o
D U V N
m. . « . _
O
' — i l l '9 ~r r '57/fi3 b
soğuk günterden biri, sulu bir kar camlara sıvan mış, kirli ve yapışkanlı 970’li yıllann, dağdağa sı: Ankara. Yayınevi'ndeki odam da, Niyazi Ber
kes’in yayımlanacak bir kitabı üzerinde çalışıyorum (‘Batı Sorunu’), kapıda birden o: gözlüklerinde, in
ce ışık kırılmaları; dudaklannda, bilge tebessüm ü! İnanayım mı? Yurtdışında olması gerekiyor, mek tubunu birkaç gün önce aldım! Ayağa kalkıp, “-...vay
ağabey, ne zaman geldiniz?" diyecek oldum ; kar
şımdaki, dudaklannda aynı tebessüm, kibarca; “-Ben
Doktor Enver, dedi, Niyazi'nin kardeşiyim; tele fonla görüştük, sizden öğrenmek istedikleri var!”
Niyazi Berkes’in, ikiz b ir kardeşi olduğunu bilm i
yordum ; Ankara’da hekim lik ettiğini, hiç duym a mıştım; hele ikisinin, iki dam la su kadar birbirine benzediğini, asla! Yine de, ağzımdan çıkan cümle yi, bugünmüş gibi hatırlıyorum; “-...Enver ve Niya
zi! 1908 doğumlu ikizlere, bundan daha uygun bi rer ad bulunabilir m iydi? ‘Hürriyet Kahramanları’ Enver Bey ’/e, Resne’// Niyazi Bey’in isim leri! Pe
der ‘Jöntürkler’den yanaymış!”
Peki, siz Niyazi Berkes’in, Kıbrıs/Lefkoşe do ğumlu olduğunu b ilir m iydiniz? Onu, yeterince ha tırlamadığımızı, düşünüyorum da!..
Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Ta h a T o r o s Arşivi
