Dünyada dostluğu, kardeşliği ozanlar, yazarlar pekiş tirirler. Geçenlerde yitirdiğimiz Özdemlr Asaf, »Yalnızlık Paylaşılmaz» kitabını yollarken, «Unutulmaz sıcaklığınız» diye yazmıştı. Onu daha yakından tanıyamadığıma üzül dQm.. Emil Galip'lerle bir gün onu aramış, bulamamış tık. içinde yalnız bir ozan belli. »Yalnızlığa Övgü»de şöyle diyor:
»Mutluluğun gözü kördür/yalnızlık sağır/ondandır biri tökezleyerek yürür/öbürü uykusunda bile bağırır.
Mutluluk yalnız kendisini görür/unutur bu yüzden 11^ kin kendislnl/yalnızlık kendi tutukluğunda özgür/boyuna bekler dönsün diye sesini.
Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter/borçsuzlu- ğuyla övünür, ama kendisi doğurmaz./Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur/boyuna kapısına döner, açan olmaz..
Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var/her İki sinin de saksılarında çlçek/biri hep başka bir renkle so-
lar,/öbürüyse ha açtı ha açmayacak..»
”TT- *712.
İstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi