ANNE BABALARIN BİLGİSAYARA YÖNELİK
TUTUMLARININ İNCELENMESİ
1PARENTAL ATTITUDES TOWARDS COMPUTERS
Doç. Dr. Aynur Bütün AYHAN2 Prof. Dr. Neriman ARAL3
ÖZET
Bu araştırma anne babaların bilgisayara yönelik tutumlarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma Ankara il merkezinde bulunan ilköğretim okullarındaki anasınıflarına devam eden 190 çocuğun anne babası üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada anne baba hakkında bazı bilgileri elde etmek amacıyla araştırmacılar tarafından hazırlanan “Genel Bilgi Formu ” ile anne babaların bilgisayara karşı tutumlarını belirlemek için Aşkar ve Orçan (1987) tarafından geliştirilen “Bilgisayara Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarında bazı değişkenlerin farklılık yaratıp yaratmadığını belirlemek amacıyla “Tek Yönlü Varyans Analizi” ve „İlişkisiz Örneklem Grupları İçin t-Testi ” yapılmıştır. Araştırma sonucunda anne -babaların bilgisayara yönelik tutum puanları arasında anlamlı farklılık olduğu, bilgisayara yönelik tutumlarında yaş, öğrenim düzeyi, bilgisayar kullanma durumunun anlamlı farklılık yarattığı belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Bilgisayara yönelik tutum, anne baba, bilgisayar kullanımı.
ABSTRACT
This study undertook the investigation of parental attitudes towards computers by parents of preschool children. A total of 190 parents whose children were attending preschool classes in the primary schools of Ankara were involved in the study. The “General Information Form” prepared by the
1Bu makale Marmara Üniversitesi tarafından İstanbul‟da 24-27 Ekim 2007 tarihleri
arasında düzenlenen II. Uluslararası Okul Öncesi Eğitimi Kongresi‟nde sözel bildiri olarak sunulmuştur
2Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Çocuk Gelişimi Bölümü
e-posta,a_butun@yahoo.com
3Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Çocuk Gelişimi Bölümü,
researchers was used to gather information about parents and the “Computer Attitude Questionnaire” developed by Aşkar and Orçan (1987) was used to identify parental attitudes towards computers. In order to see whether certain variables affected these attitudes, the data was analyzed by “One-Way Analysis of Variance” and “The Independent Samples T Test”. The results suggested that there are meaningful differences between parents‟ attitudes towards computers, and that these attitudes depended on parents‟ age, education level and computer skills.
Key Words: Attitudes towards computers, parents, computer use.
GİRİŞ
Erken çocukluk döneminde bilgisayar kullanımın hızla yaygınlaştığı günümüzde bilgisayar okul öncesi ve ilköğretim dönemindeki çocukların eğitim materyalleri arasına girmiştir. Bilgisayar kullanımın hızla yaygınlaşmasında bilgisayarın boyutlarının küçülmesinin, ucuzlamasının, bilgisayarlar için daha nitelikli öğretim materyallerinin geliştirilmesiyle birlikte kişisel bilgisayar kullanımının artmasının etkili olduğu vurgulanmaktadır (Bütün Ayhan ve Aral, 2005; Haughland 1997). Kişisel bilgisayar kullanılmasının artması çocukların bilgisayarla daha fazla ortamda karşılaşmasına neden olmakta özellikle evde bilgisayar bulunması çocukların erken dönemde bilgisayarla deneyimde bulunmasına olanak sağlamaktadır. Evlerde bilgisayar kullanımın hızla yaygınlaştığı (Haughland, 1997), erken çocukluk döneminde eğitim kurumlarında da bilgisayar destekli öğretime sıklıkla yer verildiği belirtilmektedir. Bilgisayarın eğitim kurumlarında hızla yaygınlaşması ve etkili öğretim materyalleri arasında yer almasında bilgisayarın sağladığı olumlu katkıların etkili olduğu düşünülmektedir.
Erken çocukluk döneminde iyi hazırlanmış bir eğitim programı içerisinde yer alan bilgisayar eğitimi, çocukların zihinsel ve dil gelişiminde, el becerilerinin, problem çözme becerilerinin ve matematiksel kavramların gelişiminde etkili olmaktadır. Bilgisayar sayesinde çocukların yaratıcılıkları ve eleştirel düşünceleri gelişmekte, çocuklar birbirleriyle iletişim kurmakta ve amaca ulaşmak için birlikte çalışabilmektedir. Bu paylaşım da çocukların sosyal gelişimlerine olumlu etki yapmaktadır (Bütün Ayhan ve Aral, 2009; Clements ve Saramo, 2002; Haughland, 2000; Huffstetter vd.2010; Li ve Atkins, 2004, Parette vd. 2000). Bilgisayarlardaki problem çözme programları sayesinde çocuklar keşfetme olanağına sahip olmakta ve keşfederek öğrendikleri için öğrenme daha kolay ve kalıcı olmaktadır. Yapılan çalışmalarda da bilgisayar destekli öğretimin öğrenmeyi
kolaylaştırdığı, bilişsel becerilere katkı sağladığı ileri sürülmektedir (Arı ve Bayhan, 1999; Bayhan, 1994; Bütün Ayhan ve Aral, 2009; Fish vd. 2008; Hutinger vd., 2001). Bilgisayarlar, programın amaçlarına ulaşmak ve programı zenginleştirmek için kullanılan yardımcı araç olarak kabul edilmektedir (Swick, 1989).Bu bağlamda bilgisayarın okul öncesi eğitim kurumlarında diğer materyallerin yerini almasının zor olduğu ancak ses ve görüntüyü bir arada sunması nedeniyle çocukların daha iyi öğrenmesine katkı sağladığı vurgulanmaktadır. (Vernadakis vd., 2005). Okul öncesi dönemde kullanılan bilgisayar programlarının eğitimcinin verdiği bilgi ve tekniklerle kaynaştırılabilen, okul öncesi eğitim programlarını ve çocuğun gelişimsel özelliklerini destekleyen, pekiştiren ve programın amaçlarına uygun diğer materyaller ile birlikte kullanılabilen nitelikte olmasının yararlı olacağı ileri sürülmektedir (Haughland, 2000).
Okul öncesi dönemde bilgisayarın, doğru ve amacına uygun olarak kullanıldığı zaman birçok yararı olduğu görülmektedir. Bu doğrultuda okul öncesi eğitimde bilgisayar kullanımının yaygınlaştırılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir. Bu noktada eğitimcilere olduğu kadar anne babalara da çeşitli sorumluluklar düşmektedir. Anne babaların teknolojiyi nasıl algıladıkları, ailenin sosyal ve kültür seviyesi, çocuğunun bilgisayar kullanımına yönelik beklentilerinin çocukların bilgisayar kullanmasında etkili olduğu ileri sürülmektedir (Lauman, 2000; Simpkins vd. 2005; Vryzas ve Tsitouridou, 2002) Anne babalar bilgisayarı değerli bir öğrenme aracı olarak algıladığında çocuklarını bilinçli bir şekilde bilgisayar kullanmaları için cesaretlendirmektedir (Vryzas ve Tsitouridou, 2002). Anne babanın bilgisayara yönelik tutumlarının bilinmesi, bilgisayara karşı tutumlarında etkili olabilecek etmenlerin belirlenmesi, okul öncesi dönemde bilgisayar destekli öğretim ile ilgili yapılacak çalışmalara ışık tutması açısından önemlidir. Bu düşünceden hareketle çalışmada anne babaların bilgisayara yönelik tutumlarını belirlemek, anne babaların bilgisayara yönelik tutumlarında bazı değişkenlerin etkili olup olmadığını incelemek amaçlanmıştır.
MATERYAL VE YÖNTEM
Araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Araştırmaya, Ankara il merkezinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı orta sosyo ekonomik düzeyde bulunan ilköğretim okullarındaki anasınıflarına devam eden çocukların anne babaları dahil edilmiştir. Orta sosyo ekonomik düzeydeki ilköğretim okullarının anasınıflarından basit tesadüfi örneklem yoluyla iki ilköğretim okulu seçilmiş ve bu okullardaki
anasınıflarına devam eden çocukların anne babalarından araştırmaya katılmayı kabul eden 190 anne baba araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada anne baba hakkında bazı bilgileri elde etmek amacıyla “Genel Bilgi Formu ” ile anne babaların bilgisayara karşı tutumlarını belirlemek için Aşkar ve Orçan (1987) tarafından geliştirilen “Bilgisayara Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır.
Bilgisayara Yönelik Tutum Ölçeği, beşli likert tipinde olup, 15 olumlu ve 9 olumsuz olmak üzere toplam 24 maddeden oluşmaktadır. Olumlu maddeler “tamamen katılıyorum” seçeneğinden başlayarak “kesinlikle katılmıyorum” seçeneğine doğru 5, 4, 3, 2, 1 şeklinde, olumsuz maddelerde ise 1, 2, 3, 4, 5 şeklinde ters yönde puanlanmıştır. Ölçekten alınabilecek en yüksek puan 120, en düşük puan 24 olup, 72‟nin üstündeki puanlar olumlu tutumları, 48‟in altındaki puanlar ise olumsuz tutumları göstermektedir Ölçeğin alfa güvenirlik katsayısı 0,89 olarak bulunmuştur(Aşkar ve Orçan, 1987).
“Genel Bilgi Formu” ve “Bilgisayara Yönelik Tutum Ölçeği” anne babalara okul ortamında uygulanmıştır. Araştırmada toplanan veriler Aşkar ve Orçan (1987) „ın puanlama kriterleri dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Ölçekler değerlendirildikten sonra anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanları hesaplanmıştır. Bilgisayara yönelik tutum puanlarının anne babalara ve anne babaların bilgisayar kullanma durumlarına göre farklı olup olmadığını belirlemek amacıyla İlişkisiz Örneklem Grupları İçin t-Testi, bilgisayara yönelik tutum puanlarında anne baba yaşının öğrenim durumunun farlılık yaratıp yaratmadığını belirlemek için tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır.
BULGULAR
Anne babaların bilgisayara yönelik tutumlarını belirlemek, tutumlarında, cinsiyetlerinin, yaşlarının, öğrenim düzeylerinin ve bilgisayar kullanma durumlarının farklılık yaratıp yaratmadığını belirlemek amacıyla yapılan bu çalışmada elde edilen bulgular tablolar halinde sunulmuştur.
Tablo 1. Araştırmaya dahil edilen anne babalara göre bilgisayara yönelik tutum puanlarına ait t-testi sonuçları
Anketi Yanıtlayan N S SD t p Anne Baba 98 90.70 14.89 188 2.443 .015* 92 95.78 13.67 *(p<0.05)
Araştırmaya dahil edilen anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir (t(188)=2.443, p<.05). Puan ortalamaları incelendiğinde araştırmaya dahil edilen anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının olumlu olduğu, babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının annelerin tutum puanlarından yüksek olduğu (baba; 95.78, anne; 90.70) görülmektedir.
Tablo 2. Araştırmaya dahil edilen anne babaların yaşlarına göre bilgisayara yönelik tutum puanlarına ait ortalamalar, standart sapmalar ve varyans analizi sonuçları
*(p<0.05)
Tablo 2‟de 46-55 yaş arasında olan anne babaların en yüksek bilgisayar tutum puanına sahip olduğu (104.75 6.56), en düşük bilgisayar tutum puanına ise 25 yaş ve altında olan anne babaların (85.07 12.07) sahip olduğu görülmektedir. Yapılan varyans analizi sonucunda anne babaların bilgisayara yönelik tutumlarında yaşın anlamlı bir farklılık yarattığı belirlenmiştir (F(3,186)=3.392; p<0.05).
Yaş N Bilgisayara Yönelik Tutum Puanı
25 yaş ve altı 14 85.07 ± 12.00
26-35 yaş 100 92.75 ± 13.86
36-45 yaş 68 94.07 ± 12.52
46-55 yaş 8 104.75 ± 6.56
Toplam 190 93.16± 14.50
Varyans Analizi Sonuçları SD Kareler
Toplamı F P
Gruplararası 3 2064.131 3.392 .019*
Grupiçi 186 37723.811
Tablo 3. Araştırmaya dahil edilen anne babaların öğrenim durumuna göre bilgisayara yönelik tutum puanlarına ait ortalamalar, standart sapmalar ve varyans analizi sonuçları
Öğrenim Durumu N Bilgisayara Yönelik Tutum Puanı
İlkokul 26 87.46 ± 17.60 Ortaokul 34 90.23 ± 10.96 Lise 73 93.87 ± 13.06 Üniversite 57 96.59 ± 15.77 Toplam 190 93.16± 14.50 Varyans Analizi Sonuçları SD Kareler Toplamı F P Gruplararası 4 2099.446 3.392 .019* Grupiçi 185 37668.497 Toplam 189 *(p<0.05)
Tablo incelendiğinde ilkokul mezunu anne babaların en düşük bilgisayar tutum puanına sahip olduğu (87.4617.60) belirlenirken, üniversite mezunu anne babaların ise en yüksek tutum puanına sahip olduğu (96.59 ±5.77) belirlenmiştir. Anne babaların öğrenim durumu yükseldikçe bilgisayara karşı tutum puanlarının artış gösterdiği görülmektedir. Yapılan istatistiksel analiz sonucunda öğrenim durumunun anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarında anlamlı farklılık yarattığı (F(4,185)=3.392; p<0.05) belirlenmiştir. Tablo 4. Araştırmaya dahil edilen anne babaların bilgisayar kullanma durumlarına göre bilgisayara yönelik tutum puanlarına ait t-testi sonuçları
Bilgisayar kullanma durumu
N S SD t p Kullanıyor Kullanmıyor 113 95.98 12.88 188 3.204 .001* 70 89.02 15.80 *(p<0.05)
Anne babaların bilgisayara yönelik tutumlarında bilgisayar kullanma durumun anlamlı bir farklılık yaratıp yaratmadığına yönelik yapılan analiz sonucunda bilgisayar kullanma durumunun istatistiksel açıdan anlamlı farklılık yarattığı belirlenmiştir (t(188) = 3.204, p<.05).
Bilgisayar kullanan anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının bilgisayar kullanmayan anne babalardan yüksek olduğu (kullanan; 95.98 kullanmayan; 89.02) dikkati çekmektedir.
TARTIŞMA
Anasınıfına devam eden çocukların anne babalarının bilgisayara yönelik tutumlarının incelendiği araştırma sonucunda babaların bilgisayara yönelik tutum puan ortalamalarının annelerden yüksek olduğu ve anne babaların tutum puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğudur. Babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının annelerin puanlarından anlamlı bir şekilde yüksek olmasında erkeklerin teknolojik ve mekanik aletlere kadınlardan daha fazla ilgi duymaları etkili olabilir. Bilgisayara yönelik tutumda cinsiyetin etkisini inceleyen çeşitli araştırmalarda erkeklerin kızlara göre daha çok bilgisayar kullanmaktan hoşlandıkları ve bilgisayara yönelik tutumlarının daha olumlu olduğu vurgulanmaktadır (Brosnan, 1998; Mumtaz, 2001; North ve Noyes, 2002; Pektaş ve Erkıp, 2006; Schumacher ve Morahan Martin, 2001; Teo, 2006) . Anne babanın bilgisayara yönelik tutumları arasındaki anlamlı farklılığın cinsiyet farklılığından kaynaklandığı söylenebilir. Anne babaların yaşları arttıkça bilgisayara yönelik tutum puanlarının da arttığı görülmektedir. Bu durum anne babanın yaşları ilerledikçe bilgisayar kullanmanın gerekliliğini kabul etmelerinden kaynaklanmış olabilir. Aynı zamanda yaş ilerledikçe okul çağında çocuğu olan anne babaların sayısının da artması bu sonuçta etkili olabilir. Okul çağında çocuğu olan anne babalar çocukların bilgisayarı araştırma yapmak ve ödev hazırlamak için bilinçli bir şekilde kullandıklarını gözlemlemeleri sonucunda bilgisayara yönelik daha olumlu bir tutum geliştirmiş olabilirler. Anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının öğrenim durumu arttıkça da yükseldiği görülmektedir. Öğrenim durumunun yükselmesiyle birlikte bireylerin bilgisayar kullanma oranları da artmaktadır. Genellikle öğrenim durumu yüksek kişiler daha çok bilgisayarın aktif olarak kullanıldığı işlerde çalışmakta, bu durumda da bilgisayar kullanma oranları da öğrenim durumu düşük kişilere göre daha yüksek olmaktadır. Bu durumda da öğrenim düzeyi yükseldikçe bilgisayarı olumlu algılama oranı da yükselmektedir. Schhulenberg vd. (2006) çalışmalarında bilgisayara yönelik tutumda bireyin bilgisayarı nasıl algıladığının etkili olduğunu ve kişinin toplumdaki rolünün bilgisayar yönelik tutumunu olumlu yönde etkilediğini ifade etmişlerdir.
Bilgisayar kullanma durumunun da anne babaların bilgisayar yönelik tutumlarında anlamlı farklılık yarattığı elde edilen bulgular arasındadır. Bilgisayar kullanan anne babaların bilgisayara yönelik tutum puan ortalamalarının daha yüksek olduğu dikkati çekmektedir. Bilgisayar kullanan anne babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının daha yüksek olmasında bilgisayarın sağladığı avantajların etkili olduğu söylenebilir. Yıldırım (2000) yaptığı çalışmada, öğretmenlere verilen bilgisayar kursunun öğretmenlerin bilgisayara yönelik tutumlarında olumlu bir gelişme sağladığını belirlemiş, kurs sonunda öğretmenlerin bilgisayar kullanımına yönelik tutumlarında pozitif yönde bir artış olduğunu vurgulanmıştır. Bu araştırma bulguları bilgisayar eğitimi almanın bilgisayara yönelik tutumlarda etkili olduğunu göstermektedir.
SONUÇ VE ÖNERİLER
Araştırma sonucunda anne babaların bilgisayara yönelik olumlu tutuma sahip oldukları, babaların bilgisayara yönelik tutum puanlarının annelerin bilgisayara yönelik tutum puanlarından yüksek olduğu, bilgisayara yönelik tutumlarda anne baba yaşının öğrenim düzeyinin ve bilgisayar kullanma durumunun anlamlı farklılık yarattığı belirlenmiştir. Okul öncesi dönemde bilgisayar doğru ve amaca uygun bir şekilde kullanıldığında ve sağladığı yararlar göz önüne alındığında, bu dönemde çocuğun eğitiminde bilgisayara yer verilmesi önerilebilir. Bu noktada eğitimcilere olduğu kadar anne babalara da önemli sorumluluklar düşmektedir. Anne babaların çocuklarını bilgisayar kullanımı konusunda doğru ve bilinçli bir şekilde yönlendirmesi ve anne babaların öncelikle olumlu tutum geliştirebilmeleri için, anne babalar bilgisayarın çocuğun eğitimine sağladığı yararlar hakkında, doğru ve bilinçli bilgisayar kullanma konusunda bilgilendirilebilir. Bilgilendirmede uzmanlardan ve basın yayın organlarından destek alınabilir.
KAYNAKLAR
Arı, M. ve Bayhan, P. (1999). Okul öncesi dönemde bilgisayar destekli eğitim. Epsilon Yayıncılık, İstanbul.
Aşkar, P. ve Orçan, H. (1987). The development of an attitude scale toward computers. Journal of Human Sciences, VI/2, 19-23. Bayhan, P. (1994). Okul öncesi ve ilkokullarda bilgisayar eğitiminin
sağladığı olanaklar. Okul öncesi Eğitimcileri İçin El Kitabı ( Ed. Ş. Bilir), Ya-Pa Yayınları, 83-90, İstanbul.
Brosnan, M. C. (1998). The role of psychological gender in the computer-related attidues and attainments of primary school children (aged 6-11). Computer Education, 30 (3-4),203-208. Bütün Ayhan, A. ve Aral, N. (2005). Anaokuluna devam eden altı yaş
grubundaki çocukların kavram gelişiminde bilgisayar destekli öğretimin etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksekokulu Yayın No:10, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler:10, Ank. Ün. Basımevi.
Bütün Ayhan, A. and Aral, N. (2009), Computer-Assisted Instruction in Concept Development of Six-Year-Old Children, Psychological Reports, 104, 853-860 (2009).
Clements, D. H. and Saramo, J. (2002). The role of technology in early childhood learning. Teaching Children Mathematics, 8(6),340-344.
Fish, A. M, , Li, X., Mccarrick, K., Butler, S. T., Stanton, B., Brumitt, G.A. , Bhavnagrı, N. P., Holtrop, T. And Partrıdge, T. (2008). Early chıldhood computer experıence and cognıtıve development among urban low-income preschoolers, J. Educatıonal Computing Research, 38(1) 97-113.
Haugland, S.(1997). Children's Home Computer Use: An Opportunity for Parent/Teacher Collaboration, , Early Childhood Education Journal, 25(2)133-135.
Haugland, S. W. (2000). Computers and young children. ERIC clearinghouse on elemantary and early childhood education Champaign, IL (BBB34257), ED438626.
Huffstetter, M., King, J. R., Onwuegbuzie, A. J., Schneider J. J. and Powell-Smith, K. A. (2010) Effects of a Computer-Based Early Reading Program on the Early Reading and Oral Language Skills
of At-Risk Preschool Children, Journal of Education for Students Placed at Risk, 15; 279–298.
Hutinger, P., Clark, L. and Johanson, J. (2001). Technology in early childhood: Planning and learning about community environments( TEChPLACEs). Final Report. ED 454680.
Lauman, D. L. (2000). Student home computer use: A rewiew of the literature. Journal of Research on Computing Education, 33(2), 196-203.
Li, X. and Atkins, M. S. (2004). Early childhood computer experience and cognitive and motor development. Pediatrics, 113(6),1715-1722.
Mumtaz, S. (2001). Children‟s enjoyment and perception of computer use in the home and the school. Computers&Education, 36, 347-362.
North, A. S. and Noyes, J. M. (2002). Gender influences on children‟s computer attitudes and cognitions. Computer in Human Behavior, 18, 135-150.
Parette, H. P., Hourcade, J. J. and Heiple, G. S. (2000). Computers and young children. The important of structured computer experiences for young children with and without disabilities. Early Childhood Education Journal, 27(4),243-250.
Pektaş , Ş. T. and Erkıp, F. (2006). Attitudes of design Students Toward Computer Usage in Design. International Journal of Technology and Design Education, 16,79-95.
Schulenberg, S.,Yutrzenka, B, and Gohm, C. (2006). The Computer Aversion, Attitudes, and Familiarity Index (CAAFI): A measure for the study of computer-related constructs. Journal of Educational Computing Research, 34(2), 129-146.
Schumacher, P. and Morahan-Martin, J. (2001). Gender, internet and computer attitudes and experiences. Computers in Human Behavior, 17,95-110.
Simpkins, S. D., Davis-Kean, P. E. and Eccles, J. S. (2005). Parents‟ Socializing Behavior and Children‟s Participation in Math, Science, and Computer Out-of-School Activities Applied Developmental Science , 9(1), 14–30
Swick, K. J. (1989). Appropriate uses of computers with young children. Educational Technology, January, 7-13.
Teo, T. (2006). Attitudes toward computers: A study of post-secondary students in Singapore. Interactive Learning Environments, 14(1),17-24.
Vernadakis, N., Avgerinos, A., Tsitskari, E. and Zachopoulou, E. (2005). The use of computer assisted instruction in preschool education: Making teaching meaningful.Early Childhood Education Journal, 33, 99-104.
Vryzas, K. and Tsitouridou, M.(2002). Children and Computers: Greek Parents‟ Expectation .Education Media International, 39(3-4),285-297.
Yıldırım, S. (2000). Effects of an educational computing course on preservice and inservice teachers: A discussion and analysis of attitudes and use. Journal of Research on Computing Education, 32(4),479-495.
