Türk Dili 69
Mert Mevlüt GÖKÇE
Abdurrahim Karadeniz hocama Provasız acemi ve ilk, yenilginin haritasını çizdim
Gözlerime buğulu bir ülke bırakan iklimlerden Geldim asfaltta gezen suları incitmiş bir hevesle Annemde kaç defa kör masallara yenildim Gölgesi güneş eskitmiş kelimelere doğru şoförler Som telaştan çocukları ellerime döküyor
Misafirlerine benden bir şeyler ikram eden ikindi
Ölüm duygusuna temas eden herkes müsait bir yerde indi Yakasız yüreğimi ezen bu şarkı niye dinlenmeli
Bitti kitap, ölüler boş bardaklara susadı İncecik kahır bıraktı günler, içte bir düğüm Geçmedi hiç yalnızlıkla ıslanmış çölden görüntüm Sonuç; karanlık çatılarda geç kalan kuş ağlaması Artık yorgun kız şikâyetlerine komşudur akşamüstü El öpen coğrafya öncesi, belgelere işlemlere kayıtsız Üzülmek lekeli sözlere yenildim başım döndü Şöhretini ölümüne borçlu, yetim gölgesi kadar yeni Kuş bakışı merhamet taşıyan kitaplara yenildim Arkaya oturan kadınlardan, erken ölen erkeklerden Adreslerden çıktım, bunu yalnız cumartesiler fark etti Yalan renkli ciltlerin sayfalarında bırakıp adımı Uyumanın o aşk tasarımı yüzüne yenildim Sesi kısık dargınlıktan başka kale yokmuş
Yirmi üç yaşımı yetişkin sıkıntılara dipnot gösterdim
