(v v v v M f i n i n ı ı ııııııııı ııııı ıı m ı m ııııı ıı ıı m ı ı ı ıı ı i n i m i n i n i ıı ııı ıı ııı ıı ııı ıı ııı ■ 11 1 11 1 11 1 11 11 1 11 11 1 11 1 11 11 1 11 m 1 m u 1 1 m u m m , n 4 M I, . ■ ı ı ı ııııvva^naıın
r. S^SUoS
unun
/
Barlaü
y
■ 1 o
Hayat dolu racanın ölümü bile başka oluyor. Cenazesine gidiyor sunuz, gömüldüğünü gözlerinizle görüyor ve dönüyorsunuz. Am3 inan sınıyorsunuz bir türlü. Bekliyorsunuz telefonun çal masını ve bekliyorsunuz sıcak ve dost sesin sizi aramasını. Bekliyorsunuz, hattâ Camideki kalabalık, sanki başkası için gelmiş, çt*ienkler sanki bir başkasınınmış gibi, kendi kendini zi aldatan ıK.
Cemil Sait 1 Isırlas’ın ölümü üzerinden 3 gün geçti. Üç gündür tek satır jiazı yazı yazamadım onun için. Hâlâ düşünemiyorum ki öldüğünü. Çarşamba günü bir sofra başında beraber otur muş, çeşit li konular üzerinde tartışmışız. Bu hafta Ankarada buluşmak i çin sözleşmişiz, ve sonra? Sonra o ölmüş, ölüm de ğil, sanki twîr şaka, ve karsısındakileri şaşırtmak için muzip çesine düzı inlenmiş bir oyun bu. Sanki her sınıftan, her anla yışta, her ıjeşit insanın sevgisinin bir kişi üzerinde toplanabi leceğini ispat etmek için girişilmiş bir gösteri bu. Evet kapi talistinden en aşırı sosyalistine, milyonerinden en cebi deliği ne kadar ^tanıyanların hepsi Cemil Sait Barlas’ın arkasından ağladılar eırvelki gün.
Gerçekten Bar kıs, insanları karşılıksız sevmek, daima sevmek isterdi. Sev r-rdi ve sevmişti bayatı boyunca. İnsan için çırpı nır, insana bir şeyler verebilmek için okur yazar, konuşurdu âdeta. Bu 3 rüzden ona hayalperest sosyalist derlerdi. Hattâ onun savu nduğu sosyalizmi bir fantezi oiarak görenler çoktu. Oysa, ne hayalperestti Cemil Sait Barlas, ne de eksan triklik yapm ağa çalışan bir kişi. O Türkiyede pek nadir olan ba tı kafasiyle yerlilik sentezinin tipik örneğiydi. Aslında Barla sın tezatlar içinde gibi görülmesi, onun bir kısım fanatikler tarafından t iu sentezin adamı olduğunun anlaşılamamasından gelir. Toplumun meselelerini ve toplumu iyi bilen, meseleleri tamamen geı «çekçi bir görüşle ve batı ölçüleriyle değerlendir meğe çalışan Barlas’ın «salon sosyalistliği» yine bu sentezi ya pamamış ola ularımızın yakıştırdıkları bir sıfattır.
Şimdi yarı a ğ ıt , yarı da kişiliğini bir kaç çizgiyle ifade ede bilmek için bu satırları yazarken doğrusunu isterseniz Bar- las’ın prensiplerine uygun bir davranış göstermiyorum. Sinir lenirdi Cemili Sait böyle şeylere ve iddia ederdi ki fikirlerini eski veya fas da yerli, yahut eksantrik bulanlar bir tekâmülün sonunda doğı ııluğunu görecekler ve onu daha çok sevecekler dir. Zorlama bir sevgiye, ve zorla fikirlerin kabulüne taraf tar değildi. 4 ğysa onun uğurlanması bir toplu sevginin ve ina nışın gösteriş i oldu. Herhalde kendisi hakkında yazılanları bu bakımdan ba fışlayacak ve bize kırmayacaktır.
Ecvet G Ü R E Ş İN
• ı ı ı ı ı ı ı ı ı 11 i n i n m ı s ı n a ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı 111111111111111111111111 ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı ı
İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi
