Yurt İçinde Yapılan Çalışmalar

Ekiz (2008), fen laboratuvarı derslerinin proje tabanlı öğrenme yaklaşımı ile desteklenerek uygulanmasının öğrencilerin başarı, hatırda tutma seviyesi ve duyuşsal özelliklerine etkisini

26

araştırdığı çalışmasında “Vücudumuzun Bilmecesini Çözelim” ünitesi deneylerini proje çalışmaları ile beraber yürütmüştür. Muğla Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı 2. sınıfında öğrenim gören öğrencilerle yürütülen çalışmanın analiz sonuçlarına göre; proje tabanlı öğrenme yaklaşımına dayalı laboratuvar yöntemi uygulanan deney grubu ile sadece laboratuvar yönteminin kullanıldığı kontrol grubunun son test başarı durumları ve hatırda tutma düzeyleri arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır. Ancak deney grubunun ön test-son test başarı ve hatırda tutma düzeyleri arasında anlamlı fark tespit edilmiştir. Ayrıca deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin proje çalışmalarına ilişkin tutum puanları incelendiğinde deney grubu lehine fark olduğu saptanmıştır.

Morgil, Temel, Seyhan ve Alşan (2009), “Proje Tabanlı Laboratuvar Uygulamasının Öğretmen Adaylarının Bilimin Doğası Konusundaki Bilgilerine Etkisi” isimli çalışmasında öğrencilerin bilimin doğası hakkındaki görüşlerini ve proje tabanlı laboratuvar uygulamasının 1. sınıf öğretmen adaylarının bilimin doğası hakkındaki bilgi, algılama ve kimyaya karşı tutumuna olan etkisini araştırmıştır. Çalışma Hacettepe Üniversitesi Fizik ve Biyoloji Eğitimi Ana Bilim Dalı’nda öğrenim gören 61 öğrenci ile yürütülmüştür. Görüş anketi, inanç ölçeği ve tutum ölçeği öğrencilere ön test ve son test olarak uygulanmıştır. Uygulamanın ardından öğrencilerin bilimin doğası hakkında sahip oldukları bilgi seviyesinin ve kimya dersine karşı tutumlarının arttığı belirlenmiştir.

Morgil, Seyhan ve Seçken (2009), projelerle desteklenen kimya laboratuvar uygulamalarının bilişsel ve duyuşsal alan bileşenlerine etkisini inceledikleri çalışmalarında, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Kimya Eğitimi Ana Bilim Dalı’nda öğrenim gören 38 öğretmen adayıyla oluşturulan on dört takım ile on dört adet proje destekli kimya deneyi uygulaması yürütmüştür. Projelerle düzenlenen deneylerinin hazırlanmasındaki tüm aşamalar video kamera ile filme alınmış ve araştırma yöneticisi sürenin sonunda tüm aşamaları adaylarla tartışmıştır. Eğitim sonunda bireylerin bazı bilişsel ve duyuşsal alan bileşenlerinde gerçekleşebilecek değişiklikleri belirlemek amacıyla yapılan ön test ve son test ölçümlerine göre öğretmen adaylarının kimyaya ve kimya laboratuvarına karşı tutumlarının, bilimsel işlem becerilerinin arttığı ve kaygılarının azaldığı saptanmıştır. Sezgin, Çalışkan, Çallıca ve Erol (2002), “Fizik Eğitiminde Projeye Dayalı Laboratuvar Çalışmalarına Yönelik Öğrenci Tutumları” isimli çalışmalarında Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, Fizik Ana Bilim Dalı’nda öğrenim gören ve Elektronik Laboratuvarı dersini alan ikinci ve dördüncü sınıf öğrencilerinin projeye dayalı laboratuvar çalışmalarına

27

yönelik tutumlarının saptanması amaçlanmıştır. Veriler cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenlerine göre değerlendirilmiştir. Çalışma sonunda öğrencilerin laboratuvar çalışmalarında proje yaklaşımına olumlu tutum geliştirdiği, kız öğrencilerin erkek öğrencilere kıyasla daha olumlu tutum sergiledikleri, sınıf düzeyi açısından bakıldığında tutumlar arasında önemli bir farkın olmadığı bulunmuştur.

Çıbık, İnce ve Kayacan (2016), Gazi Üniversitesi Fen Bilgisi Eğitimi Ana Bilim Dalı 1. sınıf Genel Fizik Laboratuvarı-II dersini proje tabanlı öğrenme yöntemiyle yürüterek öğrencilerin öz-yeterlik, tutum ve başarılarına etkisini araştırmıştır. Çalışma sonunda PTÖ yönteminin öğrencilerin öz-yeterliklerine etkisi olmadığı ancak tutum ve başarılarını artırdığı saptanmıştır. Proje tabanlı öğrenme yönteminin tutum ve başarıya etkisi orta düzeyde bulunmuştur. Ayrıca öğrencilerin, Genel Fizik Laboratuvarı-II dersinin proje etkinlikleriyle yürütülmesini faydalı bulduğu, bu yöntemi tavsiye ettikleri, derse bakış açılarının olumlu etkilendiği tespit edilmiştir.

Benzer (2010), proje tabanlı öğrenme yaklaşımıyla hazırlanan çevre eğitimi dersinin, ilköğretim fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin çevre okuryazarı bireyler olabilmeleri için gereken çevreye yönelik farkındalık, bilgi, tutum, duyarlılık, problem çözme ve davranış açısından etkisinin ne olduğunu araştırmıştır. Araştırma sonunda proje tabanlı öğrenme yaklaşımıyla eğitim gören deney grubu öğrencilerinin her boyutta anlamlı bir artış gösterdiği, çevre eğitimi dersininse daha olumlu etki bıraktığı belirlenmiştir.

Önder (2007), “Canlılarda Üreme, Büyüme ve Gelişme” ünitesinin laboratuvar yöntemi uygulanarak işlenmesinin öğrenci başarısına etkisini araştırmıştır. Verilerin analizinde geleneksel öğretim yöntemiyle konuyu işleyen kontrol grubu ve laboratuvar uygulamaları yapan deney grubu öğrencileri arasında başarı düzeyleri açısından anlamlı fark görülmezken son testte deney grubu lehine bir farklılık olduğu bulunmuştur.

Korkmaz ve Kaptan (2002) 7. sınıf fen bilgisi dersinde “Maddenin İç Yapısına Yolculuk” ünitesinde uygulanan proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, akademik benlik kavramı ve çalışma alışkanlıklarına etkisini ortaya koymayı amaçlamıştır. Süreç sonunda öğrencilerin akademik başarı ve akademik benlik kavramı açısından proje tabanlı öğrenme yaklaşımını temel alan etkinliklerle ders işlenen deney grubu lehine anlamlı farklılıklar elde edilmiştir.

Solmaz ve Yel (2013), proje tabanlı öğrenme ortamlarının, biyoloji öğretmen adaylarının öz-düzenleme seviyeleri ve biyoloji öz-yeterlik inançları üzerinde ne düzeyde etkisi

28

olduğunu araştırmışlardır. Gazi Üniversitesi Biyoloji Eğitimi Ana Bilim Dalı’nda öğrenim gören 40 ikinci sınıf öğrencisiyle yürütülen çalışmanın verilerinin analizine göre proje tabanlı öğrenme yöntemiyle işlenen derslerin, bireylerin öz-düzenleme seviyelerinde bir farklılığa yol açmadığı; fakat biyoloji öz-yeterlik inançlarını arttırdığı belirlenmiştir.

Taflı (2010), “Lise 1. Sınıf Biyoloji Dersinde Uygulanan Proje Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının Öğrencilerin Başarısına Etkisi” isimli çalışmasını 74 dokuzuncu sınıf öğrencisiyle yürütmüş ve proje tabanlı öğrenme yaklaşımının akademik başarıya etkisini araştırmıştır. Araştırma sonucunda, biyoloji dersi başarı durumu bakımından PTÖ uygulanan deney grubu lehine anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur.

Atıcı ve Bora (2004), ortaöğretim kurumlarında biyoloji eğitiminde kullanılan metotlar üzerine çalışmış ve yaptıkları belirleyici anket sonucunda öğrencilerin başarılı olmasında en etkili metotları belirlemişlerdir. Ayrıca öğretim yöntemlerinin gelişmesine katkısı olabileceği düşünülen bazı önerilerde bulunmuşlardır. Araştırma sonuçlarına göre Biyoloji öğretiminin etkili ve verimli olmasını sağlamak, programlarda belirlenen hedefleri gerçekleştirebilmek için özellikle deney ve proje çalışmalarının kullanılacağı yaklaşımların yaygınlaşması gerektiği, öğretim sırasında tek bir yöntemden ziyade pek çok yöntemin beraber kullanılması gerektiği belirlenmiştir.