Türk Dili 17
Nurettin DURMAN
Ürkek bir kuş gibi pencere kenarında Tetikte bakışların biliyorum
Korkunu tut istersen Kalbini sıkıla Gri bulutlar Füme yalnızlıklar
Bu da geçer diyorsun ama Geçmiyor acısı
Şehri dolaşan bir kırlangıç gibi Yorgun argın metrolarda Bu şiire bir rüzgâr çarpsa Gözlerin ışıldayacak biliyorum.
Bu da geçer Bu da geçer
Zaman ağır bir yük gibi güneşin içinden Ayın şavkından parlayacak elbet.