Bir cinayetin hatırlattığı

-T 'p S / O

2

Ş U B A T

1 9 7 3

---

---H A ŞA N PULUR

*

c

İNSANLAR

BİR CİNAYETİN ;

HATIRLATTIĞI... ‘

D

Benim çocukluğum, «valışetengiz» -Ermeni hâ­ tıraları dinleyerek geçti.

Camilere doldurulup ya­ kılan Türkler, ateşe veri­ len köyler, kalleşlik ve suikastler. Hepsi de doğ­ ruydu.

Sana da böyle şeyler anlatmışlardır belki.

Ama biz o günlerin ar­ tık çok geride kaldığına inanmıştık.

Tarihin bir döneminde­ ki olayları, ne yeniden yaşamak, ne de tekrarla­ mak istemiyorduk.

Ama sen ve senin gibi­ leri durmuyordunuz ki..

Masum kanı akıtmak için sizler, için için kay­ narken, biz o engin, o ge­ niş, o uysal hoşgörümüz­ le aldırmıyorduk bile si­ ze...

Daha yazımızın mürek­ kebi kurumadı.

İstanbul’da istimlâk edilen bir yetimhanenizin yeniden yapılması için ya­ zı yazıyorduk.

Sonra da ne mektuplar alıyorduk:

«Sen bu Enmenileri bil­ miyor musun, onlara yar­ dım edilir mİ?»

MIGIRDIÇ YANIKYAN

Utan... Utan-. Utan.. Utan.. Utan liste vurulan Cemal Pa-

şa’yı unutma!»

«Görürsün bir gün Er- meninin ldm olduğunu!»

Bu mektupların sahip­ lerini de anlayışla karşılı­ yorduk. Ama onlara şöyle diyorduk:

«Olan olmuş, biten bit­ miştir. Bir kini, yirminci yüzyılın sonunda, hâlâ sürdürmenin anlamı yok­ tur. Biz imparatorluklar

kurmıuŞı tarihin her döne­

minde devletsiz yaşama­ mış yüce bir milletiz. Ta­ rihleri boyunca bağımsız bir devlete sahip olama­ mış bir azınlığı atfedelim

artık. Affetmek Türkün şânmdaııdır.»

İşte böyle Mıgırdıç E- fendi!

Efendi sıfatı, kalemin ucuna rast gele geldi. Böy- lesine menfur bir cinaye­ tin katiline efendi demek de, yine bizim efendiliği­ mizden olacak...

Sen orada iki masum vatandaşımızı öldürmeyi tasarlarken, biz, burada senin yetimlerini bir çatı altına sokabilmek için uğraşıyorduk.

İşte biz böyleyiz; Tür­ k’üz ve insanız!

Ama sen ve senin gibi­ ler: CtBtLLİ KATİLLER! * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi