Kendim için ne söyIiyebilirim? Yalnız şunu söylemek istiyo rum : Bazıları edebiyat hakkın - daki fikirlerimle bizzat ver
diğim eserler arasında bir tezat görüyorlar. Bu müşahede yi yapanların hatırlamadıkları bir nokta var : edebî kanaat ve fikirlerimin teşekkül tarihi nis - beten yenidir ve o tarihtenberi, edebî sahada hemen hiçbir eser vermiş değilim.
Bugün başımdan aşkın olan iş lerinı müsaade ettiği takdirde tasavvur ettiğim eserleri ve
rebilecek miyim ? Bunu şimdiden nasıl söyliyebilirim Yalnız ileride yazacağım eserlerin dünkülere nazaran ta - mamiyle ayrı bir tarzda olacağını sanıyorum ve böyle ol - masını istiyorum.
Bu kitaba kendi hikâyelerimi almak doğru muydu ? Bunu uzun boylu düşündüm Fakat, eseri başka bir arka daş hazırlamış olsaydı, belki benden de bir şeyler almak ne
zaketinde bulunurdu düşüncesi tereddüdümü kırdı. Oku - yacağmız iki hikâye, şimdiye kadar çıkmış ve yedi tanesi « Bu da bir Hikâyedir » isimli kitabıma alınmış olan hikâ - yelerimin nisbeten en zararsızlarıdır Bunlar hakkında o- kurlarımm müsamahasını dilerim.
Eserleri — Kahramanlar (şürler — 1929). Bir Kadın Söylüyor (roman — 1931), Onar Mısra (şiirler — 1932), Â - dem ve Havva (roman — 1932), Mete (manzum piyes — 1932), İnkılâp Çocukları, Beş devir (manzum piyes — 1933), Köyün namusu (piyes — 1933), Bu da bir Hikâyedir (hi kâyeler — 1935). Balkanlar ve Türklük (tetkik — 1936). Edebiyatımızın Bugünkü meseleleri (tetkik — 1937) Ayrı
ca kitap halinde çıkmış tercüme eserlerle muhtelif gazete ve mecmualarda kitap haline gelmemiş makale ve hikâyeler.
-
