• Sonuç bulunamadı

Carnot grupları üzerindeki afin kontrol sistemlerinin kontrol edilebilirliği

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Carnot grupları üzerindeki afin kontrol sistemlerinin kontrol edilebilirliği"

Copied!
51
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

i

YILDIZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ

FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

CARNOT GRUPLARI ÜZERİNDEKİ

AFİN KONTROL SİSTEMLERİNİN

KONTROL EDİLEBİLİRLİĞİ

Memet KULE

FBE Matematik Anabilim Dalı Matematik Programında Hazırlanan

DOKTORA TEZİ

Tez Savunma Tarihi : 26 Aralık 2008

Tez Danışmanı : Doç. Dr. Ayşe KARA (YTÜ) Jüri Üyeleri : Prof. Dr. Ulviye BAŞER (İTÜ)

: Prof. Dr. A. Göksel AĞARGÜN (YTÜ) : Prof. Dr. Ömer GÖK (YTÜ)

: Doç. Dr. Meral TOSUN (GSÜ)

(2)

ii

İÇİNDEKİLER

Sayfa

ÇİZELGE LİSTESİ ...iii

ÖNSÖZ ...iv ÖZET ... v ABSTRACT ...vi 1. GİRİŞ... 1 2. GENEL KAVRAMLAR ... 2 2.1 Manifold ... 2 2.2 Lie Grupları ... 5 2.3 Lie Cebiri... 6

3. GENEL KONTROL SİSTEMLERİ... 8

3.1 R üzerindeki Afin Kontrol Sistemleri ... 10 n 4. LİE GRUPLARI ÜZERİNDEKİ AFİN KONTROL SİSTEMLERİ ... 12

4.1 Carnot Grubu ... 13

4.1.1 Dilation Etkisi... 13

4.1.2 Carnot Grubunun Örnekleri... 14

4.1.3 Carnot Grubu Otomorfizmaları ... 15

5. BAZI LİE CEBİRLERİ İÇİN HESAPLAMALAR ... 19

6. SONUÇLAR ve ÖNERİLER ... 42

KAYNAKLAR... 43

(3)

iii

ÇİZELGE LİSTESİ

Sayfa

Çizelge 5.1 2.Dereceden Nilpotent Lie Grupları ... 39

Çizelge 5.2 3.Dereceden Nilpotent Lie Grupları ... 40

Çizelge 5.3 4.Dereceden Nilpotent Lie Grupları ... 40

(4)

iv

ÖNSÖZ

Bu doktora çalışması sırasında desteğini hiçbir zaman esirgemeyen bilgisi ile çalışmamı yönlendiren Sayın hocam Doç.Dr. Ayşe KARA’ ya teşekkürlerimi sunarım.

Doktora tez izleme komitesinde görev alarak çalışmalarıma katkı sağlayan Prof.Dr. Ulviye BAŞER ve Prof.Dr. A. Göksel AĞARGÜN’e şükranlarımı sunarım.

(5)

v

ÖZET

CARNOT GRUPLARI ÜZERİNDEKİ AFİN KONTROL SİSTEMLERİNİN KONTROL EDİLEBİLİRLİĞİ

Memet KULE

Matematik Bölümü, Doktora Tezi

G basit bağlantılı nilpotent bir Lie grubu ve L(G) de onun Lie cebiri olsun. Eğer L(G) ‘nin

vektör alanları 1≤ j<r için

[

V1,Vj

]

=Vj+1 ve

[

V1,Vr

]

=0 şeklinde V1, L(G) ‘nin tümünü üretiyorsa G ‘ye Carnot grubu denir. Bu grup üzerinde tanımlanmış afin kontrol sistemlerinin kontrol edilebilmesi için sistemin tekil noktalarının varlığı ve afin sisteme ilişik olan bilineer kısmının kontrol edilebilirliği ile olan ilişkisi karakterize edilmiştir.

Ayrıca 6. boyuta kadar bütün nilpotent Lie cebirlerinin merkezleri, regüler elemanları ve free nilpotent üreteçleri hesaplanmış ve tablo halinde sınıflandırılmıştır.

(6)

vi

ABSTRACT

CONTROLLABILITY OF AFFINE CONTROL SYSTEMS ON CARNOT GROUPS

Memet KULE

Dept. Of Maths., Ph.D. Thesis

Let G be a simply connected nilpotent Lie group and L(G) be its Lie algebra. If vector fields of L(G) produce the algebra such that for 1≤ j<r,

[

V1,Vj

]

=Vj+1 and

[

V1,Vr

]

=0, then G is called a Carnot group. For the controllability of affine control systems defined on this group, connections of existence singular points of the system and controllability of associated bilinear part has been characterized.

Moreover; centers, regular elements and free nilpotent generators of all nilpotent Lie algebras of up to dimension 6 has been calculated and listed in tables.

(7)

1. Giriş

Bu tez çalışmasının asıl amacı diferansiyel geometrik bakış açısından, topolojik ve cebirsel yaklaşımlar ile Lie gupları üzerindeki afin kontrol sistemlerinin kontrol edilebilirliği için genel bir sonuç elde etmektir. Bu problem ve yaklaşım ile ilgili, ilk olarak yayınlanmış (Jurdjevic ve Sallet, 1984) sonuçları mevcuttur. Daha sonra yapılan bazı çalışmalar takip edildiğinde, en son varılan genel durumun Genelleştirilmiş Heisenberg Lie Grubu üzerinde olduğu görülmektedir.

Lie grupları üzerinde yapılmış ilk kontrol edilebilirlik çalışması ise (Brockett, 1972)’a aittir. Daha sonra (Jurdjevic ve Sussmann, 1972) yayınladıkları makale ile Lie Grupları üzerindeki kontrol sistemlerinin sistematik matematiksel çalışmasını başlatmışlardır.

Bu çalışmanın amacı, daha genel bir durum uzayı üzerinde kontrol edilebilirlik problemi için genel bir sonuç elde etmektir. Bu amaçla, Carnot grupları üzerindeki afin kontrol sistemleri incelenmiştir. Ayrıca, 6. boyuta kadar bütün nilpotent Lie cebirlerinin merkezleri, regüler elemanları ve free nilpotent üreteçleri hesaplanmıştır.

Bu çalışma 4 bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm de konu hakkında genel kavramlar verilmektedir. II. bölüm de genel kontrol tanımı verilip, ayrıca (Jurdjevic ve Sallet, 1984)‘ın

n

R üzerinde yapmış oldukları afin sistemlerin kontrol edilebilirlik karakterizasyonu

incelenmektedir. III. bölüm de Carnot grubu tanımı ve dilation etkisi verilip Carnot grubu üzerin de ki afin sistemlerin kontrol edilebilirlik karakterizasyonu elde edilmektedir. IV. bölümde de 3-boyutlu Heisenberg Lie grubu üzerindeki afin sistem örneği gözönüne alınmış ve bu amaçla 6. boyuta kadar bütün nilpotent Lie cebirlerinin merkezleri, regüler elemanları ve free nilpotent üreteçleri hesaplanmıştır.

(8)

2. GENEL KAVRAMLAR

Bu bölümde, tez çalışmasının temel kavramları olan manifold, Lie grubu ve Lie cebiri gibi bazı temel kavramlar yer almaktadır.

2.1 Manifold

Tanım : n boyutlu M yerel Öklid uzayı, her bir noktasının komşuluğu R Öklid uzayının n açık alt kümesine homeomorfik olan Hausdorff topolojik uzayıdır.

Eğer ϕ, bağlantılı açık UM alt kümesinden R nin açık bir alt kümesi üzerine bir n homeomorfizma ise, ϕye koordinat tasviri, xi =ri oϕ fonksiyonlarına koordinat fonksiyonları ve

(

U

)

çiftine koordinat sistemi denir. Burada, r Rn R

i: → fonksiyonu,

(

)

(

n

)

n R a a

a= 1,..., ∈ olmak üzere ri

( )

a = şeklinde tanımlıdır. ai

Tanım : M yerel Öklid uzayı üzerindeki C sınıfından bir F diferansiyellenebilir yapısı aşağıdaki üç şartı sağlayan

(

Uαα

)

,α∈I, koordinat sistemlerinin bir topluluğudur;

i) U M I = ∈

U

α α ii) ϕ ϕ− ∈C∞ ∀α βI β α o 1 , ,

iii) F topluluğu maksimaldir, yani,

(

U

)

koordinat sistemi ∀α∈I için −1

α ϕ ϕo ve ∞ −1∈ C ϕ ϕα o ’ yi sağlıyorsa,

(

U

)

F dir. ∞

C sınıfından n boyutlu diferansiyellenebilir manifold, C sınıfından bir F

diferansiyellenebilir yapısı ile birlikte M yerel Öklid uzayını içeren (M,F) çiftidir.

Örnek : R n Öklid uzayı diferansiyellenebilir manifold yapısına sahiptir. R n üzerindeki standart diferansiyellenebilir F yapısı

( )

Rn, koordinat sistemini içeren maksimum i

topluluktur. Burada, i:Rn Rn ye birim tasvirdir.

Örnek : S1 =

{

( )

x,y R2 :x2 +y2 =1

}

kümesini göz önüne alalım. S kümesi 1 R de 2 merkezi orjinde yarıçapı 1 birim olan çemberdir. S , 1-boyutlu yerel Öklid uzayıdır. 1

( )

{

, 1: 0

}

1 = x yS y> U (2.1)

( )

{

, 1: 0

}

2 = x yS y< U (2.2)

( )

{

, 1: 0

}

3 = x yS x> U (2.3)

(9)

( )

{

, 1: 0

}

4 = x yS x<

U (2.4)

Kümelerini göz önüne alalım. Bu kümeler S in açık alt kümeleridir. 1 4 3 2 1 1 U U U U S = ∪ ∪ ∪ (2.5) R

I =(−1,1)⊂ açık aralığını göz önüne alalım. I

U1 → 1:

ϕ (2.6)

( )

x,y a x fonksiyonunu göz önüne alalım. x

y x, )= ( 1

ϕ fonksiyonu sürekli, bire-bir ve örten bir fonksiyondur.

1 1 1 :IU − ϕ (2.7)

(

x, 1 x2

)

xa

(

2

)

1 1− = x, 1−x

ϕ fonksiyonu da sürekli bire-bir ve örtendir. Dolayısıyla, ϕ1 fonksiyonu bir homeomorfizmadır. Benzer şekilde,

I U1 → 1: ϕ (2.8)

( )

x,y a x I U2 → 2 : ϕ (2.9)

( )

x,y a x I U3 → 3: ϕ (2.10)

( )

x,y a y I U4 → 4 : ϕ (2.11)

( )

x,y a y

izdüşüm fonksiyonları da birer homeomorfizmadır.

(

) (

) (

) (

)

{

U11 , U22 ,U33 ,U44

}

F = topluluğu için i)

U

4 1 1 = = i i U S dir.

(10)

1 3 1

ϕ

ϕ o in C olup olmadığını inceleyelim. (2.8) alalım ve (2.10) nun ters fonksiyonu

3 1 3 :IU − ϕ (2.13)

(

y y

)

y 1 2, a

olan fonksiyonu alalım o taktirde 1 3 1 − ϕ ϕ o bileşkesi I U U I⎯⎯→3−1 ∩ ⎯⎯→1 1 3 ϕ ϕ (2.14)

(

1y2,y

)

1y2,

(

y>0

)

ya a

şeklinde olur. Dolaysıyla, ∞ −1 y y2 C 3

1oϕ : a 1

ϕ , yani sürekli türetilebilirdir. Benzer şekilde, 4∀ ji, =1,2,3, için − ∈ C

j i ϕ 1

ϕ o dur.

iii) F topluluğu maksimumdur. Gerçekten, (ii) koşulunu sağlayacak

(

U55

)

koordinat sistemi yoktur.

Sonuç olarak,

(

S ,1 F

)

yapısı 1-boyutlu diferansiyellenebilir bir manifolddur.

Tanım : f,gC∞(M) için X :C(M)R tasviri aşağıdaki şartları sağlarsa pM noktasında bir tanjant vektörüdür;

i) X(f + )g = X

( )

f +X

( )

g

ii) X

( )

fg (p)= X

( )

f g(p)+ f

( ) ( )

p X g

M

p noktasındaki tanjant vektörlerin kümesi MTp ile gösterilir ve pM noktasındaki tanjant uzayı (teğet uzayı) denir. Ayrıca )dim(TpM)=dim(M dir.

Tanım : TM ile gösterilen tanjant demeti

U

M p pM T TM

= şeklinde tanımlıdır. Tanjant demeti bir manifold olup dim(TM)=2dim(M) dir.

Tanım : M bir manifold olmak üzere dom(X)⊂M açık alt kümesinden TM tanjant demetine tanımlı olan X :dom(X)⊂MTM sürekli fonksiyonuna vektör alanı denir. ∀pdom(X) için XpTpM dir.

(11)

üzerinde bir fonksiyon olup pdom(X)deki değeri X

( )

f (p)= Xp(f) dir.

Tanım : X ve Y , M üzerinde diferansiyellenebilir vektör alanları olsun.

[

X ,Y

]

de bir diferansiyellenebilir vektör alanı olup buna X ve Y nin Lie parantezi denir ve

[

X,Y

]

m(f)= Xm(Yf)−Ym(Xf) (2.15)

şeklinde tanımlanır. Burada, fC,mM dir. Lie Parantezinin Özellikleri :

1.

[

X,X

]

=0

2.

[

X,Y

] [

=−Y,X

]

3.

[

X,

[ ]

Y,Z

]

+

[

Z,

[

X,Y

]

]

+

[

Y,

[

Z,X

]

]

=0 (Jakobi Özdeşliği)

Tanım :

1. M ve N birer manifold olmak üzere, eğer

) ( ) (U 1 V N M U f f ψ ϕ ψ ϕ ϕ ψ⎯ → ⎯ ↓ ↓ ⎯→ ⎯ ⊂ − o o ve ψ ϕ−1 o

o f ϕ( p)de diferansiyellenebilecek şekilde, p için

(

U

)

ve f(p) için

(

V

)

koordinat sistemleri varsa f :MN fonksiyonu pM de diferansiyellenebilirdir denir.

2. M ile N iki manifold ve f :MN diferansiyellenebilir bir fonksiyon olsun. f nin türevi olan df :TMTN tasviri,

(

g f

)

X g X df( )( )= o , ∀XTM ve her bir gC(N) şeklinde tanımlıdır. 2.2 Lie Grupları

Lie grubu hem manifold hemde grup yapısına sahip bir kümedir.

Tanım : G diferansiyellenebilir bir manifold ve grup yapısını sağlayan bir küme olmak üzere

( )

, 1

, −

×G G σ τ aστ

G tasviri diferansiyellenebilir ise G ‘ye Lie grubu denir.

(12)

Örnek : S1 =

{

( )

x,y R2 :x2 + y2 =1

}

birim çemberi karmaşık sayılardaki çarpma işlemi altında bir Lie grubudur.

Tanım : σ∈G olmak üzere,

G G lσ : → (2.16) στ τ σ( )=

l tasvirine σ ‘nın sol ötelemesi denir. l ‘σ nın türevi dlσ :TGTG şeklindedir ve

G T G T

dlσ( τ )⊂ στ dir.

Tanım : X bir vektör alanı olmak üzere, ∀σ∈G için, X olσ =dlσ oX eşitliği sağlanıyorsa,

X vektör alanına G üzerinde sol invaryanttır denir.

Tanım : G bir Lie grubu ve L(G) G ‘nin sol invaryant vektör alanlarının bir kümesi olsun. O taktirde, L(G) reel vektör uzayıdır ve

G T G L( )→ e : α (2.17) e X X)= (

α şeklinde tanımlı tasvir bir izomorfizmadır. Sonuç olarak,

G G T G L( ) dim e dim dim = = dir. 2.3 Lie Cebiri

Tanım : L(G), K cismi üzerinde (K=R,C) bir vektör uzayı olsun. ) ( ) ( ) (G L G L G L × → (2.18)

(

X,Y

)

a

[

X,Y

]

tasviri aşağıdaki şartları sağlıyorsa, L(G) ye Lie cebiri denir;

i) K cismi üzerinde bilineerdir, yani; ∀α12K ve ∀X,X1,X2,Y,Y1,Y2L(G) için

[

α1X12X2,Y

]

1

[

X1,Y

]

2

[

X2,Y

]

ve

[

X,α1Y1+α2Y2

]

=α1

[

X,Y1

]

+α2

[

X,Y2

]

dir.

ii) Ters simetriktir, yani;

[

X,Y

] [

=−Y,X

]

iii)

[

X,

[ ]

Y,Z

]

+

[

Z,

[

X,Y

]

]

+

[

Y,

[

Z,X

]

]

=0 Jakobi özdeşliğini sağlar.

Lie cebirinin önemi, kendisine ilişik Lie grubunda özelliklerinin yansıyor olmasıdır.

G Lie grubunun L(G) Lie cebiri, G üzerindeki tüm sol(sağ)-invaryant vektör alanlarının kümesi olarak düşünülebilir. Bunun dışında, G’ nin L(G) Lie cebirini birimdeki tanjant uzayı

) (G

(13)

Örnek:3- boyutlu Heisenberg grubu, ⎪ ⎭ ⎪ ⎬ ⎫ ⎪ ⎩ ⎪ ⎨ ⎧ ∈ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = y x y z R z x G , , 1 0 0 1 0 1 şeklindedir. R t∈ ∀ için G t t ∈ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 0 1 0 0 1 ) (

γ olup γ(t), G üzerinde γ(0)=I =e olacak şekilde bir eğridir. G T X t = ∈ e ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = ⇒ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = • • 0 0 0 0 0 0 0 1 0 ) 0 ( 0 0 0 0 0 0 0 1 0 ) ( γ γ olur. R t∈ ∀ için t tG ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 1 0 0 0 1 ) (

α olup α(t), G üzerinde α(0)= I =e olacak şekilde bir eğridir. G T Y t = ∈ e ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = ⇒ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = • • 0 0 0 1 0 0 0 0 0 ) 0 ( 0 0 0 1 0 0 0 0 0 ) ( α α olur. R t∈ ∀ için G t t ∈ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 0 1 0 0 1 ) (

β olup β(t), G üzerinde β(0)=I =e olacak şekilde bir eğridir. G T Z t = ∈ e ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = ⇒ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = • • 0 0 0 0 0 0 1 0 0 ) 0 ( 0 0 0 0 0 0 1 0 0 ) ( β β olur.

{

X Y Z

}

span G

Te = , , olur. Burada, bunların Lie parantezlerine bakacak olursak

[

X,Y

]

=Z ,

[

X,Z

]

=0 ve

[ ]

Y,Z =0 dır. Buradan, G Heisenberg grubunun L(G) Lie cebiri L(G)≅TeG

(14)

3. GENEL KONTROL SİSTEMLERİ

M diferansiyellenebilir bir manifold olmak üzere M’ nin açık alt kümeleri üzerinde tanımlı

tüm pürüzsüz (C veya analitik) vektör alanlarının topluluğunu X(M) ile gösterelim. X(M) ‘nin her bir elemanı M üzerindeki yerel difeomorfizmaların bir 1-parametreli grubunu tanımlar. Dolayısıyla, eğer )XX(M ise, manifoldlar üzerinde vektör alanları vasıtasıyla üretilmiş adi diferansiyel denklemlerin varlık ve teklik teoreminden dolayı, olanaklı her bir

R t∈ için, M M X dom Xt : ( t)⊂ → (3.1)

bir yerel difeomorfizmadır. Bundan başka, eğer )γ X(., x , x noktasındaki vektör alanının integral eğrisi ise, o taktirde

) , ( ) (x t x X X t =γ (3.2)

dir. X yerel difeomorfizması aşağıdaki özelliklere sahiptir : t

i) Xt oXs = Xt+s , ∀ ,t sR

ii) (Xt)−1 = Xt , tR

iii) X0 =Id.

Tanım : Bir ∑ kontrol sistemi ∑=(M,D) şeklindeki bir ikili olarak tanımlıdır. Burada, M diferansiyellenebilir bir manifold ve D, X(M) ‘in bir alt topluluğudur.

M ‘ye ∑ ’nın durum uzayı denir. D’ nin elemanları sistemin stratejileri ve ∑ kontrol sisteminin kontrolleridirler.∑ kontrol sistemi;

{

X X X X D t R r N

}

G r j j t t t r ∈ ∈ ∈ = ∑ 11 o 22 o...o | , , (3.3)

sözde (pseudo) grubunu tanımlar ve ∑ tarafından M ‘de x ’in yörüngesi

{

}

x = xG

G ( ) ϕ( )|ϕ (3.4)

x ’de G ’ nın etkisi ile verilir .

Tanım: Bir ∑ kontrol sistemi, eğer xM olmak üzere G(x)=M sağlanıyorsa, x ‘de geçişlidir denir.

) (

~ y y G x

(15)

olacak şekilde G(x)⊂M üzerinde tanımlı “~” bağıntısı bir denklik bağıntısıdır. ∑ kontrol sistemi geçişli ise, ∀xM için,G(x)=M ’dir.

Ayrıca ∑ ile birleşmiş,

{

X X X X D t r N

}

S r j j t t t r ∈ ≥ ∈ = ∑ 11o 22 o...o | , 0, (3.6)

sözde yarı (pseudo-semi) grubu elde edilir. S x’ den ∑ ’nın ulaşılabilirlik (accesibility) kümesi olan ∑ ile M’ deki x’ in pozitif yörüngesi S(x)=

{

ϕ(x)|ϕ∈S

}

‘yı verir. Genel olarak, ∀xM için, S(x)⊆G(x)⊆M dir.

) (

~ y y S x

x ⇔ ∈ ile tanımlı S(x)⊂M üzerindeki “~” bağıntısı, t > 0 olmak üzere M

x

∀ için Xt(x)’ nin S(x)’ e ait olması gerekmediğinden, simetrik bir bağıntı değildir. Kontrol Teorinin temel problemlerinden kontrol edilebilirlik problemi, S(x)=Molacak şekilde M, D ve xMüzerindeki koşulları bulmaktır. Problemin amacı bir x başlangıç noktasından başlayarak ∑ ’ nın D negatif olmayan stratejileri ile M’in her noktasına ulaşmaktır.

Genel olarak, S(x)⊆G(x)⊆M olduğundan, ∑ ’nın geçişliliği bu problemi çözmek için gerekli bir koşuldur ancak yeterli değildir. Örneğin;

⎟⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎝ ⎛ ⎭ ⎬ ⎫ ⎩ ⎨ ⎧ = ∑ dx d

R, sistemini göz önüne alalım. S =

[

)

G =R

∑(1) 1, (1) dir.

Tanım: ∑=(M,D) bir kontrol sistemi ve xM olsun. ∑ ’ ya eğer S(x)=M ise , x’ de kontrol edilebilirdir denir.

Eğer ∑ kontrol sistemi M ‘nin her noktasında kontrol edilebilir ise, kontrol edilebilirdir denir.

Teorem: (Yörünge Teoremi, (Sussman, 1973)) ∑=(M,D) bir kontrol sistemi ve xMise, )

(x

G yörüngesi bir diferansiyellenebilir manifold yapısına sahiptir.

Teorik açıdan önemli bir sonuç olan Yörünge Teoremi (Sussmann, 1973) sistemin dinamiğinin tüm özelliklerini koruyarak, M’deki herhangi bir başlangıç koşulu için durum uzayının yörüngesine indirgenmesine olanak vermektedir.

(16)

3.1

Rn üzerindeki Afin Kontrol Sistemleri

n

R üzerindeki afin sistemlerin kontrol edilebilirlik karakterizasyonunu Jurdjevic ve Sallet

(1984) göstermişlerdir.

Bir afin reel uzay R n-boyutlu Öklid uzayı olmak üzere, bu uzay üzerindeki tüm n endomorfizmaların uzayını EndR ve tüm lineer otomorfizmaların uzayını da n AutR ile n gösterirsek AfRn = AutRn Rn, R ’nin afin grubunu tanımlar ve grubun Lie cebiri de n

n n n EndR R

afR = ⊗ şeklindedir. AEndRn ve aRn için X(x)= Ax+a vektör alanına afin vektör alanı denir.

n

R üzerinde tXexp ’ in etkisi R üzerindeki difeomorfizmaların bir 1-parametreli grubuna n neden olur ve onun sonsuz küçük üreteci X(x)= Ax+a afin vektör alanıdır.

m

X X

X0, 1,..., afin vektör alanlarının herhangi bir sonlu topluluğu, Xi(x)= Aix+ai ;

i=0,1,…,m olmak üzere bir kontrol sistemi tanımlar.

= = + + + = + = m i i i i i m i i t X x A x a u t Ax a u x X dt dx 1 0 0 1 0( ) ( ) ( ) ( ) ( )( ) (3.7)

şeklindeki kontrol parametreli diferansiyel denklemler R n üzerindeki afin sistemin dinamiğini oluşturur. Burada, n

i U R

u ∈ ⊂ kontrollerle ilgili keyfi fonksiyonlar, A0,A1,...,Am n

n× ’lik matrisler ve a0,a1,...,am ‘de R n içindeki sütun vektörlerdir.

F afin sistem olmak üzere, XF ve xRn için X(x)0 oluyorsa F afin ailesine tekil noktası yoktur denir.

Teorem : (Jurdjevic, 1997)

Vektör alanlarının bir F afin ailesi eğer 1. F hiçbir tekil noktaya sahip değilse ve

2. Fr ; Rⁿ-{0} üzerinde kontrol edilebilir ise

F afin ailesi, Rⁿ üzerinde kontrol edilebilirdir denir. Burada, Fr F afin ailesinin bilineer

(17)

Teoremin ilk koşulu tekil noktaların var olmaması ile ilgilidir, kontrol edilebilirlik için gerekli bir koşuldur. Eğer tekil nokta olursa o noktada ki ulaşılabilirlik kümesi tek noktadan meydana gelen sabit bir noktadır. Teorem aşağıdaki gibi de ifade edilebilir:

1. i=0,1,…,m için Aix+ai =0 olacak şekilde xRn noktası yoktur,

2.

= + = m i i i t Ax u x A dt dx 1

0 ( ) biliner sistem Rn

{ }

0 üzerinde kontrol edilebilirdir. Teoremin ispatında R üzerinde v merkezli, n λ >0 oranlı ( ) ( )

, x v x v

hλv = +λ − homoteti fonksiyonu kullanılmaktadır. Böylece, F afin sistemi bu dönüşüm sayesinde Fr biliner sistemine dönüşür. Fr biliner sistemi Rⁿ-{0} üzerinde kontrol edilebilir olduğundan biliner sistemin ulaşılabilirlik kümesi açık bir kümedir. Buradan ters dönüşüm sayesinde F afin sisteminin ulaşılabilirlik kümesinin açık bir küme olduğu gösterilir ve böylece ispat tamamlanır.

(18)

4. LİE GRUPLARI ÜZERİNDEKİ AFİN KONTROL SİSTEMLERİ

Kompakt bağlantılı ve kompakt olmayan semi-simple Lie grupları üzerindeki afin sistemlerin kontrol edilebilirlik karakterizasyonunu (Ayala ve San Martin, 2000) yapmışlardır.

Daha sonra (Kara ve San Martin, 2006) Genelleştirilmiş Heisenberg Lie Grupları üzerinde afin sistemlerin kontrol edilebilirlik karakterizasyonunu elde etmişlerdir.

G bağlantılı bir Lie grubu ve L(G) de onun Lie cebiri olmak üzere, G' nin )Af(G afin grubu

G ile Aut(G)' nin semi-direkt çarpımıdır, yani: Af(G)= Aut(G)⊗G.

(

φ,g1

) (

⋅ ϕ,g2

) (

= φoϕ,g1φ(g2)

)

(4.1)

) (G

Af (4.1) işlemiyle grup yapısına sahiptir. Aut(G)‘ nin birim elemanını 1 ile ve G’ nin birim elemanını da e ile gösterirsek. Af(G) ‘nin birim elemanı (1,e) ve

( )

φ,gAf(G) ‘nin tersi

(

φ−1,φ−1(g−1)

)

Af(G) dir.

) (G

Af ' nin Lie cebiri de af(G)=aut(G)⊗L(G) dir. Burada, aut(G), Aut(G)' nin Lie cebirini göstermektedir.

Bir GAf(G) Lie grubu üzerindeki bir afin kontrol sistemi ∑=( DG, )

g d j j j j g u t Y D D X g ( ) ( )( ) 1 .

= + + + = (4.2)

şeklindeki diferansiyel denklemlerin ailesi ile belirlidir. Burada, g∈ , G

) ( ,..., , ,Y1 Y2 Y L G X d , D,D1,D2,...,Dd aut(G)ve j u kontrolleridirler. O taktirde dinamik ⎭ ⎬ ⎫ ⎩ ⎨ ⎧ ∈ + + + =

= d j d j j j t D Y u R u X D D 1 ) )( ( (4.3)

ile verilir. Eğer G basit bağlantılı ise Aut(G)≅ AutL(G) dir. Burada, AutL(G)grubu ile

L(G)’ nin otomorfizma gurubunu gösterelim. AutL(G) Lie grubunun Lie cebiri de

[

] [

] [

]

{

( ) , ( ) , ( ), , ( )

}

) (G D EndL G X Y L G D X Y D X Y X D Y L = ∈ ∀ ∈ ∴ = + ∂ (4.4)

şeklinde tanımlı ve Lie cebir işlemi de

(

) (

)

[

D1,X1 , D2,X2

] [

=

(

D1,D2

]

,D1X2 −D2X1+

[

X1,X2

]

)

(4.5)

(19)

Afin kontrol sistemleri genel olarak lineer ve bilineer kontrol sistemlerinden daha geniş bir sınıfı temsil ederler. Afin kontrol sistemlerinde Lie cebirinden gelen vektör alanları sıfır vektörü olarak alındığında sistem bilineer kontrol sistemine dönüşmektedir.

Ayrıca, afin kontrol sistemleri Abelyen Lie grupları üzerinde göz önüne alındığında sistem lineer kontrol sistemine dönüşmektedir.

4.1 Carnot Grubu

G basit bağlantılı nilpotent bir Lie grubu ve L(G) de onun Lie cebiri olsun. Eğer L(G) ‘nin vektör alanları 1≤ j <r için

[

V1,Vj

]

=Vj+1 ve

[

V1,Vr

]

=0 şeklinde V1, L(G) ‘nin tümünü üretiyorsa G ‘ye Carnot grubu denir. Carnot grubunun Lie cebiri

r V V V G L( )= 12 ⊕...⊕ (4.6)

şeklinde ifade edilebilir.(Buliga, 2002)

4.1.1 Dilation Etkisi

G bir Carnot grubu ve L(G) ‘de onun Lie cebiri olsun. δε :L(G)→L(G) tasviri, her i=1,...,m için Xi∈ ve Vi ε >0olmak üzere,

= = = → = m i i i m i i X X X X 1 1 ε δε (4.7)

şeklinde tanımlı ise, dilation etkisidir. Burada, m sayısına grubun basamağı denir.(Buliga,2002)

Yardımcı Teorem : δε dilation etkisi otomorfizmadır.

İspat : Öncelikle homomorfizma olduğunu gösterelim. L(G)’ nin herhangi iki elemanı

= = m i i X X 1 ve

= = m j j X Y 1 için,

[

]

[

]

∑∑

∑ ∑

= = + + = = + = = = = = ⎥ ⎦ ⎤ ⎢ ⎣ ⎡ = = = ⎥ ⎦ ⎤ ⎢ ⎣ ⎡ = ⎥ ⎥ ⎦ ⎤ ⎢ ⎢ ⎣ ⎡ ⎟⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎝ ⎛ = m i m j m i m j j i j i j i j i m j j j m i i i m j j m i i Y X X X X X X X X X Y X 1 1 1 1 1 1 1 1 , , , , , ε ε ε ε ε ε ε δ δ δ ε ε ε δ δ δ δ (4.8)

dir. Buradan, δε :L(G)→L(G) tasvirinin bir homomorfizma olduğu görülür.

(

)

X X X m X X i i m i i i i m i i i ⎟= = = ⎠ ⎞ ⎜ ⎝ ⎛ =

= = = − 1 1 1 1 1 ε ε ε δ δ δε o ε ε (4.9)

(20)

(

)

X X X m X X i i m i i i i m i i i = = = ⎠ ⎞ ⎜ ⎝ ⎛ =

= = = − − 1 1 1 1 1 ε ε ε δ δ δε o ε ε (4.10)

(4.9) ve (4.10) eşitliklerinden 1-1 ve örten olduğu sonucu elde edilir. Dolayısıyla, δε izomorfizmadır. Tanım kümesi ile değer kümesi aynı olduğundan otomorfizmadır.

Sonuç :δε dilation etkisi Lie cebir otomorfizmasının 1-parametreli grubunu tanımlar.

4.1.2 Carnot Grubunun Örnekleri (Buliga, 2002)

1)Rn toplama işlemi altında değişmeli bir Carnot grubudur.

2) Heisenberg grubu trivial olmayan ilk örnektir. )) , ( 2 1 , ( ) , )( , (x x_ y _y = x+ y x_+y_+ w x y (4.11) işlemi ile H

( )

n =R2n ×R grup yapısına sahiptir. Burada w, R2n üzerinde standart simplektik formdur. Lie parantezi

)) , ( , 0 ( ) , ( ), , (x x_ y _y ⎥⎦⎤= w x y ⎢⎣ ⎡ (4.12)

şeklindedir. Grubun cebirinin direkt toplam ayrışımı:

{ }

0 2 × =R n

V ve Z = 0

{ }

×R olmak üzere H

( )

n =V +Z şeklindedir. Burada, Z cebirin merkezidir ve grup 2.basamaktan nilpotent Lie grubudur.

3) H-tipi gruplar. Z Lie cebirinin merkezi olmak üzere, Z

V

N = + (4.13)

ortogonal direkt toplam ayrışımından meydana gelecek şekilde bir (·,·) iççarpım ile donatılmış 2.basamaktan nilpotent N Lie grubu alınsın.

( )

V End Z

J : → ,

(

Jzx,x

)

=

(

z,

[ ]

x,x

)

(4.14) fonksiyonu tanımlansın. Eğer ∀zZ için

I z J

Jz o z =− 2 (4.15)

(21)

4) n×n üst üçgen matrislerin grubu (n-1). basamaktan nilpotent olup aynı zamanda Carnot grubudur. Herhangi bir Carnot grup üst üçgen matrislerin bir grubunun bir alt grubuna izomorf olması nedeniyle bu örnek Carnot gruplarında önemli bir yeri vardır.

4.1.3 Carnot Grubu Otomorfizmaları

1. G=RN Carnot grubunu alalım. Lie cebirinin RN = RNRN2 ×...×RNr şeklinde bir

ayrışımı vardır.

( )

x

(

x1,x2,...,xr

) (

= εx1,ε2x2,...,εrxr

)

;xjRNj

δε ε (4.16)

şeklinde tanımlı

( )

δε ε>0 dilation etkisi G’nin otomorfizmasıdır.

2. L(G) herhangi bir Lie cebiri olsun. ε >0 ve X∈ için Vi

( )

X εiX

δε = (4.17)

şeklinde tanımlı tasvir Lie cebiri üzerinde tanımlı grup otomorfizmasıdır. Özel olarak Heisenberg grubu ele alındığında

(

X,Y,Z

)

(

εX,εY,ε2Z

)

δε = (4.18)

L(G) Lie cebirinin otomorfizmasıdır.

3. δε G’nin dilation etkilerinin 1-parametreli ailesi (δsts oδt ve δ1 =id)

( ) ( )

(

x y

)

d

( )

x y x y G

d δεε =ε , ; , ∈ (4.19)

ε

δ , G’nin kendisi üzerine bir otomorfizmaya neden olur.

Tanım: S, G üzerindeki vektör alanlarının bir ailesi olmak üzere, boş kümeden farklı G

A⊂ için, eğer ∀tR, ∀XS ve ∀xA için Xt(x) tanımlı olacak şekilde Xt(x)∈A

ise A’ya S-invaryant denir.

Teorem: G tıkız olmayan bağlantılı bir Lie grubu ve L(G) onun Lie cebiri olsun. O taktirde, eğer G üzerindeki kontrol sistemi invariant ise, G ‘nin tıkız altkümeleri G -invaryant

değildir.

İspat: Her xG, her XL(G) ve her tR için, δX(.,x):(a,b)⊂RG diferansiyellenebilir eğrisi )δX(t,x)= Xt(x şeklinde tanımlıdır. KG altkümesinin tıkız ve

G -invaryant bir altküme olduğunu kabul edelim. Her XL(G) vektör alanı tam bir vektör alanıdır. K’ nın herhangi bir Λ =

{

UiiZ+

}

açık örtüsünü göz önüne alalım. O halde, her

(22)

K

x∈ için Xt(x) olduğundan, her i için δX(t,Ui) K ‘nın açık örtüsüdür. K tıkız olduğundan, Λδ =

{

δX(t,Ui)iZ+

}

açık örtüsünün sonlu bir alt örtüsüne sahiptir. Böylece,

δ

Λ ’nın elemanlarının ters görüntüleri de R ‘yi örtmelidir. Buda R’ nin tanımıyla çelişir.

Yardımcı Teorem : ∑=(G,D), G bağlantılı Lie grubu üzerinde bir afin kontrol sistemi olsun. Sistemin her bir pozitif yörüngesi açık ise, o taktirde sistem kontrol edilebilirdir.

İspat : Eğer kontrol sisteminin her bir S(x) pozitif yörüngesi açık ise, o taktirde = ∑( ) * x S

{

1 2 ... | 0

}

2 1 X X −t > X r t t

t o o o r kümesi de açıktır. G ‘nin topolojisinden dolayı,

) (x

S

G = dir.

Teorem: Bir G Carnot grubu üzerindeki

(

)

⎭ ⎬ ⎫ ⎩ ⎨ ⎧ ∈ ∂ ∈ ∈ + + + = ℑ

= d i d d d i i i D X u R D D D L G X X X L G u X D 1 1 1, ( ); , , , ( ) , ; : L L (4.20)

dinamiği ile verilen bir ∑ =

(

G,ℑ

)

afin kontrol sistemi, eğer ∑ tekil noktaya sahip değilse ve dinamiği ⎭ ⎬ ⎫ ⎩ ⎨ ⎧ + = ℑ

= d i d d i i b D u D u R D D D L G 1 1, ( ) , ; : L (4.21)

şeklinde olan ilişik bilineer kontrol sistemi ∑b =

(

G,ℑb

)

G üzerinde kontrol edilebilirse, G üzerinde kontrol edilebilirdir.

İspat: Öncelikle, kontrol sistemleri için herhangi bir tekil noktaya sahip olmamak, sabit bir noktadan ulaşılabilir noktaların kümesinin tek bir noktadan meydana gelmesi, yani;

x x

G( )= olması nedeniyle kontrol edilebilirlik için gerekli bir koşuldur.

(

)

( )

:Id δε D X ξ D X D δε X

ξ × = + → + = + olacak şekilde ξ:af(G)→af(G) şeklinde bir otomorfizma tanımlayalım. ∀XL(G) için

= = = ⎟⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎝ ⎛ = n j j j n j j X X X 1 1 ) ( δ ε δε ε olduğundan 0 →

ε için δε(X)→0 olur. Öyleyse ε →0 için ξ(ℑ)→ℑb dir.

(

b

)

b = G

∑ , bilineer kontrol sisteminin x’ten ulaşılabilirlik kümesini Ab(x) ile ve

(

)

=

G, afin kontrol sisteminin de x’ten ulaşılabilirlik kümesini A(x) ile gösterelim. Bir y∈ ve B(y) kapalı birim yuvarı göz önüne alınsın. Burada, B(y)={x:d(x,y) 1G ≤ } dir. S(y), bu yuvarın sınırını göstersin.

(23)

Tam kontrol edilebilirlik küçük pertürbasyonlarda korunur, (Sussman, 1976). Dolayısıyla, )

( )

(y A x

Sb dir. Yeteri kadar küçük ε değeri için, S(y)⊂ξε(A(x)) olur. u,zS(y) noktalarını alalım. S(y)⊂ξε(A(x)) olduğundan, z ‘den u ‘ya normal olarak ulaşılabilirdir. Dolayısıyla, x ‘den ulaşılabilir küme u ‘nun bir açık komşuluğunu kapsar. δε(u)⊂ξε(A(x)) elde edilir. O halde, u1∈δε(u) , u1S(y) ve u1B(y)olacak şekilde bir u elemanı 1

vardır. z ‘den u ‘e normal ulaşılabilir olduğundan, 1 δε(u1)⊂ξε(A(x)) elde edilir. Benzer şekilde, B(y) ‘nin tümü u ’lerin açık komşulukları tarafından örtülür. i

)) ( ( ) ( ) ( 1 u A x y B i i δε ⊂ξε ∪ ⊂ ∞

= dir ve B(y) tıkız olduğundan, B(y) 1 (ui) (A(x)) n

i δε ⊂ξε ∪

⊂ = dir ve böylece, B(y)⊂ξε(A(x)) elde edilir.

Ters dönüşüm kullanılarak ξε−1(B(y)) ⊂ξε−1ξε(A(x))=A(x) olduğundan, ∑ ’nın pozitif yörüngesi boştan farklı bir içe sahiptir. Dolayısıyla, ∑ x’den normal olarak ulaşılabilirlik özelliğine sahiptir. x keyfi olduğundan ∑ ,∀ x’den normal olarak ulaşılabilirlik özelliğine sahiptir. O halde, ∑ =

(

G,ℑ

)

G üzerinde kontrol edilebilirdir, (Sussmann, 1976 4.2 ve 4.3). Örnek: G, 3- boyutlu Heisenberg grubu, yani

⎪ ⎭ ⎪ ⎬ ⎫ ⎪ ⎩ ⎪ ⎨ ⎧ ∈ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = y x y z R z x G , , 1 0 0 1 0 1 (4.22)

olsun. G’nin Lie cebiri

L(G)={X,Y,Z} (4.23) z y x X ∂ ∂ − ∂ ∂ = 2 1 (4.24) z x y Y ∂ ∂ + ∂ ∂ = 2 1 (4.25) z Z ∂ ∂ = (4.26)

[

X,Y

]

=Z (4.27) şeklin de tanımlansın

(24)

⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 0 0 0 0 0 1 1 D ve ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 0 0 0 0 0 1 0 1 0 2 D D1,D2∈∂g (4.28)

olmak üzere G üzerinde ki afin dönüşüm

(

) (

)

[

D1,X , D2,Y

] [

=

(

D1,D2

]

,D1YD2X +

[

X,Y

]

)

(4.29) ⎟⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ + ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎥ ⎥ ⎥ ⎦ ⎤ ⎢ ⎢ ⎢ ⎣ ⎡ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 2 1 0 1 0 0 0 0 0 1 0 1 0 2 11 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1 , 0 0 0 0 0 1 0 1 0 , 1 0 0 0 0 0 0 0 1 y x (4.30) ⎟⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ + ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − = 1 0 0 0 1 0 2 10 0 , 0 0 0 0 0 1 0 1 0 x (4.31) ⎟⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ + − ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − = 1 2 1 1 0 , 0 0 0 0 0 1 0 1 0 x ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − + ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − = 0 0 0 1 0 0 1 2 1 0 0 , 0 0 0 0 0 1 0 1 0 x (4.32) ε δ otomorfizmi ) , , ( ) , , ( ) (g δ X Y Z εX εY ε2Z δε = ε = (4.33) ) ( ) ( :af Gaf G ξ (4.34)

(

)

( ) :Id δε D1 X ξ D1 X D1 δε X ξ × = + → + = + (4.35) g D ∈∂ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 0 0 0 0 0 1 1 ve ( ) 2 1 0 1 G L y X ∈ ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − = (4.36)

(

)

⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − + ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = + → + y X D X D 2 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1 : 1 1 ε ε ξ ξ (4.37)

(25)

0 → ε için ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 0 0 0 0 0 0 0 1 1 D kalır

(

D + X

)

D + X − 1 1 1 :ξ ξ (4.38)

(

)

X D X D X D Id δε ε ξ δε ε ε ξ− × − = +∂ → − + = + ∂− ∂ o 1 1 1 1 1 1 1: ( ) ( ( )) (4.39) ⎟⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − + ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = − − y 2 . 0 . 1 0 0 0 0 0 0 0 1 1 1 ε ε ε ε X D y y + = ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ − ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ + ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ ⎞ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ ⎛ = 1 2 1 0 1 0 0 0 0 0 0 2 1 1 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1 (4.40)

(26)

5. BAZI LİE CEBİRLERİ İÇİN HESAPLAMALAR

3-boyutlu Heisenberg Lie Grubu üzerindeki afin sistem örneği incelendiğinde Lie cebirinin dinamiğinin elemanları olan X ve Y’nin hem regüler hem de free nilpotent üreteçler olduğu gözlemlenmiştir. Heisenberg Lie Cebirin de merkez dışında ki elemanlar regüler olduğundan cebir seviyesinde merkez çıkarılarak (merkezin yörüngesini çıkarıyoruz) regüler elemanların oluşturduğu dinamiğin yörüngesi grup içersinde yoğun ve açık bir alt küme olur. Bu yörünge kontrol edilebilirse uzayın tamamı kontrol edebilirdir, (Kara ve San Martin, 2006). Bu fikirden yola çıkarak, bu bölümde 6 boyuta kadar bütün nilpotent Lie cebirlerinin merkezleri, regüler elemanları ve free nilpotent üreteçleri hesaplanmıştır. Bu hesaplamalar yapılırken (Nielsen, 1983) Lie cebir örnekleri kullanılmıştır.

Tanım: ς(X)=

{

Yg

[

X,Y

]

=0

}

ise g Lie cebirinin merkezi X’tir denir. i pozitif tamsayı olmak üzere Z(X ) ile Lie cebirinin merkezleyicisini gösterelim. i

Tanım: Bir Lie Cebirinin bir elemanının merkezleyicisinin boyutu Lie cebirinin tüm elemanlarının merkezleyicileri arasında minimum ise bu elemana Lie cebirinin regüler elemanı denir.

Tanım: Lie cebirinin bazı elemanlarının olası tüm Lie parantezleri alınarak cebirin tamamı üretilebiliyorsa, o taktirde bu elemanlara Free Nilpotent üreteçler denir.

Hesaplamalar :

1) X1, X2, X vektör alanlarının oluşturduğu aşağıdaki 2.dereceden nilpotent Lie cebirini 3

gözönüne alalım.

[X ,3 X2]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX 3

nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubuda G olsun. 3 X1,X2, X3g ve

1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 3 2 x X X X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 3 X X ∂ ∂

= ; Z

( )

Xi ile X 'nin merkezleyicisini gösterirsek: i

Z(X1)={X1,X2, X } 3

Z(X2)={X1,X2}

Z(X )={3 X1, X } elde ederiz. 3

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanları X2 ve X , merkezi ise 3 X1'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X2,X tür. 3

(27)

2) [X4,X ]=3 X2 , [X4,X2]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX +R3 X4 nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu G4 olsun.

1 X ,X2,X ,3 X4∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 4 2 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 2 4 1 2 4 3 2 1 X X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 4 4 X X ∂ ∂

= ; Z

( )

Xi ile X 'nin merkezleyicisini gösterirsek. i

Z(X1)={X1,X2,X ,3 X4} Z(X2)={X1,X2,X } 3

Z(X )={3 X1,X2,X } 3

Z(X4)={X1,X4}

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanı X4 , merkezi ise X1'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X ,3 X4 tür.Bu örnekteki Lie cebiri 3.dereceden nilpotent bir Lie cebiridir.

3) [X ,5 X4]=X1 , [X ,3 X2]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX +R3 X4+RX nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu 5 G olsun. 5,1

1 X ,X2,X ,3 X4,X5∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 3 2 x X X X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 3 X X ∂ ∂ = , 4 1 5 4 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 5 X X ∂ ∂

= ; Z

( )

Xi ile X 'nin merkezleyicisini gösterirsek. i

Z(X1)={X1,X2,X ,3 X4,X } 5

Z(X2)={X1,X2,X4,X } 5

Z(X )={3 X1,X ,3 X4,X } 5

Z(X4)={X1,X2,X ,3 X4} Z(X )={5 X1,X2,X ,3 X } 5

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanları X2,X ,3 X4,X dir ve merkezi ise 5 X1'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X2,X ,3 X4,X dir. Buradaki Lie cebiri 2.dereceden 5

(28)

4) [X ,5 X4]=X2 , [X ,5 X ]=3 X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX +R3 X4+RX nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu 5 G 5,2

olsun. X1,X2,X ,3 X4,X5 ∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 2 X X ∂ ∂ = , 3 1 5 3 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 4 2 5 4 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 5 X X ∂ ∂

= ; Z

( )

Xi ile X 'nin merkezleyicisini gösterirsek. i

Z(X1)={X1,X2,X ,3 X4,X } 5

Z(X2)={X1,X2,X ,3 X4,X } 5

Z(X )={3 X1,X2,X ,3 X4} Z(X4)={X1,X2,X ,3 X4} Z(X )={5 X1,X2,X } 5

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanı X , merkezleri ise 5 X1 ve X2'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X ,3 X4,X dir. Bu örnekteki Lie cebiri 2.dereceden nilpotent bir Lie 5

cebiridir.

5) [X ,5 X4]=X2 , [X ,5 X2]=X1 , [X4,X ]=3 X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX +R3 X4+RX nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu 5

3 , 5 G olsun. X1,X2,X ,3 X4,X5∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 5 2 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 1 4 3 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 4 2 5 1 2 5 4 2 1 X X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 5 X X ∂ ∂ = ; Z

( )

Xi ile X 'nin i merkezleyicisini gösterirsek. Z(X1)={X1,X2,X ,3 X4,X } 5 Z(X2)={X1,X2,X ,3 X4} Z(X )={3 X1,X2,X ,3 X } 5 Z(X4)={X1,X2,X4} Z(X )={5 X1,X ,3 X } 5

(29)

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanları X4veX dir ve merkezi ise 5 X1 dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X ,3 X4,X dir. Bu örnekteki Lie cebiri 3.dereceden 5

nilpotent bir Lie cebiridir.

6) [X ,5 X4]=X , [3 X ,5 X ]=3 X2 , [X4,X ]=3 X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX +R3 X4+RX nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu 5

4 , 5 G olsun. X1,X2,X ,3 X4,X5∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 2 X X ∂ ∂ = , 3 2 5 1 4 3 X X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 4 3 5 2 2 5 1 5 4 4 2 1 X X x X x X x x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 5 X X ∂ ∂ = ;

( )

Xi

Z ile X 'nin merkezleyicisini gösterirsek. i

Z(X1)={X1,X2,X ,3 X4,X } 5

Z(X2)={X1,X2,X ,3 X4,X } 5

Z(X )={3 X1,X2,X } 3

Z(X4)={X1,X2,X4} Z(X )={5 X1,X2,X } 5

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanları X ,3 X4,X dir ve merkezleri ise 5 X1 ve 2

X 'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X ,3 X4,X dir.Buradaki Lie cebiri 5

3.dereceden nilpotent bir Lie cebiridir.

7) [X ,5 X4]=X , [3 X ,5 X ]=3 X2 , [X ,5 X2]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX +R3 X4+RX nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu 5

5 , 5 G olsun. X1,X2,X ,3 X4,X5∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 5 2 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 2 5 1 2 5 3 2 1 X X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 4 3 5 2 2 5 1 3 5 4 2 1 6 1 X X x X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 5 X X ∂ ∂ = ;

( )

Xi

Z ile Xi'nin merkezleyicisini gösterirsek. Z(X1)={X1,X2,X3,X4,X5}

Z(X2)={X1,X2,X3,X4} Z(X3)={X1,X2,X3,X4}

(30)

Z(X4)={X1,X2,X3,X4} Z(X5)={X1,X5}

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanı X5 dir ve merkezi ise X1 dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X4,X5 dir. Bu örnekteki Lie cebiri 4.dereceden nilpotent bir Lie cebiridir.

8) [X5,X4]=X3 , [X5,X3]=X2 , [X5,X2]=X1 , [X4,X3]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX3+RX4+RX5 nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu G5,6 olsun. X1,X2,X3,X4,X5 ∈g ve

1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 5 2 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 2 5 1 2 5 4 3 ) 2 1 ( X X x X x x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ + = , 4 3 5 2 2 5 1 3 5 5 4 4 2 1 ) 6 1 ( X X x X x X x x x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ + = , 5 5 X X ∂ ∂

= ; Z

( )

Xi ile Xi'nin merkezleyicisini gösterirsek. Z(X1)={X1,X2,X3,X4,X5}

Z(X2)={X1,X2,X3,X4} Z(X3)={X1,X2,X3} Z(X4)={X1,X2,X4} Z(X5)={X1,X5}

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanı X5 dir ve merkezi ise X1 dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X4,X5 dir. Buradaki Lie cebiri 4.dereceden nilpotent bir Lie cebiridir.

9) [X6,X5]=X4 , [X6,X4]=X1 , [X3,X2]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX3+RX4+RX5+RX6 nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu G olsun. 6,1 X1,X2,X3,X4,X5, X6∈g ve 1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 3 2 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 3 X X ∂ ∂ = , 4 1 6 4 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 4 6 1 2 6 5 2 1 X X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 6 6 X X ∂ ∂ = ; Z

( )

Xi ile i

X 'nin merkezleyicisini gösterirsek. Z(X1)={X1,X2,X3,X4,X5,X6}

(31)

Z(X2)={X1,X2,X4,X5,X6} Z(X3)={X1,X3,X4,X5,X6} Z(X4)={X1,X2,X3,X4,X5} Z(X5)={X1,X2,X3,X4,X5} Z(X6)={X1,X2,X3,X6}

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanı X6 dır ve merkezi ise X1'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X2,X3,X5,X6 dır. Buradaki Lie cebiri 3.dereceden nilpotent bir Lie cebiridir.

10) [X6,X5]=X4 , [X6,X4]=X3 , [X6,X3]=X1 , [X5,X2]=X1 ve diğer Lie parantezleri 0 olacak şekilde tanımlı g=RX1+RX2+RX3+RX4+RX5+RX6 nilpotent Lie cebiri ve onun nilpotent Lie grubu G6,2 olsun. X1,X2,X3,X4,X5, X6∈g ve

1 1 X X ∂ ∂ = , 2 1 5 2 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 3 1 6 3 X X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 4 3 6 1 2 6 4 2 1 X X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 5 4 6 3 2 6 1 3 6 5 2 1 6 1 X X x X x X x X ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ + ∂ ∂ = , 6 6 X X ∂ ∂

= ; Z

( )

Xi ile Xi'nin merkezleyicisini gösterirsek. Z(X1)={X1,X2,X3,X4,X5,X6} Z(X2)={X1,X2,X3,X4,X6} Z(X3)={X1,X2,X3,X4,X5} Z(X4)={X1,X2,X3,X4,X5} Z(X5)={X1,X2,X3,X4,X5} Z(X6)={X1,X2,X6}

Dolayısıyla, g Lie cebirinin regüler elemanı X6 dır ve merkezi ise X1'dir. Lie cebirinin Free nilpotent üreteçleri X2,X5,X6 dır. Bu örnekteki Lie cebiri 4.dereceden nilpotent bir Lie cebiridir.

Şekil

Çizelge 5.1    2.Dereceden Nilpotent Lie Grupları
Çizelge 5.2    3.Dereceden Nilpotent Lie Grupları
Çizelge 5.4    5.Dereceden Nilpotent Lie Grupları

Referanslar

Benzer Belgeler

DcDesk 2000 yazılım programıyla konfigürasyonu yapıldığı için kapsamlı bir işlev yelpazesine sahip olan bütün HEİNZMANN sayısal regülatörlerinin muazzam bir

 Bozucu Etki (“Disturbance”) kontrol edilen süreç yada sistemin davranışını arzu edilen yönden saptıran ve üzerine etki edilemeyen (değiştirilemeyen) iç ve dış

Kararlı bir sistemin sinüs girdisine sürekli rejim yanıtı Bu tanımda 3 temel boyut bulunmaktadır:..

Zaten bina otomasyon sistemi tarafından izlenen ve kontrol edilen HVAC ekipmanının yangın esnasında yangın alarm sistemine bağlı kontrol röleleri ve izleme

Ele alınan otel binasında Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik hükümleri gereği, kaçış merdivenleri ve tüm katlara hizmet veren acil durum

muamele gruplarındaki farklılığın istatistiki olarak önemli olup olmadığını belirlemek için Duncan çoklu karşılaştırma testi uygulanmış olup muamele

Hawkins ve arkada§lan (11) yapt1klan bir gall§mada sagl1kl1 geng adOitlerin azot protoksite akut olarak maruz kalmalan halinde idrarlanndaki FIGLU miktannm iki kat

• Dağıtımı yapılan dokümanlar için bir mastır liste muhafaza edilmelidir. • Kontrollü