Hâzımın radyodan
gelen sesi
H
AZIM Körmükçu’ nün ölümünden bîr ylJ sonra Ankara radyosun dan sesini duymaklığımız, modern ilmin bir zulmü olduğu kadar, va tandaş vefasın®.! bir gürel belirtisi dir. Her halde siz de dinlediniz. Geçen pazar günü skeç saatinden sonra Kemal Töz^m, birdenbire Ha rımın ölüm yıldönümü olduğunu bildirdi. Bu haber, bize onun ölüm r a b m derecesinde dokunmuştur di yebilirim. Hemen ardından Hazımcant
plâklar çalm dî. Sıra ile "Lüks hayat” , "Karım beni aldatır» a ” "Ah berelim!” gibi operet şarlcrlc- rı, memleket halkına Mazimin ye şerttiği kaygısız saatlerin hatırlatıcısı da oldu.Türk olt-p da bu büyük komed yenin avuç avuç scçtığt neşe alt: nından bîr parçası olsnn kucağına düşmemiş kimse yoktur. Bizim İçin al*m kadar değeri! olar. "neşe” >i her sahada bol bol dağıtm ıştır. Ya- radrlı rndoki yüksek fazilet de ora dadır: Değerini pahalıya satmeû- düşünmeyişi!... Onu sahnede onu perdede, onu karagözde, orta
oyu-t unda, dosoyu-tlar aronnda, sohbeoyu-tler de daima eli açık ,gönlü açık şen bir kahkaha pınarı olarak bulduk.
Harımın normal düşünüşünde b|!.; mahpus bir nükte ifadesi vardı. Güt mek ile oğlomek arasındaki sevimi: duraklayışı, orijina' şahri/emi-. işareti olmuştu!
Hazimın ölüm yıldönümü herhalde onu seven tanıyan bütün muhitlerde anıldı. Fakat radyonun!^ hiç şüphe-
»iz, hepsinden daha çok maksada hizmet etmiştir. Gerçi ufuT hozndir. oprağa karışmış bir insancıl sesi.-u. bir ba su ba drimevt” ürpeeijsiyls •ekror kuloklorda çınlatmak, hazin
olduğu kadar da düşündürücüdür, fakat ondan hiç b'r iz kalmamak yerene, bu garip ağuyu tadarak yas tutmak bence daha sadakaHi bu- bcğlanmadır Keşke bütün m eşbu larımızın feslerine ve hareketlerine eit bazı filmlerini saîcîaycbilsefc! . îmra ye el yazısından daha hayati önemi olan bu hatırda* betti kah-' rellikleri derecede makbuîümdür,
HlKMFT
MÖNttİstanbul Şehir Üniversitesi Kütüphanesi Taha Toros Arşivi
