Yansıtıcı Düşünme

Yansıtmayla ilgili önemli bir kavramlardan olan yansıtıcı düşünme, sürekli gelişen, özellikle öğretmen e ğitiminde sıklıkla bahsedilen, pragmatik felsefeye dayanan ve ilerlemecilik akımıyla bağlantılı bir kavramdır (Ünver, 2003, 2). Yansıtıcı düşünme, herhangi bir düşünce ya da bilgiyi ve bu bilgi ve düşüncenin amaçladığı sonuçlara ulaşmayı destekleyen bir b ilgi yapısını etkin, tutarlı ve dikkatli bir biçimde

düşünmedir(Dewey, 1910, 2). Taggart ve Wilson (2005, 1)’a göre yansıtıcı düşünme, eğitim sorunları üzerinde mantıklı kararlar alma ve daha sonra bu kararların sonuçlarını değerlendirme sürecidir. Yansıtıcı düşünmenin anlam ını Dewey (1910, 3) dört madde halinde ifade etmiştir:

1. Yansıtıcı düşünmede fikirler arasında ardışıklık vardır. Bir görüş kendinden önceki görüşe dayanır ve sonraki görüşü etkiler.

2. Yansıtıcı düşünme, duygu ve inançlar üzerinde yoğunlaşır . Yansıtıcı düşünmede amaç duyguları olumlu duruma getirme ve geliştirmedir. 3. Yansıtıcı düşünme inancının bazı temelleri vardır. Düşünceler

mantıksal olarak değerlendirilerek kabul ya da reddedilir.

4. Yansıtıcı düşünme, bir inancın doğasına ve temellerine doğ ru bilinçli bir araştırma sürecini gerektirir.

Yansıtıcı düşünme ne her yöne çarpıtılarak ilerletilecek bir düşünme biçimi ne de basit bir deneme yanılma davranışıdır. Ancak deneme yanılma davranışlarıyla evrim geçirebilen bir süreç olabilir (Hullfish ve Smith, 1961, 219).Yansıtıcı düşünme Evrim geçiren bir süreç ise o zaman ‘yansıtıcı düşünmenin gelişimi nasıl olmakta?’ sorusu akla gelmektedir. Bu sorunun yanıtı Tablo 4’ de görülebilir.

Tablo 4. Yansıtıcı Düşünmenin Gelişimi

Kaynak: Hamilton, S. J. (2005). Development in Reflective Thinking.

Yansıtıcı düşünmenin gel işiminin ele alındığı Tablo 4’ de, kendini değerlendirme yeteneği, kendi öğrenmesinin farkında olma ve hayat boyu öğrenme becerilerini geliştirme olmak üzere üç gelişme alanından bahsedilmektedir. Bu üç gelişme alanında yansıtıcı düşünme adına gerçekleştirilmesi gerekenler başlangıç, or ta ve ileri şeklinde üç düzeyde sınıflandırılmıştır. Başlangıç düzeyinden ileri düzeye doğru gidildikçe; kendi performansını gözlemleme, geribildirim kullanma, kavram gelişimi, bilginin

Gelişme alanları Başlangıç Orta İleri

Kendini değerlendirme yeteneği  Kendi performansını gözlemleme  Geribildirim (dönüt) ve kanıt kullanma  Modeller bulma ve analiz etme  Karar verme Küresel kanıtlar ve kararlar

Performansı ödev olarak görür (söyleneni yapma) Değerlendirmecinin kararlarını tekrarlar Dönütü doğrulama ve kanıt olarak görür Süreci anlatır Çıkarım yapmaktansa gözlem yapar Disiplinsel yapılar uygular Bir kavramın daha derin anlamını gösterir Anlamayı geliştirmek için dönüt kullanır İlişkileri ve bağlantıları neden sonuç gibi tanımlar Çıkarımlar yapar (karaları kanıtlarla ilişkilendirir)

Kasıtlı değişiklikleri, ileri öğrenmeler için bir temel olarak gözlemler Kendi çalışmasını ve planlamasını soruşturur Anlamak için çoklu ve disiplinler arası çalışma çerçeveleri kullanır İlişkiler kurar ve uygulamalar yapar ve ilerlemek için bunları kullanır

Kendi öğrenmesinin farkında olma  Kavramlar ve yalnız kavramlar  Bilgi yapılandırması  Biliş ötesi Kavram gelişimini ödevde verilen terimlerle sınırlar Dönütü dışsal (harici) görür, analize maruz bırakmaz. Bilgi yapılandırmasını sadece ödev bağlanımda görür Kişisel teorileri büyük oranda açıklama ve analiz yapmadan uygulamaya koyar Dönütü şimdiki ve gelecek performans arasındaki bağlantıları anlama yolu olarak görür

Kendi performans modellerindeki değişiklikleri not eder. Bilgi yapılandırmasını, bilinenle yeni bilgiyi ilişkilendirme olarak görür. Öğrenme tartışmasına teoriler ve daha geniş çalışma çerçeveleri uygular.

Gelecek öğrenme planlarını yapılandırmak için dönütle geçmiş performansı ilişkilendirir Gelecek öğrenmeleri tasavvur etmek için bilgi yapılarının büyüyen farkındalığını kullanır Öğrenen olarak kendi performansını anlar ve öğrenme stratejilerini, ç oklu bağlamlara transfer eder

Hayat boyu öğrenme becerilerini geliştirme  Öğrenen kimliği geliştirme  Öğrenme transferi yapma  Öğrenmeyi hayat

boyu bir süreç olarak algılama

Öğrenen kimliği ile performans ve dönütü karıştırır Yansıtmanın temeli olarak genelleştirilmiş etkililik ya da başarı fikirlerini kullanır Küresel kendini değerlendirmeler, performans ve performanstaki yansıtma arasındaki ilişkileri azaltır Kendini şimdiki ve gelecekteki deneyimlerle anlamı yapılandıran bir öğrenen olarak tanımlar Kişisel hipotezleri sorgular ve çok yönlü perspektiflerden tanımlar

Olumlu davranışlar ve güven göstererek meydan okumaları tanımlar, gelişmek için kendini

değerlendirmeyi temel olarak kullanır

Kendi kimliğini öğrenen olarak görür, etkinliğin içselleştirilmiş yapılandırmasını kullanır Entelektüel anlaşmaları yapılandırmak için hipotezleri sorgular, çoklu perspektiflerin farkında olur Kişisel anlatımı daha büyük entelektüel/profesyonel çalışma çerçeveleri (Frameworks) yerleştirir, öğrenmeyi yeni durumlara transfer eder

yapılandırılması ve biliş ötesi, öğrenen kimliği geliştirme, öğrenme t ransferini gerçekleştirme ve öğrenmeyi hayat boyu gerçekleşen bir süreç olarak görme alanlarında olumlu yönde bir değişim ve gelişim gözlenmektedir.

Taggart ve Wilson (2005, 2 -5)’ın teknik, bağlamsal ve diyalektik düzeylerde ifade ettiği yansıtıcı düşünme piramidi de yansıtıcı düşünmenin gelişimine farklı bir bakış açısı sunmaktadır (Şekil 7).

Şekil 7. Yansıtıcı Düşünme Piramidi

Kaynak: Taggart, G. L. ve Wilson, A. P. (2005). Promoting Reflective Thinking in Teachers: 50 Ac tion Strategies (Second Edition). California: Corwin Press.

Teknik yansıtma, sınıf içinde ölçülebilen sonuçların etkililiği ve yeterliği ile ilgilidir. Öğretmen amaçlara ulaşmak için teknik olarak eğitsel bilgi ve eğitim programı ilkelerini düşünür (Pult orak, 1993 Akt. Ünver, 2003,8). Öğretmenlerin teknik düzeyde düşünebilmelerine yardımcı olmada, özgün ve sürekli yaşantılar, gözleme dayalı öğrenmeler sağlanmalı ve problemler ve olası çözüm yolları üzerinde dikkatli düşünmelerine imkan verilmelidir. Öğret menlerin çözüm yollarını, anlamlı ve yoruma açık etkinliklerle denemeleri ve uygulamaları önemlidir. Ayrıca öğrencilerin karakteristik özelliklerinin bilinmesi teknik düzeyde yansıtma yapan öğretmenlere

yardımcı olacaktır. Teknik düzeyde yansıtma yapan öğr etmen için sonuç, hedeflere ulaşmak için dersin uygun bir şekilde seçimi ve uygulanmasını içerebilir. Söz konusu hedefler, mevcut durum üzerinde öğretmeni düşündüren ya da problem içeren hedefler değildir. Burada teknik bilgi ve becerilerin kazanılması öne mlidir. Yani teknik düzeyde yansıtmada içeriğe, beceriye ve davranışa odaklanma vardır. Basit ve kuramsal tanımlamalar ile öğretmenin yeterlilikleri ve geçmiş deneyimleri ön plandadır. (Taggart ve Wilson, 2005, 3-4). Ünver (2003,8), öğretmen adaylarının gü nlüklerinden aktardığı ‘Değerlendirmede öğrencilerden şiir yazmalarını istedim. Başta yazmak istemediler. Onlardan çok mükemmel şiirler yazmalarını beklemediğimi söyledim. Bütün öğrenciler yazdılar ve hepsinin şiirlerini okudum. Okurken çok güldük. Herkes çok eğlendi. Ve şiirlerde o günkü konunun anlaşıldığını gördüm. ’ sözleri teknik düzeyde yansıtmaya örnek olarak verilebilir.

Bağlamsal düzeyde yansıtma, teori ve uygu lama arasındaki ilişkiye ait olarak incelenen eğitimsel problemlerle ilgilidir. Problemler, mevcut durum şartlarını gözden geçirme, eğitimsel bilgi ve becerilerin artmasını sağlayan uygulamaları sorgulama gibi öğretmenin inanç sisteminden kaynaklanan eğili mlerinden ileri gelmektedir. Bağlamsal düzeydeki bu problemler, öğretmenlere daha iyi öğretmeyi sağlayan içeriksel durumları yansıtmalarına imkan sağlar (Taggart ve Wilson, 2005, 4). Bu düzeyde yansıtıcı düşünen öğretmen, hedef ve davranışlara ulaşılıp ula şılmadığını, nasıl ve ne şekilde ulaşıldığını ya da ulaşılmama sebeplerini belirlemede öğrenci davranışlarını inceler ve sonuçları kendi, öznel olarak yorumlar (Ünver, 2005, 140). Ünver (2003,8) öğretmen adaylarının günlüklerinden aktardığı ‘ Anlatmak istediğim şeyleri tam olarak ifade edemediğimi düşünüyorum. Bu da zannediyorum ki, anlatma alışkanlığı kazanıncaya kadar devam edecek. Derslerden vakit bulup biraz kitap okursam daha çabuk halledeceğimi düşünüyorum.’ sözleri bağlamsal düzeyde yansıtmaya örnek o larak verilebilir.

Diyalektik düzeyde yansıtmada, öğretmenler, öğretimsel plan ve uygulamalara ait ahlaki ve siyasal bağlantıları tasarlarlar. Eşitlik, özgürlük, yardımseverlik ve adalet kavramlarına programlarda dikkate alınır. Öğretmenler, bilginin değer i ve kişisel ön yargılar olmaksızın, öğrencilere faydalı sosyal koşullarla ilgilidirler. Kabul edilebilir seçimler yapma becerisi ve açık fikirli bakış açısı diyalektik düzeyde yansıtma yapmanın göstergelerindendir. Öğretmenlerin diyalektik düzeyde düşüneb ilmelerine yardımcı olmada, davranış ve eğitim programlarını çözümleme yaklaşımları ve durum

çalışmaları, ayrıca öğretmenlerin eylem araştırmalarına katılmaları da faydalıdır (Taggart ve Wilson, 2005, 4 -5). Ünver (2003,11) öğretmen adaylarının günlüklerind en aktardığı ‘Bu işe gerçekten değer vermeye, benimsemeye başladım. İyi bir öğretmen olacağıma inanıyorum. Arkadaşlarıma on gün sonranın planını hazırladığımı söyleyince güldüler. Hazırlıklarımı günlerce önceden tamamlıyorum. Çünkü bu işten gerçekten zevk alıyorum.’ sözleri diyalektik düzeyde yansıtmaya örnek olarak verilebilir. Genel olarak teknik yansıtma başkalarının beklentilerini, bağlamsal yansıtma bireyin kendi beklentilerini, diyalektik yansıtma ise iyi olan beklentileri bulmayı kapsamaktadır (Wakef ield, 1996, 54 Akt. Ünver, 2003, 12).

Yansıtıcı düşünmeyi, fikirleri şekillendirmek olarak gören Boschhuizen Aalberts ve Poortinga (2005, 54) yansıtıcı düşünmeyi genel bir çerçevede ifade etmişlerdir (Şekil 8).

Şekil 8. Yansıtıcı Düşünme Çerçevesi

Kaynak: Boschhuizen,R., Aalberts, J. ve Poortinga, J. (2005). A Good Practice of Reflective Judgement Learning?. Association For Teacher Education In Europe (ATEE) 30. Annual Conference. 22 -26 October 2005 Amsterdam.

üzerinde düşünür, fikirlerini açıklığa kavuşturur ve seçimler yaparken; aynı zamanda bilgi türleri ve değerler arasında iletişim sürecini başlatırlar. Yansıtma sürecinin kali tesi öğrencilerin akademik yeteneklerinin (iletişim) ve öğrenme becerilerinin (yeni bir bilgiye başvurma, analiz etme, değerlendirme, özetleme eğlendirici şüpheler gibi.) kalitesine bağlıdır. Ayrıca yansıtmanın kalitesini, güçlü bir şekilde öğrencilerin tu tum ve değerleri de etkilemektedir ( Boschhuizen Aalberts ve Poortinga, 2005, 54).

Yansıtıcı düşünme, öğrenme öğretme sürecinin etkililiğine ilişkin düşünmeye yönlendirmesi, sınıftaki olayları algılamayı ve çözüm üretmeyi sağlama, öğrenme ortamını ilgi çekici hale getirme ve mesleki gelişim sürecini denetleme yönünden öğretmenlere fayda sağlar (Ünver, 2005, 138). Ayrıca, öğretim günlüğü, ders raporları, araştırma ve anketler, gözlem, hareket araştırmalarının yapılması öğretmenlere öğretim deneyimlerini yansı tmada yardımcı olacaktır (Arslantaş, 2003, 51 -53). Yansıtıcı düşünen bir öğretmen, öğretimi üzerinde sürekli ve amaçlı düşünür. Davranışının nedeni, nasılı ve nasıl olması gerektiği üzerinde yansıtmalar yapar. Değişime açık olmasının yanı sıra olaylara far klı bakış açılarıyla bakar. Öğretim sorumluluğuna sahiptir ve öğretimi hakkında düşünürken içten davranır ve empatik düşünebilir. Öğrenciler açısından bakılacak olursa, öğrenme hedeflerini belirlemeye yönlendirmede, kullandığı stratejiler hakkında düşünmey i sağlamada, öğrenme düzeyini belirlemede, öğrenme sorumluluğunu almada, sorun çözme yeteneğini geliştirmede ve kendini değerlendirmede yansıtıcı düşünme faydalı olacaktır (Ünver, 2005, 138).

Yansıtıcı düşünmenin eğitim açısından sonuçları Demirel (2004, 2 32) tarafından şöyle sıralanmıştır:

- Eğitim, öğretmen rehberliğinde bir grup tarafından ortaya konulan üründür. - Kendilerine, açık, net, merak uyandıracak bilgiler verildiği için öğrenciler

harekete geçerler.

- Öğretmen, hatalarını kabullenebilmelidir.

- Öğrenciler, mantıklı, düşünen ve düşündüklerini yansıtan bireyler olmalıdır. Eğitim alanında yansıtıcı düşünmek için önce bazı temel düşünme becerilerine ve uygun ortama sahip olmak gerekmektedir. Düşünme becerilerini geliştirmede ise otobiyografik yazıların, hay al kurmanın, grup tartışmalarının, öğretim programlarını analiz etme ve ilerletme gibi çalışmaların yapılması önemlidir (Demirel, 2004, 233).