Türk Dili 53
İzzet DENİZ
(Ağıt)
Kendine Garip derdin, Sazı garip bıraktın, İnsan idi tek derdin, Bizi garip bıraktın.
Ötmesin bülbül güle, Doymadım tatlı dile, El çekti tabip bile, Güzü garip bıraktın.
Neredesin üstat sen?
Gönül Dağı’nda mısın?
Niye çattın kaşların?
Sözü garip bıraktın.
Muharrem yanında mı?
Yâr Çiçek Dağı’nda mı?
Niğde Bağları’nda mı?
Özü garip bıraktın.