1)Eskiflehir Osmangazi Üniversitesi T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dal›, Prof. Dr., Eskiflehir 137
Durum Raporu
Ü
lkemizde 1891 y›l›nda tercüme edilen bir kitaptailk defa terim olarak karfl›lafl›lan aile hekimli¤i, yaklafl›k 90 y›l sonra (5 Temmuz 1983) Tababet Uzmanl›k Tüzü¤ü’nde yer alm›flt›r. Ülkemizin t›p tarihi incelendi¤inde; 1947 y›l›nda “Genel T›p Uzmanl›¤›” ad› ile sa¤l›k merkezlerine uzman yetifltirmeyi hedefleyen e¤i-tim giriflimi oldu¤u, fakat bu giriflimin sonuca ulaflamad›¤› görülmektedir. Bu giriflimden sonra, 1984 y›l›nda Gazi Üniversitesi T›p Fakültesi’nde kurulan ilk Aile Hekimli¤i Anabilim Dal› da geliflme gösterememifl ve kapat›lm›flt›r.Ülkemizde aile hekimli¤i uzmanl›k e¤itimi 1985 y›l›nda Ankara, ‹stanbul ve ‹zmir’de e¤itim hastanelerinde bafllad›. Uzmanl›k e¤itimi ilk y›llarda ana branfllarda rotasyonlar›n tamamlanmas› esas›na dayan›yordu. E¤itim almakta olan-lar için akademik deste¤in olmamas› disiplinin önemli so-runlardan birisi idi.[1-4]
Ülkemizdeki aile hekimli¤inin geliflimindeki önemli kilometre tafllar›ndan birisi, 16 Temmuz 1993 tarihinde Üniversiteler Aras› Kurul’un (ÜAK) önerisi üzerine, Yük-sek Ö¤retim Kurulu’nun (YÖK) üniversitelerde dahili t›p
Aile hekimli¤i disiplininde akademik
yükselmeler ve doçentlik s›navlar›
Türk Aile Hek Derg 2013;17(3):137-141 © TAHUD 2013
Durum Raporu | Position Paper
doi:10.2399/tahd.13.00002
Academic promotions in the discipline of family medicine and oral exams for associate professorship
‹lhami Ünlüo¤lu1
Özet
Türkiye’de aile hekimli¤i uzmanl›¤› 1983 y›l›nda Tababet Uzman-l›k Tüzü¤ü’nde yer alm›fl ve ilk uzmanUzman-l›k e¤itimi 1985 y›l›nda bafl-lam›flt›r. 1993 y›l›nda Yüksek Ö¤retim Kurulu’nun üniversitelerde dahili t›p bilimleri bölümlerine ba¤l› olarak aile hekimli¤i anabilim dallar›n›n kurulmas› ile ilgili karar› disiplinin akademik gelifliminde önemli bir kilometre tafl› oldu. ‹lk anabilim dal›n›n kuruluflunu, üni-versitelerde uzmanl›k e¤itiminin bafllamas› ve akademik kadrolara atanmalar izledi. Doçentlik s›navlar›nda ilk baflar›l› sonuç 1996 y›-l›nda al›nd›. Disiplinin akademik kadrosu her y›l geliflerek güçlen-di. Akademik kadronun geliflim sürecinde, jürilerin oluflumunda standardizasyon olmamas› bu s›navlar›n önemli sorunlar›ndan biri idi. Y›llar içinde disiplinin akademik kadrosunun say›ca artarak ve yükselerek geliflmesi bu sorunun çözümünde büyük rol oynad›. 01.06.2013 tarihi itibar› ile disiplinde doçent say›s› 92’ye ulafl›rken; bu doçentlerin 20’si profesörlü¤e atanm›fllard›r. Doçentlik unvan›-n› kazananlar›n ço¤unlu¤u üniversitelerden (%79.4) olup; bu gru-bu E¤itim ve araflt›rma hastanelerinde çal›flanlar (%13.0) ve birin-ci basamakta çal›flanlar (%7.6) izlemektedir. Disiplinde doçent un-van› alan 92 akademisyenin 43’ü (%46.7) kad›nd›r.
Anahtar sözcükler: Aile hekimli¤i, akademik e¤itim, t›bbi uzmanl›k.
Summary
Legislation of family medicine specialization took place in 1983 in Turkey and the first vocational training program started in 1985 in training and research hospitals. Establishment of family medicine departments at universities in 1993, according to the regulatory decision of the Board of Higher Education was an important mile-stone in the development of family medicine as an academic dici-pline. This development had been followed by residency training and appointment of academic positions in universities. The first suc-cessful results were taken in 1996 regarding promotion of associ-ate professorship positions. Discipline was strengthened by devel-oping academic staff each year. During the process of the develop-ment of academic staff, the formation of juries for evaluating appli-cations of associate professorship was one of the major problems because of the lack of standardization. Over the years, increasing numbers of academic staff and the development of the discipline played a huge role in solving this problem. As of 01.06.2013, the number of associate professors reached to 92 and 20 of the asso-ciate professors among them appointed to professor degree. The majority of the associate professors are from universities (79.4%), and the second group are from training and research hospitals (13.0%), and 7.6% of them are from primary care. 43 of 92 (46.7%) associate professors were female in the discipline.
bilimleri bölümlerine ba¤l› olarak aile hekimli¤i anabilim dallar›n›n kurulmas› ile ilgili 12547 say›l› karar› oldu. YÖK’ün bu karar›n› takiben 17 Eylül 1993’te ilk Aile He-kimli¤i Anabilim Dal› Trakya Üniversitesi’nde kuruldu ve Sa¤l›k Bakanl›¤› ad›na aç›lan 10 asistan kadrosu ile ayn› y›l uzmanl›k e¤itimine bafllan›ld›. ‹lk kurulan anabilim dalla-r›nda kurucu baflkan olarak halk sa¤l›¤›, iç hastal›klar›, ço-cuk sa¤l›¤› ve hastal›klar›, gö¤üs hastal›klar› gibi di¤er di-siplinlerden akademisyenler görevlendirilmiflti. Bu akade-misyenlerimizin deneyimleri, destekleri ve sahiplenmeleri ile disiplinin geliflimine büyük katk›lar› oldu.[1,2,4,5]
1993 y›l›nda YÖK’ün ilgili karar› ile akademik gelifli-min önünün aç›lmas› sonucu disiplin oluflumu yolunda büyük h›z kazan›ld›. Ayn› y›l ilk anabilim dal› aç›l›rken; 1994’te akademik kadroya ilk aile hekimli¤i uzman›n›n atanmas› ve sahada çal›flmakta olan uzmanlardan ilk do-çentlik baflvurular›n›n gelmesi önemli ad›mlar oldu. Aka-demik kadroya ilk olarak Osmangazi Üniversitesi T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dal›’na yard›mc› do-çent atamas› yap›ld›. Üniversite kadrosu ile ilk aile he-kimli¤i araflt›rma görevlisi Nisan 1995 T›pta Uzmanl›k S›nav› ile Dicle Üniversitesi T›p Fakültesi’nde göreve bafllam›flt›r.[1,4]
1994 y›l› sonunda ‹stanbul’da düzenlenen bir panelde yap›lan sunumda belirtildi¤i üzere mevcut aile hekimli¤i anabilim dallar›n›n say›s› yediye yükselmifl ve bunlar›n iki-sinin (Osmangazi ve Celal Bayar Üniversiteleri) baflkanl›-¤›n› aile hekimli¤i uzmanlar› yapmakta idi (Tablo 1).[5]
7-8 Aral›k 1995 tarihlerinde Ankara’da düzenlenen 2. Ulusal Aile Hekimli¤i Kongresi’nde kat›l›mc›lar aras›nda akademisyenli¤e ilginin yüksek olmas› üzerine aile he-kimli¤i özelinde yard›mc› doçentli¤e atanma ve akade-mik yükselme koflullar› camiaya yay›nlarla duyuruldu. Bu geliflme ve çal›flmalar›n da etkisiyle üniversitelerde aç›lan anabilim dallar›n›n ve yard›mc› doçentli¤e atanan aile hekimli¤i uzmanlar›n›n say›s› artmaya bafllad›.[5,6]
Disiplinde akademik kadrolaflman›n bafllamas› ile, bi-limsel yay›nlar›n önemi daha iyi fark edilmifl ve sonucun-da bu dönemde aile hekimli¤i uzmanlar›n›n bilimsel ya-y›nlar›nda önemli geliflmeler olmaya bafllam›flt›r. Disipli-nin uzmanlar›n›n uluslararas› indekslerde (SCI-Exp.) ilk
yay›nlar› 1995 y›l›nda olmufltur.[7,8] Not ve derleme
for-mat›nda olan bu yaz›lar›n yan› s›ra aile hekimli¤i uzman-lar› taraf›ndan SCI-Exp.’da ilk araflt›rma makalesi ve ilk editöre mektup ta 1997 y›l›nda yay›nlanm›flt›r.[9,10]
Bu geliflmeler, disiplinin kendi bilimsel dergilerine gereksinimi ortaya koymufl ve ilk olarak; Kocaeli Üniver-sitesi T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dal› tara-f›ndan Yrd. Doç. Dr. Füsun ERSOY ve Yrd. Doç. Dr. Süleyman GÖRPEL‹O⁄LU’nun editörlüklerindeki “Aile Hekimi-Family Physician” Dergisi Eylül 1995’de yay›nlanm›flt›r. ‹kinci say›dan sonra yay›m›na son verilen Aile Hekimi dergisinden sonra; Aile Hekimli¤i Uzman-l›k Derne¤i’nin (AHUD) yay›n organ› olarak Mart 1997’de Dr. E. Zeynep TUZCULAR VURAL’›n editör-lü¤ünde “Aile Hekimli¤i Dergisi” yay›mlanm›flt›r. AHUD’un 2 Mart 1998 tarihli Bakanlar Kurulu karar› ile isminin bafl›nda “Türkiye” kelimesini kullanma iznini al-mas› ile derginin ismi de “Türkiye Aile Hekimli¤i Der-gisi” olmufltur. Bu y›llarda bafllayan süreç giderek ivme kazanm›fl ve 2013 y›l›nda düzenlenen 12. Ulusal Aile He-kimli¤i Kongresi’nde editörlü¤ünü aile heHe-kimli¤i uz-manlar›n›n ve aile hekimli¤i disiplininde görevli akade-misyenlerin yapt›klar› dergilerle ilgili oturum düzenlen-mifltir. Bu dergilerin büyük ço¤unlu¤u uluslararas› in-deksler taraf›ndan izlenmektedir.[1,4]
Doçentlik S›navlar›
Aile hekimli¤i disiplininde ilk doçentlik baflvurusu 1994 y›l›nda olmufltur. ‹lk s›nav jürisi; Genel Cerrahi’den iki, Psikiyatri, Kad›n Hastal›klar› ve Do¤um ve Pediatrik Kardiyoloji’den birer profesörden kurulmufltu. Doçent-lik s›navlar›nda ilk baflar›l› sonuç 1996 y›l›nda al›nm›fl ve ayn› gün iki aile hekimli¤i uzman› doçentlik unvan›na hak kazanm›fllard›r. 1996 y›l›ndaki bu jüride ilk kez Aile Hekimli¤i Anabilim Dallar›nda baflkanl›k yapmakta olan profesörler de görev alm›fllard›. O tarihten itibaren aile hekimli¤i disiplini “2001 y›l› hariç” her y›l “en az bir ol-mak üzere” yeni doçentler kazanm›flt›r (Tablo 2).[1]
Türkiye’de aile hekimli¤i doçent say›s› 2003 y›l›nda 10’a, 2007 y›l›nda 25’e, 2010 y›l›nda 50’ye ve 24.05.2013 tarihinde ise 92’ye ulaflm›flt›r.
Kay›tlara göre; Aile hekimli¤i disiplininde 2012 y›l› sonuna kadar doçentlik baflvurusu yapan 104 hekim ol-mufl ve bunlar›n 92’si doçentlik unvan›n› alm›fllard›r. Baflvuru yapm›fl di¤er 12 adaydan; (01.06.2013 tarihi iti-bar› ile) üçünün baflvurular› dosya de¤erlendirme
aflama-Durum Raporu
Tablo 1. Türkiye’de aile hekimli¤i disiplininin ilk 10 yard›mc› doçenti
‹sim Y›l Üniversite
Dr. ‹lhami Ünlüo¤lu 1994 Osmangazi Üniversitesi Dr. Fatih Özcan 1994 Celal Bayar Üniversitesi Dr. Füsun Ersoy 1995 Kocaeli Üniversitesi Dr. Ça¤r› Kalaça 1995 Marmara Üniversitesi Dr. Süleyman Görpelio¤lu 1995 Kocaeli Üniversitesi Dr. Okay Baflak 1995 Adnan Menderes Üniversitesi Dr. Esra Saatçi 1997 Çukurova Üniversitesi Dr. Nezih Da¤deviren 1997 Trakya Üniversitesi Dr. ‹smail Hamdi Kara 2000 Dicle Üniversitesi Dr. Ruflen Topall› 2000 Kocaeli Üniversitesi
s›ndad›r. Befl aday›n s›nav süreçleri (dosya ve sözlü) de-vam etmektedir. Kalan 4 aile hekimli¤i uzman› ise; 1997-2010 tarihleri aras›ndaki son baflvurular›ndan sonra dos-ya ve s›nav sürecine devam etmemifllerdir.
Doçentlik s›navlar› ile ilgili mevzuatta de¤ifliklikler olmas›na karfl›n; yay›n aflamas›n› geçen bir aday 3 kez sözlü s›nava girebilir. Disiplinimizin 92 doçentinin 63’ü (%68.5) ilk baflvuruda doçentlik unvan›na hak kazanm›fl-lard›r. 21 doçent (%22.8) ikinci s›navda, 8 (%8.7) doçent ise; üçüncü s›navda doçentli¤e hak kazanm›fllard›r.
Doçent Unvan› Kazan›ld›¤›nda
Görev Yerleri
Aile hekimli¤i doçenti unvan›n› kazanan 92 kiflinin s›-navda baflar›l› olduklar› dönemde; 73’ü (%79.4) üniversi-telerde/akademik kadrolarda, 12’si (%13.0) Sa¤l›k Ba-kanl›¤› E¤itim ve Araflt›rma Hastanelerinde ve 7’si (%7.6) ise; üniversitelerin mediko-sosyal merkezleri de dahil olmak üzere birinci basamak sa¤l›k hizmetlerinde çal›flmakta idiler. Aile hekimli¤i doçenti unvan›n› kaza-nan 92 hekimin 90’› aile hekimli¤i uzman›d›r.
Cinsiyete Göre Doçentlik
Ülkemizde kad›n akademisyenlerimizin say›s› genel olarak artmakta olup; 2011-2012 ö¤retim y›l›nda kad›n akademisyenler profesörlerin %28.2’sini, doçentlerin ise;
% 40.8’ini oluflturmaktad›r.[10]Disiplinimizde ise; doçent
unvan› alan 92 akademisyenin 43’ü (%46.7) kad›nd›r. ‹lk 50 doçentte kad›n akademisyenlerin oran› %40.0 iken,
bu oran 51-92. doçentlerde %54.8’e ulaflm›flt›r (fiekil 1).
Jüri Oluflumunda Yaflanan Sorunlar
Aile hekimli¤i disiplini için doçentlik s›navlar›ndaki en önemli sorun jürilerin oluflumu olmufltur. ‹lk y›llarda rotasyon yap›lan anabilim dallar›n›n ö¤retim üyelerinden oluflan jürilere, halk sa¤l›¤› anabilim dallar›ndan üyeler de kat›lm›fllard›r. Aile hekimli¤i anabilim dallar›n›n jüri-lerde temsil edilmesi ancak; 1996 y›l›nda aile hekimli¤i anabilim dal› baflkanlar›n›n jürilere kat›lmas› ile olmufl-tur. Disiplinimizin ilk profesörünün 2005 y›l›nda do-çentlik jürisinde yer almas› ve bu sürecin geliflerek deva-m› ile temsiliyetin önemi artdeva-m›flt›r.
Aile hekimli¤i jürilerine flimdiye kadar aile hekimli¤i uzmanlar› d›fl›nda; en çok Halk Sa¤l›¤› akademisyenleri (33 üye ile) yer alm›fllard›r. Halk Sa¤l›¤› uzmanlar›n› s›-ras› ile; ‹ç hastal›klar› (19), Çocuk Sa¤l›¤› ve Hastal›klar› (16 ), Enfeksiyon (7), Psikiyatri (6), Kad›n Hastal›klar› ve Do¤um (5), Genel Cerrahi (3), Gö¤üs Hastal›klar› (1) ve Nöroloji (1) anabilim dallar›n›n profesörleri jüri üyesi olarak yer alm›fllard›r.
Aile hekimli¤i profesörlerinin say›lar›n›n artmas› ile 2012-2013 y›llar›nda kurulan 15 doçentlik s›nav jürisin-de; aile hekimli¤i anabilim dallar›nda görev yapmakta olan profesörler %75.3 oran›nda görev alm›fllard›r. Di-¤er jüri üyeleri ise; ‹ç Hastal›klar›, Psikiyatri, Çocuk Sa¤-l›¤› ve Hastal›klar›, Kad›n Hastal›klar› ve Do¤um, Enfek-siyon ve Nöroloji disiplinlerinden olmufltur.
Doçentlik s›nav sürecinin uzunlu¤u dikkate al›nd›¤›n-da, profesörlü¤e atanan bir akademisyenin doçentlik jü-rilerinde görev almas› zaman almaktad›r. Aile hekimli¤i profesörü olan 20 ö¤retim üyesinden atanma tarihlerine göre ilk 16 üye doçentlik s›nav jürilerinde görev alm›fllar-d›r.
Jüri üyeleri üniversitelere göre de¤erlendirildiklerin-de; 01.06.2013 tarihine kadar aile hekimli¤i doçentlik s›-navlar›nda 30 üniversiteden ö¤retim üyeleri jüri üyesi olarak görev alm›fllard›r. S›navlarda en çok Ankara Üni-versitesi’nden (13 üye ile) akademisyenler görev al›rken; bunu ‹stanbul Üniversitesi (8), Hacettepe Üniversitesi (6) , Çukurova, Erciyes ve Eskiflehir Osmangazi Üniver-sitelerinden ise befler ö¤retim üyesi ile izlemifllerdir.
Durum Raporu
Tablo 2. Türkiye’de aile hekimli¤i disiplininin ilk 10 doçenti
‹sim Y›l
Doç. Dr. Süleyman Görpelio¤lu 1996
Doç. Dr. E. Zeynep Tuzcular Vural 1996
Doç. Dr. Füsun Ersoy 1997
Doç. Dr. ‹lhami Ünlüo¤lu 1998
Doç. Dr. Okay Baflak 1999
Doç. Dr. Dilek Güldal 2000
Doç. Dr. Mehmet Ungan 2002
Doç. Dr. ‹smail Hamdi Kara 2002
Doç. Dr. Nefle Ak›n 2002
Doç. Dr. Hakan Yaman 2003
Tablo 3. Türkiye’de aile hekimli¤i disiplininin “aile hekimli¤i uzman›” ilk 10 profesörü
‹sim Y›l
Prof. Dr. Süleyman Görpelio¤lu 2002
Prof. Dr. ‹lhami Ünlüo¤lu 2004
Prof. Dr. Füsun Ersoy 2005
Prof. Dr. Okay Baflak 2006
Prof. Dr. Dilek Güldal 2006
Prof. Dr. ‹smail Hamdi Kara 2008
Prof. Dr. Hakan Yaman 2009
Prof. Dr. Hüseyin Avni fiahin 2009
Prof. Dr. Zekeriya Aktürk 2010
Disiplinin doçentlik unvan› kazanan 92 üyesinin (01.06.2013 tarihi itibar› ile) 20’si profesörlü¤e atanm›fl-lard›r. Disiplinin profesörlerinde kad›n akademisyen oran› %30.0’dur. Bu oran›n doçentlik oran›ndan farkl› olmas›n›n de¤erlendirilmesinde “Profesörlü¤e atanma koflullar› aras›nda üniversitelerde çal›fl›yor olmak”da dik-kate al›nmal›d›r (Tablo 3,fiekil 2).
Güncel Mevzuata Göre Yard›mc›
Doçentlik ve Doçentlik Baflvuru Koflullar›
Ülkemizde Yard›mc› Doçentli¤e atanma, 2547 Say›l› Yasan›n 23. Maddesi’ne göre olmakta ve bu uygulamada; “Bir üniversite biriminde aç›k bulunan yard›mc› doçent-lik, isteklilerin baflvurmas› için rektörlükçe ilan edilir. Fa-kültelerde ve fakültelere ba¤l› kurulufllarda dekan, rek-törlü¤e ba¤l› enstitü ve yüksekokullarda müdürler; biri o birimin yöneticisi, biri de o üniversite d›fl›ndan olmak üzere üç profesör veya doçent tespit ederek bunlardan adaylar›n her biri hakk›nda yaz›l› mütalaa isterler. Dekan veya ilgili müdür kendi yönetim kurullar›n›n görüflünü de ald›ktan sonra önerilerini rektöre sunar. Atama, rek-tör taraf›ndan yap›l›r” diye belirtilmektedir. Yard›mc› doçentler bir üniversitede her seferinde ikifler veya üçer y›ll›k süreler için en çok 12 y›la kadar atanabilirler. Her atama süresi sonunda görev kendili¤inden sona erer.
12 A¤ustos 1986 tarihli Kanun Hükmünde Kararna-me’nin 260/7 maddesinin 18 Haziran 2008 tarihinde yeni-den düzenlemesi (5772/3 madde) ile; Üniversiteler, yar-d›mc› doçentlik kadrosuna atama için bu maddede aranan asgari koflullar›n yan›nda, Yüksekö¤retim Kurulunun ona-y›n› almak suretiyle, münhas›ran bilimsel kaliteyi art›rmak amac›na yönelik olarak, bilim disiplinleri aras›ndaki
farkl›-Durum Raporu
fiekil 1.Aile hekimli¤inde doçentlerin cinsiyete göre da¤›l›mlar›.
l›klar› da göz önünde bulundurarak, objektif ve denetlene-bilir nitelikte ek koflullar belirleyebilmektedirler.[12]
Doçentlik S›navlar›
Doçentlik s›navlar› ile ilgili koflullar “Doçentlik S›nav Yönetmeli¤i” ile belirlenmifltir. Buna göre; “Doçentlik s›nav›, Üniversiteleraras› Kurul’ca belirlenen ve Yükse-kö¤retim Genel Kurulu taraf›ndan onaylanan alanlarda aç›l›r. Bu alanlar, her y›l Ocak ay›nda güncellenmifl ola-rak Yüksekö¤retim Kurulu’nun internet sitesinde yay›m-lan›r. Doçentlik baflvurusu, Nisan veya Ekim aylar› için-de, Üniversiteleraras› Kurulun belirleyece¤i bir tarihe kadar yap›l›r. Üniversiteleraras› Kurul’ca bir tarih belir-lenmemesi halinde, baflvurular, Nisan veya Ekim ay›n›n onbeflinci günü bafllay›p, en geç ilgili ay›n son çal›flma günü mesai saati bitimine kadar devam eder.[13,14]
Doçentli¤e atanma 2547 Say›l› Yasa’n›n 25. Madde-si’ne göre olmakta ve bu uygulamada; ”Bir üniversite bi-riminde aç›k bulunan doçentlik kadrosu, rektörlükçe, is-teklilerin baflvurmas› için ilan edilir. Müracaat eden aday-lar›n durumaday-lar›n› incelemek üzere rektör taraf›ndan varsa biri ilgili birim yöneticisi, en az biri de o üniversite d›fl›n-dan olmak üzere üç profesör tespit edilir. Bu profesörler, adaylar hakk›nda ayr› ayr› mütalaalar›n› rektöre bildirir-ler. Rektör, bu mütalaalara dayanarak, üniversite yönetim kurulunun görüflünü de ald›ktan sonra atamay› yapar. 12 A¤ustos 1986 tarihli Kanun Hükmünde Kararname’nin 260/7 maddesinin 18 Haziran 2008 tarihinde yeniden dü-zenlemesi (5772/5 madde) ile; “Üniversiteler, doçentlik kadrosuna atama için, Yüksekö¤retim Kurulunun onay›n› almak suretiyle, münhas›ran bilimsel kaliteyi art›rmak amac›na yönelik olarak, bilim disiplinleri aras›ndaki fark-l›l›klar› da göz önünde bulundurarak, objektif ve denetle-nebilir nitelikte ek koflullar belirleyebilirler.”[12]
Aile hekimli¤i ülkemizin genç disiplinlerinden birisi olarak akademik kadro gelifliminde uzun bir süreci yaflaya-rak geliflmeler sa¤lam›fl ve disiplinin kendi akademik yük-selmelerini denetleyebilecek noktaya ulaflm›flt›r. Önümüz-deki dönemde bu geliflmelerin ivme kazanarak ve geliflerek sürece¤i beklenmektedir.
Kaynaklar
1. Ünlüo¤lu ‹. Aile hekimli¤inin tarihçesi ve geliflimi. In: Ünlüo¤lu ‹, Y›ld›r›m Kaptano¤lu A, Özer C, editors. Aile sa¤l›¤› yönetimi. ‹stanbul: TAHEV Yay›nlar›; 2012. p. 1-8.
2. Ünlüo¤lu ‹, Ünalacak M. Türkiye’de aile hekimli¤i disiplininin h›zl› geliflen yönü: akademik yap›lanman›n 15. y›l›nda kadronun geliflimi ve yaflanan baz› sorunlar. Turk Aile Hek Derg 2008;3:163-6.
3. Ünlüo¤lu ‹. Türkiye’de aile hekimli¤i disiplinin geliflimi. PRN Aile
Hekimli¤i Dergisi 2008;33:425-9.
4. Ünlüo¤lu ‹, Çelik M. Türkiye’de aile hekimli¤inin geliflimi, In: Bozdemir N, Kara ‹H, editors. Birinci basamakta tan› ve tedavi. Adana: Nobel Kitabevi, 2010. p. 9-17.
5. Ünlüo¤lu ‹, Ça¤layaner H. Aile hekimli¤inde oluflan akademik gelenek ve gelecek. Aile Hekimli¤i Dergisi 1997;1:46-9.
6. Özkömür ME, Ünlüo¤lu ‹, Özcan F. Ülkemizde aile hekimli¤inin geçmifli ve akademik gelece¤i. Deniz T›p Bülteni 1996,1:8-14.
7. Kalaca Ç, Ak›n A. The issue of sex selection in Turkey. Hum Reprod 1995;7: 1631-2.
8. Görpelio¤lu S, Korkut F, Aytekin F. Family practice in Turkey. Fam Pract 1995;12:339-40.
9. Özcan F. Family planning in Isparta. J Biosoc Sci 1997;29: 509-10. 10. Topalli R. Family medicine in Turkey. Fam Pract 1997;14:262-2. 11. Kad›n akademisyenlerin say›s› art›yor, iflte istatistikler.
http://www.egit- imtercihi.com/universiteler/6402-kadin-akademisyenlerin-sayisi-artiyor-iste-istatistikler.html /Eriflim tarihi 02.06.2013.
12. 2547 Say›l› Yüksekö¤retim Kanunu. Kabul Tarihi: 4/11/1981. Yay›mland›¤› Resmi Gazete 6/11/1981 Say›: 17506.
13. Üniversiteler Aras› Kurul Doçentlik s›nav yönetmeli¤i www.uak.gov.tr/ yonetmelikler/docentliksinavi.pdf Eriflim tarihi 02.06.2013.
14. Üniversiteler Aras› Kurul Doçentlik s›nav yönetmeli¤i sa¤l›k bilimleri temel alan› www.uak.gov.tr/temelalan/A_tablo10.pdf Eriflim tarihi 02.06.2013.
Durum Raporu
Gelifl tarihi: 13.06.2013 Kabul tarihi: 02.07.2013 Çevrimiçi yay›n tarihi: 12.07.2013
Çıkar çakıflması:
Çıkar çakıflması bildirilmemifltir. ‹letiflim adresi:
Prof. Dr. ‹lhami Ünlüo¤lu
Eskiflehir Osmangazi Üniversitesi T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dal›
