1
n=1
( 1)nsinh(n x) sin(n y) n sinh(n )
9.3 Neumann problemleri
Bu bölümde
uxx+ uyy = f (x; y); (x; y) 2 (0; a) (0; b)
ux(0; y) = sol(y); ux(a; y) = sag(y) (9.23) uy(x; 0) = alt(x);
uy(x; b) = ust(x);
biçiminde ifade edilebilen s¬n¬rlarda sadece bilinmeyen fonksiyonun türev- lerini içeren ve Neumann problemi olarak adland¬r¬lan problemleri inceliyo- ruz.
Dirichlet problemlerinde oldu¼gu üzere key… s¬n¬r fonksiyonlar¬ ile prob- lemin çözümünün var oldu¼gunu söyleyemeyiz. Bu noktay¬ aç¬klamak için verilen denklemin [0; a]x[0; b] bölgesi üzerinden integralini alal¬m.
Za
0
Zb
0
(uxx+ uyy)dydx = Za
0
Zb
0
f (x; y)dydx
elde ederiz. Sol taraftaki integrali açal¬m:
Za
0
Zb
0
(uxx+ uyy)dydx = Zb
0
Za
0
uxxdxdy + Za
0
Zb
0
uyydydx
= Zb
0
(ux(a; y) ux(0; y))dy + Za
0
(uy(x; b) uy(x; 0)) dx
olarak ifade edilebilir. O halde, Neuman probleminin çözümünün mevcut olabilmesi için
Zb
0
(ux(a; y) ux(0; y))dy + Za
0
(uy(x; b) uy(x; 0)) dx = Za
0
Zb
0
f (x; y)dydx (9.24) kriterinin sa¼glanmas¬gerekir, bu kriter uyumluluk(compatibility) kriteri ola- rak adland¬r¬l¬r. Gerekli regülerite özelliklerini sa¼glayan s¬n¬r ¸sartlar¬ve sa¼g
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k t u .e d u .tr
yan fonksiyonu ile verilen Neuman probleminin çözümün mevcut olmas¬için gerekli ve yeterli bir ¸sartt¬r.
Bu kirtere göre
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1
Laplace denkleminin a¸sa¼g¬da verilen ¸sartlarla çözüme sahip oldu¼gunu kolayca görebiliriz(kontrol ediniz):
1.
ux(0; y) = y 1=2; ux(1; y) = 0 (9.25) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
2.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = cos( y) (9.26) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
3.
ux(0; y) = 1; ux(1; y) = 1 (9.27) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
4.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = 0 (9.28) uy(x; 0) = 1;
uy(x; 1) = 1;
Benzer biçimde
uxx+ uyy = 1; (x; y)2 (0; 1) (0; 1 Poisson denklemi a¸sa¼g¬da verilen ¸sartlarla çözüme sahiptir:
1.
ux(0; y) = 1; ux(1; y) = 0 (9.29) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
2.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = 1 (9.30) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
3.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = 0 (9.31) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 1;
4.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = 0 (9.32) uy(x; 0) = 1;
uy(x; 1) = 0;
Ancak
uxx+ uyy = 0; (x; y)2 (0; 1) (0; 1
Laplace denklemi a¸sa¼g¬da verilen s¬n¬r ¸sartlar¬ile çözüme sahip de¼gildir.
1.
ux(0; y) = 1; ux(1; y) = 0 (9.33) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
2.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = x (9.34) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
Yine
uxx+ uyy = 1; (x; y)2 (0; 1) (0; 1
Poisson denklemi a¸sa¼g¬daki s¬n¬r ¸sartlar¬ile çözüme sahip de¼gildir:
1.
ux(0; y) = 1; ux(1; y) = 1 (9.35) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 0;
2.
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = 1 (9.36) uy(x; 0) = 0;
uy(x; 1) = 1;
ÖRNEK 9.7.
uxx+ uyy = 0
ux(0; y) = 0; ux(1; y) = 0 uy(x; 0) = x 1=2; uy(x; 1) = 0 Laplace probleminin çözümünü belirleyiniz.
De¼gi¸skenlerine ay¬rma yöntemi ile x yönünde s¬n¬r ¸sartlar¬homoje oldu¼gu için x e ba¼gl¬özfonksiyonlar cinsinden
u(x; y) = 1
2Y0(y) + X1 n=1
Yn(y) cos(n x)
biçiminde çözüm arayal¬m.
uxx(x; y) =
X1 n=1
n2 2Yn(y) cos(n x)
uyy(x; y) = 1
2Y000(y) + X1 n=1
Yn00(y) cos(n x)
ifadelerini denklemde yazarak 1
2Y000(y) + X1 n=1
Yn00(y) n2 2Yn(y) cos(n x) = 0 veya
Y000(y) = 0
Yn00(y) n2 2Yn(y) = 0; n = 1; 2;
denklemlerini elde ederiz. Problem ile verilen s¬n¬r ¸sartlar¬n¬ göz önüne alal¬m:
uy(x; 0) = 1
2Y00(y) + X1 n=1
Yn0(0) cos(n x) = x 1=2 ba¼g¬nt¬s¬ndan
Y00(0) = 2 Z1
0
(x 1=2)dx = 0
Yn0(0) = 2 Z1
0
(x 1=2) cos(n x)dx
= 2
n2 2 (( 1)n 1) ; n = 1; 2;
elde ederiz. Öte yandan uy(x; 1) = 1
2Y00(1) + X1 n=1
Yn0(1) cos(n x) = 0 s¬n¬r ¸sart¬ndan
Yn0(1) = 0; n = 1; 2;
elde ederiz.
O halde
Y000(y) = 0; Y00(0) = 0; Y00(1) = 0 s¬n¬r-de¼ger problemini çözerek,
Y0(y) = c; c key… sabit
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
ve
Yn00(y) n2 2Yn(y) = 0; n = 1; 2;
Yn0(0) = 2
n2 2( 1)n 1);
Yn0(1) = 0; n = 1; 2;
s¬n¬r-de¼ger problemini çözerek,
Yn(y) = cncosh(n y) + dnsinh(n y); cn; dn2 R genel çözümünü elde ederiz.
Yn0(y) = n cnsinh(n y) + n dncosh(n y) ifadesinde s¬n¬r ¸sartlar¬n¬yazarak
Yn0(0) = n dn = 2
n2 2(( 1)n 1) veya
dn = 2
n2 3(( 1)n 1); n = 1; 2;
elde ederiz. Benzer biçimde
Yn0(1) = n cnsinh(n ) + n dncosh(n ) = 0; n = 1; 2;
s¬n¬r ¸sart¬ile
cn= 2
n2 3(1 ( 1)n) coth(n ); n = 1; 2;
elde ederiz. O halde u(x; y) = 1
2Y0(y) + X1 n=1
Yn(y) cos(n x)
= c + X1 n=1
2
n2 3(1 ( 1)n) [coth(n ) cosh(n y) sinh(n y)] cos(n x); c2 R sabit çözümünü elde ederiz. Çözüm gra…¼gi c = 0 de¼geri ile ¸Sekil 9.8 ile verilmek-
tedir.
Çözüm gra…¼ginde problemin s¬n¬r ¸sartlar¬n¬n sa¼gland¬¼g¬görülmektedir.
¸
Sekil 9.8: Örnek 9.7’ye ait çözüm gra…¼gi
Al¬¸st¬rmalar 9.3.
1.
uxx+ uyy = 0
ux(x; 0) = x=2; ux(x; 1) = x=2;
uy(x; 0) = 0; uy(x; 1) = 0
problemini çözünüz.Çözüm gra…¼gini çizdirerek gra…¼gin s¬n¬r ¸sartlar¬ile uyumlu oldu¼gunu gözlemleyiniz.
2.
uxx+ uyy = 0
ux(x; 0) = 0; ux(x; 1) = 0;
uy(x; 0) = 0; uy(x; 1) = 1=2
problemini çözünüz.Çözüm gra…¼gini çizdirerek gra…¼gin s¬n¬r ¸sartlar¬ile uyumlu oldu¼gunu gözlemleyiniz.
K a ra d e n iz Te k n ik M a t e m a t ik , e rh a n @ k tu .e d u .t r
3.
uxx+ uyy = 1
ux(x; 0) = 0; ux(x; 1) = 0;
uy(x; 0) = 0; uy(x; 1) = 0
problemini çözünüz.Çözüm gra…¼gini çizdirerek gra…¼gin s¬n¬r ¸sartlar¬ile uyumlu oldu¼gunu gözlemleyiniz.
4. Soru 1-3 için elde etti¼giniz çözümler yard¬m¬yla uxx+ uyy = 1
ux(x; 0) = x=2; ux(x; 1) = x=2;
uy(x; 0) = 0; uy(x; 1) = 1=2
problemini çözünüz.Çözüm gra…¼gini çizdirerek gra…¼gin s¬n¬r ¸sartlar¬ile uyumlu oldu¼gunu gözlemleyiniz.
5.
u = 1
4(x2+ y2)
fonksiyonunun Problem 4 ün analitik çözümü oldu¼gunu gözlemleyiniz.
Soru 4 te elde etti¼giniz çözümün N = 10 için elde edece¼giniz gra…¼gi ile analitik çözüm gra…klerini kar¸s¬la¸st¬r¬n¬z.
9.4 Kar¬¸s¬k s¬n¬r ¸sartl¬problemler
Verilen denklemin baz¬s¬n¬rlar¬üzerinde Dirichlet, baz¬lar¬üzerinde de Neu- mann s¬n¬r ¸sartlar¬verilmi¸s olabilir. Bu durumda problem kar¸s¬l¬kl¬kenarlar üzerinde homojen s¬n¬r ¸sartlar¬n¬içeren alt probleme ayr¬ld¬ktan sonra çözüm belirlenebilir. Bu amaçla a¸sa¼g¬daki örne¼gi inceleyiniz
ÖRNEK 9.8. Kar¬¸s¬k s¬n¬r ¸sartl¬
uxx+ uyy = 2
u(0; y) = y; u(1; y) = y + 1;
uy(x; 0) = 1; uy(x; 1) = 1 Poisson probleminin çözümünü belirleyiniz.u=x^2+y