Rıza Tevfik'e Allah rahmet etsin!:Boş kalan kürsi

Rızâ Tevfike Allah rahmet etsin !

n ICürsî

r

i

Y A Z A N

l

* I

-Reft’ Cevad l¿LUNAY

Üstadım! Kim derdi ki se­ nin her pazar gü­ nü okuyucularına hitabeni dinletti - ğin bu sütunda şu naçiz şakirdin, ağlı lıya ağlıya mersi­ yeni yazacak!

Kim derdi ki bu gün boş kalan min berinin önünde gö zümtiz yaşlı, yü­ reğimiz yanık, bo­ ğazımızda hıçkırık lar düğümlenerek ıslak nazarları - mızla senin haya­ lini seiâmlıyaca - cağız!

Kim derdi ki bir ilim dağını andı­ ran büyük varlığın ölüm denilen Sır- rı-mübhem» in ya­ man bir saikasile yıkıljversin!...

Sen, yalnız hoca­ mız değildin. Bizi teselli eden, koru­

yan, İlminle bize zahir olan bir varlıktın! Ruhumuz felâket cen­ dereleri içinde kıvranırken senin azametli bir çınar gibi inhina kabul etmiyen gövdene tutunur; aralarından İrfan güneşleri

süzü-pençeleştin... Sa­ na olan bağlılığı­ mızı, şefkatine, muhabbetine olan ihtiyacımızı anla * mış gibi, tırpanı­ nın darbesine kim senin dayanama - diğı ölüm sâisini kaç defa yendin! Fakat her nefis ö- lümü tadacaktır... Bu acı hakikat ni hayat senin de ko lunu kanadını kır dı. Üstadım!

Sen yalnız ho­ camız doğildin. Sa na son bir beyan kürsülüğü eden bu gazetenin müteva zı bir masasına I- lişerek etrafına noş'eli nurları sa­ ça saça yazısını yazan bir arkada- şımızdın! Jk

Muhterem Oemıîleddhı Bey efendiye, meveddetimle beraber

Şubat

Kadıköy

Rıza Tevfik

saçia-len yapraklarının gölgesinde din­ lenir, sükûnet bulurduk.

Heyhat bu heybetli gövde ölüm sarsarına dayanamadı.. Devrildi. Uzun bir gurbetten sonra yurda

kavuştuğun gündenberi Azraille

rımn halesi için de nur yüzünü bedr-l- tam halin­ de bir İlim ve İrfan mehtabı sanır dik. A rtık o mehtap söndü mü?

Dünyâ nedir? hayat nedir? ıstı- râb ne ? Ya ben neyim? ölüm nedir? eş- yâda mı hayal

Taha Toros Arşivi