Türkiye’de Yolsuzluk Bibliyografyası
Merve AkkuşAdaman, F., Çarkoğlu, A. ve Şenatalar, B. (2000). Türkiye’de yerel ve merkezi
yönetim-lerde hizmetyönetim-lerden tatmin, patronaj ilişkileri ve reform. İstanbul: TESEV.
Adaman, F., Çarkoğlu, A. ve Şenatalar, B. (2001). Hanehalkının gözünde Türkiye ‘de
yolsuzluğun nedenleri ve tespitine ilişkin öneriler. İstanbul: TESEV.
Adaman, F., Çarkoğlu, A. ve Şenatalar, B. (2003). İş dünyası gözünden Türkiye’de
yol-suzluğun nedenleri ve önlenmesine ilişkin öneriler. İstanbul: TESEV Yayınları.
Adaman, F., Çarkoğlu, A. ve Şenatalar, B. (2004). Merkezi ve yerel yönetimlerde reform. Görüş, Haziran, 44–50.
Ağca, İ. K. (2008).Eleştirel bir yaklaşımla uluslararası örgütlerin yolsuzlukla mücadele
stratejileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Akalan, A. R. (2006). Türk kamu hizmetinde iyi yönetim ve yolsuzlukla mücadele. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Akalan, A. R. (2006). Kamu görevlilerine verilen hediyeler ve yolsuzluk ilişkisi.
İdarecinin Sesi, 116, 10–14.
Akbulut, E. (2003). Sayıştay denetimi ve yolsuzlukla mücadeledeki işlevi. Sayıştay
Dergisi, 50–51, 3–15.
Akçay, S. (2001). Gelişmekte olan ülkelerde yolsuzlukların ekonomik analizi. Yayımlanmamış Doktora Tezi Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
Akçay, S. (2002). Yolsuzluk ve ekonomik büyüme: Ülkelerarası bir çalışma. Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 57(1), 1–13.
Bu çalışma Türkiye’de yolsuzlukla ilgili doğrudan ya da dolaylı bir biçimde ilgili olan çalışmaların bir kısmını araştırmacıların istifadesine sunmak amacıyla hazırlanmış-tır. Bibliyografyanın hazırlanması sırasında öncelikle Sosyal Bilimler Ulusal Veri
Taba-nı taranmış, ardından konuyla ilgili eserler gözden geçirilmiş ve nihayetinde
ülkemiz-de yolsuzlukla ilgili yapılmış çalışmaların önemli bir kısmı ülkemiz-derlenmiştir. Ulaşılan kay-naklar İş Ahlakı Dergisi’nin atıf sistemi olan APA kaynakça formatı kullanılarak düzen-lenmiştir. Çok sınırlı sayıda da olsa bazı kaynakların bütün bilgilerine ulaşılamamış-tır. Ancak araştırmacıların söz konusu kaynaklara ulaşımını sağlayabilecek asgari bil-gilere yer verilmiştir. Türkiye’de yolsuzluk çalışmalarıyla ilgili bir bibliyografya
Akçay, S.(2002). Corruption, democracy and bureaucracy: Empirical evidence from developing countries. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 205–218.
Akçay, S. (2004). Yolsuzlukla mücadele: Dünya Bankası’nın rolü. Amme İdaresi
Dergisi, 37(3), 111–120.
Akçay, S. (2006). Corruption and human development. Cato Journal, 26(1), 29–48. Akçay, S. (2009). Gümrüklerde yolsuzluk: Dışsal nedenleri, sonuçları ve önlemleri. İş
Ahlakı Dergisi, 2(4), 7–20.
Akdede, S. H. (2006). Yolsuzluk ve vergi kaçakçılığı. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 7(2), 141–149.
Akgün, S. (2008). Türkiye’de yolsuzluğun tarihsel ve yapısal kökenleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Aksu, H., Başar, S., ve Gökalp N. S. (2006). Kamu kesimi yolsuzluklarının nedenleri.
Gazi Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(3), 1–16.
Aktan, C. C. (1992). Politik yozlaşma ve kleptokrasi (1980–1990 Türkiye Deneyimi). İstanbul: Afa.
Aktan, C. C. (1994). Politik yozlaşma ve rant kollama. Ankara: TAKAV. Aktan, C.C. (1994). Temiz toplum ve temiz siyaset, İstanbul: T.
Aktan, C.C. (1997). Siyasal patoloji ve siyasal yozlaşma. Yeni Türkiye (Siyasette
Yozlaşma Özel Sayısı), 11(14), 1066–1075.
Aktan, C. C. (1997). Yolsuzluklar ile ekonomide serbestleşme ve demokratikleşme arasındaki ilişki. Başak Dergisi, Mayıs-Haziran, 14–17.
Aktan, C. C. (1998). Yolsuzluklar üzerine bazı gerçekler. Banka ve Ekonomik Yorumlar
Dergisi, 35(12), 25–28.
Aktan, C. C. (1999). Kirli devletten temiz devlete. Ankara: Yeni Türkiye. Aktan, C.C. (Ed.). (2001). Yolsuzlukla mücadele stratejileri. Ankara: Hak-İş.
Al, H. (2005, Kasım). Türk kamu yönetiminde yolsuzlukla mücadele: Geleneksel
bürokra-tik yapı ve yeni ebürokra-tik değerler. Siyasette ve Yönetimde Ebürokra-tik Sempozyumu’nda sunulan
bildiri, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Albayrak, M. (2005). Türkiye`de yolsuzluklar ve sağlık sektörüne etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Aldoğan, C. (2009). Yolsuzluğun sosyal refah üzerindeki etkileri: Türkiye örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Alıcı, Ö. (2005). Finans sektörü ve siyasal yolsuzluklar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Altay, A. (1994). Yozlaşma ve temiz toplum arayışları. Ankara: Doğuş Matbaası. Altay, A. (1997). Rant kollayan topluma karşı temiz toplum. Yeni Türkiye Dergisi,
3(14), 1169–1182.
Altay, R. ve Coşkun, S. (1996). Türk idari yargısının idarede yolsuzlukların önlenmesine
ve denetime katkısı. Ankara: Maliye Müfettişleri Derneği.
Altuğ, E. F., Çak, M., Şeker, M., ve Bingöl, Ö. (2009). Yerel yönetimlerde hizmetlerden
memnuniyet ve yolsuzluklar İstanbul araştırması. İstanbul: İSMMMO Yayınları.
Altun, Ş. (2004). Rüşvet’ten özelleştirmeye yolsuzluğun 100 yıllık tarihi. İstanbul: Agora Kitaplığı.
Ankara Ticaret Odası. (2000). Kaçak Türkiye, Ankara: Yazar.
Ankara Ticaret Odası. (2001). Yolsuzluk kıskacında Türkiye. Ankara: Yazar.
Arap, İ. ve Yılmaz, L. (2006). Yeni kamu yönetimi anlayışının “yeni” kurumu: Kamu görevlileri etik kurulu. Amme İdaresi Dergisi, 39(2), 1–4.
Arap, İ. ve Yılmaz, L. (2005). Yeni kavramlarla yeni yönetim modeli: Kamu Görevlileri Etik Kurulu. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı için-de (s. 251–267) Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
Ardanıç, B. ve Turgay, E. (1980). Siyasal nitelikli yüksek yönetici atamaları. Amme
İdaresi Dergisi, 13(2), 3 – 18.
Arınç, B. (1997). Siyasal yozlaşmaya karşı hukuki tedbirler. Yeni Türkiye, 3(14), 331–333
Arslan, C. B. (2005). Türk kamu yönetiminde yolsuzluklarla mücadele sürecinde
örgütlen-me. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
Ata, A. Y. (2009). Kurumsal iktisat çerçevesinde yolsuzluğun motivasyonları: AB ülkeleri
üzerine bir inceleme. İstanbul: İktisadi Araştırmalar Vakfı.
Ayata, A. G. (1993). Siyasette kollamacılık. T.Alkan (Der.). Siyasal Ahlak ve Siyasal
Ahlaksızlık içinde, Ankara: Bilgi.
Aydın, S. (2006). Yolsuzluk 21. yüzyılda tehtit ve eğilimler. S. Aydın (Ed.). yolsuzluk
nedenleri ve çözüm yolları içinde (s. 1–44). Ankara: Turhan.
Aydın, S. (ed.). (2006). Yolsuzluk nedenleri ve çözüm yolları Ankara: Turhan. Aydın, S. ve Yılmazer, Y. (2007). Yolsuzluk ve mali suçlar. Ankara: Adalet.
Aydoğuş, İ., Kutlu, E. ve Yıldırım, S. (2005). Yolsuzluk ve doğrudan yabancı yatırım-lar. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 1–21.
Aytaç, Ö. (2010). Bürokratik kayırmacılık: Enformel bağlayıcılıkların yönetim iliş-kilerine etkisi. R. Erdem (Ed.), Yönetim ve örgüt açısından kayırmacılık içinde (s. 85–109). İstanbul: Beta.
Baç, M. (1996). Corruption, supervision and the structure of hierarchies. Journal of
Law, Economics and Organization, 12(2), 277–98.
Baç, M. (2001). Corruption, connections and transparency: Does a beter screen ımply a better scene?, Public Choice, 107, 87-96.
Bağdigen, M. ve Tunçer, M. (2004). Yolsuzluğun kamu gelirleri üzerine etkisi: Belediye gelirleri üzerine ampirik bir çalışma. Vergi Dünyası, 272(4), 168–174. Bağdigen, M. ve Abdulhakimoğulları, E. (2005). Kamu borç servisi ile kamu gelir ve harcamaları arasındaki ilişkinin ampirik bir analizi: Türkiye örneği. Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 60(2), 28–49.
Bağdigen, M. ve Beşkaya, A. (2005). The impact of corruption on governmentrevenu-es: The Turkish Case. Yapı Kredi Economic Review, 16(2), 31–54.
Bağdigen, M. ve Dökmen, G. (2006). Yolsuzluğun kamu gelir ve giderleri üzerine etkisi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 53–69.
Bağdigen, M. ve Dökmen, G. (2006). Yolsuzluklarla kamu harcamaları arasındaki ilişkinin ampirik bir analizi: Türkiye örneği. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 2(4), 23–38.
Bahar, H. İ. (2006). Yolsuzluk ve toplumsal etkileri. S. Aydın (Ed.). Yolsuzluk
nedenle-ri, etkileri ve çözüm yolları içinde (s. 243–270). Ankara: Turhan.
Baldemir, E., İşçi, Ö. ve Görgülü, H. (2005). MIMIC model ve yolsuzluk üzerine Türkiye uygulaması. VII. Ulusal Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde. Adana: Çukurova Üniversitesi.
Ballı, K. (2004). Yolsuzlukla mücadelede bağımsız (özerk) kamu kuruluşları ve Hongkong ICAC örneği. Amme İdaresi Dergisi, 37(2), 51–74.
Başar, S. (2004). Yolsuzlukların doğrudan yabancı yatırımlar üzerindeki etkileri.
İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, 19, Eylül, 66–76.
Başar, S. (2004). Yolsuzluklar ve makroekonomik etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Bayar, G. (2009). Yolsuzluk ve aracılar- bir oyun kuramı yaklaşımı. ODTÜ Gelişme
Dergisi, 36(1), 25–49.
Bayar, G. (2003). Corruption-a game theoretical analysis. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Bayhan, V. (2002). Demokrasi ve sivil toplum örgütlerinin engelleri: Patronaj ve nepotism. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26(1), 1–13.
Bedirhanoğlu, P. (2002). Rusya’da kapitalist dönüşüm, yolsuzluk ve neoliberalizm.
Toplum ve Bilim, 92, 217–233.
Bedirhanoğlu, P. (2006a). Tarihsel ve sınıfsal bağlamı içinde yolsuzluk tartışmaları. C. Gürkan, O. Türel ve Ö. Taştan (Der.), Küreselleşmeye Güney’den tepkiler içinde (s. 163–183). Ankara: Dipnot.
Bedirhanoğlu, P. (2006b). Yolsuzluk, yeni sağın hegemonya mücadelesi ve devletin dönüşümü. Ülman, B. ve İ. Akça. (Haz.), İktisat, siyaset, devlet üzerine yazılar içinde (s. 187–199) İstanbul: Bağlam.
Bedirhanoğlu, P. (2006–2007). Sermayenin bir birikim ve rekabet stratejisi olarak yolsuzluk ve neoliberal yolsuzlukla mücadele gündemi. Eğitim Bilim Toplum, 5(17), 30–45.
Berkman, A. Ü. (1979). Administrative reforms in Pakistan and Turkey: A compara-tive analysis. Journal of South Asian and Middle Eastern Studies, 2(4), 8–17.
Berkman, Ü. (1983). Azgelişmiş ülkelerde kamu yönetiminde yolsuzluk ve rüşvet. Ankara: TODAİE Yayını.
Berkman, Ü. (1997). Kamu yönetiminde yolsuzluk ve rüşvete karşı önlemler: Değişik ülkelerden bazı örnekler. Yeni Türkiye Dergisi, 1, 1039-1058.
Berkman, A. Ü. (1983). Kamu bürokrasisinde yolsuzluk ve rüşvet. Ankara: TODAİE. Berkman, A. Ü. (1988). Yolsuzluk ve rüşvete karşı önlem. Boğaziçi Üniversitesi
Ekonomi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(1).
Berkman, A. Ü. (1998). Kamu yönetiminde yolsuzluk ve rüşvete karşı önlemler. Yeni
Türkiye Dergisi, 23–24, 355–367.
Berkman, Ü. (2007). Ethics board: Panacea or Fashion – The Turkish case. Journal of
South Asian and Middle Eastern Studies, 30(4), 50–59.
Berkman, A. Ü. ve Özen, S. (2007). Turkish business system and management cul-ture: State dependency and paternalism in transition. In E. Davel, J. P. Dupius ve F. Chanlots (Eds.), Culture and management in the contemporary world. Laval University, CD-ROM.
Berkman, A. Ü. (2008, Ocak). Değişen etik anlayışı ve yolsuzlukla mücadele. Avrupa Birliği ve T.C. Başbakanlık Kamu Görevlileri Etik Kurulu’nun düzenlediği Etik Liderlik Semineri’ne sunulan bildiri, Ankara.
Berkman, A. Ü. (2009). Gelişmekte olan ülkelerde kamu yönetiminde yolsuzluk ve
Berkman, A. Ü. ve Arslan, M. (2009). Dünyada ve Türkiye’de iş etiği ve etik yönetimi. İstanbul: TÜSİAD.
Beyaz Nokta Vakfı. (1995). “Rüşvet” nedenler, nedenler arası ilişkiler, nedenlerin
ağırlık-ları ve mücadele yolağırlık-ları. Ankara: Beyaz Nokta Vakfı.
Bilgin, M. H. (1997). Politik yozlaşmaya ekonomik bir bakış ve Türkiye için alterna-tif öneriler. Yönetimde ve siyasette etik sempozyumu bildirileri. Adapazarı: Adapazarı Ticaret Odası.
Can, İ. (2008). Türkiye’nin yolsuzlukla mücadelesine Hong kong - ICAC modeli önerisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Polis Akademisi Başkanlığı, Ankara.
Cengiz, M. (2006). Türkiye’de yolsuzluk ve halkın buna karşı tepkisizliğinin nedenle-ri. Polis Dergisi, 12(47), 325–340.
Cengiz, M. (2009). Kamu bürokrasisinde yolsuzluğun yapılaşması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Coşar, N. (2003). Varlık vergisi konusundaki yolsuzluk söylentileri. Ankara Üniversitesi
Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 58(2), 1–27.
Coşkun, B. (1998). Konut kooperatiflerinde karşılaşılan yolsuzluklar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Çağlar, A. A. (2007). Yolsuzlukla mücadelede uluslararası işbirliği ve örgütler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara
Çaya, S. (2008). Poliste yolsuzluk: ABD örneği. Polis Bilimleri Dergisi, 10(3), 41–54. Çelik, Y.(2006). Tanzimat devrinde rüşvet-hediye ikilemi ve bu alandaki yolsuzlukla-rı önleme çabalayolsuzlukla-rı. Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi, 15, 25–64.
Çöltekin, U. (2005). Türk Ceza Hukuku kapsamında kredi kartı yolsuzlukları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Cengiz, M. ve Kul, M. (2008). Türkiye’de kamu yönetiminde yolsuzluğun içselleşti-rilmesinin sosyolojik analizi (Yapı-birey merkezli yaklaşımlar). Polis Bilimleri Dergisi,
10(3), 55–76.
Çaha, H. (1997). Rant kollayan bir topluma doğru giderken. Yeni Türkiye Dergisi,
3(14), 1139–1168.
Çaha, H., Yüksel, H. ve Durak, F. (2006). Küresel bir sorun olarak yolsuzluk. S. Aydın (Ed.), Yolsuzluk; Nedenleri, etkileri ve çözüm yolları içinde (s. 45–86). Ankara: Turhan. Çaha, H. (2009). Türkiye’de yolsuzluk: Yapısal boyutlar ve uygulama. Amme İdaresi
Dergisi, 42(1), 105–137.
Çak, M. ve Şeker, M. (2008), Cinsiyet ve yolsuzluk ilişkisi. İstanbul Üniversitesi İktisat
Çelen, M. (2007). Yolsuzluk ekonomisi. İstanbul: İSMMMO Yayınları.
Çevikbaş, R. (2006). Yönetimde etik ve yozlaşma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Dergisi, 20(1), 265–289.
Çınar, K. (1997). Kamu yönetiminde yozlaşma ve rüşvet. İstanbul: TÜGİAD.
Çingi, S. (1994). Yolsuzluk olgusu ve ekonomik analizi üzerine notlar. Hacettepe
Üniversitesi İktisadî ve İdarî Bilimler Fakültesi Dergisi, 12, 1–18.
Çingi, S., Tosun, U. ve Güran, C. (2002). Yolsuzluk ve etkin devlet. Ankara: Ümit. Çoban, O. (1999). Organize olmayan sosyo ekonomik sistemin organize bir kurumu rüşvet. Amme İdaresi Dergisi, 32(2), 3–13.
Çulpan, R. (1980). Bürokratik sistemin yozlaşması. Amme İdaresi Dergisi, 13(2), 31–45.
Daşcıoğlu, K. (2005). Osmanlı döneminde rüşvet ve sahtekârlık suçları ve bunlara verilen cezalar üzerine bazı belgeler. Sayıştay Dergisi, 59, 119–124.
Demir, İ. C.(2009). Kamusal harcamaların toplumsal algısı: Ampirik bir araştırma.
Maliye Dergisi, 157, 210–226.
Demirbaş, T. (2006). Yolsuzlukla mücadelede ulusal dürüstlük sisteminin temel dire-ği: Yüksek denetim kurumları. Amme İdaresi Dergisi, 39(2), 71–95.
Demirer, Y. (2007). Yolsuzluk siyaset ilişkisi üzerine kavramsal ve kuramsal değin-meler. İktisat Dergisi, 485–486, 82–87.
Demirer, Y. ve Yılmaz, B. E. (2009). Yolsuzluk araştırmaları üzerine siyasal kültür eksenli notlar. Kocaeli Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7, 49–66. Demirkol Geroğlu, G. (2006). Halka açık işletmelerde mali yolsuzluğun incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Edirne.
Devlet Denetleme Kurulu. (1996). Yolsuzluklarla mücadeleye yardımcı olmak maksa-dıyla alınması gereken tedbirlere ilişkin inceleme raporu. Ankara: Yazar.
Djoroev, E. (2003). The Roots of corruption in the Kyrgyz civil service. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Doğaner, S. (1999). Soygunun öteki adı- devlet ihalesi. İstanbul: İletişim.
Doğanoğlu, F. ve Kutlar, A. (2001). Türkiye’de 1980 sonrası yolsuzluklar, kamu yatı-rımları ve büyüme üzerine bir ekonometrik çalışma. 5. Ulusal Ekonometri ve İstatistik
Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde. Adana: Çukurova Üniversitesi.
Dökmen, G. (2005). Yolsuzluk ve kamu harcamaları ilişkisi: Türkiye örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
Dündar, N. (1996). Karapara ve karaparanın aklanması suçu. Türk İdare Dergisi,
68(413).
Dinler, D. (2004) Market reforms and corruption in developing countries: Making sense of
the relationship between the economic and the political in neoliberalism. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Eliaçık, E. (2009). Yolsuzlukla önlemede uluslararası deneyimler ve Türkiye uygulaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Kadir Has Üniversitesi, İstanbul.
Emek, U. (2006). Rüşvet pazarı ya da yolsuzluk! İktisat, İşletme ve Finans, 21(249), 9–12.
Emil, M., Ferhat, H. ve Yılmaz, H. (2004). Mali saydamlık izleme raporu. İstanbul: TESEV.
Emil, M., Ferhat, H. ve Yılmaz, H. (2006). Mali saydamlık izleme raporu 4. Ankara: TEPAV.
Emil, M., Ferhat, H. ve Yılmaz, H. (2009). Mali saydamlık izleme raporu VII. İstanbul: TEPAV.
Erdağ, N. (2007). Kayıt dışı kara para, yolsuzluk. İstanbul: CİNİUS.
Erdem, R. (Ed.). (2010). Yönetim ve örgüt açısından kayırmacılık. İstanbul: Beta Yayınları.
Ergun, T. (1978). Yönetimde yozlaşma olgusu üzerine. Amme İdaresi Dergisi, 11(1), 24–30.
Ergun, T. (1997). Kamu yönetiminde yolsuzluklar ve bürokrasinin sorumluluğu. Yeni
Türkiye, 3(14), 388–393.
Ergüneş, N. (). Bankalar, birikim, yolsuzluk 1980 sonrası Türkiye’de bankacılık sektörü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Ersoy, Ö. (2006). Sosyolojik açıdan organize suçu anlamaya yönelik çabalar. Avrasya
Dosyası, 12(3), 221–254.
Ertekin, E. (2008). Roma çağında Cilicia’dan yolsuzluk örnekleri. Olba, 16, 361–383. Gediz Oral, B. (2009). Yolsuzluk - Türk vergi sistemi ilişkisi ve mücadele stratejileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
Gelen Kasapoğlu, A. (2008). Müşteri firmanın yolsuzluk eylemi karşısında bağımsız
denetçinin tutumu ve denetim firmalarına yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Gençosman, K. Z. (1976). Yakın tarihimizde yolsuzluk ve rüşvet olayları. İstanbul: ŞDL. Giray, F. (2005). Yolsuzluk ve yolsuzluğun vergi yapısı üzerine etkileri. İstanbul
Gökdayı, İ. (1998), Yozlaşan kamu yönetiminde etik ikilemler, ilkeler ve etik kültür.
Siyasette ve Yönetimde Etik içinde (s. 43–57). Adapazarı: Adapazarı Ticaret ve Sanayi
Odası.
Güler, B.A.(2003). Kavramsal kuşatmada yolsuzluk. Milletvekilliği Dokunulmazlığı ve Yolsuzluk Panelinde sunulan bildiri. Ankara, Ankara Barosu.
Gümüş, T. (2005). Saydamlık üzerine (1): Kavramsal ve kuramsal bir yaklaşım.
Ekonomik Yaklaşım, 17(58), 1-16.
Gümüş, T. (2006). Saydamlık üzerine (2): Fiili durum ve uygulamalar. Ekonomik
Yaklaşım, 17(60-61), 123-142.
Gündüz, A.Y. (1996). Demokratik süreç içerisinde politik yozlaşma ve rant ekonomi-si. Banka ve Ekonomik Yorumlar, 33(10).
Güner, N. E. (2010). 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun mali
say-damlık ve yolsuzlukla mücadele açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.
Güran, M. C. ve Tosun, M. U. (2003). Yolsuzlukla mücadele olgusu ve Türkiye açı-sından bir değerlendirme. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
Dergisi, 21(2), 139-168.
Güran, S. (1980). Memurlar hakkında kayırma ve liyakat sistemleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Gürpınarlı Ortaç, H. (2002). İzmir ve Saruhan sancaklarındaki âşar yolsuzluğu. Tarih
İncelemeleri Dergisi, 17(1), 13–38.
Hasanoğlu, M. ve Aliyev, Z. (2007). Yönetimde yolsuzlukla mücadele stratejileri. Ankara: Nobel.
Hasdemir, İ. (2006). Sosyolojik bakış açısıyla yolsuzluk olgusu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Hürcan, Y., Kızıltaş, E. ve Yılmaz, H. (2000). Türk kamu mali yönetimi mali saydam-lık standartlarının neresinde - IMF iyi uygulamalar tüzüğü temelinde bir değerlen-dirme. İ. Atiyas ve Ş. Sayın (Ed.), Kamu maliyesinde saydamlık Devlet Reformu içinde (s.99–135). İstanbul: TESEV.
İstanbul Ticaret Odası [İTO]. (Ekim 2001). Türkiye’de yolsuzluğun sosyo-ekonomik
nedenleri, etkileri ve çözüm önerileri. İstanbul: Yazar.
Kanmaz, G. (1999). Rüşvet ve yolsuzluklar ve bunlarla mücadele yolları. Uzman-Der
Dergisi, 2(8).
Kalaycıoğlu, E. (1998). Türk siyasal sisteminde değişim, siyasal patronaj ve yozlaşma.
Kar, M. ve Balcı, A. (1999). Yolsuzluklar ve iktisadi kalkınma, nedenler, etkiler, çözümler. Türk İdare Dergisi, 71(423), 152–161.
Karaca, Y. (2000). Yolsuzluklar büyümeye nasıl zarar verir? Maliye Dergisi, 133, 96–105.
Karakaş, E. (2000, Mayıs). Dünya’da kamu mali yönetimi ve şeffaflık. 15.Türkiye
Maliye Sempozyumu içinde (s.19–25). Antalya: Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Yayın
No:3.
Karakaş, M. ve Çak, M. (2007) Yolsuzlukla mücadelede uluslararası kuruluşların rolü.
Maliye Dergisi, 153, 74–101.
Karakaş, M. (2007). Yolsuzluğun nedenleri, etkileri ve yolsuzlukla mücadelede alter-natif bir yaklaşım olarak yönetişim. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Maliye
Araştırma Merkezi Konferansları içinde (s.46–66). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Karal, E. Z. (1941) Tanzimat Devri vesikaları: Rüşvetin kaldırılması için yapılan teşebbüsler. Tarih Vesikaları, 1(1), 45–65.
Kayrak, M. (2006). Yolsuzlukla mücadelede uluslararası örgütler. Sosyo Ekonomi, 2, 85–107.
Keleş, E. (2005). Tanzimat Dönemi’nde rüşvetin önlenmesi için yapılan düzenleme-ler (1839–1858). Tarih Araştırmaları Dergisi, 24(38), 259–280.
Kelkitlioğlu, M. (2001). Hortum- Egebank nasıl soyuldu? İstanbul: Metis.
Keskin, Z. E. (1997). Siyasal yolsuzluklar ve basın: Türk basınında yolsuzluk
haberleri-nin temsili üzerine söylem çözümlemesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara
Üniversitesi, Ankara.
Kılavuz, H. (2007). Hortum düzeni siyasetçi-işadamı-bürokrat üçgeninde Türkiye’de
yakın dönem yolsuzlukların kısa tarihi. İstanbul: Güncel.
Kılıçdaroğlu, K. (1997). Kayıtdışı ekonomi ve bürokrasi. Vergi Dünyası, 16(190), 3–13.
Korkmaz, E., Erkal, M., Minibas, T., Baloğlu, B., Yılmaz, B.E. ve Çak, M. (2001).
Türkiye’de yolsuzluğun sosyo-ekonomik nedenleri, etkileri ve çözüm önerileri. İstanbul:
İTO Yayınları.
Korkmaz, E., Şeker, M., Ongan, S., Baloğlu, F., Çak, M. (2007). Yolsuzluğa bakış:
İstanbul örneği. İstanbul: İ.Ü. İktisat Fakültesi Mezun ve Mensupları Vakfı Yayınları.
Kömürcü, G. (2001). Şubat 2001 krizinin ardındaki yolsuzlukların çetelesi. İstanbul: Su. Kösekahya, G. (2005). Anti-corription policy in the European Union and impact of the EU
accession process on Turkey’s anti-corruption strategy. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Köseoğlu, Ö., Selek C. ve Yurttaş F. (2005, Kasım). Yolsuzluğu önlemede kullanılan
araçlardan biri olarak yönetimde açıklık ve bilgi edinme hakkı. Siyasette ve Yönetimde
Etik Sempozyumu’nda sunulan bildiri. Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Kurtuluş, E. (1999). 1999 Uluslararası yolsuzluk algılama endeksleri ve Türkiye’nin durumu. Maliye Yazıları Dergisi. http://www.saydamlik.org/turkce.html adresinden 10 Mayıs 2003 tarihinde edinilmiştir.
Kutlar, A. ve Doğanoğlu, F. (2001, Mayıs). Türkiye’de 1980 sonrası yolsuzluklar,
kamu yatırımları ve büyüme üzerine bir ekonometrik çalışma. 5. Ulusal Ekonometri ve
İstatistik Sempozyumunda sunulmuş bildiri. Özü http://idari.cu.edu.tr/sempozyum. htm adresinden 17 Ocak 2003 tarihinde edinilmiştir.
Mumcu, A. (1969). Osmanlı Devleti ‘nde rüşvet (Özellikle adlî rüşvet). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Mumcu, U. (1998). Yolsuzluk şiddet bağımlılık. Ankara: UM:AG. Nebiler, H. (2002). Yolsuzluğun ekonomi politiği. İstanbul: Yalçın.
Oyan, O. (2001). Yolsuzluk kıskacında Türkiye. Ankara: Ankara Ticaret Odası. Öcal, A. T. ve Üstün, M. (2006). İş etiği kapsamında yolsuzluk ve rüşvetle mücade-le: Üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
Mecmuası, 55(1), 1009–1036.
Öcal, N. (2008). Neo-liberal birikim modelinde yolsuzluk ekonomisi: Türkiye örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
A. Eker ve C.C Aktan (Ed.). (1994). Politik yozlaşma ve rant kollama. Ankara: Takav Matbası.
Ökçesiz, H. (2001). İstanbul barosu çevresi adli yargıda yolsuzluk araştırması. İstanbul: Ekol.
Öner, S. (2005). Yolsuzluk olgusuna siyaset bilimi çerçevesinde bir bakış. Sayıştay
Dergisi, 57, 39–54.
Özbaran, M. H. (2003). Yolsuzluk ve bu alanda mücadele eden uluslararası örgütler ve birimler. Sayıştay Dergisi, 50–51, 19–24.
Özbaran, H. (2003). Yolsuzluk ve bu alanda mücadele eden uluslararası örgütler ve
birim-ler. http://www.saydamlik.org/hakan.doc adresinden 13 Mart 2006 tarihinde
edinil-miştir.
Özbilen, Ş. (1998). Ekonomik yozlaşmanın nedenleri ve sonuçları. Finans Dünyası
Dergisi, 100, 99–103.
Özbilen, Ş. (1998). Siyasal yozlaşmadan ekonomik yozlaşmaya. Finans Dünyası
Özbirecekli, M. ve Süslü, C. (2005). Bağımsız denetim firmalarının yolsuzluk riski faktörlerini değerleme uygulamaları ve Türkiye’deki bağımsız denetim firmaları üze-rine karşılaştırmalı bir araştırma- I. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 27, 67–85. Özbirecekli, M. ve Süslü, C. (2005). Bağımsız denetim firmalarının yolsuzluk riski faktörlerini değerleme uygulamaları ve Türkiye’deki bağımsız denetim firmaları üze-rine karşılaştırmalı bir araştırma- I I. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 28, 48–66. Özbek, M. A. (2007). Sağlık hizmetleri sunumunda yolsuzluk: Sağlık personelinin
yolsuz-luk algılamaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Özkan, B. (2003). Yolsuzluğun iktisadi analizi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Özel, C. (2006). OECD’nin yolsuzlukla mücadele düzenlemeleri ve Türk hukukuna yansımaları (I-II). Vergi Dünyası, 25(298), 67–72.
Özer, M. A. (2000). Türkiye’de kamu bürokrasisi ve yozlaşma. Sayıştay Dergisi, 37(4),. Özkan, T. (1996). Parsadan hikayesi cumhuriyet tarihindeki örtülü ödenek
yolsuzlukla-rı. · İstanbul: AD Kitapçılık.
Özsemerci, K. (2002). Türk kamu yönetiminde yolsuzluklar, nedenleri, zararları ve çözüm önerileri. TODAİE, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: TODAİE.
Özsemerci, K. (2003). Türk kamu yönetiminde yolsuzluklar, nedenleri, zararları ve
çözüm önerileri. Ankara: Sayıştay.
Özsemerci, K. (2003). Yolsuzluk ve sahteciliğin önlenmesi. Sayıştay Dergisi, 49, 129–138.
Özsemerci, K. (2005). Türk kamu yönetiminde yolsuzluk ve yozlaşmanın kültürel altyapısı. Sayıştay Dergisi, 58, 3–20.
Öztürk, N. K. (2001). Yolsuzluklarla mücadelede İtalyadan ders Alınabilir mi?
Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Dergisi, 34(1).
Öztürk, A. (2004). Türkiye’de yolsuzluk ve rüşvete bakış (Bolu ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Öztürk, F. (1997). Yolsuzluk sorunu ve çözüm önerileri. Yeni Türkiye Dergisi, 3(14), 1026–1029.
Öztürk, N. (2004). Anayasal İktisat Çerçevesinde Demokrasiyi Yozlaştıran İktisadi
Etmenler. Amme İdaresi Dergisi, 37(3), 17–35.
Pear, P., ve Soysal, İ. (1990). Rüşvet. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
Sali, A. S. ve Ünal, M. (1997). Yolsuzluk analizi ve yolsuzluklarla mücadelede alınma-sı gerekli önlemler. Yeni Türkiye Dergisi, 13, 643–654.
Sayan Özkal, İ. ve Kışlalı, M. (2004). Yolsuzluk üzerine ekonometrik bir çalışma.
Amme İdaresi Dergisi, 37(2), 31–50.
Saygılıoğlu, N. ve Arı, S. (2003). Etkin devlet, kurumsal bir tasarı ve politika önerileri. İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
Selçuk, S. (1997). Yolsuzluklar. Türkiye Günlüğü Dergisi, 44, 5–21.
Süslü, C. (2005). Bağımsız denetim firmalarının yolsuzluk riski faktörlerini değerleme
uygulamaları ve Türkiye’deki bağımsız denetim firmaları üzerine karşılaştırmalı bir araş-tırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
Şahin, M. (2005). Küreselleşme kaynaklı yoksulluk ve yolsuzluk. Muhasebe ve
Finansman Dergisi, 25, 124-134.
Şahin, İ., Özbek, M. A., Güran, C. ve Tosun, U. (2009). Sağlık sektöründeki yolsuzluk: Sağlık Bakanlığı. Amme İdaresi Dergisi, 42(4), 101-136.
Şalcı, F. (2007). Türkiye’nin dünya mali saydamlık sıralamasında yeri ve mali say-damlığa ulaşmış bir ülke: Danimarka. Bütçe Dünyası, 2(26), 85–90.
Şarlak, Z. (2010). Yolsuzluk sistem sorunudur. http://www.dunyabulteni.net/?aT ype=haber&ArticleID=116565 adresinden 24 Haziran 2010 tarihinde edinilmiştir. Şener, N. (2001). Tepeden tırnağa yolsuzluk. İstanbul: Metis.
Şaylan, G. (1975). Toplumsal değişime, yönetsel bozulma ve yolsuzluk. Amme İdaresi
Dergisi 8(4), 83–96.
Şaylan, G. (1995). Değişim ve yolsuzluk. Amme İdaresi Dergisi, 28(3), 3–18.
Şaylan, G. (2000). Krizin nedenleri: Liyakatın çöküşü, merkeziyetçilik ve yolsuzluk.
Görüş Dergisi, 45, Ekim-Kasım, 36–39.
Şener, N. (2001). Tepeden tırnağa yolsuzluk. İstanbul: Metis Yayınlan. Şener, N. (2002). Naylon holding. İstanbul: Om.
Sezer, Y. (2002). Kamu ihale kanunu: Şeffaflık ve rekabet. Amme İdaresi Dergisi,
35(4), 57–82.
Şimşek, B. (2001). İşletmelerde çıkar çatışmasından kaynaklanan etik sorunlar.
Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 3(1), http://www.isguc.org/arcview.
php?ex=98 adresinden 16 Haziran 2004 tarihinde edinilmiştir.
Tanç, A. (2004). Muhasebede yapılan yolsuzluklar ve hileli finansal raporlama: Vak`a
analizleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Teksöz, S. U. (2002). The Economics of corruption: Causes, consequences and extent. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
Tarhan, R.B., Gençkaya, Ö.F., Ergül, E., Özsemerci, K. ve Özbaran, H. (2006). Bir olgu
olarak yolsuzluk: nedenler, etkiler ve çözüm önerileri. Ankara: Matsa Basımevi.
Tarhan, R.B. (2010). Yolsuzlukla mücadele mevzuatı. Ankara: Adalet.
T.C. Sayıştay Başkanlığı Araştırma ve Tasnif Grubu. (2001). Yolsuzlukla mücadele ve
sayıştayın rolü. Ankara: Yazar.
TBMM Araştırma Komisyonu Raporu. (2003). Yolsuzlukların sebeplerinin sosyal
eko-nomik boyutlarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi. Ankara:
TBMM Araştırma Komisyonu Raporu.
TBMM Meclis Araştırma Komisyonu Raporu. (2004). Yolsuzlukların sebepleri, www. tbmm.gov.tr/komisyon/yolsuzluk_arastirma/kaynaklar/Kisim_1.pdf adresinden 10 Nisan 2004 tarihinde edinilmiştir.
Tekeli, İ. ve Gencay, Ş.(1974). Rüşvet kuramı. Amme İdaresi Dergisi, 7(3), 92–113. Tekeli, İ. ve Gencay, Ş.(1975). The corruption. The Public Administration Annual, 2, 23–51.
Tokatlıoğlu, M. Y.(2003). Ekonomik boyutuyla yolsuzluk olgusu ve yolsuzlukla mücadele. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 5(2), http://www.isguc.org/ arcview.php?ex=172 adresinden 15 Haziran 2004 tarihinde edinilmiştir.
Toker, M. (2002). Mali saydamlık ve Türkiye. Ankara: Sayıştay Başkanlığı.
Top, M. (2004). Yolsuzluk ve sağlık hizmetleri. Amme İdaresi Dergisi, 37(2), 73–95. Tosun, U. M. (2001). Yolsuzluk olgusuna yönelik ampirik çalışmalar üzerine notlar.
Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), 97–122.
Tosun, M. U. (2001). Bir kamusal başarısızlık ürünü: Yolsuzluk. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Tosun, M. U. (2003). Yolsuzluğun nedenleri üzerine ampirik bir çalışma. Akdeniz
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(5), 125–146.
Tutum, C. (1976). Yönetimin siyasallaşması ve partizanlık. Amme İdaresi Dergisi,
9(4), 9–32.
Türkiye Büyük Millet Meclisi [TBMM]. (2003). Yolsuzlukların sebeplerinin sosyal ve
ekonomik boyutlarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi (Esas No.:
A.01.1.Geç.10/9-539 -19/06/2003), http://www.tbmm.gov.tr/komisyon/yolsuz-luk_arastirma/iletisim.htm. 3 Haziran 2006 tarihinde edinilmiştir.
Türkiye Genç İş Adamları Derneği. (1997). 2000’li yıllara doğru Türkiye’nin önde gelen
sorunlarına yaklaşımlar: Kamu yönetiminde yozlaşma ve rüşvet. İstanbul: Yazar.
TÜSİAD. (2005). Devlette etikten etik devlete: Kamu yönetiminde etik. (Cilt II). İstanbul: Yazar.
TÜSİAD. (2002). Kamu yönetimi reformu araştırması. İstanbul: Yazar.
TÜSİAD. (2002). Bağımsız düzenleyici kurumlar ve Türkiye uygulaması. İstanbul: Yazar. Uğur, H. (2010). Mal bildiriminde bulunulması rüşvet ve yolsuzluklarla mücadele
kanu-nu, ulusal ve uluslararası boyutta yolsuzlukla mücadele. Ankara: Adalet.
Uluçay , Ö. (2004). Examplaining the size of informal sector: The role of trust,
corrupti-on and bureaucratic quality. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sabancı Üniversitesi,
İstanbul.
Ulusoy, K. (2002). Ülkemizdeki yolsuzluklara genel bir bakış ve bunlarla
mücadele-de çözüm yolları. http://www.turkhukuksitesi.com/makale_-121.htm adresinmücadele-den 3
Nisan 2008 tarihinde edinilmiştir.
Yakar, S. ve Cebeci, K. (2007). Yolsuzluğun ekonomik büyümeye etkileri üzerine teo-rik bir inceleme. Çimento İşveren Dergisi, 21(4), 16–29.
Yayla, A. (1993). Yolsuzluklar nereye kadar? Hak-İş Dergisi, 25, 20–23.
Yavuzyiğit, M. H. (1996). Türkiye’de rüşvet ve yolsuzlukların nedenleri ile çözüm yollarının tartışılması. Sayıştay Dergisi, 23.
Yediparmak, M. (2003). Yolsuzlukların önlenmesi ve organize suçlarla mücadele
yöntem-lerinde uluslararası işbirliğinin önemi. Konya: Selçuk Üniversitesi.
Yetim, S. (2000). Kara paranın aklanması, boyutları ve mafyokrasi. İstanbul: Nesil Matbaacılık.
Yıldırım, E. (2007). Poverty and corruption in Post-Soviet Russia: A comparison of Yeltsin
and Putin eras. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi,
Ankara.
Yıldız Tokatlıoğlu, M. (2003). Ekonomik boyutuyla yolsuzluk olgusu ve yolsuzlukla mücadele. İş Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 5(2).
Yılmaz, K. (2003). Kamu reformları ve yolsuzluk ilişkisini anlamak: Küreselleşme bağlamında bir değerlendirme. İktisat Dergisi, 437.
Yüksel, C. (2005). Devletten etikten etik devlete: Kamu yönetiminde etik yasal altyapı
saydamlık ayrıcalıklar, tespit ve öneriler. İstanbul: TÜSİAD.
Yüksel, C. (2005). Kamu yönetiminde etik ve çıkar çatışması. Siyasette ve Yönetimde
