Hossam el-Hamalawy, Kahire’de bulunan Sosyalist Araştırmalar Merkezi’nin ve devrimci-sosyalist bir örgütlenmenin üyesi olan bir gazeteci ve blog yazarıdır. Arap dünyasındaki devrimlerin merkezinde olan “sibergerilla” gençlerden birisi.
Hamalawy, Tahrir alanı işgal altındayken, blog’undan, twitter hesabından ve Facebook sayfasından bütün dünyaya alternatif bilgi yaymaya çalışıyor.
Aşağıdaki metin, Hamalawy ile 5 Şubat günü Mısır saatiyle akşam 8’de yapılmış söyleşiden bir bölüm. “…devrim sürereken, doğal olarak bazı kutuplaşmalar da oluşmaya başladı: Artık durmamız ve hükümetle bir anlaşmaya yanaşmamız gerektiğini söyleyen orta sınıf ve üst orta sınıf kesimlerle, esasen kaybedecek hiçbir şeyi olmayan ve birçok kurban vermiş kent yoksulları ve işçi sınıfı kesimleri arasında.”
Mısır’da durum inanılmaz bir hızla gelişiyor, şimdi sokaklarda neler olup bittiğini bize anlatır mısın?
Şu anda sizle konuşurken, Tahrir meydanında hâlâ alanı işgal eden 15.000’den fazla gösterici var. Günün ilk saatlerinde ordu, protestocuları alandan çıkarmak için onların Mısır Müzesi yakınına kurmuş oldukları barikatları yıkma girişiminde bulundu; alanda Müslüman Kardeşler’in lideri Dr. Beltagui, mikrofondan yaptığı konuşmada kimsenin orduya direnmemesi çağrısında bulunsa da, Al-Ikhwān’ın (Müslüman Kardeşler) taban kadroları dahil halkın sesi onun sesini bastırdı. Alandaki kalabalık tankları durdurmak için koşarak onların onların önünde set oluşturdu ve tankları engellemeyi başardılar. Daha sonra ordu, protestocuları alanı terk etmeye ikna etmek için üç generalle birlikte merkez bölge-Kahire ve çevre bölgeler- komutanını gönderdi, fakat topluluk onlara da haykırarak karşılık verdi: “Mübarek terk etmeden biz de terk etmeyeceğiz!”
Protestocuların üretim araçlarını ve diğer Mısır toplumsal kurumlarını ele geçirmesi yönünde bir hareket var mı? Olay yerinde örgütlenme yavaş gelişiyor. Protestocular alana giriş ve çıkışları denetlemek ve onu Mübarek’e bağlı haydutlara karşı savunmak için güvenlik komiteleri oluşturdu. Bu haydutlarla ortaya çıkan çatışmalar nedeniyle yaralanmış olanların tedavisi için alana dikilmiş geçici hastaneler de var.
Müşterek bazı talepler formüle edebilemek için protestocuların bir araya geldiği çevrelerde tartışmalar sürüyor. Halk, mikrofonu olan ve protestoculara hitap imkanı sağlayan bir kürsüye sahip. Hoşlarına giden kararları alkışıyor,
beğenmediklerini yuhalıyorlar. Şu ana kadar ayaklanmada Mısır toplumunun her kesiminden unsurlar vardı; kent yoksulları, işçi sınıfı, Mısır seçkinlerinin kız ya da erkek çocukları protesto eylemlerinde görüldü. Fakat devrim sürereken, doğal olarak bazı kutuplaşmalar da oluşmaya başladı: Artık durmamız ve hükümetle bir anlaşmaya yanaşmamız gerektiğini söyleyen orta sınıf ve üst orta sınıf kesimlerle, esasen kaybedecek hiçbir şeyi olmayan ve birçok kurban vermiş kent yoksulları ve işçi sınıfı kesimleri arasında.
Harekete işçi sınıfının müdahalesi de bir başka soru işareti, çünkü kitlesel protestoların örgütlendiği şehirlerden bazılarında bu eylemlerde işçiler çoğunluktaydı. Fakat işçilerin örgütlediği bağımsız bir harekete henüz sahip
değiliz. Birkaç istisnai örnek var. Nil Deltası’ndaki bir şehir olan Daqahliya’da Ghazl Meit Ghamr adlı bir şirketin mülkiyetindeki bir dokuma fabrikası hakkında aldığım bir haber var. Bu fabrikada işçiler CEO’yı kovdu ve şirketin yönetimi kendileri üstlendi. Ayaklanma esnasında güvenlik güçleriyle ağır çatışmaların yaşandığı Süveyş’den de iki örnek var. Ölü sayısı Süveyş’de çok yüksekti, şu ana kadar ölü sayısının kaç olduğunu tam olarak bilmiyoruz. Süveyş’deki Çelik Fabrikası ile Gübre Fabrikası’nda işçiler rejim yıkılıncaya kadar süresiz grevler başlattı. En azından benim bildiğim kadarıyla, bu örnekler dışında bağımsız bir işçi eylemlerine tanıklık etmedik.
Son olarak, Kahire’de ve çeşitli şehirlerde halk komitelerinin oluştuğunu belirtmek isterim. Bu komiteler, geçen Cuma (28 Ocak) polis gücünün halk karşısında bozguna uğraması ve ödlekçe geri çekilmesini sonrasında ortaya çıktı. Hükümet yurttaşlar arasında güvenlik paranoyası yaratmaya, aynen Tunus’ta olduğu gibi havaya ateş açan ya da özel ve kamusal mallara saldıran güvenlik güçlerine bağlı sivil giysili haydutlar göndermeye başladı. Halk hemen devreye girdi ve mahallelerini korumak için halk komiteleri oluşturmaya başladı. Çeşitli kontrol noktaları
bölgelerde halk komiteleri , trafik vb.hemen hemen tüm kenti yönetiyor. Ama orduyla eşgüdümlü olarak çalıştıkları birçok örnek de var.
