Hamsi'nin kitabı
T
T
M *
0İ*4-ÎUV»1
«¿"WK
3
s
/"
Hamsıname
"■Z-v "L-o? « 5 > 0rrsrbrH
Divan Edebiyatının 'divan sahibi son
şairi' olan Hammamizade İhsan Bey
Trabzonluydu ve 1928'de yayınladığı
bir eserle sadece Türk edebiyatında
değil, dünya edebiyatında da
kendisine bir yer edinmişti. Kitabı
hamsi hakkındaydı, 'Hamsiname'
adını taşıyordu ve hamsiyle uzaktan-
yakından alâkalı ne varsa
bu eserde biraradaydı.
B
U Ğ U LA M A SIN D A N turşusuna, pilavından çorbasına kadar binbirçeşit yemeği yapılan hamsinin kitabının da yazılmış olduğundan bilmem haberdar mıydınız?
Kitabın adı 'Hamsiname'dir,
Hammamizade İhsan Bey'e aittir, 1928'de yayınlanmışır ve konusundaki
tek örnektir.
Hammamizade İhsan Bey, Divan Edebiyatı’nın 'divan sahibi' son şairiydi. Aslında daha sonraki senelerde de divan oluşturabilecek kadar eser vermiş şairler çıkmıştı ama eski harflerle basılan son divan İhsan Bey'e ait olduğu için 'son divan şairi' unvanını almıştı.
1885’te Trabzon'da doğdu,
Aİf*» ' /».*•*•* J . J t . j w . J ' W Jfft1 »yfr1
1948'de İstanbul'da öldü. Gazetelerde çalıştı, okullarda öğretmenlik yaptı ve çok sayıda da kitap yayınladı. Ama edebiyat tarihimizdeki yerini şiirleri yahut
Hammamizade İhsan Bey makaleleriyle değil, hamşi
hakkında yazdığı ve konusunda dünyada tek örnek olan 'Hamsiname'si sayesinde sağladı.
İhsan Bey, 1928'de yayınladığı Hamsiname'sine hamsi ile uzaktan- yakından ilgili olan herşeyi koydu. Kitapta hamsinin anatomisinden avcılığına, nakliyatından kurutulmasına, müziğinden halk oyunlarına, yemeklerinden o zamanın üretim istatistiklerine, hamsi hakkında yazılmış şiirlere, hamsi gübresinin yapılmasına ve o zamanın önde gelen balıkçılara kadar hemen her şey vardı.
Aşağıda, bugün sadece mezat
salonlarında rastlanan nadir bir kitap olan Hamsiname'deki şiirlerden biri, Salim adında bir halk şairine ait olan Hamsi Koşması'nın bazı dörtlükleri yeralıyor:
'Bir yıl görünmezsen artar kederim / Yetiş imdadıma imânım hamsi / Yüzünü görünce bayram ederim / Sen olursun benim kurbânım hamsi // M araza uğrarım hamsi demezsem / İçerim tutuşur hamsi yemezsem / Üstünü bir varil pekmezlemezsem / Çıkar âsumâne (göklere) dumanım hamsi // Kuyruğun tutarım merd oğlu merdim / Olsa da bir batman pişirip yerdim / Çok yiyip içince artarsa derdim / Olursun derdime dermânım hamsi // ’Salim1, hamsi yerim ben seve seve / Kamyonet yüklerim yetmezse deve / Düşürdüm mü seni bir gece eve / O gece keyfimden şâdânım hamsi1
Taha Toros Arşivi