hissettirin.
159
160
Değerli veli, aşağıdaki liste çocuğunuza karşı tutumunuzu fark edebilmeniz için oluşturulmuştur, size uygun olan ifadeleri işaretleyiniz.
Aile Öz Değerlendirme Formu 1. Son bir ay içinde özel yeteneklilerle ilgili araştırma yaptım.
2. Çocuğumun kariyer planıyla ilgili bir çalışma yaparım.
3. Evde özel yetenekli çocuğuma uygun öğrenme ortamı sağlarım.
4. Çocuğum adına bütün kararları vermenin onun kişilik gelişimine olumsuz etkide bulunacağını bilirim.
5. Çocuğumla düzenli spor aktiviteleri yaparım.
6. Çocuğuma doğada vakit geçirebileceği fırsatlar sunarım.
7. Çocuğuma kendine vakit ayırması için fırsat veririm.
8. Çocuğumun fikirlerine önem veririm.
9. Çocuğumun duygularını anlayabilirim.
10. Çocuğumun ilgi ve yeteneklerini bilirim.
11. Çocuğum yaşadığı her şeyi benimle paylaşabilir.
12. Çocuğumun sorduğu sorulara sabırla cevap veririm. Cevabını bilmiyorsam araştırırım.
13. Çocuğuma sorumluluk sahibi olması için görevler veririm.
14. Çocuğumla güncel konuları tartışırım.
15. Çocuğumun farklı düşüncelerine, fazla detaycı düşünmesine saygı gösteririm.
16. Çocuğumun güçlü ve zayıf yönlerini bilirim.
17. Anne ve baba olarak disiplin sağlama konusunda tutarlı davranırız.
18. Çocuğumun evde deney ve araştırmalar yapmasına müsaade ederim.
19. Çocuğuma sevgimi davranışlarımla gösteririm.
20. Çocuğumun başarısız olduğu durumları anlayışla karşılarım ve her alanda başarılı olamayacağını bilirim.
21. Çocuğuma kendisinin değerli olduğunu hissettiririm.
161
22. Çocuğumun özel yetenekli olmasıyla övünmem.
23. Çocuğuma eleştirmeyi ve sorgulamayı öğretirim.
24. Çocuğumun rehberlik öğretmeni ve sınıf öğretmeniyle iletişim içinde olurum.
25. Çocuğumla oyun oynarım.
26. Çocuğumun teknolojiyi verimli kullanmasını sağlarım.
27. Çocuğumun aşırı hassas davranmasını ve kaygı yaşamasını küçümsemem, kendisiyle alay etmem.
28. Çocuğumun yasal haklarını bilirim.
29. Çocuğumu başkalarıyla kıyaslamam.
30. Çocuğumla kültürel, tarihî, bilimsel geziler yaparım.
31. Çocuğumun düşüncelerini özgürce ifade etmesine izin veririm.
32. Çocuğumu akranlarıyla birlikte zaman geçireceği aktivitelere yönlendiririm.
33. Çocuğumla beraberyapmaktan keyif aldığımız bir etkinliğimiz var.
34. Çocuğumun arkadaşlarıyla paylaşımcı olmasını isterim.
35. Çocuğumu bildiklerini diğer arkadaşlarıyla paylaşması hususunda teşvik ederim.
36. İşime/evime ayırdığım zaman çocuğuma ayıracağım zamanı engellemez.
37. Çocuğumun ilgi alanlarına yönelik kitap ve dergiler seçmesini desteklerim.
38. Çocuğumun ders notlarının düşmesinin nedenini anlamaya çalışırım.
Yukarıda cevaplandırdığınız anket sizin çocuğunuza karşı tutumlarınızla ilgili bazı ipuçları vermektedir. İşaretlediğiniz maddelerin çokluğu sizin özel yetenekli çocuğunuzu ne kadar iyi anladığınıza ve desteklediğinize işarettir. İlerleyen sayfalarda özel yetenekli çocuğunuzu daha iyi anlamanız için gerekli olan bilgiler yer almaktadır
KAYNAKÇA
164
KAYNAKÇA
Akkanat, H. (2004). Üstün veya özel yetenekliler. M.R. Şirin, A. Kulaksızoğlu, A. E.
Bilgili.(Haz.). Üstün Yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı içinde (s. 169 – 194). İstanbul:
Çocuk Vakfı.
Akarsu, F. (2001). Üstün yetenekli çocuklar, aileler ve sorunları. Ankara: EDUSER Yayınları.
Alston, A. (2011). Having our say: Thoughts, perspectives, and perceptions of graduates of Satellite East Junior High School for the gifted and talented. Doctoral Dissertation, Teachers College, Columbia University, Columbia.
Ataman, A. (2000). Sınıf içinde karşılaşılan davranış problemleri ve bunlara karşı geliştirilen önlemler. L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s.171-191). Ankara: Nobel.
Ataman, A. (2004a). Aileler ve öğretmenler üstün zekâlı çocuklara nasıl yardımcı olabilir? M.R. Şirin, A. Kulaksızoğlu, A. E. Bilgili.(Haz.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı içinde (s. 467 – 480). İstanbul: Çocuk Vakfı.
Ataman, A. (2004b). Üstün zekâlı ve üstün özel yetenekli çocuklar. M.R. Şirin, A.
Kulaksızoğlu, A. E. Bilgili (Haz.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı içinde (s.
155 – 168). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Ataman, A. (2007). Üstün zekâlılar ve üstün yetenekliler. S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim içinde (s.172-194). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi.
Ataman, A. (Ed.). (2009). Özel Gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. (7.Baskı) Ankara: Gündüz.
Ataman, A. (Ed.). (2014). Üstün zekâlılar ve üstün yetenekliler konusunda bilinmesi gerekenler. Ankara: Vize.
Ateşoğlu, Y. (2012). Her şeye rağmen başaranlar. İstanbul: Neden Kitap Yayıncılık.
Baker, J. A. (1995). Depression and suicidal ideation among academically talented students. Gifted Child Quarterly, 39 (4), 218–223.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Barnett, L., & Fiscella, J. (1985). A child by any other name: A comparison of the playfulness of gifted and nongifted children. Gifted Child Quarterly, 29 (2), 61–66.
Bektaş, M. (2007). Hayat bilgisi dersinde ailelerin çoklu zekâ kuramı hakkında bilgilendirilme biçimlerinin ve öğrencilerin farklı baskın zekâ gruplarında yer almalarının proje başarıları ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bencik S. & Metin, N. (2006). Mükemmelliyetçilik ve üstün yetenekliler. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(2), 92-105.
Bourgeois J. L. (2012). Implementation of gifted and talented education programs in Urban elementary schools in California: Do perceptions coincide with outcomes?. Doctoral Dissertation, Claremont Graduate University, California.
Brody, L. E.,&Mills, C. J. (1997). Gifted children with leraning disabilities: A Review of the issues. Journal of Learning Disabilities, 282-296.
Bryant C. D. (2011). High school principals' attitudes toward and perceptions of gifted students and gifted programs. Doctoral Dissertation, Graduate School University of Arkansas,
165
Little Rock.
Callard-Szulgit, R. D. (2010). Parenting and teaching the gifted. R&L Education.
Clark, B. (2015). Üstün zekâlı olarak büyümek: evde ve okulda çocukların potansiyellerini geliştirmek (8. Baskıdan Çeviri). (F. Kaya, & Ü. Ogurlu, Çev.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Coleman, L. J. (2001). A rag quilt: Social relationships among students in a special high school. Gifted Child Quarterly, 45 (3), 164–173.
Coleman, L. J. (2005). Nurturing talents in high school. Life in the fast lane. New York, NY: Teachers College Press.
Coleman, L. J., & Cross, T. (2014). Is being gifted a social handicap? Journal for the Education of the Gifted, 37(1), 5-17.
Cross, T. L. (2011). On the social and emotional lives of gifted children. Prufrock Press, Inc. Cross, T. L., Stewart, R. A., & Coleman, L. (2003). Phenomenology and its implications for gifted studies research: Investigating the Lebenswelt of academically gifted students attending a primary magnet school. Journal for the Education of the Gifted, 26 (3), 201-220.
Cutts, N. E., & Moseley, N. (2004). Üstün zekâlı ve yetenekli çocukların eğitimi (Çev. İ.
Ersevim). İstanbul: Özgür. (orijinal basım yılı: 1957)
Czeschlik, T., & Rost, D. H. (1994). Socio-emotional adjustment in elementary school boys and girls: Does giftedness make a difference? Roeper Review, 16 (4), 294-297.
Çağlar, D. (2004) Üstün zekâlı çocukların özellikleri. M.R. Şirin, A. Kulaksızoğlu & A. E.
Bilgili.(Haz.), Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmiş Makaleler Kitabı içinde (s.111–125). İstanbul:
Çocuk Vakfı.
Çetinkaya, Ç; Maya Çalışkan, İ., & Güngör, H. (2012). Üstün yetenekli öğrencilerin liderlik özelliklerinden kaynaklanan sınıf yönetimi sorunları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (24), 7-29.
Çitil, M. (2016). Üstün yetenekli öğrencilere sunulan olumlu davranışsal destek temelli problem davranışları önleyici sınıf yönetimi uygulamaları: eylem araştırması. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çitil, M. & Ataman, A. (2018). İlköğretim çağındaki üstün yetenekli öğrencilerin davranışsal özelliklerinin eğitim ortamlarına yansıması ve ortaya çıkabilecek sorunlar. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2018 Nisan Sayısı (Baskıda)
Dağlıoğlu, H. E. (2014). Erken çocuklukta üstün zekâ/üstün yetenek. Ayşegül Ataman (Ed.), Üstün zekâlılar ve üstün yetenekliler konusunda bilinmesi gerekenler içinde (s. 46-81).
Ankara: Vize.
Davaslıgil, Ü., & Leana, M. Z. (2004). Üstün zekâlıların eğitimi projesi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Bildiriler Kitabı, 85-100.
Delcourt, M. A. B., Cornell, D. G., & Goldberg, M. D. (2007). Cognitive and affective learning outcomes of gifted elementary school students. Gifted Child Quarterly, 51(4), 359-381.
Delisle, J.R., Whitmore, J.R., & Ambrose, R.P. (1987). Preventing discipline problems with gifted students. Teachıng Exceptıonal Children. 19.4 (1987): 32. tcx.sagepub.com sayfasından erişilmiştir.
Demirbağ, E. (2016). Üstün yetenekli çocuklarda en sık karşılaşılan sorunlar ve etkili ebeveyn tutumları. http://
aydinterapi.com/ustun-yetenekli-cocuklarda-en-sik-166
karsilasilansorunlar-ve-etkili-ebeveyn-tutumları/80-27.html sayfasından erişilmiştir.
Dill, M. (2012). Classroom behavior management for gifted and talented programs.
http://www.brighthubeducation.com/teaching-gifted-students/38463-classroom-behavior-management-for-gifted-students/ sayfasından erişilmiştir.
Doğan, S. (2015). Üstün yetenekli öğrencilerin psikolojik ihtiyaçlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Konya.
DSM-5 (Beşinci Baskı). (2013). Tanı ölçütleri başvuru elkitabı (E. Köroğlu, Çev.) Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
Eccles, A. L., Bauman, E., & Rotenberg, K. J. (1989). Peer acceptance and self-esteem in gifted children. Journal of Social Behavior and Personality, 4(4), 401–409.
Eddles-Hirsch, K., Vialle, w., McCormick, J., and Rogers K (2012). Insiders or outsiders:
The role of social context in the peer relations of gifted students. socıal and emotıonal dimensions of giftedness. Roeper Review, 34, 53–62. DOI: 10.1080/02783193.2012.627554
Enç, M. (2005). Üstün beyin gücü. Ankara: Gündüz.. (İlk Baskı: 1979: Üstün Beyin Gücü. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi).
Eriş, B. (2013). Her çocuk üstün yeteneklidir. İstanbul: Alfa Eğitim.
Ersoy, Ö.,& Avcı, N. (2004). Üstün zekâlı ve üstün yetenekliler. M.R. Şirin, A.
Kulaksızoğlu & A. E. Bilgili.(Haz.), Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmiş Makaleler Kitabı içinde (s.200). İstanbul: Çocuk Vakfı.
Fonseca, C. (2011). Emotional intensity in gifted students: Helping kids cope with explosive feelings. Prufrock Press Inc, Texas.
Friedrich, T. P.,& Shaughnessy, M. F. (2015). A reflective conversation with terry firiedrichs on teaching academics to gifted students with asperger syndrome. Gifted Education İnternational, 41-53.
Freeman, J. (1983). Emotional problems of the gifted child. The Journal of Child Psychology and Psychiatry, 24(3), 481-485.
Freeman, J. (1994). Some emotional aspects of being gifted. Journal for the Education of the Gifted, 17(2), 180–197.
Gallagher, J. J. (1988). National agenda for educated gifted students: Satatement of priorities. Exceptional Children, 107-114.
Gander, M. & Gardiner, H. W. (2001). Çocuk ve ergen gelişimi.(B. Onur, Çev.) Ankara:
İmge Kitabevi.
Garner, D. (1991). Eating disorders in the gifted adolescent. In M. Bierely & J. L.
Genschaft (Eds.), Understanding the gifted adolescent (pp. 50–64). New York: Teachers College.
Goetz, T., Preckel, F., Zeidneer, M., & Schleyer, E. (2008). Big fish in big ponds: A multilevel analysis of test anxiety and achievement in special gifted classes. Anxiety, Stress and Coping, 21(2), 185–198.
Greenspon, T. (2006). Getting beyond perfectionism. Gifted Education Communicator 37(1), 30-33.
Gust-Brey, K., & Cross, T. (1999). An examination of the literature based on the suicidal behaviors of gifted students. Roeper Review, 22(1), 28–35.
İnci, G. (2014). Üstün yetenekli öğrencilerin sınıf içi davranış sorunlarının belirlenmesi
167
ve çözüm önerileri. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Janos, P. M., Fung, H. C., & Robinson, N. M. (1985). Self-concept, self-esteem, and peer relations among gifted children who feel ‘‘different’’. Gifted Child Quarterly, 29(2), 78–82.
Karakuş, F. (2010). Üstün yeteneklilerin anne-babalarının karşılaştıkları güçlükler.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 127-144.
Kelly, K. R., & Colangelo, N. (1984). Academic and social self-concepts of gifted, general and special students. Exceptional Children, 50, 551–554.
Koç, İ. (2015). Bilim ve sanat merkezine devam eden özel yetenekli öğrencilerin iletişim becerileriyle ilgili görüşleri. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, s. 39-53.
Kulik, C. L. C., & Kulik, J. A. (1982). Effects of ability grouping on secondary school students: A metaanalysis of evaluation findings. American Educational Research Journal, 19(3), 415–428.
Kulik, J. A., & Kulik, C. L. C. (1984). Effects of accelerated instruction on students.
Review of Educational Research, 54(3), 409–426.
Kulik, C. L. C., & Kulik, J. A. (1990). Effectiveness of mastery learning programs: A meta-analysis. Review of Educational Research, 60(2), 265–299.
Kulik, J. A., & Kulik, C. L. C. (1992). Meta-analytic findings on grouping programs.
Gifted Child Quarterly, 36(2), 73–77.
Kwan, P. C. F. (1992). On a pedestal: Effects of intellectual giftedness and some implications for programmed planning. Educational Psychology, 12(1), 37–62.
Kurnaz, A. (2013). Eleştirel düşünme öğretimi etkinlikleri planlama-uygulama ve değerlendirme. Konya: Eğitim Yayınevi.
Leana-Taşcılar, M. Z. (2012). Üstün zekâlı ve yetenekli öğrencilerin de bulunduğu sınıflarda bibliyoterapi kullanımı: Model önerisi. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 2(2), 118-136. Levent, F. (2011). Üstün yetenekli çocukların hakları el kitabı: Ana baba ve öğretmenler için. Çocuk Vakfı Yayınları. 1. Türkiye Çocuk Hakları Kongresi. İstanbul.
Levent, F. (2014). Üstün yetenekli çocukları anlamak: Üstün yetenekli çocuklar sarmalında aile, eğitim sistemi ve toplum. İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık.
Maguire, K.G. (2008). Gifted education: In-class differentiation and acceleration in Pennsylvania schools. Doctoral Dissertation, Teachers College, Columbia University.
Markusic, M. (2012). Unusual Behaviors of Gifted Students http://www.
brighthubeducation.com/teaching-gifted-students/49993-disciplining-bad-behavior-in-gifted-children/ sayfasından erişilmiştir.
Marsh, H. W. (2005). Big-fish–little-pond effect on academic self-concept. German Journal of Educational Psychology, 19, 119–127.
Marsh, H. W., & Craven, R. G. (2006). Reciprocal effects of self-concept and performance from a multidimensional perspective: Beyond seductive pleasure and unidimensional perspectives. Perspectives on Psychological Science, 1(2), 133–163.
Marsh, H. W., & Hau, K. T. (2003). Big-fish–little-pond effect on academic self-concept:
A cross-cultural (26-country) test of the negative effects of academically selective schools.
American Psychologist, 58(5), 364–376.
Marsh, H. W., & Hau, K. T. (2004). Explaining paradoxical relations between academic
168
self-concepts and achievements: Cross-cultural generalizability of the internal–external frame of reference predictions across 26 countries. Journal of Educational Psychology, 96(1), 56–67.
May, K. M. (1990). A developmental view of a gifted child’s social and emotional adjustment. Roeper Review, 17(2), 105–109.
McCoach, D. B., & Siegle, D. (2003). The structure and function of academic self-concept in gifted and general education students. Roeper Review, 25(2), 61–65.
Montgomery, D. (2003). Gifted and talented children with special educational needs:
Double exceptionality. David Fulton.
Morelock, M. J. (1992). Giftedness: The view from within. Understanding our gifted, 4(3), 11–15.
MEB – Milli Eğitim Bakanlığı (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete (31.05.2006 tarih ve 26184 sayılı)
MEB, (2013). Bütünleştirme kapsamında eğitim uygulamaları öğretmen kılavuzu. (2013, Haziran)https://orgm.meb.gov.tr/kitaplar/Butunlestirme_ Kapsaminda_Egitim_Uygulamalari_
Ogretmen_Kilavuz_Kitabi.pdf. sayfasından erişilmiştir.
MEB (2016a). Millî Eğitim Bakanlığı Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi, (2016, 07 Ekim). https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_11/04101233_yonerge.pdf. sayfasından erişilmiştir.
MEB (2016b). 2016-2017 Bilim ve sanat merkezleri öğrenci tanılama kılavuzu. (2016, 10 Ekim).http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_10/11093901_bilim_ve_sanat_
merkezleri__20162017_kilavuzu.pdf. sayfasından erişilmiştir.
MEB, (2016c). Destek eğitim odası kılavuzu. (2016, 01 Ağustos).
Neihart, M. (1999). The impact of giftedness on psychological well-being: What does the empirical literature say? Roeper Review, 22(1), 10-17.
Neihart, M. (2002). Delinquency and gifted children. In M. Neihart, S. M. Reis, S. M.
Robinson, & S. M. Moon (Eds.), The social and emotional development of gifted children: What do we know? (pp. 103–112). Waco, TX: Prufrock Press.
Neihart, M. (2007). The socioaffective impact of acceleration and ability grouping:
Recommendations for best practice. Gifted Child Quarterly, 51(4), 330–341.
Noll, L J. B. (2012) Iowa educators’ perceptions on talented and gifted alternative education high school students. Doctoral Dissertation, School of Graduate Studies Western İllinois University.
Nosich, G. M. (2012). Eleştirel düşünme ve disiplinlerarası eleştirel düşünme rehberi.
(B. Aybek, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
O’Connor, J. (2010) Is it good to be gifted? The social construction of the gifted child, Children & Society, DOI: 10.1111/j.1099-0860.2010.00341.x (National Children’s Bureau &
Blackwell Publishing).
Özbay, Y. (2013). Üstün yetenekli çocuklar ve aileleri. Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayını. PDF kitap. ISBN: 978-605-4628-54-4
Parker, W. (1996). Psychological adjustment in mathematically gifted students. Gifted Child Quarterly, 40(3), 154–157.
Peterson, J. S. (2009). Myth 17: Gifted and talented individuals do not have unique social
169
and emotional needs. Gifted Child Quarterly, 53(4), 280–282.
Peterson, J. (2001). Successful adults who were once adolescent underachievers. Gifted Child Quarterly, 236-250.
Pfeiffer S. I. & Petscher Y. (2008). Identifying young gifted children using the gifted rating scales--Preschool/ kindergarten form. Gifted Child Quarterly, 52(1), 19-29.
Pfeiffer, S. I., & Stocking, V. B. (2000). Vulnerabilities of academically gifted students.
Special Services in the Schools, 16(1-2), 83–93.
Porter, L. (2005). Gifted young children: A guide for parents and teachers (2nd ed.).
Crows Nest, Australia: Allen & Unwin.
Reis, S. M. (2004). The underachievement of gifted students. Wege zur begabungs för derung symposion Wien (s. 72-84). http://www. adlibros.de/KATALOG147.Pdf. sayfasından erişilmiştir.
Reis, S. M., & Renzulli, J. S. (2004). Current research on the social and emotional development of gifted and talented students: Good news and future possibilities. Psychology in the Schools, 41(1), 119–130.
Renzulli, J. S. (1981). Identifying key features in programs for the gifted. In W. B. Barbe &
J. S. Renzulli (Eds.), Psychology and education of the gifted (pp. 214–219). New York: Irvington.
Reynolds, C. R., & Bradley, M. (1983). Emotional stability of intellectually superior children versus nongifted peers as estimated by chronic anxiety levels. School Psychology Review, 12, 190–194.
Robinson, A.,Shore, B. M., & Enersen, D. L. (2014). Üstün zekâlılar eğitiminde en iyi uygulamalar: Kanıt temelli bir kılavuz. (Ü. Ogurlu, & F. Kaya, Çev.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Roedell, W. C. (1984). Vulnerabilities of highly gifted children. Roeper Review, 6(3), 127–130.
Roedell, W. C. (1986). Socioemotional vulnerabilities of young children. In J. R.
Whitmore (Ed.), Intellectual giftedness in young children: Recognition and development (pp.
17–29). New York: The Haworth Inc.
Rogers, K. B. (1991). The relationship of grouping practices to the education of the gifted and talented learner (RBDM 9102). Storrs, CT: The National Research Center on the Gifted and Talented, University of Connecticut.
Rogers, B. K. (2002) Re-Forming gifted education: How parents and teachers can match the program to the child. Scottsdale AZ: Great Potential.
Rogers, K. B. (2007). Lessons learned about educating the gifted and talented: A synthesis of the research on educational practice. Gifted Child Quarterly, 51(4), 382–396.
Ross-Sisco, K. A. (2008). Gifted education in Northeast Tennessee public schools: A descriptive study. Doctoral Dissertation, Department of Educational Leadership and Policy Analysis East Tennessee State University.
Sak, U. (2010). Üstün zekâlılar (özellikleri, tanılanmaları eğitimleri). Ankara: Maya Akademi
Saranlı, A. G. ve Metin, N. (2012). Üstün yetenekli çocuklarda gözlenen sosyal- duygusal sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45 (1),139-163.
Seeley, K. R. (1984). Perspective on adolescent giftedness and delinquency. Journal for
170
the Education of the Gifted, 8(1), 59–72.
Sezer, Ş. (2015). Üstün yeteneklilerin sınıf içinde olumsuz davranışları ve yönetilmesine ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 317-333.
Silverman, L. K. (1993). Social development, leadership, and gender issues. In L. K.
Silverman (Ed.), Counseling the gifted and talented, (s. 291 – 327). Denver, CO: Love Publishing.
Silverman, L. K. (1994). The moral sensitivity of gifted children and the evolution of society. Roeper Review, 17(2), 110–115.
Silverman, L. K. (1997). The construct of asynchronous development. Journal of Education, 72(3-4), 36–58.
Slavin, R. E. (1987). Ability grouping and student achievement in elementary schools:
Best evidence synthesis. Review of Educational Research, 57(3), 293–336.
Slifer, K. J. (1987). The application of classroom management strategies to the behavior of intellectually gıfted students attending exceptional education classes. Doctoral Disserantation, Florida State University, College of Arts and Science, Florida.
Smutny, J. F. (1998). Recognising and honoring the sensitivities of gifted children. Gifted Education Communicator (29), 10-11.
Suveren, S. (2006). Anasınıfına devam eden çocuklar arasından üstün yetenekli olanların belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Sürücü, Ö. (2015). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu: Anne baba öğretmen el kitabı. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Taylor, M. L. (2007) The effects of ability grouping on gifted and academically advanced students in rural schools. Doctoral Dissertation, Tennessee State University.
TDK (Türk Dil Kurumu) (2016). Güncel Sözlük. http://www.tdk.org.tr/index.
php?option=com_gts&view=gts sayfasından erişilmiştir.
Tetik, B. (2015). İnternet bağımlılığı ile dikkat süreçleri arasındaki ilişkinin incelenmesi.
Yüksek lisans tezi, İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul
Tortop, H. S. (2012). Olağanüstü üstün yetenekli öğrencilerin eğitim sürecinde radikal hızlandırma ve Türkiye’nin durumu. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. Journal of Higher Education and Science, 2(2), 106-113.
Van der Meulen, R. T., van der Bruggen, C. O., Spilt, J. L., Verouden, J., Berkhout, M., &
Bögels, S. M. (2014). The pullout program day a week school for gifted children: effects on social–
emotional and academic functioning. In Child & Youth Care Forum (Vol. 43, No. 3, pp. 287-314).
Springer US.
Vaughn, V., Feldhusen, J. F., & Asher, J. W. (1991). Meta-analysis and review of research on pull-out programs in gifted education. Gifted Child Quarterly, 35(2), 92–98.
Webb, J. T. (1993). Nurturing social–emotional development of gifted children. In K. A.
Heller, F. J. Mo¨nks, & A. H. Passow (Eds.), International handbook of research and development of giftedness and talent (pp. 525–538). Oxford, England: Pergamon Press.
Webb, J. T. (2002). Existential depression in gifted individuals. Great potential press.
Webb, J. T., Amend, E. R., Webb, N. E., Goerss, J., Beljan, P., & Olenchak, F. R. (2005).
Misdiagnosis and dual diagnoses of gifted children and adults: ADHD, Bipolar, OCD, Asperger’s, Depression, and other disorders. Scottsdale, AZ: Great Potential Press.
Webb, J. T., Gore, J. L., Amend, E. R., & DeVries, A. R. (2007). A parent’s guide to gifted
171
children. Scottsdale, AZ: Great Potential Press.
Webb, J. T., Gore, J. L., Amend, E. R., &DeVries, A. R. (2016). Üstün Yetenekli Çocuklar:
Uzmanlar ve Aileler için El Kitabı. (B. Uyaroğlu, & B. Bülbün Aktı, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
Weyringer, S. (2013.) Gifted education in Austria. Journal for the Education of the Gifted 36: 365 DOI: 10.1177/0162353213494502
Whitmore, J. R. (1980). Giftedness, conflict and underachievement. Boston: Allyn &
Bacon.
Whitmore, J. R. (1986). Understanding a lack of motivation to excel. Gifted Child Quarterly, 30(2), 66–69.
Yavuzer, H. (2004). Eğitim ve gelişim özellikleriyle okul çağı çocuğu. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yıldırım, F. (2012). Üstün yetenekli çocuklar ve ailelerinde duygusal ve davranışsal özellikler Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. İzmir.
Yılmaz, D. (2015). Üstün Yetenekliler için psikolojik danışma ve rehberlik uygulamaları gereksinimler, sorunlar ve müdahaleler. Ankara: Nobel Yayınevi
Yürük, A. (2003). İlköğretim çağındaki üstün yetenekli öğrencilerle normal gelişim gösteren öğrencilerin benlik saygılarının karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Ziegler, A., Stoeger, H., Harder & Balestrini, D. P. (2013). Gifted Education in German-Speaking Europe. Journal for the Education of the Gifted 36: 384 DOI: 10.1177/0162353213492247