Cumhuriyet döneminde de yabancılara Türkçe öğretimiyle devlet olarak ilgilenildiği pek söylenemez. 1984 yılında Ankara Üniversitesi bünyesinde kurulan Türkçe Öğretim Merkezi ya da kısa adıyla TÖMER Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretimi amacıyla kurulan ilk kurumdur. O tarihe kadar yabancılara Türkçe öğretimi, bazı üniversitelerde bireysel olarak öğretim, yaz kursu ya da özel kurslar şeklinde yürütülüyordu. Daha sonra Gazi Üniversitesi, Dokuz Eylül Üniversitesi gibi üniversitelerde de TÖMER’ler kurulmuştur.
Yabancı dil olarak Türkçenin öğretimiyle ilgili henüz bir lisans programı mevcut değildir. Lisansüstü eğitim olarak ise İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsünde ‘Yabancı Dil Olarak Türkçe Bilim Dalı’, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsünde, ‘Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Ana Bilim Dalı’ ve Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Bünyesinde ‘Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Tezli Yüksek Lisans Programı’ vardır.
Yukarıda da görüldüğü üzere önceki yüzyıllarda Türkçenin yabancılara öğretimi konusu ile genellikle yabancılar ilgilenmiştir. Günümüzde bu durum yavaş yavaş değişmeye başlamıştır. Ancak yeterli seviyeye ulaştığını söylemek henüz mümkün değildir. Coğrafi olarak stratejik bir noktada bulunmasının dışında Türkiye'nin uluslararası dünyada gittikçe artan itibarı, üç kıta arasında bir köprü durumunda olması, ekonomik anlamda güçlenmesi ve enerji geçiş koridoru üzerinde bulunması gibi çeşitli sebepler Türkçenin yabancı dil olarak öğrenilmesini hızlandıracak etkenlerdir. Bu bağlamda Türkçenin yabancılara öğretimiyle ilgili yabancı dil öğretimi yaklaşım, yöntem ve tekniklerinin ağırlıklı olarak işlendiği, öğrenicilerine İngilizce, Rusça, Fransızca, Almanca vb. bir yabancı dili yeterli düzeyde öğretebilecek bir lisans programının açılması, Türkçenin yabancılara öğretiminin, ana dili olarak öğretilmesinden çok farklı bilgi ve beceriler gerektirmesi sebebiyle önümüzdeki yıllar için bir zorunluluk olarak gözükmektedir. Mezun olacak öğreniciler hem Türkçe öğretmeni hem de yabancılara Türkçe öğreticisi olabilmelidir.
Türkçenin yabancılara öğretilmesi konusuyla kurumsal olarak ilgilenilmesi, ayrıca yurt dışında çok sayıda Türk okulunun açılması materyal ve kaynak kitap sıkıntısını gündeme getirmiş, bu durum Türkçenin yabancılara öğretimiyle ilgili kitap ve yayınlarda artışa sebep olmuştur. Son yıllarda Türkiye’de yayımlanan belli başlı Türkçe öğretimi kitapları arasında ise -alfabetik sıra ile- şunlar sayılabilir:
Arslan, Mustafa. (2010). Yabancılara Türkçe Öğretim Kılavuzu Temel Seviye. Sarajevo: IBU Publications.
Can, Kaya. (1987). Yabancılar İçin Türkçe – İngilizce Açıklamalı Türkçe
Dersleri. Ankara: ODTÜ Fen - Edebiyat Fakültesi.
Çiçek, Ali vd. (2002). Çalışma Kitabı 2. Ankara: Ankara Üniversitesi TÖMER.
Çiçek, Ali vd. (2007). Hitit Yabancılar İçin Türkçe 1. Ankara: Ankara Üniversitesi TÖMER.
Çiçek, Ali vd. (2002). Hitit Yabancılar İçin Türkçe 2. Ankara: Ankara Üniversitesi TÖMER.
Çiçek, Ali vd. (2002). Hitit Yabancılar İçin Türkçe 3. Ankara: Ankara Üniversitesi TÖMER.
Çiçek, Ali vd. (2007). Çalışma Kitabı 1. Ankara: Ankara Üniversitesi TÖMER.
Doğan, B. Orhan. (1999). Modern Turkish Yabancılara Türkçe Dersleri. İstanbul: Beşir Yayınları.
Hengirmen, Mehmet ve Koç, Nurettin. (1999). Türkçe Öğreniyoruz 1 Türkisch
Aktiv. Ankara: Engin.
Hengirmen, Mehmet ve Koç, Nurettin. (2000). Türkçe Öğreniyoruz 2 Türkisch
Aktiv. Ankara: Engin.
Koç, Nurettin. (1998). Yabancılar İçin Dilbilgisi. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
Özbay, Murat ve Temizyürek Fahri (tarihsiz). Orhun Türkçe Öğreniyoruz 1. Ankara: TİKA.
Özbay, Murat ve Temizyürek Fahri (tarihsiz). Orhun Türkçe Öğreniyoruz 2. Ankara: TİKA.
Öztürk, Tuncay, vd. (2009). Ebru Türkçe Öğretim Seti 1-2-3-4. İstanbul: DİLSET Yayınları.
Öztürk, Tuncay vd. (2005). Gökkuşağı Türkçe Öğretim Seti 1-2-3-4-5. İstanbul: DİLSET Yayınları.
Öztürk, Tuncay, vd. (2009). Sevgi Dili Türkçe 1. İstanbul: DİLSET Yayınları.
Sebüktekin, Hikmet. (1997). Turkish For Foreigners vol. 1 Yabancılar İçin
Türkçe cilt 1. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Serin, Muammer ve Taylan, E. Eser. (1997). Workbook for H. Sebüktekin’s
Turkish For Foreigners (vol. 1) H. Sebüktekin’in Yabancılar İçin Türkçe’sine (cilt 1) Alıştırma Kitabı. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Tural, Yunus, vd. (2007). Ana Dilim Türkçe Öğretim Seti. İstanbul: DİLSET Yayınları.
Ünal, Recai. (2008). İlerleyen Türkçem. İstanbul: Dilmer Yayınları.
Vural, Gürkan (1996). Yabancılar İçin Türkçeye Doğru I-II-III. İstanbul: Öz- Eğit-Der Yayımları.
Yabancılar İçin Türkçe 1 (2006). Ankara: Gazi Üniversitesi TÖMER. Yabancılar İçin Türkçe 2 (2006). Ankara: Gazi Üniversitesi TÖMER.
Yılmaz, Hakan ve Sözer, Zeki. (2004). Yabancı Dilim Türkçe 1-2-3-4-5-6. İstanbul: Dilmer Yayınları.
Yılmaz, Hakan ve Sözer, Zeki. (2008). Yabancı Dilim Türkçe 6. İstanbul: Dilmer Yayınları.
Yılmaz, Hakan. (2008). Türkçe Okuyorum 1: Texts Answers Glossary. İstanbul: Dilmer Yayınları.
Hamza Zülfikar, (1969, genişletilmiş 2. Baskı 1976). Yabancılar İçin Türkçe
Dilbilgisi, Ankara Üniversitesi Türkçe Kursu Yayınları:
Zülfikar, Hamza (1980). Yabancılar İçin Türkçe Dersleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Türkçe Kursu Yayınları.
Bu kitapların bir kısmı sadece Türkçe olarak, bir kısmı ise İngilizce açıklamalı olarak yayımlanmıştır. Adı geçen kitapların bazıları kendisine bir yöntem seçerek o yöntemi takip etmiş, bazılarında ise herhangi bir yöntemin takip edildiğine dair açıklayıcı bilgi verilmemiştir. Ayrıca kitapların yönergelerinde kullanılan ancak ileri seviyede öğrenicilerin anlayabileceği ifadelerin dışında Funda Toprak’ın (2011: 11- 23) da makalesinde belirttiği üzere kitaplarda bilgi ve mantık hataları da bulunmaktadır.
Yabancılara Türkçe öğretimi için yazılan kitapların en büyük sıkıntısı terimler konusundadır. Ana dil olarak Türkçenin öğretimi konusunda dil bilginleri arasında yaşanan sıkıntılar yabancılara Türkçe öğreten kitaplara da yansımaktadır. Özellikle A. Ü. TÖMER tarafından yayımlanan Yeni Hitit serisinde kullanılan terimleri, alanda çalışan uzmanlar bile bilmemektedir. Eline bir dil bilgisi kitabı aldığında öğreniciye “Acaba ben başka bir dil mi öğrendim?” dedirtecek kadar farklı terimlerin kullanılması Türkçe açısından hiç iç açıcı değildir. Buna en kısa zamanda uygun bir çözüm yolunun bulunması gerekmektedir.